Ο κινηματογράφος ΑΣΤΥ στεγάζεται σε τμήμα του υπογείου του επί της οδού Κοραή 4 κτηρίου που κατασκευάσθηκε την περίοδο 1934-1938, βάσει σχεδίων του Καθηγητή του Ε.Μ.Π. Εμμ. Κ. και του αρχιτέκτονα Αν.Μ. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής μέρος του υπογείου έγινε τόπος μαρτυρίου και φυλακής 
για πολλούς αγωνιστές, γι αυτό και το Υπουργείο Πολιτισμού χαρακτήρισε το τμήμα αυτό του υπογείου ιστορικό διατηρητέο μνημείο (βλ. την υπουργική απόφαση υπ' αριθμ. ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/626/13206/1991, Β΄ 233). Το υπόλοιπο τμήμα του υπουργείου λειτούργησε εξαρχής ως κινηματογράφος. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής προέβαλε ταινίες και επίκαιρα προς τέρψιν των γερμανικών στρατευμάτων. Κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου ο κινηματογράφος υπολειτούργησε. Έκτοτε λειτουργεί ο χειμερινός κινηματογράφος ΑΣΤΥ υπό την ίδια διεύθυνση. Τις δεκαετίες του 1950 και 1960 ο κινηματογράφος γνώρισε μεγάλες δόξες, παρουσιάζοντας σπουδαίες ταινίες, γαλλικής κυρίως παραγωγής. Συνήθως τις Δευτέρες, την πρεμιέρα της ταινίας ακολουθούσε δεξίωση, με προσκεκλημένους συχνά Έλληνες και ξένους πρωταγωνιστές, όπως οι G.P., P.P., C.C., M.V., δημόσια πρόσωπα, όπως η Β.Σ., ο Π.Κ. ο Σ.Μ. κ.ά. «Παρευρίσκονταν ακόμα όλη η κοσμική και κινηματογραφική Αθήνα». Επίσης, μέχρι το 1975 στον κινηματογράφο ΑΣΤΥ διοργανώνονταν οι κυριακάτικες πρωινές προβολές της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, ενώ συχνά διοργανώνοντας εβδομάδες κινηματογράφου αφιερωμένες σε κάποια ξένη χώρα. Παρά την ευρεία ανακαίνιση που έγινε το 1994, ο κινηματογράφος διατηρεί πολλά στοιχεία της παλαιάς αίγλης του, όπως η καμπίνα προβολής, οι μαρμάρινες σκάλες με τις προστατευτικές σιδεριές, τα τραπεζάκια του φουαγιέ, οι πόρτες, οι καθρέφτες, τα μωσαϊκά, το εκδοτήριο εισιτηρίων. Ο κινηματογράφος είναι χαρακτηρισμένος ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, επειδή αποτελεί «ιστορικό χώρο πολιτιστικής επικοινωνίας των κατοίκων της πόλης των Αθηνών και είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος με τις μνήμες των κατοίκων όλου του λεκανοπεδίου.
για πολλούς αγωνιστές, γι αυτό και το Υπουργείο Πολιτισμού χαρακτήρισε το τμήμα αυτό του υπογείου ιστορικό διατηρητέο μνημείο (βλ. την υπουργική απόφαση υπ' αριθμ. ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/626/13206/1991, Β΄ 233). Το υπόλοιπο τμήμα του υπουργείου λειτούργησε εξαρχής ως κινηματογράφος. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής προέβαλε ταινίες και επίκαιρα προς τέρψιν των γερμανικών στρατευμάτων. Κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου ο κινηματογράφος υπολειτούργησε. Έκτοτε λειτουργεί ο χειμερινός κινηματογράφος ΑΣΤΥ υπό την ίδια διεύθυνση. Τις δεκαετίες του 1950 και 1960 ο κινηματογράφος γνώρισε μεγάλες δόξες, παρουσιάζοντας σπουδαίες ταινίες, γαλλικής κυρίως παραγωγής. Συνήθως τις Δευτέρες, την πρεμιέρα της ταινίας ακολουθούσε δεξίωση, με προσκεκλημένους συχνά Έλληνες και ξένους πρωταγωνιστές, όπως οι G.P., P.P., C.C., M.V., δημόσια πρόσωπα, όπως η Β.Σ., ο Π.Κ. ο Σ.Μ. κ.ά. «Παρευρίσκονταν ακόμα όλη η κοσμική και κινηματογραφική Αθήνα». Επίσης, μέχρι το 1975 στον κινηματογράφο ΑΣΤΥ διοργανώνονταν οι κυριακάτικες πρωινές προβολές της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, ενώ συχνά διοργανώνοντας εβδομάδες κινηματογράφου αφιερωμένες σε κάποια ξένη χώρα. Παρά την ευρεία ανακαίνιση που έγινε το 1994, ο κινηματογράφος διατηρεί πολλά στοιχεία της παλαιάς αίγλης του, όπως η καμπίνα προβολής, οι μαρμάρινες σκάλες με τις προστατευτικές σιδεριές, τα τραπεζάκια του φουαγιέ, οι πόρτες, οι καθρέφτες, τα μωσαϊκά, το εκδοτήριο εισιτηρίων. Ο κινηματογράφος είναι χαρακτηρισμένος ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, επειδή αποτελεί «ιστορικό χώρο πολιτιστικής επικοινωνίας των κατοίκων της πόλης των Αθηνών και είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος με τις μνήμες των κατοίκων όλου του λεκανοπεδίου.
