.
Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του γνωστού ισπανού gay ακτιβιστή Pedro Zerolo στο 40% των γάμων μεταξύ ομοφύλων δεν παρευρίσκεται ούτε ένα πρόσωπο του στενού συγγενικού τους περιβάλλοντος.
Σε όλους τους γάμους, όμως, ένα πλήθος φίλων σπεύδει να μοιραστεί τις χαρές τους και να ευχηθεί στις νεόνυμφες και στους νιόπαντρους «Βίον Ανθόσπαρτον».
Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του γνωστού ισπανού gay ακτιβιστή Pedro Zerolo στο 40% των γάμων μεταξύ ομοφύλων δεν παρευρίσκεται ούτε ένα πρόσωπο του στενού συγγενικού τους περιβάλλοντος.
Σε όλους τους γάμους, όμως, ένα πλήθος φίλων σπεύδει να μοιραστεί τις χαρές τους και να ευχηθεί στις νεόνυμφες και στους νιόπαντρους «Βίον Ανθόσπαρτον».
6 σχόλια:
Τους φίλους τους διαλέγουμε και μας διαλέγουν - και μας αποδέχονται-, λογικό δεν είναι;
Χμμ, θα μπορούσα να συμφωνήσω μαζί σου, παρά τη γνωστή προπαγάνδα για την αγάπη και προστασία που χωρίς διακρίσεις παρέχει στα μέλη της η (ετερόφυλη) οικογένεια, αν ΚΑΙ στους γάμους των ετεροφύλων εμφανιζόταν ένα ανάλογο ποσοστό.
Όμως, όχι, αυτό δεν συμβαίνει και άρα η διαφορά πρέπει να σημαίνει κάτι περισσότερο από την εξήγηση που δίνεις.
εξηγηση δεν νομιζω πως εχω, αν και κατι μου λεει πως ως κοινωνικη συμβαση η οικογενεια ειναι λογικο να αναλογιζεται το κοινωνικο κοστος των πραξεων των μελων της...
δικους μου ανθρωπους παντως, εδω και καιρο, θεωρω τους φιλους και τις φιλες μου... το ιδιο και το ετερον μου ημισυ...
καλο ή κακο, σιγουρα λιγοτερο "εξαρτησιογονο"...
Όλοι μας, σε διαβεβαιώνω, το ίδιο κάνουμε : την ανάγκη φιλοτιμία. Και θεωρούμε προσωπικές επιλογές μας αυτό που στην πραγματικότητα μάς έχει σχεδόν επιβληθεί από τους άλλους, παρ' όλο που στο βάθος θα επιθυμούσαμε διακαώς να έχουμε μια (ευρύτερη) οικογένεια να μας αγαπάει και να την αγαπάμε.
Μέσα στα επόμενα σχέδιά μας, είναι να παντρευτούμε με την καλή μου, κάνοντας χρήση του δικαιώματος αυτού που μου παρέχει πλέον η δεύτερη πατρίδα μου η Ισπανία. Και βέβαια θα έλεγε κανείς, κριμένος ίσως πίσω από την απουσία αυτού του δικαιώματος στην Ελλάδα, ότι ο γάμος δεν είναι παρά ένα χαρτί που δεν το χρειαζόμαστε για να σφραγίσουμε την αγάπη μας με τον άνθρωπό μας. Εγώ όμως δεν το βλέπω έτσι. Θέλω η αγαπημένη μου, αυτή που διάλεξα και με διάλεξε για να περάσουμε μαζί τη ζωή μας, να έχει τον πρώτο λόγω, αν ω μη γέννητω, κάτι κακό μου συμβεί, στην υγεία μου (είναι γνωστό ας πούμε ότι στην εντατική επιτρέπονται μόνο πρώτου βαθμού συγγενείς…), στα οικονομικά μου και γενικά σε πράγματα που θεωρούνται δεδομένα σε ετερόφυλους γάμους. Όσο αφορά την παρουσία της οικογένειας στον γάμο μας, ναι βέβαια οι φίλοι είναι το παν και όλα αυτά τα πολύ όμορφα, αλλά δεν γίνεται να μην παραδεχτώ ότι καλά θα ήταν να μου έδινε την ευχή της η μητέρα μου, να με συνόδευε στον γάμο περήφανος ο πατέρας μου και όλο το συμπεθεριό να γιόρταζε με τις χαρές που τους δίνουν τα βλαστάρια τους… Κάπως έτσι είχε γίνει στον γάμο του αδερφού μου, έστω κι αν κάποια στιγμή κατάλαβαν όλοι ότι ήταν ένας συμβιβασμός, έστω κι αν με τη νύφη μου δεν είχαν ούτε στο ελάχιστο αυτό που έχω εγώ με την αγαπημένη μου…
Μακάρι όλα να σας έρθουν καλά, όπως ακριβώς τα προγραμματίζετε.
Να είστε ωστόσο προετοιμασμένες και για πιθανά εμπόδια που μπορεί να συναντήσετε, κυρίως εκ μέρους της Ελλάδας. Π. χ. να μην σας δώσουν το αναγκαίο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης προκειμένου να το χρησιμοποιήσετε για γάμο ομοφύλων.
Ό,τι κι αν συμβεί, θα θέλαμε να μας κρατήσετε ενήμερους.
Και καλή επιτυχία (και Βίον Ανθόσπαρτον). :)
Δημοσίευση σχολίου