ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕ

Την πρώτη νύχτα που ονειρεύτηκα ότι σκότωσα τον Άγγελο, ξύπνησα φωνάζοντας μουσκεμένος στον ιδρώτα. Το στομάχι μου ήταν σφιγμένο. Το κεφάλι μου πήγαινε να σπάσει. Προτού γνωρίσω τον Άγγελο, είχα σπάνια εφιάλτες. Οι ήρεμες νύχτες όμως είχαν περάσει ανεπιστρεπτί. Ακόμη και όταν κοιμόμουν, ο Άγγελος ερχόταν και με έβρισκε στα έγκατα του ασυνειδήτου μου, στην πιο απόμερη σπηλιά του ύπνου. Eίχε στοιχειώσει όλη μου την ύπαρξη. Άκουγα τρομαγμένος όσα μου έλεγε το αιμοδιψές ασυνείδητό μου. Ο Άγγελος ξυριζόταν μπροστά στον καθρέφτη, φροντίζοντας να μην πασαλείψει το νιπτήρα με αφρούς και τρίχες. Δεν ξαφνιάστηκε από την πρώτη μαχαιριά. Μου έδωσε την εντύπωση πως το περίμενε. Ήξερε κι εκείνος πως ήταν η μοναδική λύση. Είχε παραδώσει την εμπιστοσύνη του στην αγάπη μας. Κοίταξε τις σταγόνες αίματος που πετάχτηκαν από την καρωτίδα του πάνω στο καπάκι της τουαλέτας χωρίς να βγάλει άχνα.
Τον έσυρα στην κουζίνα και τον ξέντυσα. Φόρεσα το ματωμένο τζιν του και το σταυρό που του είχα κάνει δώρο όταν μου είπε πως ήταν χριστιανός ορθόδοξος. Μου είχε ακουστεί τόσο εξωτικό. Ένας άνθρωπος με θρησκευτικές πεποιθήσεις και θεϊκό σώμα. Ο Άγγελος μου είχε ενσταλάξει το πάθος του για αγάπη και δικαιοσύνη στον κόσμο. Ήταν ο πρώτος χριστιανός ορθόδοξος που γνώριζα και ήθελα να του δείξω ότι δε με πείραζε, ότι είχα ανοιχτό μυαλό. Ακούμπησα το κεφάλι στο τραπέζι.
Ήμουν καταβεβλημένος. (…)

Χρήστος Ιωαννίδης: Κάτι άλλαξε (Τετράγωνο, 2011)

Διαβάστε έπίσης:

GayΒιβλιογραφία στα ελληνικά No 751