ΔΕΝ ΕΛΕΓΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ

ΔΕΝ ΕΛΕΓΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ

Δεν έλεγε κουβέντα,
πλησίαζε έτσι μόνο ένα σώμα ερωτηματικό,
γιατί αγνοούσε ότι η επιθυμία είναι μια ερώτηση
της οποίας η απάντηση δεν υπάρχει,
ένα φύλλο του οποίου το κλαδί δεν υπάρχει,
ένας κόσμος του οποίου ο ουρανός δεν υπάρχει.

Η αγωνία ανοίγει δρόμο ανάμεσα στα κόκαλα,
αναρριχάται από τις φλέβες
μέχρι να βρει διέξοδο στο δέρμα,
πίδακες ονείρου, ενσαρκωμένοι
σ’ ερώτηση που επιστρέφει στα σύννεφα.

Ένα άγγιγμα στο πέρασμα,
μια φευγαλέα ματιά ανάμεσα στις σκιές,
φθάνουν για ν’ ανοίξει το σώμα στα δύο,
άπληστο να δεχτεί μέσα του
ένα άλλο σώμα που ονειρεύεται’
μισό και μισό, όνειρο κι όνειρο, σάρκα και σάρκα,
όμοιοι στη μορφή, όμοιοι στον έρωτα, όμοιοι στον πόθο.

Ακόμη κι αν είναι μόνο μια ελπίδα
γιατί η επιθυμία είναι μια ερώτηση

την απάντηση της οποίας κανένας δεν γνωρίζει.

Luis Cernuda / Ισπανία
Η έλξη των ομωνύμων. Ανθολογία ομο-ερωτικών ποιημάτων (Οδυσσέας, 2005)

Λουΐς Θερνούδα (1902-1963)