15 σχόλια:
Κείμενο του Γιάννη Δηράκη:
Από χθες το βράδυ έχει ξεκινήσει μια συζήτηση που συνηθίζεται κάθε φορά που διαδηλώσεις καταλήγουν σε επεισόδια, συνήθως από τηλεοπτικά “παράθυρα” δελτίων ειδήσεων και διάφορους σχολιαστές-δημοσιογράφους που βγαίνουν σε αυτά και σκούζουν για τους βάνδαλους που σπάνε, καίνε, καταστρέφουν ό,τι βρουν, δεν σέβονται κανέναν και τίποτα και ”αμαυρώνουν” τις ειρηνικές διαμαρτυρίες των απλών πολιτών -τις οποίες βέβαια ποτέ ή ελάχιστα προβάλλουν στα δελτία τους.
Το διαφορετικό με τα χθεσινά γεγονότα είναι ότι σ’ αυτό το “παιχνίδι” μπήκαν και άνθρωποι που προηγουμένως δεν είχαν βήμα σ’ αυτά τα “παράθυρα”, δημοσιογράφοι του πολιτιστικού, κριτικοί κινηματογράφου και τέχνης γενικότερα, απλοί σινεφίλ, με αφορμή την -παραλίγο- πυρπόληση τριών εκ των ιστορικότερων κινηματογράφων της Αθήνας, του Άστυ, του Αττικόν και του Απόλλωνα (τα οποία τελικώς γλίτωσαν με μικροζημιές και θα επαναλειτουργήσουν σύντομα -το Άστυ μάλιστα, λειτουργεί κανονικά από σήμερα).
Ομολογώ ότι προς στιγμήν κι εγώ ο ίδιος σκέφτηκα (όταν μαθεύτηκε η είδηση στους δρόμους) ότι είναι απαράδεκτο να καίνε τα σινεμά, ότι όλοι αυτοί που πετάνε τις μολότοφ είναι βάρβαροι, απολίτιστοι και άθλιοι προβοκάτορες. Όμως, οι σινεφίλ συναισθηματισμοί οφείλουν να σταματάνε εκεί, στις πρώτες σκέψεις και να ακολουθεί περισυλλογή και μεγάλη προσοχή όταν ξεκινάς να γράψεις κάτι (ειδικά με τίτλους όπως “Αττικόν: Γλύτωσε από τους Γερμανούς – Το έκαψαν οι Έλληνες…”), προκειμένου να μη χαθεί το δάσος για να σωθεί ένα δέντρο. Το δέντρο είναι οι 3 αίθουσες. Το δάσος είναι οι ζωές όλων μας, τα ήδη καμένα σπίτια μας, τα κλειστά καταστήματα κι οι άστεγοι στους δρόμους κι αν θέλετε να το εντοπίσουμε και στον πολιτισμό, το δέντρο είναι δύο (και περισσότερα) ιστορικά κτίρια κατεστραμμένα, το δάσος όμως είναι η καθημερινή αργή κατάρρευση εκατοντάδων ιστορικών κτιρίων, το ξεπούλημα του συνόλου των μνημείων μας (άραγε, έχει διαβάσει κανείς απ’ όσους σήμερα κλαίνε το πρώτο μνημόνιο;), η άθλια πολιτιστική πολιτική των τελευταίων χρόνων και η μηδενική χρηματοδότηση στον πολιτισμό και την παιδεία.
Συνέχεια του κειμένου του Γιάννη Δηράκη:
Τελικά, ακόμα κι αν δεχτεί κανείς ότι τα κτίρια κάηκαν απ’ αυτούς που υπονοείται, αν αγνοηθούν δηλαδή κάποιες καταγγελίες που ακούστηκαν χθες ότι την ώρα που πήρε φωτιά το Αττικόν τριγύρω υπήρχαν μόνο ΜΑΤ (άλλωστε, δεν θα ήταν η πρώτη φορά), στην πραγματικότητα, αυτή που τα έκαψε είναι η πολιτική του μνημονίου που δημιούργησε μια κοινωνία 50.000 αστέγων, 1.000.000 ανέργων και των μισών κατοίκων της Ελλάδας στα όρια της φτώχιας, όσοι σχεδίασαν την ολοκληρωτική εξόντωση των εργαζόμενων και της νεολαίας στο βωμό του θεού-κέρδους, όσοι κλέβουν το μέλλον των παιδιών μας και το παραδίδουν στους καπιταλιστές για πάντα (ή μέχρι ο ίδιος ο λαός να αποφασίσει επιτέλους να αλλάξει τη μοίρα του). Αυτοί που έκαψαν και λεηλάτησαν χθες, είναι οι ίδιοι που ευθύνονται για τον εδώ και χρόνια αργό “θάνατο του εμποράκου” (όπως με περίσσιο συναισθηματισμό γράφουν κάποιοισήμερα).
Η ιστορική μνήμη μιας πόλης δεν είναι μόνο τα κάγκελα του Αβραμόπουλου, τα αρχοντικά κτίρια, τα σιντριβάνια και όμορφα παρτέρια, είναι και οι καταστροφές που συντελούνται σε εποχές κρίσης και έξαρσης της φτώχιας. Οι χθεσινές εικόνες, είναι εικόνες από το μέλλον μιας χώρας που οι “ηγέτες της” ψήφισαν ναι σε όλα: στην φτώχια, την πείνα και στην εξαθλίωση. Γι’ αυτό δεν θα πάω μ’ ένα κερί στο χέρι απόψε έξω απ’ το Αττικόν αλλά με φωτιά και με μαχαίρι ενάντια σε αυτούς που καίνε τις ζωές μας. Σήμερα ή όποτε χρειαστεί. Άλλωστε, τα κτίρια ξαναγίνονται. Οι ζωές μας;
Κείμενο της Άννας Δαμιανίδη:
Δεν είναι προβοκάτορες οι άνθρωποι
protagon.gr, 13-2-2012
Όταν κάψανε το Μινιόν και τον Κατράντζο πριν τριάντα χρόνια, λέγαμε πως ήταν προβοκάτσια. Στο μεταξύ κάηκαν μερικά ακόμα μαγαζιά, το Πολυτεχνείο, ύστερα η Αθήνα ολόκληρη, αλλά εκείνο ήταν εξέγερση, και τώρα τα υπέροχα αυτά κτίρια του κέντρου, τα μοναδικά, διαλεγμένα ένα ένα σε μια πόλη άσχημη, και πάλι μας λένε ότι είναι προβοκάτσια.
Λοιπόν, κάνετε λάθος όσοι το πιστεύετε αυτό. Δεν είναι προβοκάτσια, είναι η επανάσταση. Περπατήσατε καμιά φορά στους δρόμους; Βλέπετε τι γράφουν οι αφίσες; Διαβάζετε τα συνθήματα που στάζουν μίσος και προτροπές για φωτιές και κρεμάλες και σφαγές; Αυτό έχουν στο νου τους οι εμπρηστές και καταστροφείς της Αθήνας. Κάνουν επανάσταση όταν σπάνε βιτρίνες, όταν ρίχνουν μολότοφ, όταν καίνε το Αττικόν, το Άστυ, τα Στάρμπακς, τα νεοκλασσικά κτίρια. Συνεχίζουν την επανάσταση που άρχισαν πρόπερσι και σκοπεύουν να την ολοκληρώσουν. Αρκεί μια βόλτα στο κέντρο της πόλης για να βεβαιωθείτε. Το γράφουν στις αφίσες. Γιατί δεν τους πιστεύετε τους ανθρώπους; Το λένε με χίλιους τρόπους, με ποιήματα, με συνθήματα, με εικόνες, με σκιτσάκια. Δεν το κρύβουν καθόλου. Τι μου λέτε για προβοκάτορες; Είπαμε να μη διαβάζετε το μνημόνιο, ούτε μια αφίσα δεν μπορείτε να διαβάστε;
Είναι εξάλλου διαρκής επανάσταση. Είναι χρόνια τώρα, κάθε φορά που καλεί η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ διαδηλώσεις, κάθε φορά οι επαναστάτες καταστρέφουν ένα κτίριο, μια πρόσοψη, ένα μαγαζί, μια είσοδο μετρό. Στις μεγαλειώδεις στιγμές τους βάζουν φωτιά σε τετράγωνα. Μην περιμένετε να συγκινηθούν, δεν πάνε σινεμά. Χαίρονται με τη θλίψη και την ανημπόρια μας. Κι έχουν κερδίσει τις καρδιές. Άντε να πεις ότι πας σινεμά και σ’ αρέσει. Άντε να μιλήσεις για μπαρ, για θέατρα, για βόλτες. Πρέπει να κλαίγεσαι συνέχεια, να μιζερεύεις, να οικτίρεις τα παιδιά σου, να βρίζεις κάθε θεσμό. Έχουν ιδρύσει το βασίλειο της μιζέριας μέσα μας.
Μην ξεγελάτε άλλο τους εαυτούς σας, δεν θα μείνει όρθιο τίποτε. Μπορεί να τη μισείτε αυτή την πόλη κι εσείς, εξάλλου από το μίσος μέχρι την αδιαφορία και την περιφρόνηση κυμαίνονται τα συναισθήματα απέναντι της. Αλλά θα πρέπει να μισείτε και τον εαυτό σας αν συνεχίστε να τον κοροϊδεύετε. Δεν είναι προβοκάτορες οι άνθρωποι. Είναι επαναστάτες. Ονειρεύονται κρεμάλες, φωτιές, καρμανιόλες, αυτό συγκράτησαν από τη γαλλική επανάσταση, την καρμανιόλα. Τη βία. Τι καθεστώς θέλουν να ιδρύσουν; Μπορείτε να το φανταστείτε. Εξάλλου το έχουν ήδη ιδρύσει μέσα μας, έχουν σπείρει το φόβο και την ισοπέδωση. Έχουν διαβεί νικηφόροι. Σκύβουμε το κεφάλι και κλαιγόμαστε σεμνά. Μέσα μας ένα μικρό μαύρο ζώο μπορεί και να ηδονίζεται με τις καταστροφές. Οι άνθρωποι είναι άγρια πλάσματα αν αποφασίσουν να αρνηθούν τον πολιτισμό. Κι εμείς είμαστε στο κατώφλι της άρνησης, στεκόμαστε και τον πετροβολάμε.
Δηλαδή τώρα περιμένεις να "δημιουργηθεί πολιτισμός" με 0€ το μήνα; Εγώ προσωπικά αγαπητέ erva είμαι μουσικός, άνεργος. Ή μάλλον "απασχολήσιμος" όπως είναι ο μοντέρνος όρος. (τί άνεργος, αυτή είναι η "απολιθωμένη κομμουνιστική ορολογία"):
Δηλαδή εργάζομαι ελάχιστες ώρες μία ημέρα την εβδομάδα, χωρίς πρόσληψη, χωρίς ασφάλιση και φυσικά απλήρωτος από τον Οκτώβρη.
(αν θέλεις, μέσω e-mail μπορώ να σου πω και τον εργοδότη μου, για να μη νομίζεις ότι είμαι troll).
Περιμένεις εσύ "δημιουργία πολιτισμού" υπό ΑΥΤΕΣ τις εργασιακές συνθήκες;
Βέβαια, κι εγώ είμαι εναντίον της καταστροφής τέτοιων ιστορικών κτιρίων. Ούτε και μπορώ να συμφωνήσω με την ιδεολογία του μηδενισμού κάποιων αυτοαποκαλούμενων αναρχικών. Ούτε και θεωρώ επανάσταση το κάψιμο των νεοκλασικών, καμία σχέση δεν έχει η επανάσταση με βανδαλισμούς τέτοιου τύπου (αν δεν έγιναν από την ίδια την αστυνομία ως προβοκάτσια, που είνα και το πιο πιθανό.)
