9.10.06

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2006 (3)

Image Hosted by ImageShack.us

.
«Θα παντρεύατε δύο ομοφυλόφιλους;»

*«Αν κατά τη θητεία σας ένα ζευγάρι ομοφυλοφίλων σάς ζητήσει να το παντρέψετε, τι θα πράξετε;»
*«Αποτελεί διάκριση το γεγονός ότι ένα ζευγάρι ομοφυλοφίλων που έχει αποκτήσει κοινή περιουσία δεν έχει τα ασφαλιστικά, φορολογικά και άλλα δικαιώματα;»
*«Οι δήμαρχοι ευρωπαϊκών χωρών χρηματοδοτούν εκδηλώσεις όπως τα Φεστιβάλ Ομοφυλόφιλης Υπερηφάνειας. Εσείς τι θα πράξετε;»
Οι υποψήφιοι δήμαρχοι της Αθήνας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης παρέλαβαν με αμηχανία το ερωτηματολόγιο που είχε αποστολέα την Ελληνική Ομοφυλοφιλική Κοινότητα. Οι περισσότεροι, όμως, το καταχώρισαν στα αρχεία τους, αφού υπολόγισαν πως ό,τι κι αν απαντήσουν θα τους στοιχίσει σε ψήφους - είτε απελευθερωμένων, είτε συντηρητικών ψηφοφόρων.
Πιο τολμηροί οι τρεις Αθηναίοι: Αλέξης Τσίπρας, Κώστας Σκανδαλίδης, Νικήτας Κακλαμάνης. Τα ονόματα παρατίθενται με τη σειρά που έστειλαν τις απαντήσεις, αλλά και με το βαθμό τολμηρότητάς τους.
Οι πιο συντηρητικές -και λακωνικές- προήλθαν από τον υποψήφιο της Ν.Δ., ο οποίος, προφανώς, δεν θέλησε να «παγιδευθεί» με δεσμεύσεις που θα προκαλέσουν τον πολιτικό του χώρο. «Δύο ενήλικες έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν το πώς θα περάσουν τη ζωή με βάση την προσωπική τους απόφαση», απαντά ο Ν. Κακλαμάνης για τον γάμο ομοφυλοφίλων. Παραδέχεται, πάντως, ότι «η Πολιτεία πρέπει κάποτε να συζητήσει για κληρονομικά ή ασφαλιστικά δικαιώματα». Οσο για την οικονομική ενίσχυση των εκδηλώσεων των ομοφυλοφίλων; «Δεν ανήκω σε όσους υπόσχονται πράγματα που δεν θα μπορούν αντικειμενικά να υλοποιηθούν».
Ο Κ. Σκανδαλίδης επικαλείται τη λύση που πρότεινε ήδη το ΠΑΣΟΚ «για το νέο θεσμό του συμφώνου συμβίωσης ζευγαριών του ιδίου φύλου». Η στήριξή του στις εκδηλώσεις των ομοφυλοφίλων «είναι δεδομένη» και θα παρίσταται όποτε μπορεί. Περί οικονομικής ενίσχυσης, σιωπή.
Ο Α. Τσίπρας απάντησε... ναι, σε όλα! «Υποστηρίζουμε τον πολιτικό γάμο ομοφυλοφίλων», «κάθε διάκριση πρέπει να καταργηθεί», «το ζήτημα της γονεϊκότητας να μην εξαρτάται από τον σεξουαλικό προσανατολισμό» και «να τεθεί υπό την αιγίδα του δήμου το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας». Και γιατί όχι; Το δικό του ψηφοδέλτιο είναι το μοναδικό που φιλοξενεί εκπρόσωπο των ομοφυλοφίλων. Την εκπρόσωπο της Λεσβιακής Κοινότητας Ευαγγελία Βλάμη.
Μ. ΜΑΝΗ (ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ- 08/10/2006)

12 σχόλια:

Xilaren είπε...

δηλαδή αυτό το ερωτηματολόγιο εστάλη σε όλους τους υποψήφιους δημάρχους και άλλων πόλεων και δεν απάντησε κανείς;

Ανώνυμος είπε...

Η απάντηση του Κακλαμάνη ήταν η σαφέστερη και η πιο ρεαλιστική απ' όλες διότι είναι βέβαιο ότι θα είναι ο επόμενος Δήμαρχος, οπότε κάθε δέσμευση δίνεται εξαιρετικά φειδωλά (κι όχι ακριβώς λόγω προκλήσεων στον πολιτικό του χώρο)

Οι άλλοι δύο, όσο απέλπιδες είναι για τον δημαρχιακό θώκο, άλλο τόσο μοιράζουν απλόχερα φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Ο μεν Σκανδαλίδης κάνει ότι μπορεί για να πατήσει πάνω στη γελοιότητα του "συμφώνου διαβίωσης" και ο δε Τσίπρας πλαδάρωσε υπερβολικά πολύ μετά από το αρχικό σφίξιμο, όπου η υπερβολική ευκολία με την οποία μοιράζει αφειδώς υποσχέσεις και συνθήματα είναι αντιστρόφως ανάλογης της υποκρισίας του.

Η απαξία των υπολοίπων υποφήφιων, με προεξάρχοντα εκείνον του ΚΚΕ, καταδεικνύει ακριβώς την ηθική, ιδεολογική και πολιτική θολούρα τους και υπαγορεύονται από καιροσκοπισμό και συμφεροντολογισμό.

Ανώνυμος είπε...

"αντιστρόφως ανάλογη";
Τι έγραψα ο ανόητος...

erva_cidreira είπε...

xilaren: Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες, καθώς ακόμη δεν υπάρχει επίσημη ανακοίνωση της ΕΟΚ, αλλά οι υποψήφιοι των μεγάλων δήμων της χώρας σίγουρα το έχουν λάβει.
Η προσωπική μου απορία αφορά ειδικά στους υποψηφίους των δήμων Μυκόνου και Ερεσσού Λέσβου. Με τι θράσος θα συνεχίσουν άραγε να αρπάζουν (δημοτική αρχή, αλλά και δημότες) τα επόμενα καλοκαίρια τα χρήματα των ομοφυλοφίλων, όταν δεν μπαίνουν καν στον κόπο να απαντήσουν τώρα στο ερωτηματολόγιο, έστω και με ανέξοδα ευχολόγια. Βλέπεις, αδυνατώ να φανταστώ τι φόβο πολιτικού κόστους μπορεί να έχει κάτι τέτοιο στους συγκεκριμένους δήμους.
jago: Δυστυχώς οι σχετικές δηλώσεις Τσίπρα, καθώς δεν φιλοξενούνται ποτέ στην ΑΥΓΗ, δεν γνωρίζουμε αν αποτελούν και επίσημη κομματική θέση. Σίγουρα όμως υπερβαίνουν κατά πολύ τις θέσεις Αλαβάνου, όπως τις ξέρουμε από την επερώτησή του στη Βουλή τα Χριστούγεννα. Για μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου εξακολουθούμε να βρισκόμαστε ακόμη στην εποχή της "χειρονομιακής" πολιτικής, ακόμη κι έτσι, ανεπιβεβαίωτες, δεν στερούνται αξίας.

gay super hero είπε...

Tί ακριβώς είναι αυτό που εμποδίζει "αντικειμενικά" τον (μέλλοντα) κ. δήμαρχο να στηρίξει οικονομικά κάποιες εκδηλώσεις από το δημόσιο κορβανά; Έστω και μόνο για θέματα δημόσιας υγείας - ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι πρότινος ήταν Υπουργός Υγείας; Μήπως τελικά το outing είναι επιβεβλημένο σε κάποιες χτυπητές περιπτώσεις; 'Οσο για τα σχόλια του justanοther μήπως θα πρέπει να είμαστε πιο ενθαρρυντικοί απέναντι στους πολιτικούς που κάνουν έστω και κάποια δειλά βήματα προς τη μεριά μας αντί να καίμε τα ξερά μαζί με τα χλωρά; Μπορεί το "σύμφωνο συμβίωσης" να είναι μία γελοιότητα, είναι όμως η μόνη ελπίδα για να αποκτήσουν οι σχέσεις μας θεσμική υπόσταση. 'Αλλωστε προς το παρόν είναι και το μόνο που ισχύει στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης (βλέπε Γαλλία, Γερμανία κτλ.). Πόσο "ανεπαρκείς" και "άτολμες" είναι οι θέσεις των συγκεκριμένων υποψήφιων αν λάβουμε υπόψη την πλήρη έλλειψη οργανωμένης πολιτικής πίεσης από τους άμεσα ενδιαφερόμενους αλλά και το ότι, ακόμα και αν εφαρμοζόταν το κολοβό σύμφωνο συμβίωσης, όλοι γνωρίζουμε ότι ελάχιστα ζευγάρια θα το αποτολμούσαν; Αν δεν ενθαρρύνουμε πολιτικά όσους δείχνουν διάθεση προσέγγισης, πως μπορούμε να περιμένουμε κάτι καλύτερο στο μέλλον; Το να χειροκροτείς ως "ρεαλιστή" κάποιον που "αντικειμενικά" σε γράφει στα παλιά του τα παπούτσια ξεπερνάει τα όρια του πολιτικού μαζοχισμού! Στο κάτω-κάτω της γραφής δεν περιμένουμε από τον επόμενο δήμαρχο να αρχίζει να παντρεύει κόσμο. 'Οταν όμως καλλιεργείς συστηματικά ένα "ανθρωπιστικό" προφίλ το λιγότερο που έχεις να κάνεις είναι να απλώσεις το χέρι σε όλους τους δημότες.

erva_cidreira είπε...

Θα συμφωνήσω μαζί σου, gay super hero, ότι καλό είναι να ενθαρρύνουμε τις απόπειρες προσέγγισης απ’ όπου κι αν προέρχονται, αλλά το να επιτρέπουμε να αποκτούν κάποιοι τζάμπα gay friendly προφίλ μού φαίνεται απερίσκεπτη κατασπατάληση της δύναμης που έχει, ή θα μπορούσε να έχει, η «ροζ ψήφος».
Γι’ αυτό καλύτερο θα ήταν ό,τι λέγεται, να λέγεται φανερά, καθαρά και με τις ανάλογες δεσμεύσεις.
Το σύμφωνο συμβίωσης, εδώ θα διαφωνήσω, δεν είναι η μόνη ελπίδα για να αποκτήσουν οι σχέσεις μας θεσμική υπόσταση, το αντίθετο θα έλεγα. Θα κάνει ρητές τις μέχρι τώρα άρρητες διακρίσεις, ενώ κατηγορηματικά θα κλείσει τον δρόμο στην ομογονεϊκότητα. Επιπλέον πρόκειται για ένα προσχέδιο που αμφιβάλλω αν όσοι το χρησιμοποιούν για άλλοθι θα βρουν ποτέ την τόλμη να το καταθέσουν στη Βουλή, και μεταξύ μας καλύτερα έτσι.
Αξίζει όμως να δούμε πώς περιγράφει τη σχετική εμπειρία το πρώτο ζευγάρι σλοβένων που έκανε χρήση του ανάλογου πρόσφατα ψηφισμένου στη γειτονική βαλκανική χώρα νόμου:
Ο Mitja Blazic και ο Niki Kern ήταν το πρώτο ζευγάρι που έκανε χρήση του νόμου που ψηφίστηκε στην Λουμπλιάνα, του Συμφώνου Συντροφικότητας. Το ίδιο το ζευγάρι αποκάλεσε την τελετή καταχώρησης του Συμφώνου Συντροφικότητας, εξευτελιστική. Ο νόμος αυτός δεν επιτρέπει να είναι παρών στην τελετή παρά μόνον το ίδιο το ζευγάρι και ο υπάλληλος του Δήμου που κάνει την καταχώρηση. «Ήταν απόλυτα εξευτελιστικό. Ήταν σαν να δηλώναμε το νέο μας αυτοκίνητο στην εφορία. Είναι ξεκάθαρα διάκριση» δήλωσε ο Blazic.(Πηγή: Πολύχρωμο Πλανήτης)
Όσο για τον κ. Κακλαμάνη, σε περίπτωση που γίνει Δήμαρχος, δεν χρειάζεται σε πρώτη φάση καν να επιβαρύνει τον κρατικό κορβανά, που, σημειωτέον, κι εμείς γεμίζουμε και μάλιστα χωρίς ανταποδοτικότητα. Θα μας αρκούσε να παραστεί και να μιλήσει στο επόμενο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας, όπως κάνουν άλλωστε οι περισσότεροι ευρωπαίοι ομόλογοί του εδώ και χρόνια. Θα το τολμήσει;

gay super hero είπε...

Θα διαφωνήσω ως προς τον κρατικό κορβανά - οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι έχουν το καθήκον να διαθέτουν μέρος των χρημάτων που διαχειρίζονται για την ενημέρωση των πολιτών τόσο ως προς τους κινδύνους που απειλούν τη δημόσια υγεία (βλ. αφροδίσια νοσήματα) όσο και για την καταπολέμηση των διακρίσεων και την προβολή μειονοτικών ομάδων (κάτι που θα μπορούσε να γίνει π.χ. μέσω του δημοτικού ραδιοφώνου ή μέσω της χρηματοδότησης εντύπων, καταχωρήσεων κτλ.). Αν ο επόμενος δήμαρχος δεν κάνει τίποτα από όλα αυτά, τότε όντως η παρουσία του σε μια εκδήλωση όπως το Pride δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά δημόσιες σχέσεις. Δεν περιμένω από τους πολιτικούς να κινήσουν γη και ουρανό για πάρτη μας - θα ήταν καλύτερο να προσπαθήσουν αθόρυβα και χωρίς φανφάρες, αλλά έμπρακτα και ουσιαστικά να αλλάξουν τις νοοτροπίες προς το καλύτερο.

erva_cidreira είπε...

Σύμφωνώ κι επαυξάνω.
Μίλησα για την παρουσία του Δημάρχου στο Gay Pride ως ένα παράδειγμα έμπρακτης ηθικής στήριξης χωρίς κανένα οικονομικό κόστος, μια δικαιολογία που κάποιοι υποκριτικά συνηθίζουν να επικαλούνται και φαίνεται να πείθει ακόμη και gay φιλελεύθερους ιστολόγους.
Κατά τα άλλα, ασφαλώς, η δημοτική αρχή οφείλει να καλύπτει τις ανάγκες των ομοφυλόφιλων δημοτών της, που, αν και πληρώνουν τα δημοτικά τέλη κανονικά, λαμβάνουν για ανταπόδοση μόνο αδιαφορία, περιφρόνηση, διακρίσεις και αποκλεισμούς.
Κι ενώ θα έπρεπε να διαπραγματευόμαστε σκληρά τη ψήφο μας, όπως και προηγουμένως επισήμανες, από πλευράς μας υπάρχει βασικά σιωπή, ή άντε το πολύ πολύ κάποιοι ψίθυροι. Μήπως να αρχίσουμε να κραυγάζουμε;

gay super hero είπε...

Tώρα ως προς το θέμα του συμφώνου συμβίωσης, το καλύτερο είναι πάντα εχθρός του καλού. Αυτό που πρέπει να ζητάμε είναι ο πολιτικός γάμος και τίποτα λιγότερο. Πέραν όμως της συμβολικής και ιδεολογικής διάστασης καλό θα ήταν να γίνει ένα πρώτο βήμα που α) θα έλυνε πολλά πρακτικά προβλήματα, ιδίως για τα μακροχρόνια ζευγάρια και β) τίποτα δεν αποκλείει να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον. 'Αλλωστε καμία χώρα δεν προχώρησε κατευθείαν στη θεσμοθέτηση του γάμου για όλους, ενώ αυτή τη στιγμή το σύμφωνο συμβίωσης αποτελεί τη μοναδική θεσμική κατοχύρωση για τα ζευγάρια του ίδιου φύλου σε 12 ευρωπαϊκές χώρες (έναντι μόλις τριών που έχουν προχωρήσει στον πολιτικό γάμο). Και κάτι άλλο προς όσους συνέταξαν το ερωτηματολόγιο: η σωστή έκφραση είναι "θα παντρεύατε δύο άτομα του ίδιου φύλου;" Πέραν του ότι οι ομοφυλόφιλοι και σήμερα μπορούν να παντρευτούν (κάποιον του αντίθετου φύλου), πρόσφατη έρευνα στις ΗΠΑ έδειξε ότι όταν οι δημοσκόποι χρησιμοποιούσαν την έκφραση "γάμος ατόμων του ίδιου φύλου" αντί για "γάμος ομοφυλόφιλων", οι απαντήσεις ήταν κατά 6% θετικότερες (42% υπέρ έναντι 36% στη δεύτερη περίπτωση). Δεν θα κουράζομαι να επαναλαμβάνω ότι η χρήση της λέξης "ομοφυλόφιλος" (με την ιδρυματική-ψυχιατρική χροιά της)πέραν των περιπτώσεων που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να αποφευχθεί θα πρέπει να εγκαταλειφθεί το συντομότερο δυνατό.

erva_cidreira είπε...

Το σύμφωνο συμβίωσης λύνει ενδεχομένως κάποια προβλήματα οικονομικού τύπου και δημιουργεί άλλα μεγαλύτερα επισημοποιώντας νομικά τις διακρίσεις, ενώ δεν αντιλαμβάνομαι πώς είναι δυνατόν να προσπερνάει κανείς ως κάτι μεταβατικό την απάνθρωπη απαγόρευση της από κοινού υιοθεσίας (ή γονικής μέριμνας) που επιβάλλει με όσα αυτή συνεπάγεται για γονείς και παιδιά.
Σχετικά με τις παρατηρήσεις σου για το πώς θα έπρεπε να διατυπωθεί η ερώτηση προς τους υποψηφίους δημάρχους: δεν νομίζεις ότι το ρήμα (υ)πανδρεύω θα ήταν άνευ νοήματος για τον γάμο δυο γυναικών;
Έχεις όμως απόλυτο δίκιο ότι η έκφραση «γάμος ομοφυλοφίλων» είναι εσφαλμένη, «γάμος ομοφύλων» θα ήταν η ορθή.
Τέλος, επειδή ούτε εγώ κουράζομαι να δηλώνω λάτρης της λέξης ομοφυλόφιλος και παρά το ότι σου χρωστώ μια συζήτηση σχετικά, ας σημειώσω προς το παρόν ότι η λέξη homosexual – ετυμολογικά όχι ακριβώς ισοδύναμη προς το ομοφυλόφιλος - ίσως για τους αγγλοσάξωνες να έχει αρνητική χροιά λόγω ψυχιατρικής χρήσης, στα ελληνικά ό όρος δεν απέκτησε ποτέ αυτό το ιδεολογικό φορτίο. Οπότε δεν αντιλαμβάνομαι γιατί θα πρέπει να αποκτήσουμε αντανακλαστικά απόρριψης εκ μιμήσεως, πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχει ικανοποιητικότερη διάδοχη λέξη.

gay super hero είπε...

Θα αστειέυεσαι βέβαια. 'Εχω την εντύπωση ότι η χρήση της λέξης στα ελληνικά είναι ακόμα πιο βεβαρημένη, πόσο μάλλον που είναι εξαιρετικά μακρόσυρτη και κακόηχη (η επανάληψη δύο ίδιων συλλαβών). Η λέξη ομοφυλόφιλος στο άκουσμά της (και λόγω της κοινωνικής της χρήσης) δίνει περισσότερο την εντύπωση μιας ομάδας με ειδικές ανάγκες παρά μιας ομάδας με διαφορετικές ευαισθησίες.

erva_cidreira είπε...

Ένας όρος για να μας εξυπηρετεί νομίζω ότι θα πρέπει να είναι σαφής ετυμολογικά και νοηματικά, άρα κατανοητός από όσο το δυνατόν περισσότερους, να μπορεί να σχηματίσει ουσιαστικό, επίθετο, ρήμα, επίρρημα, κατά προτίμηση μονολεκτικά και όχι περιφραστικά, να χρησιμοποιείται και για τα δυο φύλα, να είναι ουδέτερος και να μην υποδηλώνει σεξουαλικούς ρόλους, και το ιστορικό του φορτίο στα ελληνικά να μην είναι ιδιαίτερα ιδεολογικά βεβαρημένο.
Η ηχητική αισθητική πιθανότατα μετράει στο βαθμό που θα μπορούσε να αποτιμηθεί «αντικειμενικά». Μπορεί όμως;
Τέλος, ομολογώ ότι αγνοώ την ιδιαίτερη ιδρυματική χροιά που λες ότι έχει η λέξη ομοφυλόφιλος στην γλώσσα μας. Θα ήταν πολύ χρήσιμο, ωστόσο, να μάθω οτιδήποτε σχετικά με αυτό το θέμα.