Συνδυασμός διαγνωστικών εξετάσων συντελεί σε πρώιμο εντοπισμό της νόσου Αλτσχάιμερ
Βρετανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι βρήκαν ένα τρόπο έγκαιρης διάγνωσης της νόσου Αλτσχάιμερ, αρκετά χρόνια πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων της, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Annals of Neurology.
Εξέταση οσφυϊκής παρακέντησης, σε συνδυασμό με εγκεφαλικό τεστ, μπορούν να εντοπίσουν τους ανθρώπους με πρώιμες ενδείξεις άνοιας, που θα καταλήξουν τελικά να εκδηλώσουν νόσο Αλτσχάιμερ.
Η εξέλιξη αυτή μπορεί να επιτρέψει στους γιατρούς να επιλέγουν εκείνους τους ασθενείς, στους οποίους θα πρέπει να δοθούν έγκαιρα φάρμακα, ώστε να έχουν περισσότερες πιθανότητες να «φρενάρουν» την εξέλιξη της νευροεκφυλιστικής πάθησης, η οποία πλήττει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και για την οποία δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία.
Προς το παρόν, η νόσος διαγιγνώσκεται συνήθως σε προχωρημένο στάδιο, οπότε η αντιμετώπισή της είναι δύσκολη.
Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Δρ Τζόναθαν Σοτ του Ινστιτούτου Νευρολογίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, ευελπιστούν ότι μπορούν πια να ανιχνεύουν τη νόσο Αλτσχάιμερ στα πιο πρώιμα στάδιά της, πολλά χρόνια πριν την εκδήλωσή της.
Ο εντοπισμός της νόσου γίνεται με την έγκαιρη ανίχνευση της συρρίκνωσης του όγκου του εγκεφάλου και, παράλληλα, της μείωσης του επιπέδου του β-αμυλοειδούς στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό.
Η νόσος Αλτσχάιμερ συνδέεται τόσο με την μείωση του όγκου του εγκεφάλου, όσο και με την αύξηση της συγκεκριμένης πρωτεΐνης στον εγκέφαλο, κάτι που σημαίνει ότι αντίστοιχα μειώνεται η ποσότητά της στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (γι' αυτό η παρακέντηση για τη λήψη υγρού γίνεται στην οσφυϊκή περιοχή).
Οι ερευνητές έκαναν πειράματα με 105 υγιείς εθελοντές, στους οποίους έκαναν τόσο εγκεφαλικούς ελέγχους, όσο και λήψη εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Η έρευνα έδειξε ότι στα άτομα που είχαν χαμηλά επίπεδα β-αμυλοειδούς στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (περίπου το 38% του συνόλου των εθελοντών), ο εγκέφαλός τους συρρικνώθηκε διαχρονικά με διπλάσια ταχύτητα σε σχέση με όσους είχαν φυσιολογικό επίπεδο β-αμυλοειδούς.
Επιπλέον, όσοι είχαν μειωμένο β-αμυλοειδές, είχαν επίσης πενταπλάσια πιθανότητα να διαθέτουν στο DNA τους γενετικό παράγοντα υψηλού κινδύνου για άνοια (το γονίδιο ΑPΟΕ4), ενώ παράλληλα είχαν υψηλότερα επίπεδα της πρωτεΐνης Ταυ, που επίσης έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο για νόσο Αλτσχάιμερ.
Προς το παρόν πάντως, είναι πρόωρο να γνωρίζουν οι επιστήμονες σε ποιο βαθμό θα αναπτύξουν πράγματι νόσο Αλτσχάιμερ όσοι έχουν χαμηλότερο β-αμυλοειδές.
Οι ερευνητές θα αναμένουν την επιβεβαιώση των στοιχείων από άλλες έρευνες. Ενώ στο μεσοδιάστημα θα πρέπει να βρουν εναλλακτικό τρόπο λήψης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού καθώς δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που τρομοκρατούνται στην ιδέα μιας τέτοια διαδικασίας. (health.in.gr)
Βρετανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι βρήκαν ένα τρόπο έγκαιρης διάγνωσης της νόσου Αλτσχάιμερ, αρκετά χρόνια πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων της, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Annals of Neurology.
Εξέταση οσφυϊκής παρακέντησης, σε συνδυασμό με εγκεφαλικό τεστ, μπορούν να εντοπίσουν τους ανθρώπους με πρώιμες ενδείξεις άνοιας, που θα καταλήξουν τελικά να εκδηλώσουν νόσο Αλτσχάιμερ.
Η εξέλιξη αυτή μπορεί να επιτρέψει στους γιατρούς να επιλέγουν εκείνους τους ασθενείς, στους οποίους θα πρέπει να δοθούν έγκαιρα φάρμακα, ώστε να έχουν περισσότερες πιθανότητες να «φρενάρουν» την εξέλιξη της νευροεκφυλιστικής πάθησης, η οποία πλήττει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και για την οποία δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία.
Προς το παρόν, η νόσος διαγιγνώσκεται συνήθως σε προχωρημένο στάδιο, οπότε η αντιμετώπισή της είναι δύσκολη.
Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Δρ Τζόναθαν Σοτ του Ινστιτούτου Νευρολογίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, ευελπιστούν ότι μπορούν πια να ανιχνεύουν τη νόσο Αλτσχάιμερ στα πιο πρώιμα στάδιά της, πολλά χρόνια πριν την εκδήλωσή της.
Ο εντοπισμός της νόσου γίνεται με την έγκαιρη ανίχνευση της συρρίκνωσης του όγκου του εγκεφάλου και, παράλληλα, της μείωσης του επιπέδου του β-αμυλοειδούς στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό.
Η νόσος Αλτσχάιμερ συνδέεται τόσο με την μείωση του όγκου του εγκεφάλου, όσο και με την αύξηση της συγκεκριμένης πρωτεΐνης στον εγκέφαλο, κάτι που σημαίνει ότι αντίστοιχα μειώνεται η ποσότητά της στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (γι' αυτό η παρακέντηση για τη λήψη υγρού γίνεται στην οσφυϊκή περιοχή).
Οι ερευνητές έκαναν πειράματα με 105 υγιείς εθελοντές, στους οποίους έκαναν τόσο εγκεφαλικούς ελέγχους, όσο και λήψη εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Η έρευνα έδειξε ότι στα άτομα που είχαν χαμηλά επίπεδα β-αμυλοειδούς στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (περίπου το 38% του συνόλου των εθελοντών), ο εγκέφαλός τους συρρικνώθηκε διαχρονικά με διπλάσια ταχύτητα σε σχέση με όσους είχαν φυσιολογικό επίπεδο β-αμυλοειδούς.
Επιπλέον, όσοι είχαν μειωμένο β-αμυλοειδές, είχαν επίσης πενταπλάσια πιθανότητα να διαθέτουν στο DNA τους γενετικό παράγοντα υψηλού κινδύνου για άνοια (το γονίδιο ΑPΟΕ4), ενώ παράλληλα είχαν υψηλότερα επίπεδα της πρωτεΐνης Ταυ, που επίσης έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο για νόσο Αλτσχάιμερ.
Προς το παρόν πάντως, είναι πρόωρο να γνωρίζουν οι επιστήμονες σε ποιο βαθμό θα αναπτύξουν πράγματι νόσο Αλτσχάιμερ όσοι έχουν χαμηλότερο β-αμυλοειδές.
Οι ερευνητές θα αναμένουν την επιβεβαιώση των στοιχείων από άλλες έρευνες. Ενώ στο μεσοδιάστημα θα πρέπει να βρουν εναλλακτικό τρόπο λήψης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού καθώς δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που τρομοκρατούνται στην ιδέα μιας τέτοια διαδικασίας. (health.in.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου