.
Μάρτιν Σέρμαν: “ΙΖΑΝΤΟΡΑ – WHEN SHE DANCED"
Θέατρο Μέλι
Μετάφραση: ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΛΕΟΣ
Σκηνοθεσία – Χορογραφία: ΡΕΖΒΑΝ ΜΑΖΙΛΟΥ
Σκηνικά – Κοστούμια – Φωτισμοί: ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΛΚΙΑΣ
Ιζαντόρα Ντάνκαν: Δήμητρα Χατούπη
Σεργκέι Εσένιν: Δαυίδ Μαλτέζε
Ο Μάρτιν Σέρμαν, ο συγγραφέας του "Μπεντ", στο “WHEN SHE DANCED” πλησιάζει την Ιζαντόρα Ντάνκαν από μια ασυνήθιστη πλευρά. Μια ημέρα της Ντάνκαν στο Παρίσι είναι όλος ο χρόνος αυτής της θεατρικής ιστορίας. Μια ημέρα στη διάρκεια της απίστευτης σχέσης της με τον μεγάλο ποιητή της επαναστατικής Ρωσίας, τον Σεργκέι Εσένιν. Κανείς από τους δύο δεν μιλά τη γλώσσα του άλλου και σαν να μην είναι αρκετό αυτό, στη ζωή τους έχουν θέση ή εισβάλλουν Γάλλοι, Ιταλοί, Ρουμάνοι, Έλληνες και Σουηδοί, μια Ρωσίδα μεταφράστρια και η βοηθός -φωνή της λογικής- της Ιζαντόρα.
Ο Σέρμαν συνθέτει μια φάρσα που πολύ εύκολα περνά στο δράμα και πίσω στην κωμωδία ξανά. Κάτω απ’ όλα όμως κρύβεται η τραγωδία της σύγκρουσης του «εφήμερου» χορού με την «αιώνια» ποίηση και οι προσωπικές τραγωδίες που έρχονται.
Το αδιέξοδο που αντιμετωπίζει η Ντάνκαν στο έργο του Σέρμαν είναι το αδιέξοδο του επαναστάτη που ανατρέπει δόγματα για να έλθουν οι άλλοι να κάνουν δόγμα την ανατροπή αυτή. Μέσα σε αυτή τη Βαβέλ προσπαθεί να κερδίσει χώρο και χρόνο για να απελευθερώσει κι άλλα παιδιά, για να δει το χορό έτσι όπως αυτή τον ονειρεύεται μια δύναμη ενέργειας, ζωής και ελευθερίας.
Κανείς δεν θα δει την Ιζαντόρα να χορεύει. Αλλά εδώ η Ιζαντόρα φωνάζει, γελάει, κλαίει, ερωτεύεται και ζει με πάθος όπως χαρακτηριστικά παρατηρούν ο Αλέξανδρος Ηλιόπουλος (Αλεξάνδρου Σορέσκου για τις ανάγκες της ελληνικής παράστασης) και η Δεσποινίς Μπέλτσερ.
Ο Σέρμαν δεν απομυθοποιεί την Ντάνκαν, την παρακολουθεί να ζει και να καίγεται από το πάθος για ζωή. Κυρίως όμως συνδέει επί σκηνής το πάθος αυτό για ζωή με το πάθος για το χορό.
Το έργο παρουσιάστηκε στο Λονδίνο το 1991 με τη Βανέσα Ρεντγκρέιβ στο ρόλο της Ιζαντόρα Ντάνκαν, τον ρώσο ηθοποιό Όλεγκ Μενσίκοφ στο ρόλο του Σεργκέι Εσένιν και την Φράνσις ντε Λα Τουρ στο ρόλο της Δεσποινίδος Μπέλτσερ. Η παράσταση εκείνη τιμήθηκε με πολλά βραβεία.
Παράλληλα με την ελληνική παράσταση, το έργο παρουσιάζεται την περίοδο 2009-2010 στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Μάρτιν Σέρμαν: “ΙΖΑΝΤΟΡΑ – WHEN SHE DANCED"
Θέατρο Μέλι
Μετάφραση: ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΛΕΟΣ
Σκηνοθεσία – Χορογραφία: ΡΕΖΒΑΝ ΜΑΖΙΛΟΥ
Σκηνικά – Κοστούμια – Φωτισμοί: ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΛΚΙΑΣ
Ιζαντόρα Ντάνκαν: Δήμητρα Χατούπη
Σεργκέι Εσένιν: Δαυίδ Μαλτέζε
Ο Μάρτιν Σέρμαν, ο συγγραφέας του "Μπεντ", στο “WHEN SHE DANCED” πλησιάζει την Ιζαντόρα Ντάνκαν από μια ασυνήθιστη πλευρά. Μια ημέρα της Ντάνκαν στο Παρίσι είναι όλος ο χρόνος αυτής της θεατρικής ιστορίας. Μια ημέρα στη διάρκεια της απίστευτης σχέσης της με τον μεγάλο ποιητή της επαναστατικής Ρωσίας, τον Σεργκέι Εσένιν. Κανείς από τους δύο δεν μιλά τη γλώσσα του άλλου και σαν να μην είναι αρκετό αυτό, στη ζωή τους έχουν θέση ή εισβάλλουν Γάλλοι, Ιταλοί, Ρουμάνοι, Έλληνες και Σουηδοί, μια Ρωσίδα μεταφράστρια και η βοηθός -φωνή της λογικής- της Ιζαντόρα.
Ο Σέρμαν συνθέτει μια φάρσα που πολύ εύκολα περνά στο δράμα και πίσω στην κωμωδία ξανά. Κάτω απ’ όλα όμως κρύβεται η τραγωδία της σύγκρουσης του «εφήμερου» χορού με την «αιώνια» ποίηση και οι προσωπικές τραγωδίες που έρχονται.
Το αδιέξοδο που αντιμετωπίζει η Ντάνκαν στο έργο του Σέρμαν είναι το αδιέξοδο του επαναστάτη που ανατρέπει δόγματα για να έλθουν οι άλλοι να κάνουν δόγμα την ανατροπή αυτή. Μέσα σε αυτή τη Βαβέλ προσπαθεί να κερδίσει χώρο και χρόνο για να απελευθερώσει κι άλλα παιδιά, για να δει το χορό έτσι όπως αυτή τον ονειρεύεται μια δύναμη ενέργειας, ζωής και ελευθερίας.
Κανείς δεν θα δει την Ιζαντόρα να χορεύει. Αλλά εδώ η Ιζαντόρα φωνάζει, γελάει, κλαίει, ερωτεύεται και ζει με πάθος όπως χαρακτηριστικά παρατηρούν ο Αλέξανδρος Ηλιόπουλος (Αλεξάνδρου Σορέσκου για τις ανάγκες της ελληνικής παράστασης) και η Δεσποινίς Μπέλτσερ.
Ο Σέρμαν δεν απομυθοποιεί την Ντάνκαν, την παρακολουθεί να ζει και να καίγεται από το πάθος για ζωή. Κυρίως όμως συνδέει επί σκηνής το πάθος αυτό για ζωή με το πάθος για το χορό.
Το έργο παρουσιάστηκε στο Λονδίνο το 1991 με τη Βανέσα Ρεντγκρέιβ στο ρόλο της Ιζαντόρα Ντάνκαν, τον ρώσο ηθοποιό Όλεγκ Μενσίκοφ στο ρόλο του Σεργκέι Εσένιν και την Φράνσις ντε Λα Τουρ στο ρόλο της Δεσποινίδος Μπέλτσερ. Η παράσταση εκείνη τιμήθηκε με πολλά βραβεία.
Παράλληλα με την ελληνική παράσταση, το έργο παρουσιάζεται την περίοδο 2009-2010 στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών.
.
Martin Sherman
2 σχόλια:
Επίσης συγκλονιστική η ερμηνεία και πάλι της Βανέσα Ρεντγκρέιβ, στο ίδιο έργο, το 1969.
Εννοείς, βέβαια, την ταινία για την Ισ. Ντάνκαν.
Εδώ (http://www.youtube.com/watch?v=16Q10dJFD5A) το πρώτο μέρος της από το youtube.
Όποιος δεν την έχει δει, ίσως είναι μια ευκαιρία να το κάνει τώρα.
Δημοσίευση σχολίου