ΕΞΟΔΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ

Η Έμιλυ έχει καιρό να χαλαρώσει δίπλα σ’ ένα γυναικείο σώμα. Καθώς η Λητώ κείτεται ανάσκελα με διπλωμένο το ένα πόδι ο χυτός μηρός της διαγράφεται μέχρι τη ρίζα του σχεδόν μέσα από το άνοιγμα του μαλακού υφάσματος. Η Έμιλυ γυρίζει στα πλάγια και ακουμπά το κεφάλι στην παλάμη της που στηρίζεται στον αγκώνα της. Τα μικρά στητά της στήθη αλλάζουν ανεπαίσθητα μόνο σχήμα σαν δυό σταγόνες που αναγκάζονται να λοξοδρομήσουν. Η Λητώ νιώθει το βλέμμα της επάνω της, διαισθάνεται την κίνησή της, αλλά δεν ανοίγει τα μάτια. Η Έμιλυ την παρατηρεί εξονυχιστικά από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Το κόκκινο μακρύ κυματιστό μαλλί της, τις ανεπαίσθητες φακίδες στη μύτη, τα δυό γλυπτά, μόλις λίγο μεγαλύτερα από τα δικά της, βυζιά που κάθονται αναπαυτικά, γεμάτα αυτοπεποίθηση στο συμμετρικό κορμό. Η Λητώ μισανοίγει τα μάτια και βλέπει τα μαύρα μάτια της Έμιλυ καρφωμένα πάνω της. Ένας σπασμός διαπερνά το εφήβαιό της, νιώθει τον πόθο της Έμιλυ να της γλείφει το σώμα όπως το κύμα γλείφει το βράχο και τραβιέται πίσω για να πάρει πάλι δύναμη και να ξανάρθει. Ψάχνει με αγωνία να βρει κάτι να πει ώστε να διαλύσει τον ιστό του αισθησιασμού που έχει αρχίσει να την κυκλώνει, όμως δε βγάζει μιλιά. Η Έμιλυ συνεχίζει το οπτικό ηδονικό της διάβα εστιάζοντας σε μικρές ασήμαντες λεπτομέρειες όπως εκεί που το βυζί ακουμπάει πάνω στο μπρ΄στσο μαλακά. Οι αδιόρατες υδάτινες στάλες πάνω στο λείο δέρμα λαμπυρίζουν μέσα στο ημίφωτο. Η Λητώ έχει αφεθεί σε μια ναρκισσιστική ηδυπάθεια. Η περίκλειστη τον τελευταίο καιρό ερωτική της επιθυμία έχει απελευθερωθεί. Η παρουσία του Γεράσιμου στάθηκε καταλυτική. Μέσα από το βλέμμα του εκείνη μεταλλάσσεται με γοργούς ρυθμούς στη γυναίκα που πάντα ήθελε να είναι.

Στέλλα Παναγιωτοπούλου: Έξοδος προς την Καππαδοκία (Ροδακιό, 2011)

Διαβάστε περισσότερα εδώ:

Gay Βιβλιογραφία στα ελληνικά No 771