Το καλοκαίρι
του 2014 ο Ολιβιέ Πυ θα αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ
της Αβινιόν - σε ηλικία 48 ετών. Συγγραφέας, σκηνοθέτης, ηθοποιός, ο
γάλλος δημιουργός που ολοκλήρωσε τη θητεία του ως διευθυντής του θεάτρου Odeon
στο Παρίσι, συνεργάζεται τώρα με το δικό μας Εθνικό. Σε αυτή την περίοδο της
ζωής του, όπου λειτουργεί λίγο σαν «ελεύθερος σκοπευτής», σκηνοθετεί ένα
σύγχρονο ελληνικό έργο: το «Vitrioli» του Γιάννη Μαυριτσάκη.
Στην Ελλάδα είχε έρθει προ τριετίας στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών για να παρουσιάσει ένα θέαμα-όπερα στο Rex. Θα ήθελε πολύ η επόμενη φορά να είναι για διακοπές, αλλά το βλέπει δύσκολο. Γι' αυτό και του αρκεί, όταν έχει χρόνο, να πηγαίνει βόλτα στα Αναφιώτικα, την αγαπημένη του αθηναϊκή γειτονιά.
Στην Ελλάδα είχε έρθει προ τριετίας στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών για να παρουσιάσει ένα θέαμα-όπερα στο Rex. Θα ήθελε πολύ η επόμενη φορά να είναι για διακοπές, αλλά το βλέπει δύσκολο. Γι' αυτό και του αρκεί, όταν έχει χρόνο, να πηγαίνει βόλτα στα Αναφιώτικα, την αγαπημένη του αθηναϊκή γειτονιά.
[…]
Στο «Vitrioli»
ποιο είναι το αίνιγμα;
«Είναι πράγματι
αίνιγμα... Είναι ένα έργο πολύ μαύρο, πολύ αινιγματικό, λίγο σκοτεινό.
Προσωπικά έχω την αίσθηση ότι διηγείται κάτι που συμβαίνει τώρα εδώ, ότι
διηγείται τη δυστυχία της χώρας για την κατάστασή της. Και δεν είναι το
οικονομικό ζήτημα, αλλά το κοινωνικό, το ανθρώπινο. Με ενδιαφέρει γιατί συνήθως
όταν μιλάμε, μιλάμε για αριθμούς και ποσά και πολύ λιγότερο για ανθρώπους.
Πρόκειται για ένα έργο που αναφέρεται στην απώλεια νοήματος. Στην απώλεια κάθε
νοήματος».
Εχει να κάνει με
το διαφορετικό. Είναι διαφορετικός ο ήρωάς του;
«Οχι, όχι. Πιστεύω
ότι είναι όπως όλοι οι άλλοι της εποχής του, της γενιάς του. Είναι ένας έφηβος
που δεν έχει καμία θέση μέσα στην κοινωνία. Και ως θέμα δεν θα μπορούσε να το
έχει διηγηθεί κανείς προ εικοσαετίας».
[…]
Ως ομοφυλόφιλος,
θεωρείτε ρατσιστική την αντίδραση των Γάλλων απέναντι στο ζήτημα του γάμου
μεταξύ ομοφύλων;
«Δεν περιμέναμε
τόσο μεγάλες ομοφοβικές αντιδράσεις. Είναι τρελό... Ναι, κι εδώ μιλάμε για έναν
ρατσισμό χωρίς να τον ονοματίζουμε. Υπάρχει ένα νέο πρόσωπο για την ομοφοβία,
πιο μπανάλ, πιο καθημερινό, ολοένα αυξανόμενο. Θα αλλάξει όμως αυτό. Οπως έχουν
ήδη αλλάξει τα πράγματα σε σχέση με το θέμα. Αν στα δεκαπέντε μου μου έλεγε
κάποιος ότι θα επιτραπεί ο γάμος ομοφύλων φυσικά και δεν θα τον πίστευα. Είναι
εντυπωσιακό να βλέπεις σήμερα τον πρόεδρο των ΗΠΑ να υπερασπίζεται τα
δικαιώματα των γυναικών, των γκέι, των μεταναστών και των ξένων. Εχουμε λοιπόν
έναν αμερικανό πρόεδρο πιο αριστερό απ' όλους τους ευρωπαίους προέδρους».
Μυρτώ Λοβέρδου (tovima.gr, 10/3/2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου