ΟΙ ΙΡΛΑΝΔΟΙ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ

Οι κάλπες άνοιξαν το πρωί της Παρασκευής και κλείνουν στις 22:00 (τοπική). Όλα τα πολιτικά κόμματα έχουν ταχθεί υπέρ του «ναι» και ρόλο στο αποτέλεσμα αναμένεται να παίξει η προσέλευση των νεότερων ψηφοφόρων.
Ενδιαφέρον επίσης θα έχει το αν θα διαμορφωθεί απόκλιση στο πώς θα ψηφίσουν οι αστικές περιοχές και πώς η επαρχία: Στο δημοψήφισμα για το διαζύγιο που είχε γίνει πριν από είκοσι χρόνια, και στο οποίο η πρόταση είχε περάσει οριακά, μόνο πέντε από τις 30 περιφέρειες έξω από το Δουβλίνο είχαν ψηφίσει «ναι».
Η τελευταία δημοσκόπηση (Ipsos/Reuters) εμφανίζει το στρατόπεδο του «ναι» περίπου στο 70% και του «όχι» στο 30%, εάν αποκλειστεί το κάτι λιγότερο από 20% που δηλώνει αναποφάσιστο ή δεν απαντά. Η διαφορά υπέρ του «ναι» έχει μειωθεί ελαφρά τους τελευταίους μήνες, όμως ήταν σαφής από την εξαγγελία του δημοψηφίσματος. (tanea.gr, 22/5/2015)

Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι η πρόταση θα εγκριθεί στην βαθιά καθολική χώρα, σε μία ψηφοφορία μεγάλης συμβολικής σημασίας.
Εάν η πρόταση εγκριθεί, τότε η Ιρλανδία θα γίνει η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα στηρίξει τον γάμο ομοφυλοφίλων με δημοψήφισμα. 
Οι πολίτες της Ιρλανδίας καλούνται την Παρασκευή να εγκρίνουν ή να απορρίψουν την εξής προσθήκη στο Σύνταγμά τους: «Ο γάμος μπορεί να συναφθεί σύμφωνα με τον νόμο από δύο άτομα, χωρίς διάκριση ως προς το φύλο τους».
Οι δημοσκοπήσεις δίνουν σαφές προβάδισμα στο «ναι», με τρεις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι η πλειοψηφία των πολιτών τάσσεται υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων (τα ποσοστά του «ναι» κινούνται ανάμεσα στο 53% και στο 69%), αν και σημειώνεται αύξηση του ποσοστού του «όχι».
Ωστόσο, καθώς οι περισσότερες εταιρείες δημοσκοπήσεων έκαναν λάθος στην περίπτωση των βρετανικών εκλογών, πολλοί είναι αυτοί που «κρατούν μικρό καλάθι» για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας Εντα Κένι έχει ζητήσει από τους πολίτες να στηρίξουν τη μεταρρύθμιση. 
Αν και η Καθολική Εκκλησία τάσσεται κατά του γάμου των ομοφυλοφίλων, αναλυτές εκτιμούν ότι τα σεξουαλικά σκάνδαλα στους κόλπους της -και η κάλυψή τους- έχουν πλήξει την εικόνα της Καθολικής Εκκλησίας στη χώρα.
Τους γάμους ομοφυλοφίλων στηρίζουν αρκετές διασημότητες, ανάμεσά τους οι ηθοποιοί Κόλιν Φάρελ και Κρις Ο' Ντάουντ, καθώς και ο τραγουδιστής Χόζιερ (γνωστός από το «Take me to Church»). 
Στο στρατόπεδο του «ναι» και ο Μπόνο των U2, αν και ο τραγουδιστής ξεκαθάρισε ότι δεν θα ψηφίσει. (tanea.gr, 21/5/2015)

«Η δικαίωση θα έρθει λίγο αργά για μένα», λέει ο 70χρονος Ντέιβιντ Νόρις, που για χρόνια πίστευε ότι ήταν ο μόνος ομοφυλόφιλος στην Ιρλανδία (μέχρι το 1993, η ομοφυλοφιλία τιμωρούνταν με φυλάκιση). «Είμαι όμως τόσο χαρούμενος που τόσοι νέοι άνθρωποι θα μπορέσουν να απολαύσουν τη ζωή τους χωρίς το στίγμα από το οποίο υπέφερα σε όλη μου την ύπαρξη».

Στην πρόσοψη του σπιτιού του, στο κέντρο του Δουβλίνου, αυτός ο καθηγητής αγγλικής λογοτεχνίας έχει κρεμάσει τη σημαία με το ουράνιο τόξο. Το 1973, ο Νόρις δημιούργησε το πρώτο κίνημα υπεράσπισης των ιρλανδών ομοφυλοφίλων και το 1984 έγινε ο πρώτος βουλευτής που είχε δηλώσει ανοιχτά ομοφυλόφιλος.

Από τότε που ο πρωθυπουργός Εντα Κένι αποφάσισε να υποβάλει σε δημοψήφισμα αυτό το θέμα, ένας υπουργός και μια διάσημη δημοσιογράφος της τηλεόρασης δήλωσαν ότι είναι γκέι, ενώ τα μέσα ενημέρωσης δημοσιεύουν καθημερινά τις μαρτυρίες ανθρώπων που ως τώρα αισθάνονταν παρίες. Υπάρχει βέβαια και η αντίθετη άποψη. «Δεν έχω ξαναδεί ποτέ μια τόσο συναισθηματική και τόσο διχαστική προεκλογική εκστρατεία», υποστηρίζει ο Μάικλ Κέλι, αρχισυντάκτης της εφημερίδας Irish Catholic, που πρόσκειται στην εκκλησία. «Το πολιτικά ορθό άλλαξε στρατόπεδο: άλλοτε η Εκκλησία επέβαλλε τις απόψεις της, σήμερα είναι η μόνη που δεν δικαιούται να έχει άποψη».

Ο Τομ Ινγκλις, κοινωνιολόγος στο University College του Δουβλίνου, αποδίδει αυτή την αλλαγή στην υποχώρηση του φόβου. «Το 84% των Ιρλανδών», τονίζει, «δηλώνουν καθολικοί, πηγαίνουν στην εκκλησία για τους γάμους και τις κηδείες, αλλά δεν πιστεύουν πλέον ότι η σωτηρία τους εξαρτάται από τον σεβασμό των κανόνων που θέτουν οι ιερείς».

Η Εκκλησία υποστηρίζει ότι δεν έχει τίποτα με τους ομοφυλόφιλους, θεωρεί όμως ότι αποκλειστικός σκοπός του γάμου είναι η τεκνοποιία. Η δυνατότητα που δίνεται λοιπόν στους ομοφυλόφιλους να κάνουν πολιτικό γάμο, κάτι σχεδόν άγνωστο στην Ιρλανδία, θέτει υπό αμφισβήτηση το μονοπώλιο που διατηρεί μέχρι τώρα η Εκκλησία στην τελετή αυτή.

«Δεν πρόκειται για μάχη μεταξύ Εκκλησίας και Κράτους, αλλά για την υπεράσπιση του κοινού νου», λέει ο Ρέι Κινσέλα, πρόεδρος της οργάνωσης Mothers and Fathers Matter (Οι Μητέρες και οι Πατέρες έχουν σημασία). Στο κέντρο του Δουβλίνου έβλεπε κανείς τις τελευταίες ημέρες ανθρώπους να κρατούν πλακάτ που έγραφαν «Ο Θεός λέει όχι! Η φύση λέει όχι!», ενώ αφίσες στους τοίχους απεικόνιζαν ένα κορίτσι με τη λεζάντα «Εχει ανάγκη από τη μαμά της για να ζήσει. Και όχι μόνο για εννιά μήνες». Όσο για την παρέμβαση μεγάλων αμερικανικών εταιρειών όπως η Google και το Twitter υπέρ των γάμων των ομοφυλοφίλων, οι αντίπαλοι της συνταγματικής μεταρρύθμισης τη χαρακτήρισαν «ιδεολογική αποικιοκρατία» που είναι ξένη προς την ιρλανδική παράδοση.

Στο όμορφο σπίτι τους στα περίχωρα του Δουβλίνου, η Λίντα Κάλιν και η Φίργκα Νι Μπρόιν δεν βλέπουν καμιά αντίφαση ανάμεσα στην καθολική τους πίστη και στην ψήφο τους υπέρ των γάμων των ομοφυλοφίλων. Οι δύο γυναίκες ζουν μαζί εδώ και δέκα χρόνια και μεγαλώνουν δύο δίδυμα κοριτσάκια. «¨Όταν αποκάλυψα στους γονείς μου ότι είμαι λεσβία, μου είπαν ότι θα γεράσω μόνη», λέει η 49χρονη Φίργκα. «Ποτέ, ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα, δεν είχα φανταστεί ότι μια μέρα θα παντρευόμουν».

Για πολλούς Ιρλανδούς που έχουν πληγεί από τη λιτότητα και τη μετανάστευση των νέων, το δημοψήφισμα αυτό προσφέρει έναν αέρα ελευθερίας, επισημαίνει η Εϊλμπι Σμιθ, ακτιβίστρια υπέρ του «ΝΑΙ στην ισότητα». Όπως παρατηρεί σαρκαστικά και ο Νόρις: «Οι ιερείς ευλογούν τις βόμβες, τη σπορά και τα κατοικίδια. Γιατί να μην ευλογήσουν και δύο άνδρες ή δύο γυναίκες που αγαπιούνται;». (iefimerida.gr, 22/5/2015)