.
Να είσαι γκέι και να το μοιράζεσαι
Cristina Turrau (diariovasco.com)
Ο Βάσκος Συνήγορος του Πολίτη και ιδρυτικό στέλεχος της βασκικής λοαδ οργάνωσης Gehitu, ο Iñigo Lamarca, δημοσιεύει το 1999 στα βασκικά το «Ημερολόγιο ενός γκέι εφήβου», έναν αυτοβιογραφικό οδηγό με τη φιλοδοξία «κανένας νέος ομόφυλου σεξουαλικού προσανατολισμού να μην νιώθει μόνος». Από φέτος το βιβλίο του βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία μεταφρασμένο στα ισπανικά και τα καταλανικά.
Ακολουθούν μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα:
Ένα φυσιολογικό παιδί. «Υπήρξα ένα φυσιολογικό παιδί. Στην παιδική μου ηλικία δεν υπήρξε κανένα αξιοσημείωτο αρνητικό, τραυματικό περιστατικό. Ο πατέρας και η μητέρα μου ήταν απλοί κανονικοί άνθρωποι που με μεγάλωσαν με αγάπη, αφοσίωση και στέρεες ηθικές αρχές»
Τα κορίτσια. «Είχα βαθιά χαραγμένη στο μυαλό την ιδέα ότι επειδή ήμουν αγόρι έπρεπε να μου αρέσουν τα κορίτσια (…) Η ιδέα αυτή κατέληξε να με κυριεύσει πλήρως, χωρίς περιθώρια αμφιβολιών»
Αμφιφυλόφιλη φύση. «Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ανθρώπινη φύση είναι αμφιφυλοφιλική και, μέχρι οι κοινωνικές νόρμες να «εκπαιδεύσουν» τη σεξουαλικότητα, είναι πολλά τα άτομα που στη διάρκεια της σεξουαλικής τους αφύπνισης αισθάνονται διαφορετικού βαθμού επιθυμία και προς τα δυο φύλα»
Παίζοντας με το άλλο φύλο. «Υποστηρίζω ότι το να παίζουν τα παιδιά με άλλα του αντίθετου φύλου ή το να παίζουν παιχνίδια που αποδίδονται στο άλλο φύλο δεν είναι κάτι που επηρεάζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό. (…) Υπάρχει πλήθος ομοφυλόφιλων που κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας εκπλήρωσαν μέχρι κεραίας τα εκπαιδευτικά στερεότυπα της ετερόφυλοφιλικής ταυτότητας»
Περίπλοκη σεξουαλικότητα. «Η ανθρώπινη σεξουαλικότητα είναι περίπλοκη και ποικίλη. Κάθε άνδρας και κάθε γυναίκα πάντα διαθέτουν κάτι το μοναδικό και διαφοροποιητικό»
Το σύμπλεγμα του Οιδίποδα. «Λέγεται ότι η ομοφυλοφιλία του άνδρα –διότι η γυναικεία σπάνια αναλύεται “επιστημονικά”- είναι αποτέλεσμα ενός μη επιλυμένου οιδιπόδειου συμπλέγματος. Αν ήταν έτσι τότε ο ετεροφυλόφιλος άνδρας θα έπρεπε προ πολλού να έχει εξαφανισθεί από τη Χώρα των Βάσκων»
Ο μποντιμπίλντερ. «Ένας συμμαθητής μού προμήθευσε ένα ημερολόγιο, κλεμμένο από τον πατέρα του, όπου υπήρχε η φωτογραφία μιας γυναίκας με μεγάλα στήθη. (…) Όταν κλεινόμουν στο μπάνιο για να αυνανιστώ, το ένστικτο με καθοδηγούσε να έχω στη τσέπη μου, εκτός από αυτή τη φωτογραφία, κι εκείνη ενός πρωταγωνιστή μιας διαφήμισης για μπόντι μπίλντιγκ που είχα κόψει από ένα περιοδικό, και, αχ, αναγκασμένος να επιλέξω, πάντοτε διάλεγα τον μποντιμπίλντερ.
Εξωγήινος. «Εγώ δεν γνώριζα τη διπλοπροσωπία ούτε την υποκρισία και πίστευα αυτό που έβλεπα. Έμαθα αργότερα ότι κάτω από τον μανδύα της κοινωνικής υποκρισίας στεγάζονταν πολλές διπλές ζωές. Κρίνοντας απ’ ό,τι έβλεπα, νόμιζα ότι γύρω μου δεν υπήρχε κανείς άλλος “όπως εγώ”. Απέκτησα έτσι το σύνδρομο του εξωγήινου»
Χωρίς ανταπόκριση. «Με τον Iñaki υπέφερα από την έλλειψη αγάπης. Είχα όμως ωριμάσει αρκετά διανοητικά και μπορούσα να καταλάβω, να αποδεχθώ και να διαχειριστώ τους έρωτες χωρίς ανταπόκριση»
Το “περιοδικό”. «Αποφάσισα να αγοράσω το περιοδικό. Τι πρόβλημα! Αισθάνθηκα πανικό αφού αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να αποκαλυφθώ για πρώτη φορά ως ομοφυλόφιλος σε κάποιον και, επιπλέον, διέτρεχα τον κίνδυνο να μπει κάποιος γνωστός μου στο βιβλιοπωλείο την ώρα εκείνη. Πήρα όλες τις προφυλάξεις για να πετύχει η επιχείρηση. Για αρκετές ημέρες έλεγχα την είσοδο του βιβλιοπωλείου προκειμένου να εντοπίσω τις λιγότερο επικίνδυνες ώρες (…)»
Ο γκέι “χώρος”. «Μόλις είχα ανακαλύψει την εξήγηση για την έλλειψης ορατότητας (…) και είχα ανακαλύψει ότι υπήρχε ένας παράλληλος κόσμος (…) Οι ομοφυλόφιλοι, πολλοί από αυτούς νυμφευμένοι, κάλυπταν έτσι τις σεξουαλικές και συναισθηματικές ανάγκες τους κρυβόμενοι για λόγους κοινωνικής τάξης»
Η τύχη. «Θα μου άρεσε να απευθυνθώ σε όλους τους γονείς για να τους ζητήσω να έχουν κατά νουν ότι είναι η τύχη εκείνη που καθορίζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό των ατόμων και, επομένως, υπάρχει η πιθανότητα, όσο μικρή κι αν είναι αυτή, να εκδηλώσει ο γιος ή η κόρη τους, στην αφύπνιση της σεξουαλικότητάς, έναν ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό ή, σε άλλη τάξη πραγμάτων, μια διαφυλική ταυτότητα»
.
Cristina Turrau (diariovasco.com)
Ο Βάσκος Συνήγορος του Πολίτη και ιδρυτικό στέλεχος της βασκικής λοαδ οργάνωσης Gehitu, ο Iñigo Lamarca, δημοσιεύει το 1999 στα βασκικά το «Ημερολόγιο ενός γκέι εφήβου», έναν αυτοβιογραφικό οδηγό με τη φιλοδοξία «κανένας νέος ομόφυλου σεξουαλικού προσανατολισμού να μην νιώθει μόνος». Από φέτος το βιβλίο του βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία μεταφρασμένο στα ισπανικά και τα καταλανικά.
Ακολουθούν μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα:
Ένα φυσιολογικό παιδί. «Υπήρξα ένα φυσιολογικό παιδί. Στην παιδική μου ηλικία δεν υπήρξε κανένα αξιοσημείωτο αρνητικό, τραυματικό περιστατικό. Ο πατέρας και η μητέρα μου ήταν απλοί κανονικοί άνθρωποι που με μεγάλωσαν με αγάπη, αφοσίωση και στέρεες ηθικές αρχές»
Τα κορίτσια. «Είχα βαθιά χαραγμένη στο μυαλό την ιδέα ότι επειδή ήμουν αγόρι έπρεπε να μου αρέσουν τα κορίτσια (…) Η ιδέα αυτή κατέληξε να με κυριεύσει πλήρως, χωρίς περιθώρια αμφιβολιών»
Αμφιφυλόφιλη φύση. «Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ανθρώπινη φύση είναι αμφιφυλοφιλική και, μέχρι οι κοινωνικές νόρμες να «εκπαιδεύσουν» τη σεξουαλικότητα, είναι πολλά τα άτομα που στη διάρκεια της σεξουαλικής τους αφύπνισης αισθάνονται διαφορετικού βαθμού επιθυμία και προς τα δυο φύλα»
Παίζοντας με το άλλο φύλο. «Υποστηρίζω ότι το να παίζουν τα παιδιά με άλλα του αντίθετου φύλου ή το να παίζουν παιχνίδια που αποδίδονται στο άλλο φύλο δεν είναι κάτι που επηρεάζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό. (…) Υπάρχει πλήθος ομοφυλόφιλων που κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας εκπλήρωσαν μέχρι κεραίας τα εκπαιδευτικά στερεότυπα της ετερόφυλοφιλικής ταυτότητας»
Περίπλοκη σεξουαλικότητα. «Η ανθρώπινη σεξουαλικότητα είναι περίπλοκη και ποικίλη. Κάθε άνδρας και κάθε γυναίκα πάντα διαθέτουν κάτι το μοναδικό και διαφοροποιητικό»
Το σύμπλεγμα του Οιδίποδα. «Λέγεται ότι η ομοφυλοφιλία του άνδρα –διότι η γυναικεία σπάνια αναλύεται “επιστημονικά”- είναι αποτέλεσμα ενός μη επιλυμένου οιδιπόδειου συμπλέγματος. Αν ήταν έτσι τότε ο ετεροφυλόφιλος άνδρας θα έπρεπε προ πολλού να έχει εξαφανισθεί από τη Χώρα των Βάσκων»
Ο μποντιμπίλντερ. «Ένας συμμαθητής μού προμήθευσε ένα ημερολόγιο, κλεμμένο από τον πατέρα του, όπου υπήρχε η φωτογραφία μιας γυναίκας με μεγάλα στήθη. (…) Όταν κλεινόμουν στο μπάνιο για να αυνανιστώ, το ένστικτο με καθοδηγούσε να έχω στη τσέπη μου, εκτός από αυτή τη φωτογραφία, κι εκείνη ενός πρωταγωνιστή μιας διαφήμισης για μπόντι μπίλντιγκ που είχα κόψει από ένα περιοδικό, και, αχ, αναγκασμένος να επιλέξω, πάντοτε διάλεγα τον μποντιμπίλντερ.
Εξωγήινος. «Εγώ δεν γνώριζα τη διπλοπροσωπία ούτε την υποκρισία και πίστευα αυτό που έβλεπα. Έμαθα αργότερα ότι κάτω από τον μανδύα της κοινωνικής υποκρισίας στεγάζονταν πολλές διπλές ζωές. Κρίνοντας απ’ ό,τι έβλεπα, νόμιζα ότι γύρω μου δεν υπήρχε κανείς άλλος “όπως εγώ”. Απέκτησα έτσι το σύνδρομο του εξωγήινου»
Χωρίς ανταπόκριση. «Με τον Iñaki υπέφερα από την έλλειψη αγάπης. Είχα όμως ωριμάσει αρκετά διανοητικά και μπορούσα να καταλάβω, να αποδεχθώ και να διαχειριστώ τους έρωτες χωρίς ανταπόκριση»
Το “περιοδικό”. «Αποφάσισα να αγοράσω το περιοδικό. Τι πρόβλημα! Αισθάνθηκα πανικό αφού αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να αποκαλυφθώ για πρώτη φορά ως ομοφυλόφιλος σε κάποιον και, επιπλέον, διέτρεχα τον κίνδυνο να μπει κάποιος γνωστός μου στο βιβλιοπωλείο την ώρα εκείνη. Πήρα όλες τις προφυλάξεις για να πετύχει η επιχείρηση. Για αρκετές ημέρες έλεγχα την είσοδο του βιβλιοπωλείου προκειμένου να εντοπίσω τις λιγότερο επικίνδυνες ώρες (…)»
Ο γκέι “χώρος”. «Μόλις είχα ανακαλύψει την εξήγηση για την έλλειψης ορατότητας (…) και είχα ανακαλύψει ότι υπήρχε ένας παράλληλος κόσμος (…) Οι ομοφυλόφιλοι, πολλοί από αυτούς νυμφευμένοι, κάλυπταν έτσι τις σεξουαλικές και συναισθηματικές ανάγκες τους κρυβόμενοι για λόγους κοινωνικής τάξης»
Η τύχη. «Θα μου άρεσε να απευθυνθώ σε όλους τους γονείς για να τους ζητήσω να έχουν κατά νουν ότι είναι η τύχη εκείνη που καθορίζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό των ατόμων και, επομένως, υπάρχει η πιθανότητα, όσο μικρή κι αν είναι αυτή, να εκδηλώσει ο γιος ή η κόρη τους, στην αφύπνιση της σεξουαλικότητάς, έναν ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό ή, σε άλλη τάξη πραγμάτων, μια διαφυλική ταυτότητα»
.
***
.
Εκείνο που εγώ μπορώ να πω έχοντας διαβάσει το βιβλίο είναι ότι αποτελεί μια ειλικρινή, και πολύ πιο τολμηρή απ’όσο τα σχετικά ανώδυνα αποσπάσματα της βασκικής εφημερίδας επιτρέπουν να φανεί, κατάθεση ψυχής ενός δημόσιου λειτουργού γενναίου, τόσο στις ιδέες όσο και στις πράξεις του.
Θα επανέλθω τις επόμενες ημέρες με μια σειρά αναρτήσεων με συνεντεύξεις του Iñigo Lamarca σε ισπανικές εφημερίδες με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου του για να καταγραφούν με ακόμη μεγαλύτερη ευκρίνεια οι διαφορές ήθους, λόγων και πράξεων από τη δική μας θλιβερή πραγματικότητα των λεγόμενων ανεξάρτητων αρχών.
Συμπληρωματικά διαβάστε:
ΤΟΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ: Ο ΒΑΣΚΟΣ ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΟΒΙΑ ΤΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ
Εκείνο που εγώ μπορώ να πω έχοντας διαβάσει το βιβλίο είναι ότι αποτελεί μια ειλικρινή, και πολύ πιο τολμηρή απ’όσο τα σχετικά ανώδυνα αποσπάσματα της βασκικής εφημερίδας επιτρέπουν να φανεί, κατάθεση ψυχής ενός δημόσιου λειτουργού γενναίου, τόσο στις ιδέες όσο και στις πράξεις του.
Θα επανέλθω τις επόμενες ημέρες με μια σειρά αναρτήσεων με συνεντεύξεις του Iñigo Lamarca σε ισπανικές εφημερίδες με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου του για να καταγραφούν με ακόμη μεγαλύτερη ευκρίνεια οι διαφορές ήθους, λόγων και πράξεων από τη δική μας θλιβερή πραγματικότητα των λεγόμενων ανεξάρτητων αρχών.
Συμπληρωματικά διαβάστε:
ΤΟΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ: Ο ΒΑΣΚΟΣ ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΟΒΙΑ ΤΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ
2 σχόλια:
Erva, ευχαριστώ για αυτή την είδηση.
Θεωρώ ότι ο Συνήγορος του Πολίτη διατοπικά αποτελεί έναν κεντρικό θεσμό για την διασφάλιση της ισότητας κι αν είχε επιδείξει μεγαλύτερη ευαισθησία σε ζητήματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, στην Ελλάδα, πολλά πράγματα θα ήταν ήδη πολύ καλύτερα.
Χωρίς μισόλογα και με ξεκάθαρες τοποθετήσεις, ο Συνήγορος μπορεί, ακόμα και με την συμβουλευτική του αρμοδιότητα, να ανοίξει νέους δρόμους σκέψης για τον δημόσιο χειρισμό υποθέσεων και τον σεβασμό του διαφορετικού.
Είναι βέβαια και θέμα πολιτικών συμφραζομένων κι ελπίζω τώρα το έδαφος να είναι πιο εύφορο. Χρειάζεται όμως και τόλμη από τον ίδιο.
Πράγματι, χρειάζεται μεγάλη ευαισθησία σε ζητήματα σεξουαλικού προσανατολισμού.
Τόσο μεγάλη, που όταν κάποιος, που στο μπλογκ του παρα-επιδεικνύει αυτή την "ευαισθησία", καλείται για να υποβάλει ερωτήματα στον αυριανό (κυριολεκτικώς) πρωθυπουργό, αυτός τον ερωτά για τα ...πνευματικά δικαιώματα.
Δημοσίευση σχολίου