ΟΙ 40 ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - 1

Κέρα

Ικόνιο, 5 Μάη 1245

[…] Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα είδα τον άντρα μου να μεταμορφώνεται σ’ έναν άντρα διαφορετικό, κάθε μέρα ν’ απομακρύνεται λίγο παραπάνω από μένα κι από την οικογένειά του. Στην αρχή πίστευα πως δε θ’ αργούσαν να πλήξουν ο ένας με τον άλλον, όμως δε συνέβη κάτι τέτοιο. Έχουν μάλιστα δεθεί ακόμα πιο πολύ μεταξύ τους. Όταν είναι μαζί, είτε μένουν παράξενα σιωπηλοί είτε μιλούν ψιθυριστά με ξεσπάσματα γέλιου κατά διαστήματα, κάνοντας με ν’ αναρωτιέμαι πώς και δεν ξεμένουν ποτέ από λόγια. Μετά από κάθε συνομιλία με τον Σαμς, ο Ρουμί περιφέρεται σαν ένας μεταμορφωμένος άνθρωπος, απόμακρος και απορροφημένος, λες κι έχει αφιονιστεί με κάποια ουσία που εγώ ούτε να γευτώ ούτε να δω μπορώ.

Ο δεσμός που τους ενώνει είναι μια φωλιά για δυο, όπου δεν υπάρχει χώρος για τρίτο άτομο. Συγκατανεύουν, χαμογελούν, χαχανίζουν ή σκυθρωπιάζουν με τον ίδιο τρόπ και την ίδια στιγμή, ανταλλάσσοντας παρατεταμένα βλέμματα όλο νόημα ανάμεσα τις λέξεις. Κάποιες μέρες είναι πιο ήρεμοι κι από νανούρισμα, δεν τρώνε τίποτα, δε λένε λέξη, ενώ άλλες μέρες τριγυρίζουν με τόση ευφορία, που δίνουν και οι δυο εντύπωση τρελού. Όπως και να’ χει, εγώ δεν μπορώ πια να αναγνωρίσω τον άντρα μου. Ο άντρας που παντρεύτηκα εδώ και πάνω από οχτώ χρόνια, ο άντρας που τα παιδιά του ανάθρεψα σαν να ήταν δικά μου και με τον οποίο απόκτησα κι ένα παιδί, έχει γίνει ένας ξένος. Η μόνη ώρα που νιώθω κοντά του είναι όταν κοιμάται βαθιά. Πολλές νύχτες τις περασμένες βδομάδες, έμεινα άγρυπνη κι αφουγκραζόμουν το ρυθμό της ανάσας του, ένιωθα τον γλυκό ψίθυρο της ανάσας του πάνω στη σάρκα μου και τον παρήγορο χτύπο της καρδιάς του στο αυτί μου, μόνο και μόνο για να μην ξεχνάω πως εξακολουθεί να είναι ο άντρας που παντρεύτηκα.

Όλο λέω στον εαυτό μου πως αυτό είναι ένα προσωρινό στάδιο. Ο Σαμς θα φύγει κάποια μέρα. Στο κάτω κάτω, ένας περιπλανώμενος δερβίσης είναι. Ο Ρούμι θα μείνει εδώ μαζί μου. Ανήκει σ’ αυτή την πόλη και στους μαθητές του. Δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα, παρά μόνο να περιμένω. Όμως η υπομονή μου δεν είναι εύκολη υπόθεση, κι όσο περνούν οι μέρες γίνεται πιο δύσκολη. […]

Elif Shafak: Οι 40 Κανόνες της Αγάπης (εκδ. Κ. Παπαδόπουλος, 2012)

Υπάρχει τρόπος να συλλάβεις τι σημαίνει αγάπη, 

χωρίς ν' αγαπήσεις εσύ ο ίδιος πρώτα; 

Η αγάπη δεν μπορεί να εξηγηθεί. Μπορεί μόνο να βιωθεί. 
Η αγάπη δεν μπορεί να εξηγηθεί, κι όμως εξηγεί τα πάντα

                                  

Το λυρικό, ευφάνταστο μυθιστόρημα της Ελίφ Σαφάκ, συγγραφέως του μπεστ σέλερ "Το μπάσταρδο της Κωνσταντινούπολης" (The Bastard of Istanbul) και πιο πολυδιαβασμένης γυναίκας συγγραφέως στην Τουρκία, ξετυλίγεται σε δύο παράλληλες αφηγήσεις. Στον δέκατο τρίτο αιώνα, ο σούφι ποιητής Ρουμί συναντάει τον πνευματικό του μέντορα, τον διαβόητο περιπλανώμενο δερβίση, γνωστό ως Σαμς αλ- Ντιν Ταμπρίζ, και μεταμορφώνεται από έναν πετυχημένο αλλά δυστυχισμένο θρησκευτικό ηγέτη σ' έναν αφοσιωμένο μυστικιστή και υπέρμαχο της αγάπης.

Στη σύγχρονη Μασαχουσέτη, μια δυστυχισμένη νοικοκυρά, η Έλλα Ρουμπινστάιν, εμπνευσμένη από το μήνυμα αγάπης του Ρουμί, βρίσκει το θάρρος να ξεκινήσει τη δική της μεταμόρφωση. 
Αναμειγνύοντας την Ανατολή με τη Δύση, το παρελθόν με το παρόν, η Σαφάκ μας χαρίζει ένα συναρπαστικό, δραματικό και πληθωρικό αφήγημα για το πώς η αγάπη λειτουργεί και επηρεάζει τον κόσμο.

"Ένα συγκλονιστικό και σοφό βιβλίο... [που] αφηγείται τη συναρπαστική ιστορία της ζωής του Ρουμί".
[The Associated Press]

"Το γοητευτικό, δαιμόνιο και συγκινητικό μυθιστόρημα της Σαφάκ αναβιώνει με τρόπο θαυμαστό τη θεϊκή αποκάλυψη του Σαμς και του Ρουμί".
[Booklist]