Όταν όμως από ολόκληρη την ειδησεογραφία της Κυριακής απομονώνεις ΜΟΝΟ αυτό και δεν λες ΛΕΞΗ για την κατάργηση εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων ενός αιώνα, ε, τότε το blog σου προφανώς και παίρνει θέση διά της σιωπής του υπέρ του κεφαλαίου και της στυγνής αντεργατικής και αντικοινωνικής και αυταρχικής πολιτικής...
Δικαίωμά σου βέβαια, αλλά δεν μπορώ να μην το σχολιάσω, τη στιγμή που το 2012 με το 2ο μνημόνιο θα πληρώσουν φόρο εισοδήματος μέχρι και οι συνταξιούχοι που πέρνουν λιγότερα από 5.000€ το... χρόνο!!
Επίσης με το νέο μνημόνιο καταργείται η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας η οποία υπάρχει ως θεσμός εδώ και... ΕΝΑ ΑΙΩΝΑ.
Και το blog σου αγανακτεί ΜΟΝΟ για τα καψίματα;
Το ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, σε αντίθεση με άλλα ιστολόγια, δεν δημιουργήθηκε ούτε για να σώσει την Ελλάδα, την Ευρώπη ή ολόκληρο τον πλανήτη, ούτε φτιάχτηκε για να αποκτήσω εγώ θαυμαστές, φίλους ή να βρω γκόμενο. Η πιο φιλόδοξη στόχευσή του ήταν να καταφέρει να διασώσει κάποια κομμάτια ιστορίας, μνήμης και πολιτισμού των ομοφυλοφίλων.
Παρ’ όλα αυτά στα 6,5 χρόνια της ύπαρξης του ασχολήθηκε, διερεύνησε και κατήγγειλε κατ’ επανάληψη το «μεγάλο φαγοπότι» των κρατικών επιχορηγήσεων, τις ύποπτες «πολιτικές» και «επιχειρηματικές» διαπλοκές, τις κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές διακρίσεις σε βάρος των ομοφυλοφίλων από τους ετεροφυλόφιλους συμπολίτες μας, μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, για να χρησιμοποιήσω πρωθύστερα σύγχρονους όρους διαίρεσης, τη βία και την τρομοκρατία προς ίδιον όφελος ακόμη και μέσα στην ίδια την «κοινότητα».
Σε προηγούμενη ανάρτηση μου ζήτησες να διαλέξω πλευρά. 6,5 χρόνια παίρνω ξεκάθαρη θέση. Και πιστεύω ότι αυτό γίνεται αντιληπτό από τους πολυπληθείς έλληνες και ξένους αναγνώστες του μπλογκ. Αν εσύ δεν το παρακολουθείς όλον αυτό τον καιρό, κρίνοντας από το ότι αυτά είναι τα πρώτα σχόλιά σου εδώ, είναι άλλο θέμα. Πάντως όλα εξακολουθούν να βρίσκονται εκεί, στο αρχείο. Μπορείς να τα διαβάσεις, αν το επιθυμείς.
Την υψηλή αναγνωσιμότητα και την αξιοπιστία του, λοιπόν, την κέρδισε το Α.Π. με πολύ κόπο και προφανώς δεν πρόκειται να τις θυσιάσει προσφέροντας οπορτουνιστικά βήμα στην κάθε πολιτική άποψη υπέρ της βαρβαρότητας.
Ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι τι εννοώ. Κι εγώ, από την πλευρά μου, καταλαβαίνω ότι ένα νέο παιδί μπορεί εύκολα σε μια δύσκολη και αντίξοη περίσταση να γοητευτεί από τη βία ή τον μηδενισμό, αλλά να ξέρεις ότι η νεότητα είναι ένα πολύ πρόσκαιρο ελαφρυντικό. Μετά αρχίζει το πραγματικό ζόρι .
Από όσα σου έγραψα, αυτό συμπέρανες δηλαδή; Ότι είμαι υπέρ της βαρβαρότητας και του μηδενισμού;
Μάλλον εσύ είσαι που πρέπει να ξαναδιαβάσεις τα σχόλιά μου και όχι εγώ το αρχείο του blog σου...
Και το να... αφήσεις να δημοσιευτεί σε ΣΧΟΛΙΟ στο blog σου video από το youtube που δείχνει την απρόκλητη αστυνομική βαρβαρότητα αυτής της Κυριακής, θεωρείς ότι δίνει... οπορτουνιστικό(!) βήμα για πολιτική άποψη υπέρ της βαρβαρότητας;
Συγγνώμη, αλλά η λογοκρισία δεν είναι δείγμα αξιοπιστίας,
κάθε άλλο...
Οπορτουνισμός είναι να επιχειρεί κανείς να περάσει συνδέσμους με βίντεο από επεισόδια στη Θεσσαλονίκη σε αναρτήσεις για τις πυρπολήσεις κινηματογράφων στην Αθήνα.
Και αξιοπιστία είναι να σέβεται σε βάθος χρόνου τη νοημοσύνη των αναγνωστών του.
Θέλεις να σου ανεβάσω από Αθήνα; Στην Αθήνα είναι ΠΟΛΥ περισσότερα τα περιστατικά αστυνομικής βαρβαρότητας. Υπάρχει και video με 70χρονο άνδρα χτυπημένο από τα μπατσικά...
Α, και που είσαι; Το να ονομάζεις "επεισόδια" την (εξόφθαλμα) απρόκλητη επίθεση των μπάτσων σε ειρηνική πορεία, ε αυτό απλά ονομάζεται διαστρέβλωση...
Είναι (τουλάχιστον) θλιβερό να ΛΟΓΟΚΡΙΝΕΙ ένα gay blog τους αναγνώστες του. Εμείς οι ομοφυλόφιλοι ξέρουμε από πρώτο χέρι τί θα πει λογοκρισία. Αυτή η πρακτική δεν αρμόζει σε έναν gay (που προβάλλει μάλιστα και τον πολιτισμό - δεν αμφιβάλλω ως προς αυτό), αλλά σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Συγγνώμη, αλλά αυτή είναι η αλήθεια...
Μη φοβάσαι τον ελεύθερο διάλογο, erva. Αν έχεις αυτοπεποίθηση για την ορθότητα και αξιοπιστία των απόψεών σου, μη φοβάσαι τον ελεύθερο διάλογο. (και συγγνώμη για το δασκαλίστικο ύφος). Αν πράγματι τα "μπάχαλα" είναι η σημαντικότερη είδηση αυτής της Κυριακής (όπως προφανώς πιστεύεις), τότε δε θα έπρεπε να λογοκρίνεις κανένα video. Η αλήθεια λάμπει. Δε χρειάζεται καμία λογοκρισία για να την καταλάβει κανείς......
Αθήνα 12/2/2012
http://www.youtube.com/watch?v=aWEVNGcwInE&feature=player_embedded
και
www.youtube.com/watch?v=P9Ne4TgNWw0&feature=player_embedded
Θεσσαλονίκη 12/2/2012
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2012/02/video.html
Θέλεις να σου ανεβάσω από Αθήνα; Στην Αθήνα είναι ΠΟΛΥ περισσότερα τα περιστατικά αστυνομικής βαρβαρότητας. Υπάρχει και video με 70χρονο άνδρα χτυπημένο από τα μπ... Α, και που είσαι; Το να ονομάζεις "επεισόδια" την (εξόφθαλμα) απρόκλητη επίθεση των μπ… σε ειρηνική πορεία, ε αυτό απλά ονομάζεται διαστρέβλωση... Είναι (τουλάχιστον) θλιβερό να ΛΟΓΟΚΡΙΝΕΙ ένα gay blog τους αναγνώστες του. Εμείς οι ομοφυλόφιλοι ξέρουμε από πρώτο χέρι τί θα πει λογοκρισία. Αυτή η πρακτική δεν αρμόζει σε έναν gay (που προβάλλει μάλιστα και τον πολιτισμό - δεν αμφιβάλλω ως προς αυτό), αλλά σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Συγγνώμη, αλλά αυτή είναι η αλήθεια... Μη φοβάσαι τον ελεύθερο διάλογο, erva. Αν έχεις αυτοπεποίθηση για την ορθότητα και αξιοπιστία των απόψεών σου, μη φοβάσαι τον ελεύθερο διάλογο. (και συγγνώμη για το δασκαλίστικο ύφος). Αν πράγματι τα "μπάχαλα" είναι η σημαντικότερη είδηση αυτής της Κυριακής (όπως προφανώς πιστεύεις), τότε δε θα έπρεπε να λογοκρίνεις κανένα video. Η αλήθεια λάμπει . Δε χρειάζεται καμία λογοκρισία για να την καταλάβει κανείς....
Α, μάλιστα.
Διάλογος, λοιπόν, για σένα θα πει ότι η άποψή σου είναι η λαμπερή αλήθεια και αλίμονο σ’ όποιον δεν θαμπώνεται απ’ αυτήν και δεν «επιλέγει την πλευρά σου». Είναι ένας φοβισμένος, χωρίς αυτοπεποίθηση λογοκριτής, εφαρμοστής ολοκληρωτικών πρακτικών. Τι πειστική επιχειρηματολογία, αλήθεια!
Για την πυρπόληση των κινηματογράφων, όμως, που είναι και το θέμα της ανάρτησης, δεν βλέπω να λες τίποτα, ούτε να έχεις κανένα βιντεάκι πρόχειρο.
Α ναι, και οι αστυνομικοί λέγονται αστυνομικοί και όχι (τα) μπ…. Όχι τίποτ’ άλλο, δηλαδή, επειδή είμαστε ομοφυλόφιλοι και ξέρουμε απ’ αυτά…
"Α ναι, και οι αστυνομικοί λέγονται αστυνομικοί και όχι (τα) μπ…. Όχι τίποτ’ άλλο, δηλαδή, επειδή είμαστε ομοφυλόφιλοι και ξέρουμε απ’ αυτά…"
Εντελώς αποτυχημένη απόπειρα αντιστροφής της κατηγορίας...
Σαν τί βιντεάκι δηλαδή θέλεις να ανεβάσω; Που να δείχνει τί; Τα σινεμά να καίγονται; Το ξέρουμε αυτό. (αλλά δεν ξέρουμε ποιοί έβαλαν τη φωτια - πιο πιθανό οι ίδιοι οι αστυ"νομικοί" ως προβοκάτσια, αλλά για αυτό δεν υπάρχει ακόμα video).
Αυτό που δεν ξέρει κάποιος κόσμος και ΔΕΝ δείχνουν τα κανάλια, αλλά ΟΥΤΕ και εσύ είναι ότι τα "επεισόδια" ξεκινάνε από τα ΜΑΤ, τα ΔΙΑΣ κλπ και ότι πολύ συχνά τα ΜΑΤ διαλύουν ΕΙΡΗΝΙΚΕΣ πορείες. Και ΟΚ, για τα καθεστωτικά χουντοκάναλα να το καταλάβω που αποκρύπτουν την αλήθεια. Για εσένα όμως, δεν έχω εξήγηση. Πραγματικά απορώ τί φοβάσαι και λογοκρίνεις τα σχόλιά μου και τα link με τα video που δείχνουν εξόφθαλμα απρόκλητη αστυνομική βαρβαρότητα.
Παρ' ότι αγέννητος τότε, βλέπω ότι ξέρεις για τα χουντοκάναλα. Μήπως γνωρίζεις και για τις πυρπολήσεις του Μινιόν και του Κατράντζου;
Ή η ιστορική σου γνώση είναι αποκλειστικά ανεκδοτολογική και τσιτατολογική;
Αν ναι, τότε εξηγείται γιατί δεν καταλαβαίνεις.
Βλέπω ότι εκπέμπουμε σε εντελώς διαφορετικά μήκη κύματος:
Δε μίλησα καθόλου για τη χούντα του Παπαδόπουλου, αλλά για τη σημερινή χούντα του Παπαδήμου-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και για τα κανάλια που τη στηρίζουν κόντρα στην ολοφάνερη κοινωνική και εργατική κατακραυγή. Εγώ θεωρώ χουντοκάναλα, όλα τα σημερινά μεγάλα μέσα ενημέρωσης που δόθηκαν από την οικουμενική κυβέρνηση του 1990 (χωρίς ΚΑΝ να πληρωθούν άδειες) στους διαπλεκόμενους μεγαλεκδότες, εφοπλιστές, εθνικούς εργολάβους και προμηθευτές (mega, skai, star, flash κλπ). Εσύ πάλι, νομίζεις ότι μιλάω για την ΥΕΝΕΔ.
Για να αναφερθώ λοιπόν και στα χρόνια των συνταγματαρχών, οι αναρτήσεις που κάνεις στο blog σου για τα καψίματα κλπ (και κυρίως η λογοκρισία των σχολιασμών μου), μου φέρνουν στο νου το πρωτοσέλιδο της εφημ. Αυγή την ημέρα που κατέβηκαν τα τανκς στους δρόμους το 1967, 21 Απριλίου: "Δεν υπάρχει κίνδυνος δικτατορίας στην Ελλάδα". Θέλω να πω ότι είναι προφανές πως, από τη στιγμή που λογοκρίνεις τα video με τις ωμές αστυνομικές αγριότητες, παίρνεις το μέρος της αστυνομίας και του αστικού κράτους. Και προφανώς υποτιμάς το ότι η αστυνομία (μαζί με στρατό και ακροδεξιούς) θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή εάν ξαναγίνει ένα κάποιου είδους πραξικόπημα (ενδεχόμενο καθόλου απίθανο). Και τότε όχι μόνο LGBT δικαιώματα δεν πρόκειται να έχουμε, αλλά θα ανασταλούν και πολλές αυτονόητες κοινωνικές ελευθερίες (ελεύθερες συναθροίσεις, κλπ).
Εξακολουθώ λοιπόν να μην καταλαβαίνω, για ποιο λόγο δεν επιτρέπεις να δημοσιευτούν σε... σχόλια στο blog σου τα video με τα ΔΙΑΣ να διαλύουν ειρηνικές πορείες και να ξυλοκοπάνε 70χρονους και ανήλικα παιδιά. Δεν πρόκειται για μοντάζ. Είναι κανονικά αμοντάριστα video. Τί σε εμποδίζει από το να επιτρέψεις να δημοσιευτούν αυτά τα link;
Βέβαια, η ερώτηση πλέον αποκτά ρητορικό χαρακτήρα, αφού ήδη δεν απαντήθηκε μία φορά και δε θέλω το σχόλιό μου να θεωρηθεί "ανάκριση". Blog σου είναι, ό,τι θέλεις δημοσιεύεις ή λογοκρίνεις. Απλά κάπου τρελάθηκα, όταν είδα ένα όντως ενδιαφέρον και ψαγμένο blog που όντως καλλιεργεί τον πολιτισμό, να παίρνει το μέρος (δια της σιωπής του και της... λογοκρισίας) του σημερινού μαύρου αντικοινωνικού μετώπου Τραπεζιτών(Παπαδήμος) - καθεστωτικών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) - αστυνομίας.
Μάλιστα το 1990 η κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ενιαίου Συνασπισμού (ΚΚΕ και Συνασπισμού) υπό τον Ξ. Ζολώτα (πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος) ήταν "οικουμενική" και το 2011 η κυβέρνηση υπό τον Λ. Παπαδήμο (πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος)"χούντα".
Δυο μέτρα και δυο σταθμά ή να καταργήσουμε πλήρως τη λογική;
Όσο για τα LGBT(sic) δικαιώματα που δεν θα έχουμε, εγώ ξέρω να σου πω ένα άλλο με τον Τοτό.
Μην πας να βγάλεις από... τη μύγα ξίγκι. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να χαρακτηρίσω την οικουμενική του 1990 ως χούντα. Οι ψηφοφόροι τότε δεν έδωσαν καμία εντολή σε καμία κυβέρνηση να παραδώσει τις συχνότητες των καναλιών σε κάθε διαπλεκόμενο μεγαλοεπιχειρηματία που υπήρχε εκείνη την εποχή. Οπότε ναι, ως προς αυτήν την απόφαση, την χαρακτηρίζω καθαρά χουντική. Αλλά βέβαια, σε σύγκριση με τη σημερινή χούντα του Παπαδήμου και της μΠΑτΣΟΚοΝεοΔημοκρατίας, η προηγούμενη του Ζολώτα μοιάζει με... ιδανική διακυβέρνηση.
Τη σύνδεση του Τοτού με τα LGBT δικαιώματα, επίσης δεν την έπιασα. Εκτός κι αν εννοείς ότι έτσι κι αλλιώς δεν έχουμε - ούτε πρόκειται να έχουμε ποτέ - τέτοια δικαιώματα, οπότε ας έρθει καλύτερα μια δικτατορία που τουλάχιστον θα εξασφαλίσει "το νόμο και την τάξη". Αλλά δε νομίζω να εννοείς αυτό.
Δημοσίευση σχολίου