Ο ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Ο ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
Ένας άντρας. Γνωστός. 'Αγνωστος -τι σημασία έχει; Ο άντρας. Σκληρός. Ρευστός.

Ερωτικός. Στεγανός. Δοτικός. Ανεξερεύνητος. Θύμα. Κυνηγός. Ο άντρας, η σάρκα,

οι ηδονές, τα μυστικά του-όλα μαύρα. Σκιές σε έναν καθρέφτη που δεν μπορεί πια να

συναρμολογήσει κανείς. Το σπίτι, η γλύκα, η αγκαλιά, η ανάμνηση της ευτυχίας του-όλα

λευκά. Έψαχνε, όλο έψαχνε το αγόρι-αγάπη που είχε αφήσει πίσω. Σκοτάδι. Μεγάλωσε,

κουράστηκε, προτιμούσε να ξεχνάει. Σκοτάδι. Έρωτες, άγνωστα κορμιά, περαστικές ανατρι-

χίλες, νύχτες που έσκαγαν σαν πυροτεχνήματα-το άλλο πρωί, η οδύνη ξυπνούσε στο κρε-

βάτι του. Σκοτάδι. Κι ύστερα, ένα πρωί, το δωμάτιο άστραψε, έγινε λευκό-να είδε τη λάμα;

Σκοτάδι, σκοτάδι, σκοτάδι. Όλα κόκκινα

.
«Με το βιβλίο μου ήθελα να αγαπήσουν τον άνθρωπο που με ενέπνευσε...»
metrogreece.gr, 30/7/2009
Έφυγε από τη ζωή πριν από έναν χρόνο εντελώς ξαφνικά και βίαια, προκαλώντας σε όλους σοκ! Λίγους μήνες μετά, ένας συγγραφέας αποφάσισε να γράψει ένα μυθιστόρημα εμπνευσμένο από τη ζωή ενός από τους πιο αγαπημένους Έλληνες ηθοποιούς, τον Νίκο Σεργιανόπουλο. Ο Αντώνης Τσιπιανίτης μιλά στη «metro» για το βιβλίο του «Ο Άντρας που αναζήτησε την αγάπη στο σκοτάδι»
- «Ο Άντρας που αναζήτησε την αγάπη στο σκοτάδι» πραγματικά ξεκίνησε ως βιογραφία και λόγω των αντιδράσεων έγινε μυθιστόρημα;
Οι παρεξηγήσεις είναι πάρα πολλές και φαντάζομαι θα με ρωτήσεις και για άλλες... Από την αρχή (…) ξεκαθάρισα ότι είναι ένα μυθιστόρημα, το οποίο εμπνέεται από τη ζωή του, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πάρει τη ζωή του ατόφια να τη βάλει μέσα σε ένα μυθιστόρημα. Θεώρησα πως, έχοντας κάνει την εξήγηση, όλα τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα και δεν επρόκειτο να υπάρξει η παραμικρή παρεξήγηση. Η ζωή μάς περιγελά όμως! Με το που έκανα αυτή την ξεκάθαρη εξήγηση, ξεκίνησαν όλες οι παρεξηγήσεις! Ενδεχομένως ηθελημένα. Γιατί πουλούσε η παραποιημένη εικόνα.
- Είχες την πρόθεση να προκαλέσεις όλο αυτό που συνέβη;
Είχα την πρόθεση να καταλάβουν όλοι ότι ήταν ένα βιβλίο το οποίο προσεγγίζει με πολλή αγάπη έναν άνθρωπο που υπέφερε πάρα πολύ χωρίς να φταίει σε τίποτα. Έναν άνθρωπο που αναζητούσε, όπως λέει κι ο τίτλος, την αγάπη, αλλά με εντελώς λάθος τρόπο. Κι όσο πιο λάθος ήταν ο τρόπος αυτός, τόσο εκείνος έφευγε πιο πολύ από τον στόχο του. Και τόσο πιο πολύ επέμενε να βαδίζει στον λάθος δρόμο. Σαν έναν άνθρωπο που πάει στο αντίθετο ρεύμα στην κυκλοφορία, αλλά νομίζει πως όλοι οι άλλοι είναι ανάποδα. Το προσέγγισα με πολλή αγάπη και ήθελα και όσοι το διαβάσουν να αγαπήσουν τον ήρωά μου και μέσω αυτού τον άνθρωπο που με είχε εμπνεύσει σε αυτό το μυθιστόρημα.
- Σε πλήγωσε όλος αυτός ο πόλεμος από τα ΜΜΕ και την οικογένειά του;
Δεν με πλήγωσε καθόλου. Αυτά που έλεγαν οι δημοσιογράφοι εν μέρει τα καταλάβαινα, γιατί κι εγώ, εάν ήμουν στη θέση τους, μπορεί έτσι να το προσέγγιζα. Ανάλογα το μέσο στο οποίο θα δούλευα. Με απογοήτευε, αλλά δεν θύμωνα. Όσον αφορά στην πλευρά της οικογένειας, ούτε με θύμωσε ούτε με πλήγωσε, γιατί καταλάβαινα ότι περισσότερο πληγωμένοι και αδικημένοι σε αυτή την υπόθεση ήταν αυτοί οι άνθρωποι. Έπρεπε να διαχειριστούν τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου, που δεν υπήρχε πια και του οποίου η ζωή περιελάμβανε επιλογές τις οποίες οι ίδιοι δεν θα έκαναν ποτέ! Δεν μπορούσαν να το δικαιολογήσουν στον κοινωνικό τους περίγυρο. Και δεν είναι ότι το ήξερε μόνο ο κοινωνικός τους περίγυρος, αλλά ξαφνικά το ήξερε όλη η Ελλάδα. Από το πουθενά βρέθηκαν να πρέπει «να δώσουν λόγο» σε όλη την Ελλάδα για τις πράξεις του συγγενή τους. Όταν αυτοί οι άνθρωποι ζουν όλο αυτό, το να γυρίσουν να μου κάνουν εμένα ασφαλιστικά μέτρα δεν είναι τόσο τραγικό!