.
Με ελάχιστα τραύματα στο πρόσωπο, στον κορμό και στα πόδια και νωπές ακόμη τις χαρακιές που άφησε πάνω τους το άροτρο του γεωργού στο χωράφι του οποίου κείτονταν επί αιώνες, οι δίδυμοι κούροι που γλίτωσαν από τα χέρια των αρχαιοκαπήλων παρουσιάστηκαν χθες επίσημα ύστερα από 2.550 χρόνια. (…)
«Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον που παρουσιάζουν οι δύο κούροι είναι πως έχουν κάτι μοναδικό: είναι ολόιδιοι, σαν ο καλλιτέχνης να έφτιαξε μία μορφή την οποία εν συνεχεία αντέγραψε» λέει ο διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Νίκος Καλτσάς. «Η μοναδική διαφορά τους είναι στο ύψος. Ο ένας είναι 1,82 μ. και ο άλλος 1,78 μ., ενώ ελάχιστα διαφέρουν και στα μαλλιά. Ο ένας έχει λίγο πιο πυκνούς βοστρύχους από τον δεύτερο». Η ομοιότητα μάλιστα τους... κυνηγά ακόμη και στα «τραύματα», με αποτέλεσμα και από τους δύο κούρους να λείπει το δεξί πόδι, ενώ το πιο γνωστό ανάλογο παράδειγμα δίδυμων κούρων είναι των αδελφών Κλεόβιδος και Βίτωνος στους Δελφούς.
Γιατί όμως ο αρχαίος γλύπτης να έφτιαξε δύο ολόιδια αγάλματα; «Ισως να ήθελε να φτιάξει ένα σύνταγμα, μια ομάδα γλυπτών» εκτιμά ο κ. Καλτσάς. Αν ισχύει αυτή η πιθανότητα, τότε δεν αποκλείεται τα δύο εντυπωσιακά γλυπτά από χονδρόκοκκο νησιωτικό μάρμαρο να προέρχονται από κάποιο ιερό της αρχαίας Τενέας- τα ίχνη της δεν έχουν εντοπιστεί, εικάζεται όμως πως βρίσκονται κοντά στο Χιλιομόδι - και όχι από νεκροταφείο. Χρονολογούνται δε περί το 550 με 520 π.Χ., στην ώριμη φάση της αρχαϊκής εποχής.
Την ίδια εποχή δηλαδή με τον περίφημο Κούρο της Τενέας που βρέθηκε το 1846 στην ίδια περιοχή και εκτίθεται από το 1854 στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου.
Αγνωστο παραμένει ωστόσο πότε βρέθηκαν τα δύο γλυπτά. Η γενική γραμματέας του ΥΠΠΟΤ Λίνα Μενδώνη λέει πως «υπάρχουν αντικείμενα που βγαίνουν κάθε 15 χρόνια και άλλα που βγαίνουν κάθε 30 χρόνια. Οι κούροι δεν αποκλείεται να βρέθηκαν από τους αρχαιοκαπήλους ακόμη και πριν από 15 χρόνια», καθώς τα άλατα που έχουν συσσωρευθεί στις «πληγές» τους μαρτυρούν πως δεν είναι πρόσφατες. (Τα Νέα, 19/5/2010)
«Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον που παρουσιάζουν οι δύο κούροι είναι πως έχουν κάτι μοναδικό: είναι ολόιδιοι, σαν ο καλλιτέχνης να έφτιαξε μία μορφή την οποία εν συνεχεία αντέγραψε» λέει ο διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Νίκος Καλτσάς. «Η μοναδική διαφορά τους είναι στο ύψος. Ο ένας είναι 1,82 μ. και ο άλλος 1,78 μ., ενώ ελάχιστα διαφέρουν και στα μαλλιά. Ο ένας έχει λίγο πιο πυκνούς βοστρύχους από τον δεύτερο». Η ομοιότητα μάλιστα τους... κυνηγά ακόμη και στα «τραύματα», με αποτέλεσμα και από τους δύο κούρους να λείπει το δεξί πόδι, ενώ το πιο γνωστό ανάλογο παράδειγμα δίδυμων κούρων είναι των αδελφών Κλεόβιδος και Βίτωνος στους Δελφούς.
Γιατί όμως ο αρχαίος γλύπτης να έφτιαξε δύο ολόιδια αγάλματα; «Ισως να ήθελε να φτιάξει ένα σύνταγμα, μια ομάδα γλυπτών» εκτιμά ο κ. Καλτσάς. Αν ισχύει αυτή η πιθανότητα, τότε δεν αποκλείεται τα δύο εντυπωσιακά γλυπτά από χονδρόκοκκο νησιωτικό μάρμαρο να προέρχονται από κάποιο ιερό της αρχαίας Τενέας- τα ίχνη της δεν έχουν εντοπιστεί, εικάζεται όμως πως βρίσκονται κοντά στο Χιλιομόδι - και όχι από νεκροταφείο. Χρονολογούνται δε περί το 550 με 520 π.Χ., στην ώριμη φάση της αρχαϊκής εποχής.
Την ίδια εποχή δηλαδή με τον περίφημο Κούρο της Τενέας που βρέθηκε το 1846 στην ίδια περιοχή και εκτίθεται από το 1854 στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου.
Αγνωστο παραμένει ωστόσο πότε βρέθηκαν τα δύο γλυπτά. Η γενική γραμματέας του ΥΠΠΟΤ Λίνα Μενδώνη λέει πως «υπάρχουν αντικείμενα που βγαίνουν κάθε 15 χρόνια και άλλα που βγαίνουν κάθε 30 χρόνια. Οι κούροι δεν αποκλείεται να βρέθηκαν από τους αρχαιοκαπήλους ακόμη και πριν από 15 χρόνια», καθώς τα άλατα που έχουν συσσωρευθεί στις «πληγές» τους μαρτυρούν πως δεν είναι πρόσφατες. (Τα Νέα, 19/5/2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου