ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΗΔΗΧΤΕΙΣ ΕΣΥ ΜΑΖΙ ΜΟΥ;

.

Ο Salva αντικαθιστά έναν φίλο του εθελοντή και αναλαμβάνει να μεταφέρει τον ανάπηρο Lucas…
L: Εδώ είναι.
S: Μα… Αυτό είναι ένα «σπίτι» με τσόλια!
L: Κάθε ένας το γιορτάζει με τον τρόπο του.
*
R: Lucas, αγάπη μου! Σε περιμέναμε.
*
R: …και με νέο συνοδό, βλέπω. Γλύκα μου, δεν κολλάς στα χρήματα εσύ.
*
R: Σου έχω κρατήσει τον Sandro. Είναι καινούργιος, αλλά έχει εξαιρετικές συστάσεις.
*
R: Ηρέμησε. Ο Sandro θα τον αναλάβει. Μέχρι τότε… μπορώ να σου προσφέρω καμία εξυπηρέτηση; Θα σου κάνω καλή τιμή.
S: Εε…Όχι, ευχαριστώ. Θα επιστρέψω σε …μια ώρα ;

.

.

.

Μιάμιση ώρα αργότερα επιστρέφοντας στο σπίτι του Lucas.
L: Αυτός ο Sandro μπορεί να είχε όλες τις συστάσεις που ήθελα, αλλά ήταν σκέτο χάλι. Έπρεπε να κάνω τα αδιανόητα για να του σηκωθεί.
S: Εεεεε… ίσως φυτρώνω εκεί που δεν με σπέρνουν, αλλά δεν είσαι κάπως νέος για τσόλια;
*

L: Λες; Τι θα μου πρότεινες;
S: Δεν ξέρω… να βγαίνεις, να κάνεις φίλους, σίγουρα θα συναντήσεις κάποιον…
*
L: Μάλιστα. Κοίτα, ας μην κοροϊδευόμαστε. Όλος ο κόσμος έχει στο μυαλό του αυτή τη σκηνή από τον κινηματογράφο, με τον νεαρό στην αναπηρική καρέκλα ερμηνευμένο από τον Brand Pitt, τον Colin Farrell ή δεν ξέρω ποιον άλλο.
S: Καλά τώρα, κάθε ένας έχει το κοινό του και ασφαλώς κι εσύ έχεις τη γοητεία σου…
*
L: Α, ναι; Και ποια είναι η γοητεία μου;
Θέλεις να πηδηχτείς εσύ μαζί μου;
S: Εε… αυτό …όχι.

.

Sebas Martín: Aún estoy en ello (la cúpula, 2007)