Else Lasker-Schüler: Εβραϊκές Μπαλάντες
(Έλζε Λάσκερ-Σούλερ 1869-1945)
ΔΑΥΙΔ ΚΑΙ ΙΩΝΑΘΑΝ
Περίτεχνες είν’ οι περιγραφές μας
στης Βίβλου τις σελίδες.
Μα τ’ αγορίστικα παιχνίδια μας
ζούνε ακόμα μες στ’ αστέρι.
Είμ’ ο Δαυίδ,
και ο συμπαίκτης μου εσύ.
Ω, κόκκινη πώς βάψαμε
τη λευκή κριαρίσια μας καρδιά!
Σαν τα μπουμπούκια στους ερωτικούς ψαλμούς
κάτω από ουράνια γιορτινά.
Μα του αποχαιρετισμού σου η ματιά -
αντίο πάντα λες σιωπηλά μ’ ενα φιλί.
Τι θ’ απογίνει η καρδιά σου
δίχως τη δική μου –
η γλυκιά σου η νυχτιά
απ’ τα τραγούδια μου μακριά.
David and Jonathan (British Museum)
ΔΑΥΙΔ ΚΑΙ ΙΩΝΑΘΑΝ
Ω Ιωνάθαν, στην αγκαλιά σου μέσα σβήνω,
σε σκοτεινές πτυχές πέφτ’ η καρδιά μου γιορτινά’
στον κρόταφό μου σαν θησαυρό να έχεις το φεγγάρι,
φύλαγε των άστρων το χρυσάφι.
Εσύ είσ’ ο ουρανός μου, ολόδική μου αγάπη.
Ατένιζα τον ψυχρό κόσμο με παγερή καρδιά
σαν σε ρυάκι, πάντοτε από μακριά...
Μα τώρα, που χύνεται απ’ τα μάτια μου,
απ’ την αγάπη σου λιωμένος...
Ω Ιωνάθαν, δέξου το βασιλικό αυτό το δάκρυ,
που λαμπυρίζει πλούσιο και βελούδινο σαν νύφη.
Ω Ιωνάθαν, αίμα εσύ γλυκιάς συκιάς,
καρπέ μυρωδάτε στα κλαδιά μου,
χαλκά εσύ στη σάρκα των χειλιών μου.
μετάφραση: Εύη Μαυρομμάτη
-από την ΠΟΙΗΣΗ – τ. 30
(Έλζε Λάσκερ-Σούλερ 1869-1945)
ΔΑΥΙΔ ΚΑΙ ΙΩΝΑΘΑΝ
Περίτεχνες είν’ οι περιγραφές μας
στης Βίβλου τις σελίδες.
Μα τ’ αγορίστικα παιχνίδια μας
ζούνε ακόμα μες στ’ αστέρι.
Είμ’ ο Δαυίδ,
και ο συμπαίκτης μου εσύ.
Ω, κόκκινη πώς βάψαμε
τη λευκή κριαρίσια μας καρδιά!
Σαν τα μπουμπούκια στους ερωτικούς ψαλμούς
κάτω από ουράνια γιορτινά.
Μα του αποχαιρετισμού σου η ματιά -
αντίο πάντα λες σιωπηλά μ’ ενα φιλί.
Τι θ’ απογίνει η καρδιά σου
δίχως τη δική μου –
η γλυκιά σου η νυχτιά
απ’ τα τραγούδια μου μακριά.
David and Jonathan (British Museum)
ΔΑΥΙΔ ΚΑΙ ΙΩΝΑΘΑΝ
Ω Ιωνάθαν, στην αγκαλιά σου μέσα σβήνω,
σε σκοτεινές πτυχές πέφτ’ η καρδιά μου γιορτινά’
στον κρόταφό μου σαν θησαυρό να έχεις το φεγγάρι,
φύλαγε των άστρων το χρυσάφι.
Εσύ είσ’ ο ουρανός μου, ολόδική μου αγάπη.
Ατένιζα τον ψυχρό κόσμο με παγερή καρδιά
σαν σε ρυάκι, πάντοτε από μακριά...
Μα τώρα, που χύνεται απ’ τα μάτια μου,
απ’ την αγάπη σου λιωμένος...
Ω Ιωνάθαν, δέξου το βασιλικό αυτό το δάκρυ,
που λαμπυρίζει πλούσιο και βελούδινο σαν νύφη.
Ω Ιωνάθαν, αίμα εσύ γλυκιάς συκιάς,
καρπέ μυρωδάτε στα κλαδιά μου,
χαλκά εσύ στη σάρκα των χειλιών μου.
μετάφραση: Εύη Μαυρομμάτη
-από την ΠΟΙΗΣΗ – τ. 30
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου