.
Η αντρική ομοφυλοφιλία μαρτυρείται από εικονογραφήσεις και κείμενα. Η γυναικεία υπονοείται σε εικόνες, προπάντων στο πλαίσιο επίσημων ή και τελετουργικών αναπαραστάσεων και επίσης στον ιδιωτικό χώρο της οικοδέσποινας.
Την αντρική ομοφυλοφιλία την έβλεπαν με μισό μάτι αλλά την ανέχονταν και προφανώς ήταν αρκετά εξαπλωμένη. (…)
Τυχαίες αρχαιολογικές ανακαλύψεις μάς έχουν παραδώσει ένα πολύ γευστικό κομμάτι λογοτεχνίας πάνω στην αντρική ομοφυλοφιλία. Ένας υπηρέτης του ανακτόρου αντιλαμβάνεται συμπτωματικά ότι ο βασιλιάς Νεφερκαρά λείπει από τα διαμερίσματά του τη νύχτα, μόνος, για να κάνει περίπατο. Η περιέργειά του ξυπνάει, ο υπηρέτης ακολουθεί διακριτικά την Αυτού Μεγαλειότητα και με έκπληξη διαπιστώνει ότι ο βασιλιάς κάνει επίσκεψη στην κατοικία του στρατηγού του Σισενέ. Τρεις ώρες αργότερα, ο φαραώ εξέρχεται της κατοικίας και γυρίζει στο παλάτι με βήμα αβέβαιο. Το τέχνασμα επαναλαμβάνεται πολλές νύχτες στη σειρά και εντωμεταξύ όλος ο κόσμος το μαθαίνει: τι τρομερό σκάνδαλο! Ο σοφός Φθα-χοτέπ συμβούλευε από παλιά (διδαχή 32): «Να μη συνουσιασθείς με έφηβο θηλυπρεπή, διότι ξέρεις ότι έτσι έρχεσαι αντιμέτωπος με το νερό που έχει στην καρδιά του (το σπέρμα)… διότι ποτέ πια δεν θα μπορέσεις να ηρεμήσεις αυτό που έχει μέσα στην κοιλιά του! Να μην επιτρέψεις να περάσει τη νύχτα κάνοντας αυτό που είναι απαγορευμένο,έτσι θα ηρεμήσει μόνος του, αφού θα έχει ξεγελάσει την επιθυμία του…» (…)
Τα ντοκουμέντα τα αφορούντα την ομοφυλοφιλία, τόσο αντρική όσο και γυναικεία, αρχίζουν να γίνονται πολυάριθμα την πτολεμαϊκή εποχή, πράγμα που δεν εκπλήσσει κανέναν. Η πόλη την οποία ίδρυσε ο μεγάλος Μακεδόνας κατακτητής ήταν ιδιαιτέρως γνωστή για τις πρακτικές αυτές, αν πιστέψουμε τον Κλήμεντα τον Αλεξανδρέα. Όμως αυτές λάμβαναν χώρα σε όλες τις πόλεις: στις Θήβες ακόμα και στο ναό του Άμμωνα ανακαλύφθηκε ένα τοιχογράφημα του δεύτερου π.Χ. αιώνα ιδιαίτερα υβριστικό για έναν Πτολεμαίο. Τα ήθη αυτά είχαν πάρει τόση έκταση ώστε βλέπουμε τον ενάγοντα να καταδιώκει ένα δικαστή επειδή δεν ασχολειόταν με τη δουλειά του και πήγαινε παντού συνοδευόμενος από το νεαρό εραστή του, τον οποίο γέμιζε με διάφορα ακριβά δώρα και τον χάιδευε δημόσια. Έχουμε φθάσει εδώ δε μια μορφή αντρικής πορνείας. Εξάλλου, η συνήθεια της επαμφοτερίζουσας αντρικής σεξουαλικής στάσης μοιάζει τόσο διαδεδομένη ώστε στα συμβόλαια του γάμου θεσπίζονταν περιορισμοί για το σύζυγο ως προς αυτό το θέμα. Έτσι ένα συμβόλαιο του 92 π.Χ. (Πάπυρος Τέμπτυνις 1, 104) διευκρινίζει ότι ο μέλλων σύζυγος υποχρεούται όχι μόνο να ικανοποιεί πλήρως τις ανάγκες της συζύγου του αλλά επίσης να μη φέρει μέσα στο σπίτι ούτε παλλακίδα όυτε νεαρό εραστή, να μην αποκτήσει παιδιά με άλλη γυναίκα ενόσω ζει η σύζυγοός του Απολλωνία, να μην εγκαταλείψει τη συζυγική στέγη και κυρίως να μην αποπέμψει την Απολλωνία, να μην τη βρίζει και να μην την κακομεταχειρίζεται.
Ruth Schumann-Antelme, Stéphane Rossini: Ο έρωτας στην αρχαία Αίγυπτο (Περίπλους, 2005)
Η αντρική ομοφυλοφιλία μαρτυρείται από εικονογραφήσεις και κείμενα. Η γυναικεία υπονοείται σε εικόνες, προπάντων στο πλαίσιο επίσημων ή και τελετουργικών αναπαραστάσεων και επίσης στον ιδιωτικό χώρο της οικοδέσποινας.
Την αντρική ομοφυλοφιλία την έβλεπαν με μισό μάτι αλλά την ανέχονταν και προφανώς ήταν αρκετά εξαπλωμένη. (…)
Τυχαίες αρχαιολογικές ανακαλύψεις μάς έχουν παραδώσει ένα πολύ γευστικό κομμάτι λογοτεχνίας πάνω στην αντρική ομοφυλοφιλία. Ένας υπηρέτης του ανακτόρου αντιλαμβάνεται συμπτωματικά ότι ο βασιλιάς Νεφερκαρά λείπει από τα διαμερίσματά του τη νύχτα, μόνος, για να κάνει περίπατο. Η περιέργειά του ξυπνάει, ο υπηρέτης ακολουθεί διακριτικά την Αυτού Μεγαλειότητα και με έκπληξη διαπιστώνει ότι ο βασιλιάς κάνει επίσκεψη στην κατοικία του στρατηγού του Σισενέ. Τρεις ώρες αργότερα, ο φαραώ εξέρχεται της κατοικίας και γυρίζει στο παλάτι με βήμα αβέβαιο. Το τέχνασμα επαναλαμβάνεται πολλές νύχτες στη σειρά και εντωμεταξύ όλος ο κόσμος το μαθαίνει: τι τρομερό σκάνδαλο! Ο σοφός Φθα-χοτέπ συμβούλευε από παλιά (διδαχή 32): «Να μη συνουσιασθείς με έφηβο θηλυπρεπή, διότι ξέρεις ότι έτσι έρχεσαι αντιμέτωπος με το νερό που έχει στην καρδιά του (το σπέρμα)… διότι ποτέ πια δεν θα μπορέσεις να ηρεμήσεις αυτό που έχει μέσα στην κοιλιά του! Να μην επιτρέψεις να περάσει τη νύχτα κάνοντας αυτό που είναι απαγορευμένο,έτσι θα ηρεμήσει μόνος του, αφού θα έχει ξεγελάσει την επιθυμία του…» (…)
Τα ντοκουμέντα τα αφορούντα την ομοφυλοφιλία, τόσο αντρική όσο και γυναικεία, αρχίζουν να γίνονται πολυάριθμα την πτολεμαϊκή εποχή, πράγμα που δεν εκπλήσσει κανέναν. Η πόλη την οποία ίδρυσε ο μεγάλος Μακεδόνας κατακτητής ήταν ιδιαιτέρως γνωστή για τις πρακτικές αυτές, αν πιστέψουμε τον Κλήμεντα τον Αλεξανδρέα. Όμως αυτές λάμβαναν χώρα σε όλες τις πόλεις: στις Θήβες ακόμα και στο ναό του Άμμωνα ανακαλύφθηκε ένα τοιχογράφημα του δεύτερου π.Χ. αιώνα ιδιαίτερα υβριστικό για έναν Πτολεμαίο. Τα ήθη αυτά είχαν πάρει τόση έκταση ώστε βλέπουμε τον ενάγοντα να καταδιώκει ένα δικαστή επειδή δεν ασχολειόταν με τη δουλειά του και πήγαινε παντού συνοδευόμενος από το νεαρό εραστή του, τον οποίο γέμιζε με διάφορα ακριβά δώρα και τον χάιδευε δημόσια. Έχουμε φθάσει εδώ δε μια μορφή αντρικής πορνείας. Εξάλλου, η συνήθεια της επαμφοτερίζουσας αντρικής σεξουαλικής στάσης μοιάζει τόσο διαδεδομένη ώστε στα συμβόλαια του γάμου θεσπίζονταν περιορισμοί για το σύζυγο ως προς αυτό το θέμα. Έτσι ένα συμβόλαιο του 92 π.Χ. (Πάπυρος Τέμπτυνις 1, 104) διευκρινίζει ότι ο μέλλων σύζυγος υποχρεούται όχι μόνο να ικανοποιεί πλήρως τις ανάγκες της συζύγου του αλλά επίσης να μη φέρει μέσα στο σπίτι ούτε παλλακίδα όυτε νεαρό εραστή, να μην αποκτήσει παιδιά με άλλη γυναίκα ενόσω ζει η σύζυγοός του Απολλωνία, να μην εγκαταλείψει τη συζυγική στέγη και κυρίως να μην αποπέμψει την Απολλωνία, να μην τη βρίζει και να μην την κακομεταχειρίζεται.
Ruth Schumann-Antelme, Stéphane Rossini: Ο έρωτας στην αρχαία Αίγυπτο (Περίπλους, 2005)
.
(Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο Gay Βιβλιογραφία στα ελληνικά )
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου