Ερρίκος Ανδρέου
Μακρυά
Θάθελα αυτήν την μνήμη να την πω...
Μα έτσι εσβύσθη πια... σαν τίποτε δεν απομένει —
γιατί μακρυά, στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια κείται.
Δέρμα σαν καμωμένο από ιασεμί...
Εκείνη του Aυγούστου — Aύγουστος ήταν; — η βραδυά...
Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια' ήσαν, θαρρώ, μαβιά...
A ναι, μαβιά' ένα σαπφείρινο μαβί.
Κ.Π. Καβάφης
Μακρυά
Θάθελα αυτήν την μνήμη να την πω...
Μα έτσι εσβύσθη πια... σαν τίποτε δεν απομένει —
γιατί μακρυά, στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια κείται.
Δέρμα σαν καμωμένο από ιασεμί...
Εκείνη του Aυγούστου — Aύγουστος ήταν; — η βραδυά...
Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια' ήσαν, θαρρώ, μαβιά...
A ναι, μαβιά' ένα σαπφείρινο μαβί.
Κ.Π. Καβάφης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου