14.11.18

Η ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ


Erzvo

Η αιτία των δακρύων
Λουίς Θερνούδα

Η νύχτα επειδή είναι μελαγχολική στερείται συνόρων.
Η σκιά της, εξεγερμένη όπως ο αφρός,
Σπάει τους ευκολοσύντριφτους τοίχους
Που ντρέπονται για τη λευκότητά τους·
Νύχτα που δεν μπορεί να είναι τίποτ’ άλλο παρά νύχτα.

Μπορεί οι εραστές να μαχαιρώνουν αστέρια,
Μπορεί η περιπέτεια να σβήνει μια μελαγχολία.
Αλλά εσύ, νύχτα, σπρωγμένη από την επιθυμία
Μέχρι την ωχρότητα του νερού,
Προσμένεις πάντα όρθια ένας θεός ξέρει τι αηδόνια.

Πιο πέρα ριγούν οι άβυσσοι
Κατοικημένες από φτερωτά ερπετά,
Προσκεφάλι ασθενών
Που δεν κοιτούν τίποτα πέρα από τη νύχτα
Καθώς φυλακίζουν τον αέρα μέσα στα χείλη.

Η νύχτα, η εκτυφλωτική νύχτα,
Που στις γωνίες σιμά λικνίζει τους γοφούς,
Προσμένοντας, ένας θεός ξέρει ποιον,
Όπως εγώ, όπως όλοι.

μετάφραση Κωνσταντίνος Παλαιολόγος

2 σχόλια:

ball and chain είπε...

Αν κρινω απο τα νερα την φυση κ τον μεταφραστη μαλλον Λορκα?
Την καλημερα μου,κ ας μας βρισκει η ποιηση.

erva_cidreira είπε...

Ουπς! Ξέχασα τον ποιητή: Θερνούδα