Ο Felice Picano είναι συγγραφέας 19 βιβλίων , μερικά εκ των οποίων είναι τα Like People in History, Looking Glass Lives, The Lure, και Eyes, καθώς επίσης των λογοτεχνικών απομνημονευμάτων Ambidextrous, Men Who Loved Me, and A House on the Ocean, a House on the Bay, τα οποία είναι best-seller στις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπήρξε εκδότης του Sea Horse Press, ενός από τους πρώτους αμερικάνικους γκέι εκδοτικούς οίκους. Είναι κάτοχος των βραβείων Ferro-Grumley Award (για την νουβέλα του Like People in History), και του PEN Syndicated Fiction Award. Επίσης ήταν στην τελική λίστα του βραβείου Ernest Hemingway και έχει βραβευθεί με τρία Βραβεία Λάμδα. Ζει και εργάζεται στο Λος Άντζελες.Keehnen: After 20 years as a published author, what do you consider the pinnacle of your writing career?
Picano: There are several. First I'd say breaking a totally gay book like The Lure into the mainstream in 1979 that included best-sellerdom, book clubs, airport paperback racks, etc. Another peak was literally changing style and direction for the intimacy and honesty of Ambidextrous in 1985. The success of Like People in History has also been a pinnacle, but I think the best is yet to come.
Keehnen: How has gay literature changed over that period of time?
Picano: 20 years ago there was no gay literature! Its existence, growth, and phenomenal diversity and richness have changed. In 1979 for example, The Lure was the first and only gay mystery thriller, now there's one released every month. I've also seen a serious decline in the quantity not quality of gay poetry. We're now pretty much poetry illiterate. (Men's Style, 1996)
.
.
"...Από τότε κάθε που ξυπνώ σε ξένες κρεβατοκάμαρες σε μακρινούς τόπους, με καθαρά σεντόνια από κάτω μου και αχνές σκιές στους γύρω τοίχους που ρίχνουν οι γρίλιες των παραθύρων σαν σκιές μιας γκιλοτίνας, περιμένω ν' ακούσω το απαλό, ρυθμικό, πηγαινέλα των κυμάτων του ωκεανού...Μα, όχι, όχι...δεν είναι ο ωκεανός που γέμιζε τον ύπνο και τον ξύπνιο μου πίσω από παράθυρα με κουρτίνες που ρίχνουν σκιές, δεν είναι ο ωκεανός...είναι το νησί".
To βιβλίο «Ένα σπίτι στον ωκεανό, ένα σπίτι στην παραλία» (εκδ. Πολύχρωμος Πλανήτης), αποτελεί μέρος των λογοτεχνικών απομνημονευμάτων του συγγραφέα. Χωρίζεται σε δύο «βιβλία». Το πρώτο εκτυλίσσεται στα τέλη της δεκαετίας του 60, αρχές της δεκαετίας του 70, ενώ το δεύτερο τέσσερα χρόνια αργότερα, όταν άρχισε να εκδίδει τις πρώτες νουβέλες του. Ατμοσφαιρικές περιγραφές όπου ο αναγνώστης νιώθει σαν να βρίσκεται εκεί, στην μεριά του ωκεανού, όπου οι αναμνήσεις της άλλοτε ήσυχης, άλλοτε έντονης γκέι ζωής του Φάιρ Άιλαντ έρχονται σαν κύματα που αφήνουν πίσω τους την γλυκιά γεύση μιας εποχής.
Διαβάστε επίσης: Gay Βιβλιογραφία στα ελληνικά No 450
"...Από τότε κάθε που ξυπνώ σε ξένες κρεβατοκάμαρες σε μακρινούς τόπους, με καθαρά σεντόνια από κάτω μου και αχνές σκιές στους γύρω τοίχους που ρίχνουν οι γρίλιες των παραθύρων σαν σκιές μιας γκιλοτίνας, περιμένω ν' ακούσω το απαλό, ρυθμικό, πηγαινέλα των κυμάτων του ωκεανού...Μα, όχι, όχι...δεν είναι ο ωκεανός που γέμιζε τον ύπνο και τον ξύπνιο μου πίσω από παράθυρα με κουρτίνες που ρίχνουν σκιές, δεν είναι ο ωκεανός...είναι το νησί".
To βιβλίο «Ένα σπίτι στον ωκεανό, ένα σπίτι στην παραλία» (εκδ. Πολύχρωμος Πλανήτης), αποτελεί μέρος των λογοτεχνικών απομνημονευμάτων του συγγραφέα. Χωρίζεται σε δύο «βιβλία». Το πρώτο εκτυλίσσεται στα τέλη της δεκαετίας του 60, αρχές της δεκαετίας του 70, ενώ το δεύτερο τέσσερα χρόνια αργότερα, όταν άρχισε να εκδίδει τις πρώτες νουβέλες του. Ατμοσφαιρικές περιγραφές όπου ο αναγνώστης νιώθει σαν να βρίσκεται εκεί, στην μεριά του ωκεανού, όπου οι αναμνήσεις της άλλοτε ήσυχης, άλλοτε έντονης γκέι ζωής του Φάιρ Άιλαντ έρχονται σαν κύματα που αφήνουν πίσω τους την γλυκιά γεύση μιας εποχής.
Διαβάστε επίσης: Gay Βιβλιογραφία στα ελληνικά No 450
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου