Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ ΤΗ "ΒΑΡΔΙΑ" ΤΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ

Ο φίλος και συμμαθητης του Καββαδία στον Πειραιά, ο Γιάννης Τσαρούχης,
φιλοτέχνησε τεσσερις ζωγραφιές για την έκδοση του 1976
του μυθιστορήματος "Βάρδια", που ο συγγραφέας δεν ευτύχησε να δει.

panathinaeos.wordpress.com

ΟΥΓΚΑΝΤΑ. ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΟΠΟΥ ΦΥΛΑΚΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΓΚΕΪ

ΚΑΣΑ ΖΑΚΛΙΝ ΝΑΜΠΑΓΚΕΣΕΡΑ
Στη χώρα όπου φυλακίζουν τους γκέι
Του Γιώργου Αγγελόπουλου (tanea.gr, 22/2/2012)
Η Κάσα Ζακλίν Ναμπαγκεσέρα κινδυνεύει στην πατρίδα της, την Ουγκάντα. Ο υπουργός Ηθικής και Ακεραιότητας Σάιμον Λοτόντο ηγήθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Εντεμπε επιδρομής της Αστυνομίας εναντίον των γραφείων μιας ένωσης για τα δικαιώματα των γκέι. Διεξαγόταν εκεί ένα συνέδριο και η Ζακλίν ήταν η οργανώτριά του. Οι αστυνομικοί έδιωξαν τους συμμετέχοντες και έψαξαν την ακτιβίστρια για να τη συλλάβουν. Ομως εκείνη κατάφερε να βγει από το κτίριο και να αποφύγει τη σύλληψη. Κρύβεται μετά την επιδρομή, είπε στο Γερμανικό Πρακτορείο, και φοβάται για την ασφάλειά της, καθώς η εκστρατεία εναντίον των ομοφυλοφίλων βρίσκεται και πάλι σε έξαρση, μετά τον περυσινό άγριο φόνο του ακτιβιστή για τα δικαιώματα των γκέι Ντέηβιντ Κάτο, ο οποίος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου στο σπίτι του έξω από τη Καμπάλα.
Τιμημένη με διεθνή βραβεία για τα ανθρώπινα δικαιώματα - πέρυσι κέρδισε το Βραβείο Martin Ennals -, η Ζακλίν λέει πως οι δυτικές κυβερνήσεις θα πρέπει να επανεξετάσουν την αρωγή που προσφέρουν στην Ουγκάντα, επειδή οι δωρεές τους χρησιμοποιούνται για να περιορίζεται η ελευθερία του συνέρχεσθαι και του λόγου. Ο υπουργός περιγέλασε την ιδέα λέγοντας πως δεν ανησυχεί. «Οι δυτικές κυβερνήσεις θα πρέπει να νοιάζονται για τα συμφέροντά τους και να γνωρίζουν πως η ομοφυλοφιλία είναι μη αφρικανική. Οι άνθρωποι αυτοί (οι ομοφυλόφιλοι) δρουν παρανόμως και αντίθετα προς τον πολιτισμό και αυτό είναι απαράδεκτο», δήλωσε ο Λοτόντο.
Εξαιτίας της δράσης της, η Ζακλίν, η οποία είναι η ίδια λεσβία, έχει εκδιωχθεί επανειλημμένα από το σπίτι της και τη δουλειά της. Δεν είναι γι' αυτήν ασφαλές να περπατάει στον δρόμο και έχει δεχθεί επιθέσεις και απειλές. Μολονότι συνειδητοποιεί ότι μπορεί να μη δει ποτέ της το μέλλον για το οποίο αγωνίζεται, έχει δηλώσει πως αποτελεί εντούτοις τιμή γι' αυτήν η συμμετοχή της στον αγώνα.
Η νομοθεσία κατά των ομοφυλοφίλων που ισχύει στην Ουγκάντα είχε υιοθετηθεί την εποχή της βρετανικής αποικιοκρατίας. Οι διατάξεις της είχαν όμως αμβλυνθεί και τον Ιανουάριο ένας βουλευτής κατέθεσε και πάλι ένα δρακόντειο νομοσχέδιο κατά των ομοφυλοφίλων, που προβλέπει ποινές κυμαινόμενες από μερικά χρόνια φυλάκισης μέχρι ισόβια κάθειρξη, ακόμη και θάνατο γι' αυτούς που καταδικάζονται ως ομοφυλόφιλοι. «Το Σύνταγμα, ο ποινικός κώδικας και η πολιτισμική αρετή της Ουγκάντας δεν επιτρέπουν την ομοφυλοφιλία, είναι κάτι που προκαλεί βδελυγμία», είχε δηλώσει τις προάλλες ο υπουργός Λοτόντο. «Δεν μπορεί να οργανώνουν συναντήσεις. Ας μείνουν στα σπίτια τους και ας υποφέρουν εκεί την αρρώστια τους. Δεν θα αφήσω πέτρα πάνω σε πέτρα μέχρι να τους νικήσω και να τους κάνω να πάψουν να στρατολογούν νέους ανθρώπους», πρόσθεσε ο υπουργός, ο οποίος ισχυρίζεται πως η κοινότητα των γκέι πληρώνει τους νέους για να ενταχθούν στις τάξεις της…

ΓΙΑΝ ΚΙΣ ΝΤΕ ΓΙΑΓΚΕΡ - ΜΙΚΑΕΛ ΑΝΤΖΕΛΟ ΣΟΥΠ

Ο «αγαπούλης» Ολλανδός υπουργός που αντιπαθεί τους Έλληνες

newsbomb.gr, 28/2/2012

Εξαιρετικά διφορούμενη προσωπικότητα διαθέτει ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών κ. Γιαν Κις ντε Γιάγκερ.

Εμφανίζεται σκληρός αν λάβει κανείς υπόψη του τις αιχμηρές δηλώσεις του απευθυνόμενος στην Ελλάδα και από την άλλη «συντροφικός» για τους δικούς του ανθρώπους.

Το σκληρό προσωπείο

Έχει πρωτοστατήσει σε αρνητικές αναφορές για τη χώρα μας, ενώ θεωρείται ότι ανήκει στο σκληρό πυρήνα των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης μαζί με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Πιστώνεται τη συμμετοχή των ιδιωτών στο νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας (γνωστό ως PSI), ενώ πολύ συχνά παίζει το ρόλο του «λαγού» της Γερμανίας.

Αναφερόμενος στην Ελλάδα τη χαρακτήρισε ως «μία από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις των τελευταίων χρόνων» όσον αφορά στην απόδοσή της στις δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις.

Έχει ασκήσει ακόμα δριμεία κριτική στους λανθασμένους χειρισμούς της ελληνικής πολιτικής απέναντι στην κρίση, τα μέτρα που ποτέ δεν εφαρμόστηκαν και τις ιδιωτικοποιήσεις που δεν πραγματοποιήθηκαν, προβλέποντας μάλιστα καταστροφικό μέλλον για την Ελλάδα.

Εκτός όμως από την προσωπική του στάση κάλεσε και τους Ευρωπαίους ηγέτες να είναι ακόμα πιο αυστηροί με την Αθήνα, δηλώνοντας: «Δεν μπορείς να αντιμετωπίζεις αυτή την κρίση βάζοντας κάθε φορά περισσότερα χρήματα πάνω στο τραπέζι. Πρέπει να θέσεις σε εφαρμογή πολιτικές λιτότητας και μεταρρυθμίσεις. Το ζήτημα δεν είναι μόνο να σβήσεις τη φωτιά που μαίνεται σήμερα, αλλά και να προβλέψεις αυτή που θα ανάψει αύριο».

Την ίδια στιγμή εξέφρασε τη μεγάλη του απογοήτευση για την Ελλάδα, καθώς παρά τη διεθνή υποστήριξη που της παρέχεται δεν έχει ακόμα εκπληρώσει τους στόχους της, ενώ τάχθηκε υπέρ της μόνιμης εποπτείας της από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. «Δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της. Παρ' όλα αυτά υπήρξε τεράστια προσπάθεια από τα κράτη. Όπως εμείς, έτσι και η Γαλλία πρέπει να δώσει μεγάλα ποσά στην Ελλάδα, τη στιγμή που και η ίδια υπόκειται σε δύσκολες επιλογές στον προϋπολογισμό της», δήλωσε , διευκρινίζοντας ότι όλα εξαρτώνται από τους ίδιους τους Έλληνες.

Τρυφερός με το σύντροφο του….

Την ώρα όμως που δεν δείχνει να ιδρώνει το αυτί του για τα σκληρά μέτρα λιτότητας που δεν οδηγούν πουθενά αλλά μόνο στην εξαθλίωση των Ελλήνων, φαίνεται να είναι πιο ευαίσθητος όταν αυτό αφορά το σύντροφο του.

Μπορεί να μην τον νοιάζει και πολύ που τόσοι Έλληνες χάνουν καθημερινά τα σπίτια τους λόγω της κρίσης και μένουν άστεγοι αλλά το σπίτι του "συντρόφου" του Μίκαελ Αντζελο Σουπ φρόντισε να το σώσει.

Όλα ξεκίνησαν όταν ο υπουργός γνωρίστηκε, πριν από περίπου έναν χρόνο, μέσω κοινών φίλων με τον ιπτάμενο φροντιστή της εταιρείας KLM.

Ο «φίλος» του διατηρούσε σπίτι σε κανάλι του Άμστερνταμ, το οποίο είχε αγοράσει το 2008 μαζί με τον τότε σύντροφο.

Όταν όμως χώρισαν και ο σύντροφος του έφυγε από το σπίτι, ο Σουπ δεν κατάφερε να αποπληρώσει το δάνειο, οπότε η κατοικία βγήκε σε πλειστηριασμό , με αποτέλεσμα να μείνει για αρκετό καιρό δίχως μόνιμη στέγη και να βρίσκει καταφύγιο σε φίλους.

Ο Ντε Γιάγκερ, ο οποίος γνώρισε τον Σουπ και συνδέθηκαν ερωτικά, τον στήριξε έμπρακτα, καθώς από τότε συζούν.

Ο υπουργός δεν είχε μιλήσει ποτέ ανοιχτά για την ομοφυλοφιλία του, όμως έπειτα από την επιτυχή πορεία της σχέσης του με τον Σουπ, πριν από λίγους μήνες αποφάσισε ότι έπρεπε να κάνουν την πρώτη τους κοινή εμφάνιση.

Το ζευγάρι εμφανίστηκε στην εθνική γιορτή της ρέγκας, προκαλώντας τα σχόλια των παρευρισκομένων.

Αντιλαμβανόμενος λοιπόν ο Ντε Γιάγκερ έναν μήνα μετά τη γιορτή τη φημολογία που είχε προκύψει γύρω από το πρόσωπό του δήλωσε ότι είναι ομοφυλόφιλος και ότι ο άνδρας που τον συνόδευε ήταν ο σύντροφος του.

«Γνωρίζω ότι δεν είναι μεγάλο θέμα το ότι έχω σύντροφο. Και δεν πρέπει να γίνει. Έτσι, αποφάσισα ότι δεν χρειάζεται να το κρατώ μυστικό. Άλλωστε δεν νομίζω ότι οι παπαράτσι θα κρύβονται στους θάμνους έξω από το σπίτι μου για μία φωτογραφία», είχε δηλώσει εμφανώς ευτυχισμένος.

Ένα ακόμη δείγμα ..."αντιμνημονιακής" ομοφυλοφοβίας. Αυτή τη φορά από το newsbomb.

+
Γ. ΓΙΑΓΚΕΡ - ΟΛΛΑΝΔΙΑ
Φανατικός της λιτότητας και του Twitter

Ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών, Γιαν Κις ντε Γιάγκερ, που ακολουθεί κατά πόδας τις επιταγές του Β. Σόιμπλε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στη «διάσωση» της Ελλάδας, είναι γνωστός για τη σκληρή του στάση στα οικονομικά και τις φιλελεύθερες απόψεις του στα... προσωπικά, καθώς, κατά δήλωσή του, διατηρεί σχέση με άνδρα. (ethnos.gr, 18/2/2012)

ΠΡΟΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΟΜΟΦΥΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΡΙΛΑΝΤ ΤΩΝ ΗΠΑ

Μετά την έγκριση σε Βουλή και Γερουσία

Προς νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων και το Μέριλαντ των ΗΠΑ

tanea.gr, 24-2-2012

Νομοσχέδιο που νομιμοποιεί τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων ενέκρινε η Γερουσία του Μέριλαντ, λίγες ημέρες μετά την έγκριση της Βουλής της Πολιτείας.

Αναμένεται τώρα η υπογραφή του κυβερνήτη Μάρτιν Ο' Μάλεϊ -ο οποίος πρότεινε και το νομοσχέδιο-, προκειμένου να γίνει το Μέριλαντ η όγδοη Πολιτεία των ΗΠΑ που επιτρέπει τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων.

«Αυτό το θέμα απαίτησε μεγάλη ενέργεια, όπως έπρεπε, και είμαι πολύ περήφανος για τη Βουλή και για τη Γερουσία που έλυσαν αυτό το ζήτημα ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ανυπομονώ να υπογράψω τον νόμο» είπε ο κυβερνήτης του Μέριλαντ.

Εκείνοι που αντιδρούν στο νομοσχέδιο «απειλούν» να ζητήσουν δημοψήφισμα για το θέμα στις εκλογές του Νοεμβρίου.

Παρά τα μεγάλα ποσοστά Δημοκρατικών σε Βουλή και Γερουσία του Μέριλαντ, το νομοσχέδιο συνάντησε την αντίσταση Αφροαμερικανών καθολικών και ευαγγελικών βουλευτών.

Μέχρι στιγμής ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων έχει νομιμοποιηθεί σε Αϊόβα, Νέα Υόρκη, Ουάσινγκτον, Μασαχουσέτη, Κονέκτικατ, Νιού Χαμσάιρ, Βερμόντ και στην Περιφέρεια της Κολούμπια (DC).

OLHE PRA MIM DE NOVO

LOOK AT ME AGAIN (Brasil)
Directors: Kiko Goifman, Claudia Priscilla

OLHE PRA MIM DE NOVO is a road movie that whisks us away to the wild, semi-arid expanse of north-eastern Brazil. Our tough, cool travelling companion is Silvyo Luccio (‘..I was born a woman, became a lesbian and am now a man’), a thinker in the throes of transition and transformation who finds himself on a journey back into his religious-fundamentalist, deeply prejudiced, traditionalist past. At the heart of old wounds, humiliation and trauma lies an anxiously awaited encounter with a daughter and the hope of familial reconciliation.

OLHE PRA MIM DE NOVO portrays a vibrant human being full of resilience, who has broken free of the sexual catechism’s stale trinity of hetero-homo-bisexuality in order to set off on a different path in search of new horizons. Before him lies a baking hot road through regions marked by grinding poverty, ardent religious faith, superstition and bloated machismo, as well as several encounters with some extraordinary people.

A PERFECT ENDING

A PERFECT ENDING

Dir.: Nicole Conn

A repressed and uptight socialite, Rebecca (Barbara Niven) lives a perfect, pointless life. She is the ideal wife to her husband (John Heard) and mother to her three children. Rebecca also has a very unusual secret, one that not even her best friends know about. The last person on earth she expects to reveal it to is a high priced escort named Paris (Jessica Clark).

Rebecca could never have known that through Paris, she would discover answers she's been searching for her entire life. Her journey from perfect control to unbridled passion allows Rebecca not only to reclaim worthless years, but to redeem and vindicate painful regrets. Raw, evocative and often humorous, "A Perfect Ending" explores one woman's struggle to find what moves her and asks: Without passion, what's the point?

UOMINI, UOMINI, UOMINI

Uomini uomini uomini (Italia, 1995)
Dir.: Christian De Sica

This film chronicles 6 months in the lives of four middle-aged homosexual friends, each of whom is a neurotic wreck. The film opens in a gay disco with very hunky Italian Go-Go boys and moves on through the lives of each of the men. As we watch the problems plaguing them, we also see their sense of humor, as they spur each other to perform outrageous anks and sexual games. They love, suffer, fight, are good or bad, and are generous or envious. All four characters are shown as lonely, pathetic, predatory, misogynistic and incapable of sustaining an intimate long-term relationship--but they laugh at the cards that life has dealt them. Sandro is a television producer who discovered his

homosexuality after having started a family. Dado is a successful orthopedic surgeon. Tony is a women's tailor who lives with his possessive mother. And Vittorio is an architect in love with an associate who is about to be wed. Together, the four men party through Rome, sharing adventures, practical jokes, and some disappointments. There is a sobering and frightening climax with a very handsome, naive, and vulnerable straight young man.

ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ / ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ / ΕΦΥΓΕ ΣΑΝ ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ / ΚΙ ΕΧΑΘΗ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ...

Ο χαρταετός του Νίκου Αλεξίου

Γιώργος Παυριανός (athensvoice.gr, 2-3-2011)

Λίγο πριν τελειώσουν οι Αποκριές μιλάμε στο τηλέφωνο με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου. «Θα πάμε με τον Δημήτρη Λέκκα και τον Θύμιο Παπαδόπουλο στο εξοχικό των γονιών μου στην Πεντέλη» μου λέει. «Θέλετε να ’ρθετε κι εσείς;» «Έχουμε μαζί μας ένα φίλο. Δεν μπορούμε να τον αφήσουμε μόνο του». «Φέρτε και το φίλο σας μαζί, το σπίτι είναι μεγάλο, δεν έχουμε πρόβλημα. Θα έχουμε και φαγιά, θα παίζουμε και μουσική, τι άλλο θέλουμε;»

Αλήθεια, τι άλλο θέλαμε; Ήμασταν νέοι, δυνατοί, χαρούμενοι, ανέμελοι. Η ζωή μάς χαμογελούσε κι εμείς νομίζαμε ότι θα ήταν ένα τρελό καρναβάλι που θα διαρκούσε για πάντα. Διασκεδάσαμε με την ψυχή μας. Μπουγελωθήκαμε, ντυθήκαμε φαντάσματα με τα σεντόνια, κάναμε φάρσες ο ένας στον άλλον. Και κάπου όλη μας αυτή η ενέργεια απευθυνόταν στο μικρό πρίγκιπα από την Κρήτη. Συναγωνιζόμασταν ποιος θα τον ευχαριστήσει περισσότερο. Ο Παπαδημητρίου του έδωσε το καλύτερο δωμάτιο, ο Θύμιος και ο Λέκκας του έπαιζαν μουσικές, ο Ευσταθίου μαγείρευε συνέχεια κι εγώ τον τάιζα στο στόμα και τον φωτογράφιζα. Ο Διόνυσός μας, την Αποκριά του 1979, ήταν ο Νίκος Αλεξίου.
Κι εκείνος χαμογελαστός/ την Καθαρή Δευτέρα/ έφυγε σαν χαρταετός/ κι εχάθη στον αέρα…

ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

L´ ÂGE ATOMIQUE

ATOMIC AGE

Director: Héléna Klot

L’ÂGE ATOMIQUE follows what begins as a pleasure-seeking journey into Parisian night life and ends in abandonment and disillusionment in a remote forest at dawn. What are Victor and Rainer looking for when they take a train into the seemingly claustrophobic centre of Paris at night? The artificial paradise of a night club, amusement, sex, drugs, but also oblivion. Full of profound sadness and gloom, this is not the Paris of rationality and light, but a latently dangerous place where tedium, frustration and boredom, ephemeral flirtations and chance encounters can suddenly turn into aggression, violence and emotional breakdown. We follow the friends on their trip through the night which becomes increasingly charged with an unexpressed eroticism through gay gestures and prolonged eye contact. Thematically as well as formally, L’ÂGE ATOMIQUE is reminiscent of films by Robert Bresson, or even Gus Van Sant. Throughout all this, the director, Héléna Klotz, does not pretend to fully understand her characters – something fundamental and mysterious remains which defies explanation – but invites us to take a closer look at objects and people.

JOVEN Y ALOCADA

YOUNG & WILD (Chile)

Director: Marialy Rivas

Daniela may be quiet and elegant, but her thoughts are pretty wild and revolve mostly around sex and her need for self-fulfilment. Daniela lives for her blog. Only here can she speak openly about what turns her on. She has to do this in secret when she’s at her parents’ house, because she’s from an upper class family of wealthy, devout Protestants for whom everything is forbidden. Daniela is expelled from school after she sleeps with a boy. Her mother now sees her as a disgrace to the family and uses sanctions in an attempt to coax her daughter back onto the straight and narrow path to faith. But Daniela, who is not prepared to wait any longer for tenderness and sexual fulfilment, embarks instead on a passionate love affair with her girlfriend. Bursting with flamboyant illustrations and delighting in glaring juxtapositions, this is a film that is as experimental as its protagonist. In this, her feature-length debut, Marialy Rivas also experiments with a blog’s structural characteristics.

AS THEY SAY. ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΟΚΟ

As they say (Morocco)
Director: Hicham Ayouch

Father and son go on a fishing trip together into the mountains. When the son confesses to the father that he's gay, the situation escalates: tests of masculinity, rituals, violence, erupting feelings, speechlessness, and finally an unexpected end. Not only does the film attest to family and generational conflicts, but it positions these within an overwhelming landscape (the Rif mountains), which itself becomes one of the agents.

PORNOGRAPHY: A THRILLER

Pornography: A Thriller is a 2009 American mystery/thriller film, written and directed by David Kittredge.

It is a non-linear story in three parts, all revolving around the disappearance of fictional adult gay film actor Mark Anton (Jared Grey). The first act depicts Anton's final days in 1995, the second is about writer Michael Castigan (Matthew Montgomery) as he searches for the truth in 2009 about what happened to Anton, and the third revolves around 2009 adult film actor Matt Stevens's (Pete Scherer) attempt to make The Mark Anton Story, based in part on his dreams of what happened to Anton.

The film uses an unconventional structure, with actors playing multiple roles in different sections, and uses dream logic to tell its story through a subjective point of view. Because of this, it's been compared to the work of David Lynch (most notably Lost Highway and Mulholland Dr.) and David Cronenberg (notably Videodrome).

Kittredge says about the structure, "We wanted to replicate the dream logic of a nightmare. So even though we don’t spell everything out for the audience, the film is still a complete whole and has its own fully formed arc that’s hopefully a satisfying whole."

JAURÈS

Jaurès

Director: Vincent Dieutre

Cast: Eva Truffaut, Vincent Dieutre

A studio. A man and a woman. Moving images on the screen, which he comments on, spurred on by her questions. All the footage was shot from the window of a flat: views of the street, the metro line running above it, the canal, into the windows of the buildings opposite. The flat belongs to the man’s lover, the man is a guest, spending his nights there but never his days. By the canal, young men from Afghanistan set up makeshift shelters as the man looks on, developing increasing sympathy for them. The seasons change, winter, spring, summer.

Actress Eva Truffaut and director Vincent Dieutre are talking about love. The tone of their conversation is subdued, little more than a whisper. Although the camera’s gaze is fixed on the world beyond the window, it’s also about what’s behind it. The noises from outside mix with the tones from within. Simon, the lover, a trade-unionist and civil rights activist plays the piano. For Dieutre, he was a hero. “Simon taught me again what compassion is”. The relationship is over, he talks about him in the past tense, tenderly and full of respect. It’s just the key to Simon’s apartment at Paris metro station Jaurès that he never owned.

Teddy Jury Award 2012

ΟΡΝΙΘΟΡΥΓΧΟΣ

Ορνιθόρυγχος

του Σταυριανού Κιναλόπουλου

Δύο γκέι ζευγάρια (γυναικών και αντρών) μετακομίζουν σε απέναντι διαμερίσματα. Η γνωριμία τους αποτελεί την έναρξη μιας ιστορίας εξάρτησης, εκδίκησης κι εγκατάλειψης

Σκηνοθεσία: Στ. Κιναλόπουλος

Ερμηνεύουν: Δ.-Μ. Σαμαρά, Ελ. Μπαϊράμογλου, Κ. Λαχανάς, Λ. Βλάχος.

Θέατρο του Ήλιου

Φρυνίχου 10, Πλάκα - τηλ.: 2103231591

Ενδεικτικές ατάκες του έργου:
Το φύλο το επιλέγεις. Το βίτσιο σε επιλέγει.
Άλλο εραστές και άλλο φίλοι που κάνουνε και σεξ.
Η λεσβία φαίνεται όταν μεγαλώσει. Ο γκέι φαίνεται από μικρός.
Είσαι ένας drama king!
Άσε τα κλισέ και μάλωσε σαν ίσος.
Ποτέ η απόλαυση δεν είναι αρρώστια.
Πατάς ένα κουμπί και τα ξεχνάς όλα. Λες και η μνήμη είναι απόφαση.
Η μνήμη είναι αδιακρισία.
Οι ευαίσθητοι εκδικούνται. Οι αναίσθητοι απλώς προχωρούν.
Άσε με εμένα να σε αγαπώ. Εσύ δεν το κάνεις καλά.


Έχει δει κανείς την παράσταση;

ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑΚΙΑ

Antonio Bezerra, Didio (Βραζίλια)

ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΦΥΛΟΥ

Cobi Moules

Αυξάνονται στις ΗΠΑ τα παιδιά που υποβάλλονται σε θεραπείες αλλαγής φύλου

in.gr, 24/2/2012

Ένας μικρός αλλά αυξανόμενος αριθμός παιδιών και εφήβων που πιστεύουν ότι γεννήθηκαν με το λάθος φύλο βρίσκουν τη στήριξη των γονιών και των γιατρών τους και υποβάλλονται σε ορμονικές θεραπείες αλλαγής φύλου.

Τρεις μελέτες για το θέμα που δημοσιεύονται αυτή την εβδομάδα στην επιθεώρηση Pediatrics δείχνουν να διχάζουν τους ειδικούς.

Το ζήτημα σίγουρα εγείρει ηθικά ερωτήματα, και ορισμένοι γιατροί αποθαρρύνουν τη χορήγηση ορμονών και φαρμάκων που μπλοκάρουν την έναρξη της εφηβείας στα παιδιά.

Άλλοι, όμως, πιστεύουν ότι η άρνηση χορήγησης θεραπείας θα είχε σημαντικότερες επιπτώσεις σε αυτούς τους ασθενείς.

Μια τυπική περίπτωση είναι ένα παιδί οκτώ ετών στο Λος Άντζελες, το οποίο γεννήθηκε κορίτσι αλλά επιμένει από την ηλικία των 18 μηνών ότι είναι αγόρι.

Είναι σχετικά σύνηθες φαινόμενο να παίζουν τα παιδιά ρόλους του αντίθετου φύλου, ή να υποκρίνονται ότι ανήκουν στο αντίθετο φύλο, ωστόσο η συγκεκριμένη περίπτωση ήταν διαφορετική' το παιδί επέμενε ότι είχε γεννηθεί στο λάθος σώμα και αρνούνταν να συμπεριφερθεί ως αγόρι κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Ταυτότητα φύλου

Στην αρχή, η μητέρα του νόμιζε ότι το παιδί της απλώς περνούσε μια φάση, αργότερα όμως άρχισε να υποψιάζεται ότι είναι λεσβία και ζήτησε τη βοήθεια ψυχοθεραπευτή.

Εκεί άκουσε για πρώτη φορά τον όρο «διαταραχή ταυτότητας φύλου», μια διάγνωση που γίνεται σε κάποια από αυτά τα παιδιά, και έμαθε ότι πρόκειται για μια ιδιαιτερότητα συνήθως δεν ξεπερνιέται ποτέ.

Η μητέρα κατάφερε τελικά να βρει σχολείο που θα δεχόταν να εγγράψει το παιδί της ως αγόρι, καθώς και έναν γιατρό που ήταν πρόθυμος να προσφέρει φαρμακευτική αγωγή.

Ο εν λόγω γιατρός, ο Δρ Τζο Όλσον του Νοσοκομείου Παίδων στο Λος Άντζελες, αναφέρει σε μία από τις τρεις μελέτες ότι ο αριθμός των παιδιών που φτάνουν στο νοσοκομείο γι΄αυτό το λόγο παρουσιάζει αύξηση τα τελευταία χρόνια.

Στη δεύτερη από τις τρεις μελέτες, ο Νόρμαν Σπακ του Νοσοκομείο Παίδων της Βοστόνης αναφέρει κι αυτός σημαντική αύξηση: το νοσοκομείο του δέχεται σήμερα 19 ασθενείς το χρόνο κατά μέσο όρο, συγκριτικά με τέσσερις το χρόνο στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Ο Δρ Σπακ δεν συμφωνεί με τον όρο «διαταραχή ταυτότητας φύλου», επικαλούμενος νέες μελέτες που δείχνουν ότι ο εγκέφαλος των ασθενών αυτών μοιάζει περισσότερο με τον εγκέφαλο του αντίθετου φύλου.

Όπως λέει ο ίδιος, όποια ονομασία κι αν προτιμά κανείς, το εν λόγω πρόβλημα εμφανίζεται έως και σε ένα παιδί ανά 10.000, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις.

Στην τρίτη μελέτη του Pediatrics, ερευνητές αναφέρουν ότι τα παιδιά με διαταραχή ταυτότητας φύλου συχνά κακοποιούνται λεκτικά και σωματικά από το κοινωνικό περιβάλλον τους, είναι επιρρεπή σε άγχος και κατάθλιψη, και σε ορισμένες περιπτώσεις καταφεύγουν στον αυτο-ακρωτηριασμό. Γι΄αυτό το λόγο, λένε οι συγγραφείς, η φαρμακευτική θεραπεία είναι προτιμότερη.

Η αμερικανική Εταιρεία Ενδοκρινολογίας δέχεται τη χορήγηση ορμονοθεραπείας για αλλαγή φύλου σε παιδιά, όχι όμως πριν από την έναρξη της εφηβείας. Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές, οι ασθενείς μπορούν να λαμβάνουν φάρμακα που αναστέλλουν την εφηβεία μέχρι να κλείσουν τα 16, οπότε μπορούν να αρχίσουν ορμονική θεραπεία εφ΄όρου ζωής, αρκεί να παρακολουθούνται για τυχόν παρενέργειες και να δέχονται ψυχολογική υποστήριξη.

Αφότου ενηλικιωθούν, μπορούν αν το επιθυμούν να υποβληθούν και σε επέμβαση αλλαγής φύλου, η οποία δεν επιτρέπεται σε ανηλίκους.

Αντιρρήσεις

Άλλοι ειδικοί, όμως, εμφανίζονται επιφυλακτικοί. Η Δρ Μάργκαρετ Μουρ, μέλος της επιτροπής Βιοηθικής στην Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, και καθηγήτρια Βιοηθικής στο Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς, θεωρεί ότι οι θεραπείες αυτού του είδους σε ασθενείς κάτω των 18 ετών εγείρει ηθικά ζητήματα.

Η Μουρ επισημαίνει ότι οι ειδικοί θα πρέπει να εξετάζουν κατ΄αρχάς τα κίνητρα των γονιών: κάποιοι ίσως προτιμούν να αλλάξει φύλο το παιδί τους, αντί να δεχθούν ότι είναι ομοφυλόφιλο, ή είναι υπερβολικά πρόθυμοι να δεχτούν ότι πάσχει από κάποια διαταραχή, αντί να πιστέψουν ότι αδυνατεί να συμμορφωθεί με τους ρόλους που επιβάλλει η κοινωνία.

Ο Δρ Σπεκ, όμως διαφωνεί. Όπως επισημαίνει, το να εμφανίζεται κανείς ως άτομο του αντίθετου φύλου είναι πιο εύκολο στην παιδική και εφηβική ηλικία. Επιπλέον, η φαρμακευτική θεραπεία είναι αποτελεσματικότερη όταν ξεκινήσει νωρίς. Τα κορίτσια, για παράδειγμα, δεν θα αναπτύξουν στήθος, οπότε πιθανότατα δεν θα χρειαστούν χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεσή του.

Η αλήθεια είναι ότι οι σεξουαλικές ορμόνες μπορούν να έχουν παρενέργειες, από την εμφάνιση θρόμβων μέχρι τον καρκίνο, ειδικά όταν χορηγούνται σε μεγάλες δόσεις και για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ο Δρ Σπεκ όμως διαβεβαιώνει ότι οι δόσεις των φαρμάκων διατηρούνται χαμηλές και οι ασθενείς παρακολουθούνται.

Την ίδια γνώμη έχει και ο ρ Τζο Όλσον του Νοσοκομείου Παίδων στο Λος Άντζελες, ο οποίος ελπίζει ότι οι νέες έρευνες θα πείσουν τους γιατρούς να χορηγούν φαρμακευτικές θεραπείες και να μην αντιμετωπίζουν αυτούς τους ασθενείς ως ψυχιατρικές περιπτώσεις.

«Θα ήταν πολύ καλύτερα αν αυτές οι περιπτώσεις απομακρύνονταν από τον χώρο της ψυχικής υγείας και γινόταν δεκτές στον ιατρικό χώρο» είπε.

LOXORO. ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΟΥ

To βραβείο Teddy καλύτερης ταινίας μικρού μήκους στην φετινή Berlinale

κέρδισε το «Loxoro» της Κλαούντια Γιόσα από το Περού (flix.gr)

Loxoro

Director: Claudia Llosa

Cast: Belissa Andía, Ariana Wésember, Pilar Gonzales

Lima, Peru. Darkness.

Makuti, a middle-aged single mother is desperately searching for her nineteen-year-old daughter Mía who left home to work on the streets. Makuti and her daughter are no ordinary women: they are transsexuals and their language is known as Loxoro.

This film tells the story of a search that crosses boundaries into a remote and unknown world where the unfamiliar is the familiar.

ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΟΥ ΠΑΡΜΕΝΙΩΝΑ

Το φεγγάρι του Παρμενίωνα

Εκείνος ο χειμώνας στη Λέσβο, το κρύο στην στρατιωτική μονάδα και οι παγωμένες καρδιές του Χάρη, του Πάνου και του Λάμπη. Εικόνες, χρώματα και μυρωδιές ανακατεμένες με τις μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκι.

Εκείνος ο χειμώνας στη Λέσβο. Ο Τάκης, η Μαντόνα και ο Αλέπης. Φευγαλέες ματιές στο δρόμο με τις λάμιες. Και ο Παρμενίων. Με το φεγγάρι του ολοστρόγγυλο, κατακόκκινο, ματωμένο. Πάνω από τις Μάτσες.

Εκείνος ο χειμώνας στη Λέσβο. Στρατιωτάκια ακούνητα, ακίνητα, αγέλαστα. Με μυρωδιά από πετρέλαιο, φτηνή κολόνια και σπέρμα. Και εκείνο το φεγγάρι του Παρμενιώνα……

Ένα βιβλίο με πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή. Τα πρόσωπα μέσα στην ιστορία συνδέονται με τρόπο που μαγνητίζει την περιέργεια του αναγνώστη και οδηγούνται σε κορύφωση, τουλάχιστον, σε δύο σημεία: στο φόνο του στρατιώτη που διατηρεί ομοφυλοφιλική σχέση και στη διάρκεια της άσκησης «Παρμενίων».

Είναι ευκαιρία λοιπόν να μάθουμε όλοι μας τη στρατιωτική ζωή σε στρατόπεδο της Μυτιλήνης, τις σχέσεις με τους βαθμοφόρους, τις σχέσεις επιστολικού ερωτισμού που «αντέχουν», παρά το στρατιωτικό εγκλεισμό, την ομοφυλοφιλική σχέση ενός από τα πρόσωπα του βιβλίου. «Πρωταγωνιστεί» η στρατιωτική πειθαρχία και καταπίεση, που τείνει να νομιμοποιήσει έναν ωμό ρεαλισμό, όμως για τις ψυχές των στρατιωτών η «Οδός Ονείρων» του Μ. Χατζιδάκι και το φεγγάρι λειτουργούν σαν όχημα απόδρασης μα και διάσωσης της ανθρωπιάς τους.

CALL ME KUCHU. ΕΝΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ TON DAVID KATO KAI ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΣΤΗΝ ΟΥΓΚΑΝΤΑ

Το Teddy καλύτερου ντοκιμαντέρ στη Berlinale 2012 κέρδισε

το «Call Me Kuchu» των Μαλίκα Ζουχάλι-Γουοράλ και Κάθριν Φέρφαξ Ράιτ

που ακολουθεί τη ζωή και το έργο του πρώτου ανοιχτά

γκέι ακτιβιστή της Ουγκάντα. (flix.gr)

Call Me Kuchu

Dir.:Malika Zouhali-Worrall & Katherine Fairfax Wright

In an unmarked office on the outskirts of Kampala, veteran activist David Kato labors to repeal Uganda’s homophobic laws and liberate his fellow lesbian, gay, bisexual and transgender men and women, or “kuchus.” But David’s formidable task just became much more difficult.

A new “Anti-Homosexuality Bill” proposes death for HIV-positive gay men, and prison for anyone who fails to turn in a known homosexual. Inspired by American evangelicals who have christened Uganda ground zero in their war on the “homosexual agenda,” the bill awaits debate in Parliament. Meanwhile, the country’s newspapers are outing kuchus under headlines such as: “HOMO TERROR! We Name and Shame Top Gays in the City.”

David is one of the few who dare to publicly protest the country’s government and press. Working with an idiosyncratic clan of fellow activists, he fights for Kampala’s kuchus on Ugandan television, at the United Nations, and in the courts. Because, he insists, “if we keep on hiding, they will say we are not here.”

But just three weeks after a landmark legal victory, David is found bludgeoned to death in his home. His murder resounds around the world, and leaves Kampala’s kuchus traumatized and seeking answers for a way forward.

With unprecedented access, CALL ME KUCHU explores a community that is at once persecuted and consoled by the Christian faith, and examines the astounding courage and determination required not only to battle an oppressive government, but also to maintain religious conviction in the face of the contradicting rhetoric of a powerful national church.

KEEP THE LIGHTS ON. ΒΡΑΒΕΙΟ TEDDY 2012 ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ

«Keep the Lights on»

Γιώργος Κρασσακόπουλος (flix.gr)

Τι ενώνει δυο ανθρώπους; Tι κάνει μια σχέση να διαρκεί, τι τελικά τους χωρίζει; Tι μένει από έναν έρωτα; Tελειώνει άραγε πότε; Kι αν ναι πως προχωράς μπροστά; Να μερικά από τα ερωτήματα της ταινίας του Αϊρα Σακς που ακολουθεί ένα ζευγάρι από την πρώτη τους σεξουαλική γνωριμία, μέχρι το οριστικό(;) τέλος της σχέσης τους εννιά χρόνια μετά.

Ο Ερικ είναι ένας σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, από την Δανία που ζει στην Νεα Υόρκη και κάνει ταινίες κυρίως με τα λεφτά του μπαμπά του. «Ξανθός αρρενωπός, γεροδεμένος, top, γυμνασμένος αρρενωπός» μοιάζει να έχει τα πάντα. Ο Πολ είναι δικηγόρος σε εκδοτικό οίκο, με φιλενάδα, και γι αυτό προειδοποιεί τον Eρικ πως δεν θα πρέπει να έχει πολλές ελπίδες σε μια σχέση.

Βρισκόμαστε στη Nέα Yόρκη του 1989 και αυτό που ξεκινά ως μια γνωριμία της μιας βραδιάς θα ακολουθήσει, θα ορίσει τους δυο άντρες για τα επόμενα εννιά χρόνια. Ο Πολ θα αφήσει την κοπέλα του, θα βγει οριστικά από την ντουλάπα, ο Ερικ θα ξεκινήσει ένα καινούριο ντοκιμαντέρ. Θα μετακομίσουν μαζί, ο Πολ θα βουτήξει στο ποτό και τα ναρκωτικά, ο Ερικ θα κερδίσει ένα Teddy Award. Το «Keep the lights on» θα τους περιγράψει με απόλυτη ειλικρίνεια, θα τους ακολουθήσει στις μικρές στιγμές της ζωής τους θα καταγράψει τις ευτυχισμένες στιγμές, θα είναι εκεί στις πιο άβολες, τις πιο επώδυνες, τις πιο δύσκολες.

Με την μουσική του Αρθουρ Ρασελ να αποτελεί το ιδανικά μελαγχολικό soundtrack της σχέσης και της εποχής τους και την εξαιρετική φωτογραφία του Θύμιου Μπακατάκη να αναδεικνύει ιδανικά την (κυρίως) καλοκαιρινή νεοϋορκέζικη ατμοσφαίρα, αλλά και τα πρόσωπα, τα σώματα των ηθοποιών, το φιλμ του Σακς καταγράφει κάτι αναμφίβολα γνώριμο τόσο στον ίδιο, εφόσον το φιλμ είναι ως ένα σημείο αυτοβιογραφικό, όσο και σε οποιονδήποτε εχει δοκιμάσει να μοιραστεί τη ζωή του με έναν άλλο.

Το αποτέλεσμα είναι αναμφίβολα ενδιαφέρον, όμως ακόμη κι αν οι ζωές των δυο ηρώων αποκαλύπτονται στις πιο ουσιαστικές λεπτομέρειές τους στην διάρκεια του φιλμ, η αίσθηση της ταύτισης, η συμμετοχή στην ιστορία τους δεν έρχεται ποτέ με την ένταση που θα ήθελες. Η απόσταση ανάμεσα σε σένα και την οθόνη παραμένει σταθερή, διακριτή, αμείωτη από την αρχή ως το τέλος. Ισως γιατί η ταινία του Σακς, η ματιά του πάνω στην ιστορία είναι περισσότερο το αποτέλεσμα μιας ψύχραιμης ανάλυσης με τον μυαλό και την λογική, παρά ταινία φτιαγμένη με την παρορμητική διάθεση της καρδιάς.

Η ΚΛΕΜΜΕΝΗ ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΕΥΘΥΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

PARADA. ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΡΒΙΑ

Parada (The Parade) /Σκηνοθεσία: Σρντζαν Ντραγκόγεβιτς

(Σερβία/Δημοκρατία της Κροατίας/FYROM/Σλοβενία)

Δύο φαινομενικά ασύνδετοι κόσμοι θα ενωθούν σε μια προσπάθεια

να γίνει πραγματικότητα το Gay Pride της Σερβίας, σε μια κωμωδία

με πρωταγωνιστές Σερβους, Βόσνιους Μουσουλμάνους, Αλβανούς Κοσοβάρους

και βετεράνους του πολέμου της Κροατίας και φόντο μια χώρα

που παραμένει τραυματισμένη από τις ανισότητες και την καταπάτηση

των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. (flix.gr)

The Parade (Serbian: Парада / Parada) is a 2011 Serbian dramedy film, written and directed by Srđan Dragojević and released on 31 October, 2011. The film, which deals with gay rights issues in Serbia, features footage of the 2010 Belgrade gay pride parade.

Despite the controversial subject, The Parade reached the number of 350,000 admission tickets sold in Serbian cinemas in first 11 weeks of distribution, 120,000 in Croatia after 8 weeks, 25,000 in Slovenia, 30,000 in Bosnia-Herzegovina and 20,000 in Montenegro

The film introduces a group of gay activists, trying to organize a pride parade in Belgrade. Among them Mirko (Goran Jevtić), a struggling theater director who mostly makes a living by planning kitschy wedding ceremonies on the side, and his love struck veterinarian boyfriend Radmilo (Miloš Samolov). Organizing such a parade is no easy task in Serbia as evidenced by the violence at the 2001 parade attempt. Now, almost a decade later, situation is not much better - nationalist and right wing groups pose just as much threat so despite repeated attempts through official channels, Mirko is getting nowhere since the police refuses to secure the event. Furthermore, although the two try to live discreetly, they still experience various forms of abuse from the homophobic majority.

In parallel, we meet Limun, a macho Serbian veteran of the Yugoslav Wars in his mid-to-late forties. No stranger to various criminal activity, divorced Limun now operates a bodyguard agency (whose clientele mostly consists of controversial nouveau riche businessmen and female turbo-folk singers) while dating Biserka (Hristina Popović), a much younger ditsy trophy girl who runs a beauty parlour.

The paths of the two couples soon cross. Radmilo performs a life-saving operation on Limun's beloved pitt-bull terrier, the victim of a drive-by shooting that served as warning to the dog's master. Through Radmilo and Limun, Biserka gets introduced to Mirko with a view of hiring him to plan out hers and Limun's wedding. The meeting of the two couples turns into a disaster that serves as the final catalyst for Mirko (who already obtained an Immigrant Visa for Canada) to leave the country forever.

In response Radmilo resorts to desperate measures to keep his partner and their relationship - he offers a deal whereby Limun's agency would provide protection for the Belgrade Pride. In return, Mirko would organize the wedding party for Limun and Biserka. Limun reluctantly accepts, but his staff refuses to protect homosexuals. Put in a tight spot, Limun thinks of hiring his former enemies from the Yugoslav wars. Limun and Radmilo embark on a recruiting trip all over ex-Yugoslavia.

They manage to sign up for their mission: Roko (45) a Croat war veteran who now runs a kafana, Halil (40) a Bosnian Muslim who owns a video rental parlour, and Azem (45), an Albanian from Kosovo who makes a living by selling drugs, mostly to the US troops stationed there. (en.wikipedia.gr)

HELLAS. Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΟΛΩΝ "ΜΑΣ"

Αναδημοσίευση από το ισπανικό ιστολόγιο L'ARMARI OBERT

THE ONE

THE ONE

When player Tommy comes across former college bud Daniel in a bar one night, he knows it will be about three beers until he gets lucky. Engaged to a woman and in the closet, Daniel regrets sleeping with Tommy, but not enough so that he keeps Tommy from manipulating him into awkward and isolated situations where they end up in bed together again and again. Meanwhile, Daniel’s delightful and oblivious fiancée Jen suspects nothing.

It would seem like the perfect situation, until Tommy begins to fall for Daniel. The one that got away is slowly becoming “the one”. An anxious push pull develops between the men as both struggle to get what he wants and still do the right thing out of respect for his lover’s choices. Once married, Daniel becomes increasingly uncomfortable with Tommy and Jen’s growing friendship – jealous even. Meanwhile Tommy grows resentful at Daniel gets to have it both ways.

Once Jen finally finds out, the film takes another unexpected and decidedly dramatic turn.(lasplash.com)

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΕΡΟΥ "SHADES OF LOVE" ΕΠΕΛΕΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ ΩΣ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ 2011

Το βιβλίο του Δημήτρη Γέρου

Shades of Love

με φωτογραφίες του εμπνευσμένες από τα ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη

επελέγη από την Ένωση Αμερικανικών Βιβλιοθηκών ( ALA.org)

ως ένα από τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2011.

Η διάκριση είναι εξαιρετικά σημαντική γιατί επελέγη ανάμεσα από 263 τίτλους και ήταν το ένα από τα έξη βιβλία τέχνης που είχαν προτείνει τα μέλη της επιτροπής.

Στη μεγάλη λίστα με τα 74 βιβλία ήταν υποψήφιοι μεταξύ άλλων και οι συγγραφείς Tove Jansson, Colm Tóibín, Matthew Gallaway, Daniel Allen Cox, Bob Smith, Armistead Maupin, Kathleen Winter, Jameson Currier, Tomas Mournian, και Ralph Sassone.

Στη μικρή λίστα με τα 10 βιβλία ήταν υποψήφιοι και οι Alan Hollinghurst, Ivan Coyote, Rahul Mehta, Lucia Puenzo, Michael Bronski. Tα οκτώ από τα δέκα βιβλία φαίνεται πως ήταν αναμενόμενα ενώ έκπληξη αποτέλεσαν τα βιβλία της Issy Festing και του Δημήτρη Γέρου.

To βιβλίο Shades of Love που κυκλοφόρησε στα αγγλικά από τις εκδόσεις Insight του Σαν Φρανσίσκο, αποτελείται από 170 σελίδες μεγάλου μεγέθους, 31Χ26, έχει χοντρό, πανόδετο, εξώφυλλο και επί πλέον γαλλικού τύπου τζάκετ.

Τον πρόλογο του βιβλίου έχει γράψει ο σημαντικότερος εν ζωή αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Edward Albee και την εισαγωγή ο πολυβραβευμένος αμερικανός ποιητής και τεχνοκριτικός John Wood.

Η μετάφραση των ποιημάτων του Καβάφη έγινε ειδικά για το βιβλίο από τον David Connolly.

Ο Δημήτρης Γέρος αποτυπώνει στο βιβλίο του το μεγαλείο της ποίησης του Κ. Π. Καβάφη με 70 ασπρόμαυρες φωτογραφίες γεμάτες ρομαντισμό, ίντριγκα, χιούμορ, απόγνωση και ερωτισμό.

Ένας μοναδικός συνδυασμός ποίησης και εικόνας με μερικούς από τους σημαντικότερους εκπροσώπους των γραμμάτων και των τεχνών όπως οι βραβευμένοι με Νόμπελ λογοτεχνίας συγγραφείς Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές και Ναγκίμπ Μαχφούζ, ο πολυμεταφρασμένος στην Ελλάδα συγγραφέας Γκορ Βιντάλ, ο πολυβραβευμένος συγγραφέας και ακαδημαϊκός Μισέλ Τουρνιέ, ο σημαντικότερος εν ζωή Μεξικανός συγγραφέας Κάρλος Φουέντες, οι βραβευμένοι αμερικανοί συγγραφείς Έντμουντ Γουάιτ και Ρίτσαρντ Χάουαρντ, ο φιλόσοφος Ζάν Μποντριγιάρ, οι διάσημοι εικαστικοί καλλιτέχνες Τζεφ Κουνς, Αρμάν, Τομ Γουέσελμαν, ο σκηνοθέτης Κλάιβ Μπάρκερ, η ηθοποιός Ολύμπια Δουκάκης και άλλοι, μαζί με διάσημα μοντέλα και γυμνά αγόρια σε μια πολυτελή και εξαιρετικής εκτύπωσης έκδοση.

------------

Και μια ακόμη κριτική για το βιβλίο του Δημήτρη Γέρου

___________________________________________

Afterimage magazine, New York January 1, 2012

SHADES OF LOVE:

PHOTOGRAPHS INSPIRED BY THE POEMS OF C.P. CAVAFY

BY DIMITRIS YEROS

/INSIGHT EDITIONS/2011/168 PP./$75.00 (HB)

By Ara H. Merjian.

Perhaps no contemporary photographer is more suited than Dimitris Yeros to give visual form to the poems of CP. Cavafy, the preeminent craftsman of modern Greek verse, the denizen of a latter-day Alexandria steeped in the faded patina of its past, and one of the twentieth century's earliest lyricists of openly samesex desire. Already established as a respected photographer of the male nude, Yeros joins the distinguished company of David Hockney, whose series of prints from 1966 also gave form to the poet's verse. Mixing genres and sitters, celebrity and anonymity, Yeros's volume brings to Cavafy's writing a visual range that refuses any facile formula.

Cavafy's poem "The Souls of Old Men" is paired with a group portrait of elderly gentleman from a small Greek town. "The Bandaged Shoulder" finds its counterpart in a tableau vivant on the same theme. Other juxtapositions are redolent of less specific erotics, setting verse on love and longing next to anonymous nudes. Cavafy's epigrammatic elegies to "perfect flesh" and "sensual pleasures" find some deft interpretations, as Yeros puts sumptuous flesh on the bare bones of the poet's spare lines. He also honors the striking contemporaneity of Cavafy's work, which even in its classicizing motifs remains free of archaic trimmings, bearing all the gravitas of an ancient epoch with none of its encumbering ballast.

A number of openly gay literati and artworld luminaries sat for Yeros - alone or paired with models - from Gore Vidal and Edmund White, to Edward Lucie-Smith and Edward Albee (who penned the book's foreword). But unexpected figures crop up as well, including Chuck Close, Jeff Koons, Naguib Mahfouz, and Gabriel García Márquez. An elegant introduction by John Wood (himself a model in the book's pages) teases out the nuances of Yeros's photographs and their rapports with Cavafy's verse - revitalized in fresh translation by David Connolly especially for this volume. In one volume, Yeros manages to gather a striking body of portraits and figure studies, a critical intervention into a well-worn photographic tradition, and a significant contribution to poetry studies - a redoubtable feat for its modest size.

ARA H. MERJIAN is an assistant professor of Italian studies and art history at New York University.

HERRING & HERRING

Herring & Herring

80 ΜΕΡΕΣ (80 EGUNEAN). ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΒΑΣΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ

80 EGUNEAN

Axun, aged 70, goes to the hospital to take care of her daughter’s ex-husband. She can’t believe her eyes when she discovers that the woman looking after the man in the next bed is Maite, her best friend as a teenager. It’s not long before they realise that the chemistry of their friendship remains unchanged; they get on just as well as they had done 50 years earlier. The two women have fun, enjoying their new meeting, until Axun discovers that Maite is a lesbian. Axun struggles with her feelings. Which should she follow? Her heart or her head?

ΛΙΒΥΗ. "ΑΡΑΒΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ" Ή ΒΑΡΥΣ "ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ" ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ;

Libya's post-Gaddafi government has warned the United Nations that gays and lesbians are a threat to the continuation of the human race, reports the Geneva-based UN Watch monitoring group.
The comment was made by Libya’s delegate, Ibrahim Dabbashi, at a planning meeting of the UN Human Rights Council in Geneva. Libya's membership of the council was suspended in March last year and then restored in November following Gaddafi's fall.
Opposing plans for the council to hold a panel discussion on discrimination and violence based on sexual orientation next month, Dabbashi said that LGBT issues “affect religion and the continuation and reproduction of the human race”.
He explained that if his country had not been suspended at the time it would have opposed the historic South African-led June 2011 resolution that saw the council condemning discrimination and violence against LGBT people.
“....today’s shocking homophobic outburst by the new Libyan government, together with the routine abuse of prisoners, underscores the serious questions we have about whether the new regime is genuinely committed to improving on the dark record of its predecessor, or to pandering to some of the hard-line Islamists amidst its ranks,” said Hillel Neuer, executive director of UN Watch.
In November, when the UN General Assembly reinstated Libya on the council, the country promised that no violations of human rights will take place on Libyan territory in the future.
Neuer commented that “Gays are now paying the price, with their right to be free from violent attacks now being undermined at the UN by a country that democratic countries fought to liberate, and by a government that our leaders helped install. It’s all very disconcerting”.
mambaonline.com, 15/2/2012

ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΙΤ ΡΟΜΝΕΪ

Ομοφυλόφιλος σερίφης παραιτήθηκε από την εκστρατεία του Μιτ Ρόμνεϊ

ethnos.gr, 19/2/2012

Σερίφης από την Αριζόνα παραιτήθηκε από την εκστρατεία του Μιτ Ρόμνεϊ, του υποψήφιου για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος στις προεδρικές εκλογές του Οκτωβρίου, όταν κατηγορήθηκε ότι απείλησε τον πρώην εραστή του με απέλαση στο Μεξικό στην περίπτωση που αποκάλυπτε τη σχέση τους.

Ο σερίφης Πολ Μπαμπιού αρνήθηκε ότι ο ίδιος ή ο δικηγόρος του απείλησαν τον Μεξικανό πρώην φίλο του αλλά αποφάσισε να παραιτηθεί από τη θέση του συμπροέδρου της εκστρατείας του Ρόμνεϊ στην Πολιτεία.

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Μπαμπιού παραδέχτηκε ότι είναι ομοφυλόφιλος και ότι διατηρούσε σχέση με έναν άνδρα ονόματι Χοσέ.

«Ο σερίφης Μπαμπιού παραιτήθηκε από την εθελοντική δουλειά του στην εκστρατεία ώστε να επικεντρωθεί στις κατηγορίες σε βάρος του. Στηρίζουμε την απόφασή του», αναφέρεται σε ανακοίνωση που εξέδωσαν συνεργάτες του Ρόμνεϊ.

Ο σερίφης θεωρείτο ανερχόμενο αστέρι των Ρεπουμπλικάνων στην Αριζόνα και πιθανός υποψήφιος για τις εκλογές στο τοπικό Κογκρέσο. Είχε μάλιστα επικρίνει έντονα τους χειρισμούς της κυβέρνησης του Μπαράκ Ομπάμα στο θέμα της λαθρομετανάστευσης.

Στα μέσα τη εβδομάδας η εφημερίδα Phoenix New Times έγραψε ότι ο δικηγόρος του σερίφη ζήτησε από τον Χοσέ να υπογράψει μια συμφωνία που θα τον υποχρέωνε να μην αποκαλύψει τη σχέση τους. Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο δικηγόρος προειδοποίησε τον Χοσέ ότι αν συζητούσε για τη σχέση του με τον Μπαμπιού θα έθετε σε κίνδυνο την παραμονή του στη χώρα.

«Όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα ήταν εντελώς ψευδείς, εκτός από το γεγονός ότι είμαι ομοφυλόφιλος», είπε ο σερίφης στους δημοσιογράφους.