8.10.08

ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΛΕΣΒΙΑ. ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΞΕΣΟΥΑΡ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ

Image Hosted by ImageShack.us
.
Katie Couric: The governor told us though she's not a member of any church, she visits a couple of them regularly when she's home. She took issue with news reports that one of them, The Wasilla Bible Church, sponsored a conference where gays could be made straight through prayer.
Sarah Palin: Well, it matters though, Katie, when the media gets it wrong. It frustrates Americans who are just trying to get the facts and … be able to make up their mind on, about a person's values. So it does matter.But what you're talking about, I think, value here, what my position is on homosexuality and you can pray it away, because I think that was the title that was listed on that bulletin. And you know, I don't know what prayers are worthy of being prayed. I don't know what's prayers are going to be asked and answered. But as for homosexuality, I am not going to judge Americans and the decisions that they make in their adult personal relationships. I have one of my absolute best friends for the last 30 years happens to be gay, and I love her dearly. And she is not my "gay friend," she is one of my best friends, who happens to have made a choice that isn't a choice that I have made. But I am not going to judge people.
.
Αυτά από τις "προχώ" ΗΠΑ.
Στην Ελλάδα οι πολιτικοί μας προτιμούν πιο κλασικά αξεσουάρ, όπως τα δάση, την ελληνίδα αγρότισσα και τα "μαύρα διαμάντια".
.
Διαβάστε επίσης:

7 σχόλια:

Anilikos είπε...

Μπράβο και οκ αλλά:

είμαι κάθετος ως προς τη διαφωνία μου για τη λέξη "επιλογή" σε σχέση με την ομοφυλοφιλία.

Ξυπνάς και επιλέγεις σήμερα να φας φράουλες αντί για μανταρίνια.

Δε ξυπνάς και ξαπλώνεις με το ίδιο φύλο γιατί βαρέθηκες κάθε μέρα μανταρίνι....

Unknown είπε...

δεν παύει όμως να είναι επιλογή να το αποδεχτείς και να το ζήσεις. άλλωστε το αν είναι επιλογή ή όχι είναι το αντιστροφο ερωτημα του αν γεννιέσαι η γίνεσαι. νομίζω πως είναι ύποπτα βολικό να θεωρούμε ότι γεννιόμαστε gay

Anilikos είπε...

Αγαπητέ mecomitse,

Το να αποδεχτείς κάτι τέτοιο ναι ίσως είναι επιλογή.
Το να το ζήσεις, είναι απόφαση.

Δεν νομίζω όμως το αιώνιο ερώτημα "γεννιέσαι ή γίνεσαι" να δίνει την ελευθερία για να αποκαλείται επιλογή ένας σεξουαλικός προσανατολισμός.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, αποτελεί αδιαχώριστο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας του ανθρώπου. Χαρακτηριστικό όμως. Η προσωπικότητα διαμορφώνεται αλλά κάποια αρχέγονα χαρακτηριστικά της βρίσκονται εκεί, by default.

Στο "γίνεσαι" σου απαντάει κάποιος επιτήδειος πως αφού έγινες, μπορείς να γυρίσεις και πίσω.
Νομίζεις πως υπάρχει κάτι τέτοιο; Αν ναι, τότε σίγουρα, είναι επιλογή το να "μείνεις".

Δεν επιμένω, απλώς παρατηρώ. Η λέξη επιλογή, είναι επιφορτισμένη ενοχικά με 1002 τρόπους ώστε να υποθάλψει την ψυχική και συναισθηματική υγεία ενός ομοφυλόφιλου (άντρα/γυναίκας).

gay super hero είπε...

Πάντως προτιμώ ένας πολιτικός να είναι λιγότερο "προχώ" και ανοιχτά ομοφοβικός παρά να κρύβει την ομοφοβία του πίσω από το γεγονός ότι έχει "γκέι φίλους". Κι εγώ έχω στρέιτ φίλους αλλά δυστυχώς -πέρα από κάποια αφηρημένη "ανεκτικότητα"- σε θέματα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων δεν θα έλεγα ότι είναι περισσότερο ανοιχτόμυαλοι από την υπόλοιπη κοινωνία.

erva_cidreira είπε...

Κατ' αρχάς να σημειώσουμε ότι στις ΗΠΑ οι δημοσιογράφοι τολμούν να ρωτήσουν τους υποψήφιους για γκέι θέματα κι εκείνοι έχουν το θάρρος να απαντήσουν, κάτι που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν συμβαίνει στη χώρα μας.
Στα 3 χρόνια του Α.Π. ζήσαμε ευρωεκλογές, βουλευτικές και δημοτικές εκλογές, κι εκτός από το ερωτηματολόγιο της ΕΟΚ προς τους υποψήφιους δημάρχους Αθηνών και Θεσσαλονίκης και τις φαιδρές απαντήσεις των περισσοτέρων δεν θυμάμαι τίποτε άλλο, ούτε από δημοσιογράφους ούτε από λοαδ οργανώσεις, α, ναι και μια δημόσια συζήτηση της Σύμπραξης στη Θεσσαλονίκη με τοπικούς υποψήφιους.
Η απάντηση της Πέιλιν έχει ενδιαφέρον:
πρώτον διότι χρησιμοιποιεί την αγάπη της για την πραγματική ή φανταστική λεσβία φίλη της σαν απόδειξη ανεκτικότητας χωρίς να νιώθει την υποχρέωση να τη συνδυάσει με τις θέσεις της ως προς το τι θα κάνει ως αντιπρόεδρος για τα πολιτικά δικαιώματα αυτής της φίλης της,
δεύτερον στην ερώτηση για την αλλαγή σεξουαλικού προσανατολισμού μέσω προσευχών επιλέγει να πει ότι η φίλη της happens to be gay (γεννήθηκε;) και happens to have made a choice (επέλεξε;). Μάλιστα για λόγους πολιτικής ορθότητας συμπληρώνει ότι that isn't a choice that I have made (άρα και η ετεροφυλοφιλία επιλέγεται;).
Η επιλογή του σεξουαλικού προσανατολισμού σημαίνει ότι μπορεί να είναι επιδεκτικός αλλαγής;
Και τελικά το I am not going to judge people πώς μεταφράζεται την ώρα της κατανομής των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των ετεροφυλόφιλων και ομοφυλόφιλων πολιτών;

gay super hero είπε...

Στις ΗΠΑ τα γκέι δικαιώματα αποτελούν κεντρικό πολιτικό ζήτημα, δυστυχώς όμως αυτό σημαίνει ότι πολύ συχνά αποτελούν αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης από ακραίες συντηρητικές και θρησκευτικές ομάδες. Θέλω να πω ότι δεν είναι πάντα προς όφελος της ισονομίας αυτή η κατάσταση, σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές κοινωνίες που προσεγγίζουν αυτά τα ζητήματα με λιγότερο συγκρουσιακό και περισσότερο πρακτικό τρόπο.

Πάντως οι δύο υποψήφιοι αντιπρόεδροι ερωυτήθηκαν για το θέμα και στο μεταξύ τους debate. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον πως σατίρισε τις απαντήσεις τους το Saturday Night Live! (Palin: I tolerate gays...I tolerate them with all my heart!)

http://www.nbc.com/Saturday_Night_Live/video/clips/vp-debate-open-palin-biden/727421/

Ανώνυμος είπε...

Πολύ σωστά το θέτεις στο σχόλιό σου Έρβα: δεν είναι μόνο οι πολιτικοί που δεν απαντούν, είναι κυρίως οι δημοσιογράφοι που δεν ρωτούν.

Κατά τα άλλα, κλασσική απάντηση δηλωμένου στρέιτ δημοσίου προσώπου στο ζήτημα της ομοφυλοφιλίας: «έχω φίλους που είναι γκέι» (να σε χαίρονται!). Και για την ταμπακέρα, ουδέν. Ακόμα και για το θέμα της αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού από τη συγκεκριμένη εκκλησία, το κάνει γαργάρα με μισόλογα ("δεν θα τους κρίνω", "δεν ξέρω τι προσευχές πρέπει να κάνουμε"). Όσο για την κατανομή δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, είναι γνωστές οι θέσεις Πέιλιν και ΜακΚέιν για το γάμο.