.
«Μα, στ’ αλήθεια τώρα, υπάρχουν αμφιφυλόφιλοι;», αναρωτιούνται πολλοί.
Βλέπετε, οι άνδρες συνήθως θεωρούνται «κρυφοί» ομοφυλόφιλοι, οι γυναίκες «ετεροφυλόφιλες που πειραματίζονται».
Κι όμως, οι ίδιοι απαντούν πως ναι, υπάρχουν και γιορτάζουν στις 23 Σεπτεμβρίου, ημέρα του θανάτου του Σίγκμουντ Φρόυντ, την ημέρα της αμφιφυλοφιλίας.
Ο ημερομηνία αυτή επελέγη το 1999 στην ΧΧΙΙ Διάσκεψη της ILGA στο Γιοχάνεσμπουργκ, αλλά παρά τα 10 χρόνια που πέρασαν δεν κατάφερε να γίνει ευρέως γνωστή ούτε πολύ περισσότερο να σηματοδοτήσει μια μεγαλύτερη ορατότητα της συγκεκριμένης πληθυσμιακής ομάδας.
Το 30% εξακολουθεί να μοιάζει διστακτικό να ρισκάρει τα προνόμια που του εξασφαλίζει το κοινωνικά αποδεκτό κομμάτι της σεξουαλικότητάς του. Ως πότε άραγε;
«Μα, στ’ αλήθεια τώρα, υπάρχουν αμφιφυλόφιλοι;», αναρωτιούνται πολλοί.
Βλέπετε, οι άνδρες συνήθως θεωρούνται «κρυφοί» ομοφυλόφιλοι, οι γυναίκες «ετεροφυλόφιλες που πειραματίζονται».
Κι όμως, οι ίδιοι απαντούν πως ναι, υπάρχουν και γιορτάζουν στις 23 Σεπτεμβρίου, ημέρα του θανάτου του Σίγκμουντ Φρόυντ, την ημέρα της αμφιφυλοφιλίας.
Ο ημερομηνία αυτή επελέγη το 1999 στην ΧΧΙΙ Διάσκεψη της ILGA στο Γιοχάνεσμπουργκ, αλλά παρά τα 10 χρόνια που πέρασαν δεν κατάφερε να γίνει ευρέως γνωστή ούτε πολύ περισσότερο να σηματοδοτήσει μια μεγαλύτερη ορατότητα της συγκεκριμένης πληθυσμιακής ομάδας.
Το 30% εξακολουθεί να μοιάζει διστακτικό να ρισκάρει τα προνόμια που του εξασφαλίζει το κοινωνικά αποδεκτό κομμάτι της σεξουαλικότητάς του. Ως πότε άραγε;
18 σχόλια:
30% εννοείς το ποσοστό των αμφιφυλόφιλων; στον γενικό πληθυσμό; ανάμεσα στους λοαδ; (υπάρχει δηλαδή κάποια έρευνα γι' αυτό;)
Στην Ελλάδα πάντως η μόνη επίσημη έρευνα που γνωρίζω προσδιορίζει τους μή ετεροφυλόφιλους, 9% του πληθυσμού. Την είχες δημοσιεύσει παλιότερα στο Α.Π. νομίζω.
Επίσης είναι άλλο ερώτημα αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν, ερώτημα που δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, και άλλο ερώτημα αν κάνουν ή δεν κάνουν κάτι "να ρισκάρουν το κοινωνικά αποδεκτό κομμάτι της σεξουαλικότητάς τους".
Αλλά και στο δεύτερο ερώτημα μπορεί να θέσει κάποιος αστερίσκο γιατί και πολλοί ομοφυλόφιλοι διστάζουν και δεν ρισκάρουν πολλά για να αποκτήσουν τα δικαιώματά τους.
Πάντως σε πολλές χώρες του δυτικού κόσμου, υπάρχουν οργανώσεις αμφιφυλόφιλων και υποστηρίζουν θερμά τα λοαδ δικαιώματα.
Είναι ηλίου φαεινότερο οτι η πρόθεσή σου μ' αυτήν την ανάρτηση είναι να δείξεις οτι οι αμφιφυλόφιλοι είτε δεν υπάρχουνε, είτε δεν θέλουνε να συμμετέχουνε στο λοατ κίνημα.
Και τα intersex άτομα, στην Ελλάδα, δεν είναι οργανωμένα. Δεν υπάρχουν κι αυτά; Οι τρανς γυναίκες, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις, δεν εμφανίζονται στο ίντερνετ ούτε συμμετέχουνε στις εκδηλώσεις του "λοατ" κινήματος. Κι αυτές δεν υπάρχουνε; Μήπως δεν υπάρχουν κι οι στρέητ επειδή δεν κατεβάζουνε οργανωμένο μπλοκ στα πράιντ;
Τελικά όλη τη "διαφορετικότητα" που παρουσιάζεις στο μπλογκ σου, τη δείχνεις για να δώσεις μια ευκαιρία στους καλούς, νορμάλ γκέυ άντρες να γελοιοποιήσουν οτιδήποτε δεν είναι οι ίδιοι;
30%; Από πού προέρχεται αυτό το νούμερο;
Σύμφωνα με την Έκθεση Kinsey το 60% των ανδρών και το 33% των γυναικών είχαν στη ζωή τους σεξουαλική επαφή και με τα δυο φύλλα.
Το πώς ορίζεται ακριβώς ο αμφιφυλόφιλος και πώς ο «ανοιχτόμυαλος» είναι σίγουρα ένα θέμα. Και επίσης ένα άλλο θέμα είναι η στατιστική αξιοπιστία των διαφόρων μετρήσεων.
Συνήθως όμως στη στατιστική το τι μετράει κανείς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα τεχνικά χαρακτηριστικά της μεθόδου μέτρησης που ακολουθεί, κι ας αφήσουμε κατά μέρος τις πιθανές ρητές ή υπόρρητες προθέσεις του.
Tales,
Θεωρείς ότι δεν θα πρέπει να περιλαμβάνονται στο ποσοστό και οι αμφιφυλόφιλοι της κλίμακας 1 και 2 του Kinsey;
Και φαντάζομαι ότι θα συμφωνήσεις ότι υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά ανάμεσα στο ρισκάρω δικαιώματα που έχω και στο ρισκάρω για να αποκτήσω δικαιώματα που μου στερούν.
Stassa,
Είναι επίσης ηλίου φαεινότερο ότι το πρόβλημα σου δεν είναι η κατανόηση γραπτού κειμένου αλλά η κακοπιστία σου (ή έστω το πείσμα σου να «βγεις από πάνω»).
Το αν οι ερμαφρόδιτοι και άλλες πληθυσμιακές ομάδες περιλαμβάνονται στο λοαδ κίνημα και πώς είναι ένα άλλο, μεγάλο θέμα συζήτησης.
Αλλά για να συζητήσει σοβαρά και παραγωγικά κανείς χρειάζεται τουλάχιστον ένα κλίμα ψυχραιμίας και σεβασμού, για το οποίο δεν βλέπω να νοιάζεσαι ιδιαίτερα.
Το θέμα είναι πόσοι από το 10%, 20% ή 30% αυτοπροσδιορίζονται ως αμφιφυλόφιλοι, όχι πόσοι έχει τύχει να ζήσουν ερωτικές εμπειρίες με άτομα και των δύο φύλων.
Και για να απαντήσω στον Τales ένας ομοφυλόφιλος και πολύ περισσότερο ένας διαφυλικός από τη στιγμή που αποφασίσει να ζήσει τη ζωή του αποκλειστικά ως τέτοιος αυτόματα θέτει τον εαυτό του έξω από το "κυρίαρχο ρεύμα" κοινωνικά, πολιτικά, πολιτισμικά και ψυχολογικά. Ακόμα κι αν δεν διεκδικήσει ποτέ τίποτα στη ζωή του.
Ας το ξεκαθαρίσουμε:
άλλο σεξουαλικός προσανατολισμός και άλλο ταυτοτική συνείδηση.
Το επιθυμητό θα ήταν οι διακρίσεις και οι αποκλεισμοί να μην εξαναγκάζουν κανέναν να υιοθετεί άλλη ταυτότητα από αυτήν που θα επιθυμούσε υπό συνθήκες ισονομίας και κοινωνικής αποδοχής.
Η απλή καταγραφή ενός ιστορικού σεξουαλικών εμπειριών δεν είναι αρκετή από μόνη της για να βάλει κάποιον σε μια συγκεκριμένη κατηγορία σεξουαλικού προσανατολισμού - στην προκειμένη περίπτωση της αμφιφυλοφιλίας. Μπορεί κάποια/ος να πειραματιζόταν ή απλά να του/της έτυχε. Αντίστοιχα μπορεί κάποιος σε όλη του τη ζωή να είχε αποκλειστικά εμπειρίες μόνο με το ένα ή το άλλο φύλο μόνο και μόνο επειδή δεν είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει κάτι άλλο.
Πρέπει δηλαδή να εξετάσουμε προηγουμένως κατά πόσο ένα απλό άθροισμα εμπειριών είναι επαρκές για να μιλήσουμε για συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό (που φαντάζομαι να συμφωνείς είναι κάτι παραπάνω από μια απλή περιγραφή περιστατικών) πριν αρχίσουμε να μιλάμε για ταυτοτική συνέιδηση.
Το ζήτημα είναι αναμφίβολα σύνθετο.
Όμως τόσο ο πειραματισμός (π.χ. μιας ετεροφυλόφιλης με γυναίκες) όσο και οι ευκαιρίες (π.χ. ενός άνδρα σε μια κλειστή ομοφυλοφοβική κοινωνία) συχνά καθορίζονται από το πλαίσιο αποδοχής ή απόρριψης που υπάρχει.
Σαφέστατα οι απλουστεύσεις περισσότερο συσκοτίζουν απ’ όσο φωτίζουν, αλλά ακόμη και, για παράδειγμα, ένας άνδρας με 100% ομόφυλες σεξουαλικές εμπειρίες αλλά χωρίς ταυτοτική συνείδηση κάπου θα πρέπει να καταχωρηθεί στατιστικά.
Ασφαλώς χρειάζονται οι υποκατηγορίες, αλλά όχι σε βαθμό που να δημιουργούν χάος και να αποτρέπουν τα λογικά συμπεράσματα.
erva, gsh:
Νομίζω ότι θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι το αρκτικόλεξο λοαδ, σχηματίστηκε κατά κύριο λόγο από/για όσους και όσες, κατ' αρχήν, αυτοπροσδιορίζονται ως ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, αμφισεξουαλικοί, διαφυλικοί.
Κατά κύριο λόγο -, όχι όμως μόνο αυτούς/αυτές. Γιατί, για λόγους που όλοι πιστεύω καταλαβαίνουμε, υπάρχουν και κάποιοι/ες που δεν υποστηρίζουν την σεξουαλικότητά τους (ή την ταυτότητα φύλου τους) λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν. Η λοαδ κοινότητα θα πρέπει να είναι κοντά τους, έστω κι αν αυτοί/ες δεν ρισκάρουν ή διαστάζουν. Αυτή είναι η ταπεινή μου γνώμη.
Αυτό που λες στο αρχικό σου σημείωμα erva για τις έρευνες με βρίσκει σύμφωνο.
Κατά τη γνώμη μου τα ερμαφρόδιτα/intersex άτομα, σαφώς πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στο αρκτικόλεξο λοαδ, έστω και αν το "ε" ή το "i" δεν προστίθεται στο λοαδ. Για δύο λόγους: οι διακρίσεις και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν έχουν την ίδια φύση και προέλευση με τα διαφυλικά άτομα, ενώ και στην περίπτωσή τους υπάρχει θέμα ταυτότητας φύλου. Για μένα είναι απολύτως σαφές ότι πρέπει να συμπεριλαμβάνονται.
Πάμε τώρα στους αμφισεξουαλικούς. Σαφώς erva & gsh το σημείο εκκίνησης είναι διαφορετικό. Από την στιγμή όμως που κάποιος δηλώσει την ταυτότητά του, και αυτοπροσδιοριστεί αμφισεξουαλικός, τίθεται εκτός "του κυρίαρχου ρεύματος", από μόνος του, αυτόματα.
Καταλήγω, λοιπόν, λέγοντας ότι είναι μάλλον εσφαλμένης αφετηρίας κατά τη γνώμη μου να τίθεται το δεύτερο ερώτημα μόνο για τους αμφιφυλόφιλους. Θα πρέπει να τίθεται συνολικά για τους λοαδ. Όταν συνολικά οι λοαδ γίνουν ενεργοί πολίτες στην ατζέντα που αφορά τα δικαιώματά τους, τότε θα έχουμε κάθε λόγο να είμαστε όλοι πιο αισιόδοξοι.
Το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι το "α" του λοαδ αναφέρεται στην πληθυσμιακά μεγαλύτεη ομάδα και ταυτόχρονα στη λιγότερο ορατή.
Αυτό το παράδοξο από μόνο του θέτει ερωτήματα. Μπορεί να υπάρχουν πολλές δυνατές απαντήσεις, αλλά προφανώς δεν έχει νόημα να φιμωθούν όσοι διατυπώνουν τις εύλογες απορίες τους.
Επίσης, ελπίζω το λοαδ κίνημα στην καλοπροαίρετη προσπάθειά του να δώσει φωνή στους αποκλεισμένους λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου να μην εξελιχθεί σε κάτι σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, με τις πιο ολιγάριθμες και επιθετικές συνιστώσες να καθορίζουν την ατζέντα του.
Και δεν είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσω μαζί σου, Tales, στην απόλυτη διατύπωσή σου ότι "οι διακρίσεις και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ερμαφρόδιτοι έχουν την ίδια φύση και προέλευση με τα διαφυλικά άτομα", αν και σίγουρα υπεισέρχεται ένα ζήτημα ταυτότητας φύλου.
Ένα σχετικό θέμα που προέκυψε στην επικαιρότητα μπορεί κανείς να διαβάσει εδώ
Με αφορμή την επανάληψη του "λοαδ" και το τελευταίο σχόλιο του erva_cidreira περί συνιστωσών.
Tales from the other side of town:
- το αρκτικόλεξο λοαδ σχηματίστηκε κατά κύριο λόγο...
- Η λοαδ κοινότητα θα πρέπει...
- πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στο αρκτικόλεξο λοαδ
Μόνον που το "λοαδ", τείνει προς κατάργηση λόγω της εντατικής προσπάθειας που ξεκίνησαν κάποιοι εκπρόσωποι ομοφυλοφιλικών οργανώσεων που ομιλούν εκ μέρους των λοαδ ελλήνων πολιτών. Κατ' αυτούς δεν υπάρχουν έλληνες ομοφυλόφιλοι' τώρα σπέρνουν παντού το αρτικόλεξο "ΛεΠΑΤ".
Και ιδού, πώς αυτό που φοβάται ο erva_cidreira, δεν είναι ένας ελέφαντας που νομίζει πως βλέπει στην Πανεπιστημίου, αλλά ένας κίνδυνος πραγματικός:
erva_cidreira: ελπίζω το λοαδ κίνημα στην καλοπροαίρετη προσπάθειά του να δώσει φωνή στους αποκλεισμένους λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου να μην εξελιχθεί σε κάτι σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, με τις πιο ολιγάριθμες και επιθετικές συνιστώσες να καθορίζουν την ατζέντα του.
Ήδη αυτές οι "συνιστώσες" πέτυχαν την πρώτη νίκη τους: κατάργησαν τους έλληνες ομοφυλόφιλους. Σε ένα αρτικόλεξο χρόνων - κοινώς αποδεκτό ως τώρα καθώς έδειχναν όλοι -, αντικατέστησαν την λέξη με αυτήν της αρεσκείας τους και την πέρασαν σε εκπροσώπους λοαδ οργανώσεων και σε λοαδ έντυπα.
Αυτός είναι ο κίνδυνος. Σήμερα αυτό, αύριο γιατί όχι και η ατζέντα τους που απορρίπτει τις "μικροαστικές" διεκδικήσεις, όπως αυτή του γάμου; Ακόμα κι αν δεν γίνει φαινομενικώς κυρίαρχη, είναι βέβαιον ότι θα προκαλέσει τριβές και σύγχυση, πράγμα που θα ρίξει νερό στο μύλο της καθυστέρησης. Εδώ δεν πρόκειται για απλή διαφωνία σε ζητήματα τακτικής, αλλά για κεντρικό ζήτημα στόχων (και αξιών) που διαφέρουν διαμετρικά.
Κανείς δεν πρέπει να φιμωθεί, σαφώς, κάνουμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση. Συχνά όμως αυτή η συζήτηση για την αμφιφυλοφιλία γίνεται στο έδαφος καψυποψίας (υπάρχουν, δεν υπάρχουν, μας κοροϊδεύουν κλπ). Πιστεύω ότι συμφωνείς ότι η κουβέντα αυτή πρέπει να γίνεται μακριά από τέτοιες σκέψεις.
Ας ξεκινήσουμε από την σκάλα του Κίνσεϋ και ας την δεχτούμε για τις ανάγκες της συζήτησης. Οι αμφιφυλόφιλοι που ανήκουν στην σκάλα 1 και 2, είναι αυτοί που δύσκολα θα δεχτούν να ρισκάρουν και μάλλον θα διστάσουν να ρισκάρουν κάτι. Δεν έχω κάποια έρευνα μπροστά μου, όμως πιστεύω ότι είναι εύκολο να καταλάβουμε τους λόγους. Όσο πιο ισχυρή είναι η ομοφυλοφιλική ταυτότητα του ατόμου, τόσο αυξάνονται οι ανάγκες του να ταυτιστεί με τις λοαδ διεκδικήσεις. Στην ομάδα 3 πιθανόν να βρούμε λίγο περισσότερους. Στην σκάλα 4 και 5, σίγουρα θα βρούμε τους περισσότερους. Πάλι ξαναλέω ότι δεν έχω κάποια έρευνα μπροστά μου, βαδίζω βάσει λογικής.
Έτσι λοιπόν το (εύλογο) ερώτημά σου που αφορά το γιατί το 30% δεν είναι τόσο 'δυναμικό' όσο θα θέλαμε, έχει μια (εξίσου εύλογη) απάντηση: οι αμφιφυλόφιλοι στην σκάλα του Κίνσεϋ που θα συνδράμουν πιο πολύ στα λοαδ δικαιώματα είναι εν γένει αυτοί ανήκουν στην σκάλα 4 και 5, δηλαδή πολύ-πολύ λιγότεροι. Αν δέ λάβει κανείς υπ' όψη του την προκατάληψη και τις διακρίσεις που υφίστανται γενικά τα λοαδ άτομα, αυτό το ποσοστό μικραίνει, μικραίνει πάρα πολύ. Δεν ξέρω πόσο, αλλά μάλλον γίνεται πολύ μικρό. Έτσι λοιπόν η (δεύτερη) ερώτηση, δεν αφορά το 30% στην πραγματικότητα, αλλά ένα πολύ μικρό ποσοστό.
Σε όλα αυτά, επίσης, δε βλέπω κάποια "επιθετική συνιστώσα". Για την ακρίβεια, προτιμώ ανάμεσα στους λοαδ, να μην βλέπω συνιστώσες. Προτιμώ να βλέπω την λοαδ ατζέντα ως ένα σύνολο διεκδικήσεων που όλοι μας πρέπει να κάνουμε αυτό που περνά απ' το χέρι μας γι' αυτό.
Για τα ερμαφρόδιτα άτομα, αφενός υπάρχει θέμα ταυτότητας φύλου (συμφωνούμε), αφετέρου υπάρχουν θέματα που αφορούν την προ/μετά/εγχειρητική κατάσταση όταν αυτή υπάρχει, υπάρχουν όμως και θέματα διακρίσεων που συνδέονται με την ταυτότητα φύλου (οι ερμαφρόδιτοι στην συνείδηση πολλών είναι κάποια τέρατα της φύσης). Γενικώς τα θέματα των ερμαφρόδιτων/intersex συνδέονται με αυτά των διαφυλικών, δεν λέω ότι ταυτίζονται. Επομένως έχουν θέση στο αρκτικόλεξο λοαδ, έστω και αν δεν αναφέρονται ως επιπλέον γράμμα.
Tales from the other side of town: Σε όλα αυτά, επίσης, δε βλέπω κάποια "επιθετική συνιστώσα". Για την ακρίβεια, προτιμώ ανάμεσα στους λοαδ, να μην βλέπω συνιστώσες. Προτιμώ να βλέπω την λοαδ ατζέντα ως ένα σύνολο διεκδικήσεων που όλοι μας πρέπει να κάνουμε αυτό που περνά απ' το χέρι μας γι' αυτό.
Δεν βλέπετε; Τότε αυτή που επέβαλε σε εκπροσώπους οργανώσεων την αλλαγή του αρτικόλεξου "λοαδ" τι είναι; Η κυρίαρχη άποψη μήπως;
'Εχεις μείνει πίσω αγαπητή Κ σ-Μ.
Καταρχάς αυτά δεν συμβαίνουν μόνο στην μπανανία της Ελλάδας αλλά έρχονται από το εξωτερικό όπου ήδη το lgbt έχει γίνει lgbtq, lgbtqi, lgbtqia και με προοπτική φαντάζομαι κάποια στιγμή να χρησιμοποιηθούν στο όνομα της καταπολεμησης των αποκλεισμών και τα 26 γράμματα της αλφαβήτου.
'Oσο για της ελληνικές οργανώσεις η κάθε μία χρησιμοποιεί αυθαίρετα τη δική της ορολογία. Πρόσφατα διάβασα σε ανακοίνωση οργάνωσης από τη Θεσσαλονίκη το αμίμητο
"Κοινότητα των Ομοφυλόφιλων – Αμφιφυλόφιλων – Τρανσσεξουαλικών – Μεικτής σεξουαλικότητας (ΟΑΤΜ) ανδρών και λεσβιών / γυναικών"
K.σ-Μ,
εγώ μιλάω σοβαρά, δεν μιλάω για λεπατ και τρίχες κατσαρές.
Η συζήτηση αφορά την αμφιφυλοφιλία.
Αν θέλετε αυτά μπορούμε να τα συζητήσουμε ευχαρίστως σε άλλο νήμα.
Μα κι αυτοί που προσπαθούν για την διάδοση και καθιέρωση του "ΛεΠΑΤ", σοβαρά ομιλούν. Αλλά άλλον από τον gay super hero, δεν είδα να τους γράφει (με τον δικό του τρόπο), ότι λένε "τρίχες κατσαρές".
Και, ναι, το θέμα αφορά σ' αυτό που γράφετε, αλλά, συχνά, κατά την εξέλιξη μιας συζήτησης μπαίνουν κι άλλες παράμετροι. Την συγκεκριμένη για τις επιθετικές συνιστώσες, δεν την έβαλα εγώ.
- - -
gay super hero,
αφού δεν έχει για όλους ο θεός, ας έχει η αλφαβήτα.
:-)
(
Η καλή η αλφαβήτα όλα τα αλέθει.
θα ξεράσω..
επιτέλους ας βρει καποιος μια άκρη με τα ΛΕΠΑΤ ΛΕΠΟΥΑΤ ΤΑ ΟΑΤΜ και τα ΛΑΟΔ
εχω ακούσει τόσα πολλά και γράφονται τόσα που τρελένεται ο κόσμος
Τόσα μπλόγκ τόσα περιοδικά
ας αποφασίσουμε τι θα χρησιμοποιούμε
ούτε αυτο δεν μπορούμε να κάνουμε?
βγαινει ο καθε ένας και λέει το μακρί και το κοντό του.
Τελικά ποιο ειναι το σωστό???
οσο για τους αμφι φυσικα και υπαρχουν
Δημοσίευση σχολίου