Ο Bruce Charles Chatwin (13/5/1940-18/1/1989), όπως είναι ολόκληρο το όνομά του, ξεκίνησε ως εμπειρογνώμων του οίκου Σόθμπυ'ς του Λονδίνου, με εξειδίκευση στον ιμπρεσσιονισμό αλλά μετά από οκτώ χρόνια συνεργασίας, και αφού είχε αναλάβει διευθυντική θέση, αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω προβλημάτων όρασης που του προκάλεσε η λεπτομερής εξέταση των ζωγραφικών έργων. Αμέσως μετά, τον Οκτώβρη του 1966, εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου για να παρακολουθήσει σπουδές αρχαιολογίας αλλά μετά από δύο χρόνια το εγκαταλείπει κι αυτό γιατί έβρισκε πολύ κουραστικό τον αυστηρά ακαδημαϊκό τρόπο σπουδών. Το 1972 προσλαμβάνεται από το Sunday Times Magazine ως σύμβουλος τέχνης και αρχιτεκτονικής και η συνεργασία του αυτή, που καλλιέργησε την αφηγηματική του δεξιοτεχνία, μαζί με τα ταξίδια που έκανε σε όλο τον κόσμο είχε ως αποτέλεσμα το πρώτο του βιβλίο «Στην Παταγωνία» το οποίο κυκλοφόρησε στην Μεγάλη Βρετανία το 1977. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί κι αυτό από τις εκδόσεις Χατζηνικολή σε μετάφραση Τάσου Κίρκη που είναι και ο μεταφραστής της βιογραφίας του Μπρους Τσάτουιν που μας παρουσιάζει ο Rey Corazon. Με το πρώτο του κιόλας βιβλίο καθιερώνεται ως άριστος ταξιδιωτικός συγγραφέας αν και αργότερα δέχθηκε επικρίσεις για κατασκευή λογοτεχνικών χαρακτήρων και όχι πιστή μεταφορά των πολιτισμών και της συμπεριφοράς των ανθρώπων για τους οποίους έγραφε.
Το 1965, στα εικοσιπέντε του, ο γάμος του με την συνάδελφό του Ελίζαμπεθ Τσάνλερ, η οποία γνώριζε και αποδεχόταν την αμφισεξουαλικότητά του, εξέπληξε πολλούς από τους φίλους του. Ο γάμος τους, κατά τη διάρκεια του οποίου ο Τσάτουιν έκανε αμέτρητες σχέσεις με άνδρες και γυναίκες, διαλύθηκε μετά από δεκαπέντε χρόνια αλλά αργότερα επήλθε επανασυμφιλίωση μεταξύ των συζύγων και η η σχέση του αυτή ήταν και το έσχατο καταφύγιό του. Ήταν η Ελίζαμπεθ που τον φρόντισε ως το τέλος και η ίδια ρύθμισε τις διαδικασίες της επιμνημόσυνης τελετής, που έγινε στις στον ελληνικό καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας του Λονδίνου, τον Φεβρουάριο του ‘89 . Ο Bruce Chatwin, ένα μήνα πριν, είχε αφήσει την τελευταία του πνοή στην Νίκαια στο σπίτι της μητέρας, του πρώην εραστή του Τζάσπερ Κόνραν. Μαζί του ως την τελευταία στιγμή ήταν η Ελίζαμπεθ και η Σίρλεϋ Κόνραν που τον φρόντισαν όταν πλέον είχε καταβληθεί από το aids, που ο ίδιος ποτέ δεν ομολόγησε δημόσια. Η επιμνημόσυνη δέηση εψάλη εξ ολοκλήρου στα ελληνικά σε μία κατάμεστη εκκλησία και την επόμενη μέρα η Ελίζαμπεθ ταξίδεψε ως την Ελλάδα για να μεταφέρει τη στάχτη του στο βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Καρδαμύλη, που ο Μπρους Τσάτουιν είχε γνωρίσει κατά την διαμονή του στο σπίτι του φίλου του Πάτρικ Λη Φέρμορ.
Το 1965, στα εικοσιπέντε του, ο γάμος του με την συνάδελφό του Ελίζαμπεθ Τσάνλερ, η οποία γνώριζε και αποδεχόταν την αμφισεξουαλικότητά του, εξέπληξε πολλούς από τους φίλους του. Ο γάμος τους, κατά τη διάρκεια του οποίου ο Τσάτουιν έκανε αμέτρητες σχέσεις με άνδρες και γυναίκες, διαλύθηκε μετά από δεκαπέντε χρόνια αλλά αργότερα επήλθε επανασυμφιλίωση μεταξύ των συζύγων και η η σχέση του αυτή ήταν και το έσχατο καταφύγιό του. Ήταν η Ελίζαμπεθ που τον φρόντισε ως το τέλος και η ίδια ρύθμισε τις διαδικασίες της επιμνημόσυνης τελετής, που έγινε στις στον ελληνικό καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας του Λονδίνου, τον Φεβρουάριο του ‘89 . Ο Bruce Chatwin, ένα μήνα πριν, είχε αφήσει την τελευταία του πνοή στην Νίκαια στο σπίτι της μητέρας, του πρώην εραστή του Τζάσπερ Κόνραν. Μαζί του ως την τελευταία στιγμή ήταν η Ελίζαμπεθ και η Σίρλεϋ Κόνραν που τον φρόντισαν όταν πλέον είχε καταβληθεί από το aids, που ο ίδιος ποτέ δεν ομολόγησε δημόσια. Η επιμνημόσυνη δέηση εψάλη εξ ολοκλήρου στα ελληνικά σε μία κατάμεστη εκκλησία και την επόμενη μέρα η Ελίζαμπεθ ταξίδεψε ως την Ελλάδα για να μεταφέρει τη στάχτη του στο βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Καρδαμύλη, που ο Μπρους Τσάτουιν είχε γνωρίσει κατά την διαμονή του στο σπίτι του φίλου του Πάτρικ Λη Φέρμορ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου