Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΑΝΟΥ ΝΑΖΙ ΙΑΤΡΟΥ ΠΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΖΟΤΑΝ ΠΑΝΩ ΣΕ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ

Η ιστορία του Ναζί ιατρού της Δανίας που πειραματιζόταν πάνω σε ομοφυλόφιλους και δεν διώχθηκε ποτέ

huffingtonpost.gr, 6/5/2015

H Δανία γιορτάζει την 70η επέτειο της απελευθέρωσής της από τους Ναζί και φυσικά οι Δανοί έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται υπερήφανοι για την ηρωική τους αντίσταση κατά των Γερμανών κατακτητών και το μεγάλο τους επίτευγμα, που ήταν η διάσωση σχεδόν του συνόλου των Εβραίων πολιτών.

Υπάρχει όμως και ένα «κρυμμένο μυστικό», όπως αναφέρει σε άρθρο του Peter Tatchell*, που φιλοξενεί ο Guardian και αυτό δεν είναι άλλο από τη δράση του Δανού ιατρού και αξιωματικού των SS Carl Værnet ο οποίος έκανε πειράματα σε ομοφυλόφιλους που κρατούνταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε αντίθεση μάλιστα με άλλους επιστήμονες που είχαν θέσει εαυτούς στην υπηρεσία των Ναζί, ο Værnet, με τη βοήθεια τόσο των Δανών όσο και των Βρετανών, ουδέποτε πέρασε από δίκη για τα εγκλήματα που διέπραξε αλλά κατάφερε να διαφύγει στην Αργεντινή και να ζει χωρίς να κρύβεται αλλά και να συνεχίζει την έρευνά του σχετικά με τις μεθόδους εξολόθρευσης των ομοφυλόφιλων.

Η «επιστημονική» αποστολή του Værnet την περίοδο της παντοδυναμίας του Γ' Ράιχ ήταν εξάλλου να βρει τις κατάλληλες μεθόδους για «θεραπεύσει» την ομοφυλοφιλία. Ο Værnet λογοδοτούσε αποκλειστικά στον Heinrich Himmler τον επικεφαλής της Γκεστάμπο ο οποίος απατούσε «την εξόντωση τη μη φυσιολογικών υπάρξεων» και υποστήριζε πως «οι ομοφυλόφιλοι θα πρέπει να εξαφανιστούν».

Η εκστρατεία για την αποκάλυψη της δράσης του Værnet ξεκίνησε μόλις το 1998, όταν ο συντάκτης του άρθρου Peter Tatchell, έγραψε όπως αναφέρει στον τότε πρωθυπουργό της Δανίας, Poul Rasmussen , ζητώντας να ξεκινήσει έρευνα για τα εγκλήματα που είχε διαπράξει ο Ναζί γιατρός. Η δε δημοσιοποίηση της υπόθεσης, προκάλεσε όπως αναφέρει, γενική κατακραυγή καθώς οι περισσότεροι Δανοί δεν είχαν καν ακούσει ποτέ για τον Værnet και τη δράση του και την εκ των άνωθεν προστασία που απολάμβανε.

Ωστόσο, δεν υπήρξε προθυμία να γίνουν οι ενδεδειγμένες ενέργειες προκειμένου ο Værnet να κληθεί να λογοδοτήσει και το υπουργείο Δικαιοσύνης, συμβούλεψε τον Tatchell να προσπαθήσει να διεξάγει μια ποινική έρευνα και τον παρέπεμψαν να αναζητήσει τα απαραίτητα στοιχεία στα Εθνικά Αρχεία της Δανίας. Τα αρχεία όμως που αφορούσαν τον Værnet, θα «άνοιγαν» το 2025.

Υπό το βάρος της κοινής γνώμης και των πιέσεων της αντιπολίτευσης η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αλλάξει τη στάση της, δίνοντας άδεια να ανοίξουν τα αρχεία τα οποία είχαν χαρακτηριστεί ως «άκρως απόρρητα». Και πως αλλιώς θα μπορούσε να ήταν αφού, όπως γράφει ο Tatchell, αποκάλυπταν όχι μόνο το ένοχο επιστημονική παρελθόν του Ναζί γιατρού αλλά και όσους τον προστάτευαν όλα αυτά τα χρόνια, που φυσικά δεν ήταν άλλοι από τις μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο κυβερνήσεις της Δανίας αλλά και οι αρχές που είχαν αναλάβει για λογαριασμό των Συμμάχων την δίωξη των Ναζί.

Όπως αποκαλύφθηκε, ο Værnet ήταν μέλος του ναζιστικού κόμματος από τα τέλη της δεκαετίας του '30 και ως ιατρός ειδικευόταν στην έρευνα για τις ορμόνες αλλά και στις «θεραπείες» για την ομοφυλοφιλία. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής δεν ήταν παρά ελάχιστοι οι ασθενείς που επισκέπτονταν το ιατρείου του αφού ήταν γνωστό πως στήριζε ο νέο καθεστώς. Έτσι αποφάσισε να προσεγγίσει τις γερμανικές αρχές κατοχής που ήταν γνωστό πως απεχθάνονταν τους ομοφυλόφιλους και αναζητούσαν λύσεις για την «εξάλειψη της ομοφυλοφιλικής απειλής από τον κόσμο». Ο Værnet, γνωρίστηκε με τον επίσης Ναζί γιατρό και αξιωματικό των SS, Ernst Grawitz ο ο οποίος του πρότεινε να ξεκινήσει ένα ερευνητικό έργο για λογαριασμό των SS πάντα με αντικείμενο τη θεραπεία της ομοφυλοφιλίας.

Έτσι ο Værnet ξεκίνησε να πειραματίζεται πάνω σε ομοφυλόφιλους κρατουμένους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Buchenwald, κάνοντας τους κυρίως ενέσεις με τεχνητές ορμόνες στη βουβωνική χώρα. Τουλάχιστον δύο πέθαναν από μολύνσεις εξαιτίας των κακών ανθυγιεινών συνθηκών υπό τις οποίες γίνονταν αυτές οι ιατρικές πράξεις.

Όταν η Δανία απελευθερώθηκε ο γιατρός συνελήφθη και κρατήθηκε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων στην Κοπεγχάγη το οποίο ήταν υπό τη διοίκηση Δανών και Βρετανών. Μάλιστα ο διοικητής του στρατοπέδου δήλωνε πως ο Værnet είναι βέβαια πως θα καταδικαστεί ως εγκληματίας πολέμου.

Η πραγματικότητα όμως των διέψευσε αφού ο γιατρός έπεισε τους διώκτες του πως η έρευνα του πάνω στη «θεραπεία» της ομοφυλοφιλίας ήταν σημαντική. Έτσι τον Νοέμβριο του 1945 και με τον Værnet να υποστηρίζει πως πάσχει από κάποια σοβαρή καρδιακή νόσο, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Τα ιατρικά αρχεία βέβαια απέδειξαν πως δεν είχε κανένα πρόβλημα και δεν έλαβε καμία θεραπεία. Λιγότερο από ένα χρόνο μετά ένας Δανός ιατρός και φίλος του Værnet ενημέρωσε τις διωκτικές αρχές πως ο κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί δραματικά και πως έπρεπε να μεταφερθεί για θεραπεία στη Σουηδία, κάτι που έγινε. Σε επιστολές που έχει γράψει κατά τη διαμονή του εκεί, το μόνο στο οποίο δεν αναφέρεται,σύμφωνα με τον συντάκτη του άρθρου στον Guardian, είναι η υγεία του. Αντιθέτως γράφει πως “όλα είναι έτοιμα στην Αργεντινή» και πως «τα λεφτά είναι έτοιμα στη Σουηδία».

Η αστυνομία της Δανίας ενημερώθηκε το 1947 ότι ο Værnet είχε εγκατασταθεί στο Μπουένος Άιρες όπου και κυκλοφορούσε με το πραγματικό του όνομα και είχε ξεκινήσει και πάλι την έρευνά του για τις ορμόνες, λαμβάνοντας μάλιστα χρηματοδότηση από Υπουργείο Υγείας της Αργεντινής. Παρά το γενικευμένο αίτημα να του ασκηθούν διώξεις η κυβέρνηση της Δανίας αποφάσισε να μην ζητήσει την έκδοσή του.

Ο Værnet παρέμεινε στην Αργεντινή μέχρι το θάνατό του το 1965 ζώντας εκεί εν πλήρη γνώση των αρχών για την πραγματική του ταυτότητα, όπως άλλωστε το γνώριζαν και οι Δανοί και οι συμμαχικές δυνάμεις.

«Δεν έγινε καμία προσπάθεια να διωχθεί για εγκλήματα πολέμου, πιθανότατα επειδή εκτίμησαν πως η έρευνά του να “θεραπεύσει” την ομοφυλοφιλία ήταν νόμιμη και αξιέπαινη. Οι αρχές της Δανίας δεν έχουν ακόμη εξηγήσει γιατί ο Værnet και οι Δανοί που τον προστάτευαν δεν έχουν διωχθεί και γιατί χρειάστηκε να δημοσιοποιήσω το θέμα για να τους αναγκάσω να ανοίξουν τα αρχεία του Værnet. Ακόμη περιμένω μια απάντηση», γράφει στο άρθρο του ο Tatchell.