Cornelius McCarthy (Ηνωμένο Βασίλειο)
ΤΑ ΓΕΡΑΤΕΙΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ
Τα γερατειά δεν φτάνουν σιγά-σιγά
αλλά απρόσμενα, στο κεφάλι. Το σώμα γερνάει
με το πάσο του, αλλά το μυαλό, στη νιότη προσκολημμένο
βγάνει ξάφνου αναλαμπές – κάνει σα να μην έτρεχε
τίποτα! – ακτινοβολεί πάνω στο συρρικνωμένο δέρμα,
πάνω στα μαλλιά που έχασαν το χρώμα τους.
Κι αν είσαι γυναίκα, πιθανόν να κλάψεις.
το πρόσωπό σου πλαισιώνεται με στυφές ρυτίδες
γύρω απ’ τις γωνιές του στόματος
κι ένας πόνος σε σκοτώνει.
Ο πόνος είναι ο Χρόνος.
Αν είσαι άντρας, καλαμπουρίζεις πως πια δεν σου σηκώνεται
τόσο συχνά, αλλά το κάνεις αργά
και με την ησυχία σου και αρέσει έτσι στις γυναίκες
καλλίτερα έτσι χα χα και μιλάς για τον παλιό καλό καιρό
του ποδοσφαίρου και του πολέμου.
Μα αν είσαι ομοφυλόφιλος, αυτό είναι και το τέλος σου.
κανένας δεν σε θέλει, οι φίλοι σου οι παλιοί σε βρίσκουν πληκτικό
και σ’ αφήνουν ύστερα από μια σύντομη επίσκεψη.
Ρίχνεις τη ματιά σου στους παίδαρους σαν κάποιος
λησμονημένος δεινόσαυρος
που πλανιέται μέσα στη σιωπή, τρομαγμένος
από τους ίδιους άντρακλες που πλάγιαζες παλιά μαζί τους.
Γιατί αν τώρα παν μαζί σου,
αυτή ίσως είναι κι η κηδεία σου.
Harold Norse / ΗΠΑ
Αμερικάνικη ομοφυλόφιλη ποίηση (Οδυσσέας, 1982)
Επιμέλεια – μετάφραση: Ανδρέας Αγγελάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου