Αρχιεπίσκοπος Καντέρμπουρι Ρόουαν Γουίλιαμς«Θα τιμωρούσα όποιον τελούσε γάμο ομοφύλων»
Ο επικεφαλής της Εκκλησίας της Αγγλίας και της παγκόσμιας Αγγλικανικής Κοινότητας μιλάει αποκλειστικά στο «Βήμα» για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα ο χριστιανισμός
Μαρία Αντωνιάδου (Το Βήμα, 21/11/2010)
Την ανάπτυξη ενός δικτύου μεταξύ των Εκκλησιών που θα έχει στόχο την αντιμετώπιση της πείνας και της κοινωνικής αναταραχής, καθώς και τη διαμόρφωση μιας πιο δίκαιης οικονομικής και εμπορικής ηθικής προτείνει ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι κ. Ρόουαν Γουίλιαμς στον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο. Μάλιστα μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Γουίλιαμς «προκαλεί» τους ευρωπαίους πολιτικούς «να ανταποκριθούν στο αίτημα για πιο δίκαιη και πιο φιλεύσπλαχνη νέα τάξη σε εθνικό και διεθνές επίπεδο». Ταυτόχρονα
ο Αρχιεπίσκοπος της Αγγλικανικής Εκκλησίας απαντά στις επιθέσεις που εξαπολύονται ήδη στην Ελλάδα για τη συνάντηση που θα έχει με τον κ. Ιερώνυμο εξαιτίας των θέσεων της Εκκλησίας που ποιμαίνει για τη χειροτονία των γυναικών και των ομοφυλόφιλων κληρικών και δηλώνει ότι λυπάται «που η Εκκλησία κρίνεται από τόσο πολλούς ανθρώπους της κοινωνίας βάσει των ενδιαφερόντων σεξουαλικής ηθικής». Ακόμη, παίρνει σαφείς αποστάσεις από την τέλεση γάμων ομοφύλων από κληρικούς και δηλώνει ότι, αν αυτό συνέβαινε
στη δική του Εκκλησία, «θα λάμβανε πειθαρχικά μέτρα».
(...)
- Μητροπολίτες και κληρικοί εκφράζουν τον προβληματισμό τους για τη συνάντησή σας με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.Τι θα τους λέγατε αν τους είχατε απέναντί σας αυτή τη στιγμή;
«Λυπάμαι φυσικά που η επίσκεψή μου στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών θα αποτελέσει ενδεχομένως αιτία ανησυχίας. Θα έλεγα, όμως, όπως κάθε χριστιανός, ότι χαίρομαι που θα αντιμετωπίσω τους προβληματισμούς-προκλήσεις των αδελφών μου. Επίσης, όπως κάθε χριστιανός, θα είμαι ευγνώμων για τις προσευχές των αδελφών μου, ανδρών και γυναικών, για μένα προσωπικά και για την Εκκλησία που διακονώ. Θα ήθελα επίσης να πω ότι λυπάμαι που η Εκκλησία κρίνεται από τόσο πολλούς ανθρώπους της κοινωνίας βάσει των ενδιαφερόντων σεξουαλικής ηθικής περισσότερο παρά βάσει άλλων κριτηρίων, τα οποία θεωρούνται τουλάχιστον το ίδιο σημαντικά όπως αυτά που συζητάμε».
- Η χειροτονία γυναικών αλλά και ομοφυλόφιλων κληρικών από την Αγγλικανική Εκκλησία βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής όλων όσοι αντιδρούν στην επίσκεψη. Πώς ως Εκκλησία λάβατε τέτοιες αποφάσεις, όταν η Ορθόδοξη και η Ρωμαιοκαθολική απορρίπτουν κατηγορηματικά τέτοιου είδους ενδεχόμενα;
«Για το θέμα της χειροτονίας των γυναικών, η αγγλικανική κοινωνία στο σύνολό της αποδέχθηκε πριν από πολλά χρόνια ότι δεν βλέπει το θέμα ως μια βασική αλλαγή της δογματικής διδασκαλίας. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η ισχύουσα θεολογική τους διδασκαλία περί της ιεροσύνης εξακολουθεί να είναι συμβατή με τη σχετική διδασκαλία των άλλων ιστορικών Εκκλησιών. Με σιγουριά, στην Εκκλησία της Αγγλίας (η οποία είναι μία από τις 44 περιφέρειες της αγγλικανικής κοινότητας) οι περισσότεροι (αν και όχι όλοι) θα υποστήριζαν και ότι η διδασκαλία μας περί του θεσμού της ιεροσύνης είναι αναλλοίωτη και ότι η χειροτονία των γυναικών μας έχει πνευματικά εμπλουτίσει την Εκκλησία.
Για την ομοφυλοφιλία η εσωτερική διαφωνία εντός της αγγλικανικής κοινότητας παγκοσμίως είναι πολύ οξύτερη. Κάθε επίσημο κείμενο των πρόσφατων ετών έχει επαναλάβει ότι δεν έχει μεταβληθεί η διδασκαλία και η τάξη. Μία περιφέρεια (από τις 44) ενήργησε σαν να είχε μεταβληθεί η σχετική διδασκαλία και χειροτόνησε ως επισκόπους δύο ομοφυλοφίλους. Μια άλλη περιφέρεια επέτρεψε μια πολύ περιορισμένη λειτουργική ευλογία ένωσης προσώπων του ιδίου φύλου. Η αγγλικανική κοινότητα όμως ως σύνολο δεν έχει αποφασίσει να μεταβάλει τη διδασκαλία και την πρακτική της στο θέμα αυτό.
Εξαιτίας αυτής της κατάστασης εφαρμόζουμε μια πολιτική μη εξονομασμού ως εκπροσώπων μας στους Θεολογικούς Διαλόγους προσώπων που προέρχονται από αυτές τις περιοχές της περιφέρειας των ΗΠΑ (“Επισκοπελιανή Εκκλησία”). Επίσης, προωθούμε την αποδοχή από όλες τις περιφέρειες ενός “Συμφώνου”, διά του οποίου θα εξασφαλίζεται συμφωνία σε βασικά θέματα πίστεως και ευρεία διαβούλευση πριν από την υιοθέτηση οποιασδήποτε μείζονος μεταβολής στην πρακτική της Εκκλησίας».
- Αν ένας κληρικός της αγγλικανικής Εκκλησίας τελούσε έναν γάμο μεταξύ ομοφύλων, όπως έπραξε πρόσφατα κληρικός άλλης χριστιανικής κοινότητας στην Ισλανδία,τι θα κάνατε;
«Μια τέτοια ενέργεια θα συνιστούσε παραβίαση του πειθαρχικού κώδικα και θα ήμουν υποχρεωμένος να λάβω μέτρα εναντίον του εμπλεκόμενου κληρικού, σύμφωνα με τους πειθαρχικούς μας κανόνες».
- Από τη μια πλευρά δέχεστε τις επικρίσεις γνωστών οργανώσεων γιατί δεν στηρίξατε την εκλογή ομοφυλόφιλου ιερέα στον επισκοπικό θρόνο και από την άλλη πλευρά έχετε τους επισκόπους της Αφρικής να σας επικρίνουν για τους ομοφυλόφιλους κληρικούς και τη χειροτονία των γυναικών. Πώς καταφέρνετε να διατηρείτε την ενότητα στην Εκκλησία σας;
«Η ένωση δεν είναι κάτι που επιβάλλεται. Γεννιέται από τη συναίνεσή μας να “υποτασσόμεθα αλλήλοις” με αγάπη, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος (Επιστολή προς Εφεσίους, 5, 21). Σε μια Εκκλησία σαν τη δική μας, η οποία συμπεριλαμβάνει ανθρώπους από ένα τεράστιο φάσμα πολιτισμικών καταβολών, αυτό φαίνεται δύσκολο. Ο στόχος μου είναι να προσπαθήσω να κρατήσω τους ανθρώπους πιστούς στα βασικά δόγματα του Συμβόλου της Πίστεως και να προσπαθήσω να τους εμπνεύσω την αμοιβαία αγάπη. Η διακονία ενός Αρχιεπισκόπου Καντουαρίας από παγκόσμια άποψη (σε αντίθεση προς τη διακονία του στην Αγγλία, όπου είναι ο Προκαθήμενος) δεν είναι του είδους της διακονίας του Επισκόπου Ρώμης, ενός Πάπα με υπέρτατη παγκόσμια αυθεντία, αλλά είναι η διακονία του Πρώτου Αγγλικανού Επισκόπου, ο οποίος συγκαλεί σε Σύνοδο και προεδρεύει των αδελφών του αγγλικανών επισκόπων. Επομένως, μέρος της αποστολής μου είναι επίσης να προσπαθήσω και να εξασφαλίσω ώστε, όταν λαμβάνουμε μείζονες αποφάσεις, να αποφασίζουμε με προσευχή και αμοιβαίο σεβασμό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου