Η ΤΡΑΒΙΑΤΑ ΤΗΣ ΛΙΣΑΒΟΝΑΣ ΤΟΥ 1958

Ενα συμβόλαιο που υπέγραψε τον Σεπτέμβριο του 1953 η Μαρία Κάλλας με την ιταλική δισκογραφική εταιρεία «Cetra», της επέβαλε τον όρο να μην μπορεί να ηχογραφήσει με καμιά άλλη εταιρεία την «Τραβιάτα» για δέκα χρόνια.
Ετσι ο ρόλος της Βιολέτα Βάλερι που σφράγισε ανεξίτηλα η Κάλλας με την ερμηνεία της, σε πλήθος παραστάσεων με μεγάλη επιτυχία (με κορυφαία την «Τραβιάτα» σε σκηνοθεσία Βισκόντι στη Σκάλα του Μιλάνου το 1955), έκανε τους θαυμαστές της ανά τον κόσμο να αναζητούν πειρατικές ηχογραφήσεις που μετά τον θάνατό της το 1977 η ίδια η πολυεθνική δισκογραφική εταιρεία «ΕΜΙ» διοχέτευσε σε Ευρώπη και Αμερική». Η Μαρία Κάλλας τραγούδησε την «Τραβιάτα» στο Εθνικό Θέατρο της Λισσαβόνας στις 27 και 30 Μαρτίου του 1958.
Την πρώτη ημέρα η παράσταση ηχογραφήθηκε από τη Δημόσια Ραδιοφωνία της Πορτογαλίας RDP, που δεν είχε φυσικά το δικαίωμα να την κυκλοφορήσει σε δίσκο. Το 1980 η «ΕΜΙ» κυκλοφόρησε πειρατικές κόπιες της παράστασης της Λισσαβόνας που, όπως αποδείχτηκε στην πορεία, δεν ήταν η ηχογράφηση της RDP, αλλά της δεύτερης παράστασης που είχε στο αρχείο του ο νεαρός τότε συμπρωταγωνιστής της, τενόρος Αλφρέντο Κράους. (Έθνος)

.

The Lisbon Traviata
Ο Στίβεν, εκδότης, που συγκατοικεί με τον γιατρό φίλο του Μάικλ, βρίσκει ένα βράδυ καταφύγιο στο διαμέρισμα του φίλου του Μέντι, που είναι από παλιά ερωτευμένος μαζί του. Η φαινομενικά ανώδυνη κουβέντα για τη μεγάλη κοινή τους αγάπη, τη Μαρία Κάλλας, και την πειρατική ηχογράφηση της «Lisbon Traviata» που έχει ο Στίβεν στην κατοχή του, κρύβει την ανάγκη για επικοινωνία, τον φόβο της μοναξιάς και την πίκρα της απόρριψης.
Ο Στίβεν όλο το βράδυ έχει κρύψει επιμελώς από τον φίλο του ότι ο εραστής του τον έχει αντικαταστήσει με έναν νεαρό φοιτητή, τον Πολ, και ότι την ίδια ώρα βρίσκονται μαζί στο διαμέρισμά του. Κάποια στιγμή, ο Στίβεν επιστρέφει σπίτι και βιώνει την απόγνωση για το τέλος της σχέσης του με τον Μάικλ. Οταν αποφασίζει να τον διεκδικήσει για μια τελευταία φορά, οι δυο τους οδηγούνται σε ένα ακραίο οπερετικό φινάλε, αντάξιο εκείνου της «Lisbon Traviata».
θέατρο «Αλκμήνη