Rosa Von Praunheim: The Einstein Of Sex (1999)
Ο Μάγκνους Χίρσφελντ υπήρξε γερμανός γιατρός, σεξολόγος και αγωνιστής για τα γκέι δικαιώματα. Γεννήθηκε στη πόλη Κόλμπεργκ (μετονομάστηκε Κόλομπζερκ) στις 14 Μαίου του 1868 σε μια οικογένεια Εβραίων.
Μεταξύ 1887 και 1888 σπούδασε στο Μπρέσλαου φιλοσοφία και φιλολογία και από το 1888 έως και το 1892 φαρμακευτική στο Στρασβούργο, το Μόναχο, τη Χαϊδελβέργη και το Βερολίνο. Το 1892 πήρε το διδακτορικό του. Μετά τις σπουδές του ταξίδεψε για εννιά μήνες στις Ηνωμένες Πολιτείες και μετά από σύντομη διαμονή του στο Μαδεμβούργο, εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο.
Το 1990 ανέπτυξε τη θεωρία γύρω από το «τρίτο – ενδιάμεσο φύλο». Τον ενδιέφερε η μελέτη μιας ευρείας γκάμας σεξουαλικοτήτων και επιθυμιών. Η επιστημονική του δουλειά επεξέτεινε αυτή του Καρλ Χάινριχ Ούλριχς και επιρρέασε σημαντικά τους Χάβελοκ Έλλις και Έντουαρντ Κάρπεντερ.
Ο Μάγκνους Χίρσφελντ μοίρασε τη ζωή του ανάμεσα στην επιστήμη του και το γράψιμο. Μετά από τα χρόνια που έκανε τη πρακτική του στο Μαδεμβούργο, το 1986, κυκλοφόρησε την μπροσούρα με τίτλο «Σαπφώ και Σωκράτης», ομοφυλοφιλικού περιεχομένου (κάτω από το ψευδώνυμο Th. Ramien). Το 1897 ίδρυσε μαζί με τον εκδότη Μαξ Σπέρ, τον δικηγόρο ‘Εντουαρντ Όμπεργκ και τον συγγραφέα Μαξ φον Μπούελερ την «ΕπιστημονικήΑνθρωπιστική Επιτροπή». Ένας από τους κύριους σκοπούς της ομάδας ήταν η κατάργηση της Παραγράφου 175 του γερμανικού ποινικού κώδικα που από το 1871 έθετε εκτός νόμου την ομοφυλοφιλία. Το κύριο επιχείρημα ήταν ότι «ο νόμος αυτός ενθαρρύνει τους εκβιασμούς» και το σύνθημα που είχε χρησιμοποιηθεί ως μόττο ήταν «Δικαιοσύνη μέσω της Επιστήμης», το οποίο αντανακλούσε τα πιστεύω του Χίρσφελντ για μία επιστημονική κατανόηση της ομοφυλοφιλίας η οποία θα μπορούσε να εξαλείψει τον αποκλεισμό των ομοφυλόφιλων.
Ωστόσο όμως, μέσα στην ίδια την ομάδα, κάποιοι διαφωνούσαν μαζί του. Προσπαθούσαν να παραλληλίσουν την ομοφυλοφιλία με την αναπηρία χρησιμοποιώντας επιχειρήματα του τύπου «ας είμαστε ανεκτικοί με τους ομοφυλόφιλους, όπως με τους ανάπηρους». Διαφωνούσαν επίσης με την οπτική σεβασμού του Χίρσφελντ και του Ούλριχς προς τους θηλυπρεπείς ομοφυλόφιλους. Αυτές οι διαφωνίες δημιούργησαν ένα μικρό σχίσμα στην ομάδα. Πράγματι ο Μπένεντικτ Φριντλάαντερ μαζί με άλλους απεχώρησαν δημιουργώντας δική τους ομάδα.
Οι εναπομείναντες κάτω από την ηγεσία του Χίρσφελντ, κατάφεραν να συλλέξουν πάνω από 5.000 υπογραφές για την κατάργηση της Παραγράφου 175. Ανάμεσα στους υπογράφοντες θα βρεθούν πολύ σημαντικοί άνθρωποι της επιστήμης και των τεχνών όπως οι Albert Einstein, Hermann Hesse, Käthe Kollwitz, Thomas Mann, Heinrich Mann, Rainer Maria Rilke, August Bebel, Max Brod, Karl Kautsky, Stefan Zweig, Gerhart Hauptmann, Martin Buber, Richard von Krafft-Ebing και Eduard Bernstein.
Η πρόταση για αναθεώρηση της παραγράφου, ήρθε στο Ράιχσταχ το 1898 υποστηρίχτηκε όμως μόνο από τη μειοψηφία του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και εξανάγκασε αρκετούς τότε νομικούς να αποκαλύψουν την ομοφυλοφιλία τους, μετά την υποστήριξη της αναθεώρησης.
Το 1904, συμμετείχε και στην Bund fur Mutterschutz (Συμβούλιο για την προστασία της μητρότητας), το οποίο εργαζόταν για την αποποινικοποίηση της άμβλωσης και τα δικαιώματα των γυναικών στην εργασία.
Το 1921 οργάνωσε το Πρώτο Συμβούλιο για την Σεξουαλική Αναθεώρηση το οποίο οδήγησε με τη σειρά του στην ίδρυση του στον Παγκόσμιο Σύνδεσμο για την Σεξουαλική Αναθεώρηση. Γίνονται οι συναντήσεις στη Κοπεγχάγη (1928), Λονδίνο (1929), Βιέννη (1930) και Μπρνό (1932). Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε τον όρο «τρανσβεστισμός».
Ο Χίρσφελντ ήταν συν-συγγραφέας και έπαιξε στο φιλμ Anders als die Andern (Διαφορετικοί απ’ τους άλλους), όπου εκεί ο Κόνραντ Βέιντ έπαιξε τον πρώτο ομοφυλόφιλο χαρακτήρα στην ιστορία του σινεμά.
Το 1919 ίδρυσε το ινστιτούτο Institut für Sexualwissenschaft (Ινστιτούτο Σεξουαλικής Έρευνας) στο Βερολίνο. Το ινστιτούτο διέθετε μία πολύ ευρεία βιβλιοθήκη που περιείχε ότι τίτλο σχετικό με θέματα σεξουαλικότητα υπήρχε την εποχή εκείνη, παρείχε βοήθεια σε άτομα που είχαν συμβουλές και φαρμακευτική βοήθεια. Το ινστιτούτο επίσης στέγασε Μουσείο του Σεξ για εκπαιδευτικούς σκοπούς που το επισκέπτονταν ακόμη και σχολεία.
Όταν όμως οι Ναζί ήρθαν στην εξουσία το 1933 κατέστρεψαν το ινστιτούτο και έκαψαν τη βιβλιοθήκη του στις 6 Μαΐου του 1933. Ο Χίρσφελντ εγκατέλειψε την Γερμανία και δεν επέστρεψε ποτέ. Πέθανε από καρδιακό επεισόδιο το 1935 στη Νίς της Γαλλίας. (www.colourfulplanet.com)
Μεταξύ 1887 και 1888 σπούδασε στο Μπρέσλαου φιλοσοφία και φιλολογία και από το 1888 έως και το 1892 φαρμακευτική στο Στρασβούργο, το Μόναχο, τη Χαϊδελβέργη και το Βερολίνο. Το 1892 πήρε το διδακτορικό του. Μετά τις σπουδές του ταξίδεψε για εννιά μήνες στις Ηνωμένες Πολιτείες και μετά από σύντομη διαμονή του στο Μαδεμβούργο, εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο.
Το 1990 ανέπτυξε τη θεωρία γύρω από το «τρίτο – ενδιάμεσο φύλο». Τον ενδιέφερε η μελέτη μιας ευρείας γκάμας σεξουαλικοτήτων και επιθυμιών. Η επιστημονική του δουλειά επεξέτεινε αυτή του Καρλ Χάινριχ Ούλριχς και επιρρέασε σημαντικά τους Χάβελοκ Έλλις και Έντουαρντ Κάρπεντερ.
Ο Μάγκνους Χίρσφελντ μοίρασε τη ζωή του ανάμεσα στην επιστήμη του και το γράψιμο. Μετά από τα χρόνια που έκανε τη πρακτική του στο Μαδεμβούργο, το 1986, κυκλοφόρησε την μπροσούρα με τίτλο «Σαπφώ και Σωκράτης», ομοφυλοφιλικού περιεχομένου (κάτω από το ψευδώνυμο Th. Ramien). Το 1897 ίδρυσε μαζί με τον εκδότη Μαξ Σπέρ, τον δικηγόρο ‘Εντουαρντ Όμπεργκ και τον συγγραφέα Μαξ φον Μπούελερ την «ΕπιστημονικήΑνθρωπιστική Επιτροπή». Ένας από τους κύριους σκοπούς της ομάδας ήταν η κατάργηση της Παραγράφου 175 του γερμανικού ποινικού κώδικα που από το 1871 έθετε εκτός νόμου την ομοφυλοφιλία. Το κύριο επιχείρημα ήταν ότι «ο νόμος αυτός ενθαρρύνει τους εκβιασμούς» και το σύνθημα που είχε χρησιμοποιηθεί ως μόττο ήταν «Δικαιοσύνη μέσω της Επιστήμης», το οποίο αντανακλούσε τα πιστεύω του Χίρσφελντ για μία επιστημονική κατανόηση της ομοφυλοφιλίας η οποία θα μπορούσε να εξαλείψει τον αποκλεισμό των ομοφυλόφιλων.
Ωστόσο όμως, μέσα στην ίδια την ομάδα, κάποιοι διαφωνούσαν μαζί του. Προσπαθούσαν να παραλληλίσουν την ομοφυλοφιλία με την αναπηρία χρησιμοποιώντας επιχειρήματα του τύπου «ας είμαστε ανεκτικοί με τους ομοφυλόφιλους, όπως με τους ανάπηρους». Διαφωνούσαν επίσης με την οπτική σεβασμού του Χίρσφελντ και του Ούλριχς προς τους θηλυπρεπείς ομοφυλόφιλους. Αυτές οι διαφωνίες δημιούργησαν ένα μικρό σχίσμα στην ομάδα. Πράγματι ο Μπένεντικτ Φριντλάαντερ μαζί με άλλους απεχώρησαν δημιουργώντας δική τους ομάδα.
Οι εναπομείναντες κάτω από την ηγεσία του Χίρσφελντ, κατάφεραν να συλλέξουν πάνω από 5.000 υπογραφές για την κατάργηση της Παραγράφου 175. Ανάμεσα στους υπογράφοντες θα βρεθούν πολύ σημαντικοί άνθρωποι της επιστήμης και των τεχνών όπως οι Albert Einstein, Hermann Hesse, Käthe Kollwitz, Thomas Mann, Heinrich Mann, Rainer Maria Rilke, August Bebel, Max Brod, Karl Kautsky, Stefan Zweig, Gerhart Hauptmann, Martin Buber, Richard von Krafft-Ebing και Eduard Bernstein.
Η πρόταση για αναθεώρηση της παραγράφου, ήρθε στο Ράιχσταχ το 1898 υποστηρίχτηκε όμως μόνο από τη μειοψηφία του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και εξανάγκασε αρκετούς τότε νομικούς να αποκαλύψουν την ομοφυλοφιλία τους, μετά την υποστήριξη της αναθεώρησης.
Το 1904, συμμετείχε και στην Bund fur Mutterschutz (Συμβούλιο για την προστασία της μητρότητας), το οποίο εργαζόταν για την αποποινικοποίηση της άμβλωσης και τα δικαιώματα των γυναικών στην εργασία.
Το 1921 οργάνωσε το Πρώτο Συμβούλιο για την Σεξουαλική Αναθεώρηση το οποίο οδήγησε με τη σειρά του στην ίδρυση του στον Παγκόσμιο Σύνδεσμο για την Σεξουαλική Αναθεώρηση. Γίνονται οι συναντήσεις στη Κοπεγχάγη (1928), Λονδίνο (1929), Βιέννη (1930) και Μπρνό (1932). Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε τον όρο «τρανσβεστισμός».
Ο Χίρσφελντ ήταν συν-συγγραφέας και έπαιξε στο φιλμ Anders als die Andern (Διαφορετικοί απ’ τους άλλους), όπου εκεί ο Κόνραντ Βέιντ έπαιξε τον πρώτο ομοφυλόφιλο χαρακτήρα στην ιστορία του σινεμά.
Το 1919 ίδρυσε το ινστιτούτο Institut für Sexualwissenschaft (Ινστιτούτο Σεξουαλικής Έρευνας) στο Βερολίνο. Το ινστιτούτο διέθετε μία πολύ ευρεία βιβλιοθήκη που περιείχε ότι τίτλο σχετικό με θέματα σεξουαλικότητα υπήρχε την εποχή εκείνη, παρείχε βοήθεια σε άτομα που είχαν συμβουλές και φαρμακευτική βοήθεια. Το ινστιτούτο επίσης στέγασε Μουσείο του Σεξ για εκπαιδευτικούς σκοπούς που το επισκέπτονταν ακόμη και σχολεία.
Όταν όμως οι Ναζί ήρθαν στην εξουσία το 1933 κατέστρεψαν το ινστιτούτο και έκαψαν τη βιβλιοθήκη του στις 6 Μαΐου του 1933. Ο Χίρσφελντ εγκατέλειψε την Γερμανία και δεν επέστρεψε ποτέ. Πέθανε από καρδιακό επεισόδιο το 1935 στη Νίς της Γαλλίας. (www.colourfulplanet.com)
.
Anders Als Die Anderen (Γερμανία, 1919)
Anders Als Die Anderen (Γερμανία, 1919)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου