Ο άντρας περίμενε μ’ ανυπομονησία. Ήταν ειλικρινής, ζεστός, ωραίος τύπος. Ο Ρίτσι δεν ήθελε να τον απογοητεύσει. Του είπε ότι θέλησε να πεθάνει επειδή δυσκολευόταν ν’ αποδεχτεί τη σεξουαλικότητά του. Δεν ήταν αλήθεια, αλλά ήταν η καταλληλότερη απάντηση. Ο άντρας έγειρε ορμητικά προς το μέρος του κι άρχισε να μιλάει για την πλούσια ποικιλία της σεξουαλικότητας, ότι είναι φυσιολογικό να είσαι γκέι, ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός ήταν ένας αχανής ναός με κάθε είδους πιστούς. Ο Ρίτσι κούνησε το κεφάλι του, προσπαθώντας να δείξει ότι ενδιαφέρεται. Ήταν ωραίος τύπος. Μιλούσε ακριβώς σαν καλός δάσκαλος. Λίγο υπερβολικά ευσυνείδητος. Ο άντρας του έγραψε μερικούς αριθμούς τηλεφώνων, τον αριθμό του κέντρου επείγουσας βοήθειας του νοσοκομείου, τον αριθμό του κέντρου επικοινωνίας για τους γκέι και τις λεσβίες.Χρήστος Τσιόλκας: Το χαστούκι (Ωκεανίδα, 2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου