ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙ ΓΟΥΟΡΧΟΛ

Τιμώντας τον Αντι Γουόρχολ

Διήμερο αφιέρωμα στον πρωτοπόρο δημιουργό στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Γ. Ζουμπουλάκης (tovima.gr)

Το ίδιο συναρπαστικός στις μέρες μας όπως την εποχή που γεννιόταν, ο κινηματογράφος του Άντι Γουόρχολ βασίζεται στην παρατήρηση, την ηδονοβλεψία, τον αυτοσχεδιασμό αλλά και την επανάληψη. Ο Γουόρχολ επιμηκύνει το χρόνο, παίζει με την έννοια της «ανίας», αρνείται ότι ο σκηνοθέτης πρέπει να βρίσκεται συνεχώς πίσω από την κάμερα. Σπρώχνει τα όρια του mainstream, απλώς και μόνο για να επαληθεύσει τη φιλοσοφία του, που ήθελε τις ταινίες του να προβάλλονται διαρκώς μέσα στο Factory, ή και έξω από αυτό, χωρίς απαραίτητα κάποιος να τις βλέπει.

Στις 22 Φεβρουάριου 30 χρόνια κλείνουν από το θάνατό του Αντι Γουόρχολ.

Η κατάλληλη αφορμή για ένα πλούσιο αφιέρωμα στον κινηματογράφο του, μια διοργάμωση της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών με την ιστοσελίδα Flix.gr. Mε αφετηρία το απόγευμα του Σαββάτου 4 Φεβρουαρίου και προορισμό το πρωί της Κυριακής 5 Φεβρουαρίου, ο πέμπτος όροφος της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση θα συναντήσει το ζωντανό σκηνικό του Factory: προβολή ταινιών από μηχανές 16mm, διαδραστικές συζητήσεις για το σινεμά του Γουόρχολ, μουσική από βινύλια και ολονύχτιο πάρτι με μουσική της εποχής, κυρίως από συγκροτήματα που συνδέθηκαν μαζί του: The Velvet Underground, Lou Reed, Nico, John Cale, Bob Dylan, The Rolling Stones, David Bowie κ.ά., αλλά και συγκροτήματα και καλλιτέχνες που επηρέασαν η επανάσταση του Factory και το glam rock 'n' roll μιας ολόκληρης γενιάς.

Τίτλος του αφιερώματος «12+ ώρες με τον Αντι Γουόρχολ». Θα προβληθούν επτά ταινίες του, όλες σε κόπιες 16mm  προερχόμενες κατευθείαν από το The Circulating Film Library του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης (MoMA) της Νέας Υόρκης. Σούπερ σταρ μιας ολόκληρης εποχής -από την "it girl" του Factory, Έντι Σέτζγουικ, μέχρι τους Velvet Underground, και από τον ποιητή Τζέραρντ Μαλάνγκα μέχρι τη θρυλική Viva- θα αφηγηθούν με το δικό τους τρόπο την ιστορία μιας ατόφιας επαναστατικής ιδέας που ήθελε το Factory να γίνεται το Χόλιγουντ του underground και τον Άντι Γουόρχολ να ενσωματώνει στην υπερπαραγωγική του ιδιοφυία το σινεμά έτσι όπως δεν το είχε δει κανείς πριν (και μετά) από αυτόν.

Τι θα δούμε

Το εξάωρο «Sleep», την πρώτη ταινία που γύρισε ο Γουόρχολ σε 16mm. Το «Poor Little Rich Girl», η γνωστότερη ταινία με την Έντι Σέτζγουικ και φόρος τιμής στην ομώνυμη ταινία του 1936, με πρωταγωνίστρια τη Σίρλεϊ Τεμπλ. Το «Vinyl» που είναι η πρώτη (και πρώιμη) μεταφορά στο σινεμά του μυθιστορήματος «Κουρδιστό Πορτοκάλι» του Άντονι Μπέρτζες. Το γυρισμένο εξολοκλήρου στα λίγα τετραγωνικά μιας νεοϋορκέζικης κουζίνας «Kitchen». Το «The Nude Restaurant», ή αλλιώς η απάντηση του Γουόρχολ στη μόδα της βιομηχανίας πορνό, Το σπάνιο «The Life of Juanita Castro», μια πολιτική δήλωση πάνω στο φασισμό. Τέλος, το «The Velvet Underground and Nico», το σημαντικότερο ντοκουμέντο που γύρισε ο Άντι Γουόρχολ για το συγκρότημα. Οι ταινίες θα προβληθούν σε ενιαίο πρόγραμμα και αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο την ουσία του σινεμά όπως το όρισε ο Άντι Γουόρχολ.

Η ιδέα του Άντι Γουόρχολ να φέρει τη βιομηχανία του Χόλλυγουντ στα μέτρα των ποτέ ηθοποιών ή ηρώων, ούτε καν σταρ, αλλά κατευθείαν σούπερ σταρ του Factory και να δοκιμάσει με ρίσκο πάνω στις έννοιες του real time και του «μπανάλ», επιβεβαιώνει σε κάθε θέαση των ταινιών του τη διαχρονική επίδραση ενός πρωτοποριακού σινεμά, ελεύθερου από συμβάσεις, γνήσια rock 'n' roll, ανεπιτήδευτα ποιητικού, πιο πολιτικού από το επονομαζόμενο πολιτικό σινεμά των δεκαετιών του '60 και του '70, ρηξικέλευθα queer για τις διεκδικήσεις και την ανάδειξη της LGBT κοινότητας. Ενός σινεμά, εν τέλει, προφητικού για το low budget ανεξάρτητο σινεμά του σήμερα και του αύριο και για τα ρίσκα που συνεχίζει να παίρνει το Χόλλυγουντ, προπομπού των reality shows, της κυριαρχίας του YouTube, του «κάνω σινεμά οτιδήποτε με οτιδήποτε», της πλήρους αναθεώρησης του παραδοσιακού τρόπου παραγωγής, εκμετάλλευσης, θέασης των ταινιών, όλων δηλαδή όσα αναγνωρίζουμε σήμερα ως σύγχρονη οπτικοακουστική κουλτούρα.

Πρόγραμμα προβολών
Σάββατο 4 Φεβρουαρίου

16:00 Poor Little Rich Girl (66 λεπτά)

17:30 Κάν' το σαν τον Άντι Γουόρχολ - Ανοιχτή Συζήτηση* (60 λεπτά)

19:00 The Life of Juanita Castro (66 λεπτά)

20:30 Kitchen (70 λεπτά)

22:00 The Nude Restaurant (100 λεπτά)

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου

00:00 Vinyl (70 λεπτά)

00:30 Πάρτι (στο φουαγιέ του 5ου ορόφου)

01:30 The Velvet Underground and Nico (67 λεπτά)

02:30 Sleep (321 λεπτά)

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ - 31/1/2017

ΠΡΟΣ ΣΙΜΩΝΑ ΑΠΟΛΟΓΙΑ

Λυσίας: Προς Σίμωνα απολογία. 

Πρόκειται για έναν λόγο που έχει σχέση με την αντιζηλία του Σίμωνα και του απολογούμενου για τον νέο Θεόδοτο από τις Πλαταιές. Ο απολογούμενος ισχυρίζεται πως ο Θεόδοτος ήταν αφοσιωμένος σ’ αυτόν, αλλά ο Σίμων βρίζοντας και παρανομώντας διεκδικούσε τον Θεόδοτο ως δικόν του. Ο Σίμων από την πλευρά του λέει ότι έδωσε 300 δραχμές στον νέο και έκανε μαζί του ένα συμβόλαιο. Κατά τον Σίμωνα ο κατηγορούμενος χρησιμοποίησε ραδιουργίες προκειμένου να τον κερδίσει.

Σε μία από τις διαμάχες, που είχαν για τη διεκδίκηση του Θεοδότου, ο Σίμων τραυματίστηκε και γι’ αυτό έσυρε τον απολογούμενο στο δικαστήριο.

Από την πλευρά του ο κατηγορούμενος προσπαθεί να πείσει το δικαστήριο ότι τη συμπλοκή και τον τραυματισμό του τα προκάλεσε ο Σίμων με τις πράξεις του και τις ενέργειές του (ἠναγκάσθην ἐκ τοιούτων πραγμάτων εἰς τοιούτους ἀγῶνας καταστῆναι). Τον χαρακτηρίζει θρασύ και εριστικό τύπο και υπενθυμίζοντας τον πρότερο έντιμο βίο του ζητά την επιείκεια των δικαστών.

(users.sch.gr)

Στον Λόγο του Λυσία "Προς Σίμωνα Απολογία",  η υπόθεση είναι η εξής:

Ο Σίμων είχε ως ερωμένο ένα νεαρό (πιθανότατα πολύ νεαρό) αγόρι. τον Θεόδοτο. Ο Θεόδοτος ήταν από τις Πλαταιές της Βοιωτίας. Με βάση το εδάφιο 33 του λόγου, μερικοί μελετητές πιθανολογούν ότι ο Θεόδοτος ήταν δούλος (στην Αθήνα μόνο οι δούλοι επιτρεπόταν να υποστούν βασανιστήρια κατά τη διάρκεια ανάκρισης σχετικής με ιδιωτικές υποθέσεις. Άλλοι όμως μελετητές αντιτείνουν ότι η έννοια του βασανισμού είναι σχετική, επομένως ίσως ο Θεόδοτος δεν ήταν δούλος. Το πράγμα είναι ασαφές). Όπως και να 'χει, ο Αθηναίος Σίμων είχε ως ερώμενο τον νεαρό Θεόδοτο από τις Πλαταιές.

Κάποια στιγμή, το "μειράκιον", δηλαδή ο νεαρός Θεόδοτος παράτησε τον Σίμωνα και επέλεξε ως νέο του ερώμενο έναν άλλο Αθηναίο, πιο εύπορο από τον Σίμωνα. (Το όνομα του άλλου Αθηναίου μας είναι άγνωστο, παρ' όλο που αυτός ο άλλος Αθηναίος είναι το πρόσωπο γι το οποίο γράφτηκε ο λόγος και το οποίο εκφωνεί τον λόγο στο δικαστήριο).

Ο Σίμων, λυσσάει που βλέπει τον Θεόδοτο στα χέρια (και όχι μόνο στα χέρια) του άλλου Αθηναίου. Μαζί με κάτι φίλους του πάνε και μεθάνε και όλοι μαζί επιτίθενται στον άλλο Αθηναίο προσπαθώντας ν' αρπάξουν διά της βίας τον νεαρό Θεόδοτο. Γίνεται συμπλοκή και ο Σίμων τραυματίζεται μάλλον σοβαρά. Ο άλλος Αθηναίος θα είχε κάθε λόγο να κάνει μήνυση στον Σίμωνα: υπήρχαν μάρτυρες στο επεισόδιο (το οποίο λογικά -βάσει των εδαφίων 11-13 του λόγου, πρέπει να έγινε κάπου κοντά στη σημερινή οδό Πειραιώς προς το Γκάζι) οι οποίοι θα μπορούσαν να περιγράψουν ότι ο μεθυσμένος Σίμων και η μεθυσμένη παρέα του ήταν οι επιτιθέμενοι, ενώ ο Θεόδοτος και ο άλλος Αθηναίος ήταν οι αμυνόμενοι. Όμως ο "άλλος Αθηναίος" ήταν, όπως είπαμε, αρκετά εύπορος, μέλος της καλής κοινωνίας των Αθηνών και φοβήθηκε το σκάνδαλο και το κράξιμο (βλέπε εδάφιο 3 του λόγου) που θα υφίστατο εάν δημοσιοποιούντο οι λεπτομέρειες σχετικά με τη μάχη που έδωσε για τα μάτια του νεαρού Θεόδοτου.

Πέρασαν 4 χρόνια και ο "άλλος Αθηναίος" έμπλεξε σε κάτι δίκες για οικονομικά ζητήματα, δίκες τις οποίες πιθανότατα έχασε. Και όπως πάντα, όταν κάποιος χάνει σε οικονομικές δίκες, αφ' ενός υποβιβάζεται στα μάτια της κοινωνίας και αφ' ετέρου, βέβαια. αποδυναμώνεται οικονομικά.

Ο Σίμων λοιπόν, βλέποντας σε δυσχερή θέση τον ερωτικό του αντίπαλο, αποφάσισε να τον αποτελειώσει: Με αφορμή τον σοβαρό τραυματισμό του κατά τον προ τετραετίας τσαμπουκά για τα μάτια του νεαρού Θεόδοτου, καταγγέλλει τον "άλλο Αθηναίο" ότι ήταν αυτός που επιτεθηκε στον Σίμωνα και μάλιστα επιτέθηκε με σκοπό να τον σκοτώσει για λόγους ερωτικής αντιζηλίας και κατά ττη διάρκεια αυτής της επίθεσης ο "άλλος Αθηναίος" τραυμάτισε "εκ προνοίας", δηλαδή εκ προμελέτης, τον Σίμωνα. Απόπειρα ανθρωποκτονίας εκ προμελέτης που θα λέγαμε σήμερα. Σε τέτοιες δίκες στην Αθήνα, αν καταδικαζόσουν σε εξόριζαν απ' την Αθήνα και σου δήμευαν την περιουσία (τη μισή την έπαιρνε το δημόσιο και την άλλη μισή την έπαιρνε το παρ' ολίγον θύμα σου).

Ο κατηγορούμενος "άλλος Αθηναίος", λοιπόν, ανέθεσε στον Λυσία να γράψει έναν λόγο με επιχειρήματα τέτοια που θα έπειθαν το δικαστήριο ότι δεν επρόκειτο για απόπειρα ανθρωποκτονίας εκ προμελέτης αλλά επρόκειτο για άμυνα απέναντι στην επίθεση μιας ομάδας σουρωμένων φίλων ενός ερωτικά πληγωμένου ανθρώπου.

Ο λόγος ξεκινά με τον "άλλο Αθηναίο" να δηλώνει ότι είναι ψεύτικη η καταγγελία του Σίμωνα (εδ. 1), και να δηλώνει επίσης ότι απέφυγε να κάνει μήνυση επειδή το αρμόδιο δικαστήριο θα ήταν η Ηλιαία (που είχε αρμοδιότητα για να δικάζει τσακωμούς στο δρόμο) και δεν είχε καμιά εμπιστοσύνη στην κρίση της Ηλιαίας. Όμως τώρα που βρίσκεται να δικάζεται από τον Άρειο Πάγο νιώθει βέβαιος για την ορθή κρίση του δικαστηρίου. Καλοπιάνει το δικαστήριο, δηλαδή. (Αυτό είναι, ουσιαστικά, το νόημα του εδαφίου 2).

Στα εδάφια 3 και 4 δηλώνει ότι ντρέπεται για τον γεροντοέρωτά του ("παρὰ τὴν ἡλικίαν τὴν ἐμαυτοῦ" λέει χαρακτηριστικά) και το πάθος του προς τον νεαρό Θεόδοτο, όμως καλεί το δικαστήριο να αναλογιστεί λίγο-πολύ όλοι επιθυμούν νεαρούς Θεόδοτους... ολοι έχουν τα πάθη τους... όμως το βασικό είναι κάποιος, παρ' όλο το πάθος του να μη δώσει δικαιώματα να τον κράξει η πόλη ("ἐπιθυμῆσαι μὲν ἅπασιν ἀνθρώποις ἔνεστιν, οὗτος δὲ βέλτιστος ἂν εἴη καὶ σωφρονέστατος, ὅστις κοσμιώτατα τὰς συμφορὰς φέρειν δύναται", λέει χαρακτηριστικά).

Στα εδάφια 6-9 περιγράφει μια παλιότερη σκηνή, όπου κάποιο βράδυ ο -πάλι μεθυσμένος- Σίμων με μερικούς φίλους του,  έκανε ντου στο σπίτι του "άλλου Αθηναίου" σπάζοντας την πόρτα του σπιτιού και μπαίνοντας μέσα όπου βρήκε μόνο την αδερφή κι τις ανηψιές του "άλλου Αθηναίου" να κοιμούνται (μέγα σκάνδαλο το να δεις γυναίκα με το νυχτικό της εκείνη την εποχή, άρα πολύ επιβαρυντικό για την κρίση των δικαστών) και στη συνέχεια ο Σίμων αφού έμαθε σε ποιό μαγαζί ξενυχτούσαν ο "άλλος Αθηναίος" και ο Θεόδοτος, πήγε εκεί και είπε στον άλλο Αθηναίο "έβγα έξω ρε αν είσαι μάγκας", ο "άλλος Αθηναίος" βγήκε, έπαιξαν ξύλο για τα όμορφα μάτια του νεαρού Θεόδοτου, στον καυγά πάντοτε ηττάται ο περισσότερο μεθυσμένος και εν προκειμένω περισσότερο μεθυσμένος ήταν ο Σίμων, ο οποίος αναγκάστηκε να παει πιο πέρα και να αρχίσει να πετάει πέτρες προς τον άλλο Αθηναίο, ωστόσο είναι κανόνας πως ο μεθυσμένος δεν σημαδεύει σωστά, εν προκειμένω ο Σίμων πετώντας μια πέτρα έσπασε το κεφάλι ενός φίλου του, του Αριστόκριτου. Ο νυν κατηγορούμενος λεει στο δικαστήριο πως και γι' αυτή την υπόθεση θα μπορούσε να έχει μηνύσει τον Σίμωνα, όμως και τότε, επίσης,  φοβήθηκε το σκάνδαλο και το κράξιμο ("ἠνειχόμην, καὶ μᾶλλον ᾑρούμην μὴ λαβεῖν τούτων τῶν ἁμαρτημάτων δίκην ἢ δόξαι τοῖς πολίταις ἀνόητος εἶναι... ἐμοῦ δὲ πολλοὶ καταγελάσονται τοιαῦτα πάσχοντος τῶν φθονεῖν εἰθισμένων, ἐάν τις ἐν τῇ πόλει προθυμῆται χρηστὸς εἶναι" λέει χαρακτηριστικά).

Στα εδάφια 10-14 περιγράφει τον τσακωμό για τον οποίο βρίσκεται σήμερα κατηγορούμενος:

Ο "άλλος Αθηναίος" είχε έναν φίλο που λεγόταν Λυσίμαχος. Με την ελπίδα πως ο πανδαμάτωρ χρόνος θα γιατρέψει τις ερωτικές πληγές του Σίμωνα, ο "άλλος Αθηναίος" μαζι με τον νεαρό Θεόδοτο φεύγουν απ' την Αθήνα με πλοίο και πάνε διακοπές (ίσως στις Κυκλάδες) να περάσουν όμορφα. Επιστρέφοντας, ο μεν Θεόδοτος φιλοξενείται στο σπίτι του προαναφερθέντος φίλου Λυσίμαχου, ενώ ο "άλλος Αθηναίος" για καλό και για κακό δεν έρχεται στην πόλη αλλά μένει στον Πειραιά και στην πόλη έρχεται κρυφά, μόνο στο σπίτι του Λυσίμαχου για να συναντά τον νεαρό Θεόδοτο.

Όμως ο Σίμων γνωρίζει πως ο Λυσίμαχος είναι φίλος του "άλλου Αθηναίου", υποψιάζεται πως αργά η γρήγορα τα δυο πιτσουνάκια θα πάνε στο σπίτι του Λυσίμαχου, και κάνει το εξής: Νοικιάζει σπίτι με θέα στη γειτονιά του Λυσίμαχου και εγκαθίσταται εκεί με κάτι φίλους του, όπου απ' την ταράτσα παρακολουθούν το σπίτι του Λυσίμαχου.

Κάποια στιγμή ο "άλλος Αθηναίος" εμφανίζεται, μπαίνει στο σπίτι του Λυσίμαχου, κάνουν ό,τι κάνουν και σε λίγο βγαίνει με τον νεαρό Θεόδοτο να πάνε μια βόλτα. Με το που τους βλέπουν και όντες δυο έναντι πολλών και σουρωμένων, το βάζουν στα πόδια, ο μεν "άλλος Αθηναίος" φορώντας το ιμάτιό του, ο δε Θεόδοτος χωρίς ιμάτιο (εδω που τα λέμε το ιμάτιο δυσκολεύει το τρέξιμο).

Και φέρνει μάρτυρες ο "άλλος Αθηναίος" που πιστοποιούν ότι τα πράγματα έγιναν έτσι.

Στα εδάφια 15-20 ο κατηγορούμενος συνεχίζει λέγοντας πως ο νεαρός Θεόδοτος (δίχως ιμάτιο) κατέφυγε σε ένα "γναφείο" (κάτι σαν βυρσοδεψείο, δηλαδή) μπας και βρει κανένα ρούχο να φορέσει, ενδεχομένως, όμως οι διώκτες του μπούκαραν στο γναφείο και τράβηξαν έξω τον Θεόδοτο, μαζεύτηκε κόσμος, άρχισε να πέφτει ξύλο, ξαφνικά εμφανίζεται ο "άλλος Αθηναίος", γενικεύεται ο καυγάς, ο Θεόδοτος ως πιο νέος και αδύναμος παει πιο κει κι αρχίζει να πετάει πέτρες, το αίμα τρέχει, "ἐν τούτῳ τῷ θορύβῳ συντριβόμεθα τὰς κεφαλὰς ἅπαντες" λεει χαρακτηριστικά ο "άλλος Αθηναίος", κι από τότε έχουν περάσει 4 χρονια, καταλήγει, οι σουρωμένοι φίλοι του Σίμωνα μου ζήτησαν συγγνώμη αλλά ο Σίμων μου την είχε φυλαγμένη.

Και  φέρνει νέους μάρτυρες να πιστοποιήσουν ότι τα γεγονότα έγιναν έτσι ακριβώς.

Στα εδάφια 21-46 αντικρούει μεθοδικά τα επιχειρήματα του Σίμωνα. Π.χ, καταρρίπτει το επιχείρημα πως ο Σίμων εξαγόρασε με 300 δραχμές τις υπηρεσίες του Θεόδοτου ("εδω δεν έχει να φάει ο Σίμων, σιγά μην έδωσε 300 δραχμές στον Θεόδοτο", λέει χαρακτηριστικά: "τὴν γὰρ οὐσίαν τὴν ἑαυτοῦ ἅπασαν πεντήκοντα καὶ διακοσίων δραχμῶν ἐτιμήσατο. καίτοι θαυμαστὸν εἰ τὸν ἑταιρήσοντα πλειόνων ἐμισθώσατο ὧν αὐτὸς τυγχάνει κεκτημένος").Και γενικά χρησιμοποιεί λογικα επιχειρήματα προκειμένου να αναδείξει και αποδείξει τον παλιο-χαρακτήρα του Σίμωνα.

Μάλιστα, στο εδ. 45 φτάνει να αναφέρει ότι ο Σίμων όταν είχε παει φαντάρος το 394 π.Χ. ήταν τόσο απείθαρχος ώστε ο στρατός τον έδιωξε δίνοντάς του το Ι5 της εποχής.

Κλείνοντας, στα εδ. 46 έως 48 ζητάει την επιείκεια του δικαστηρίου, υπενθυμίζοντας ότι, στο κάτω-κάτω, σε αντίθεση με τον Σίμωνα, ο ίδιος υπήρξε καλός φαντάρος άρα προσέφερε περισσότερα στην πατρίδα (συν τους περισσότερους φόρους που πλήρωσε ως πλουσιότερος που ηταν απ' τον Σίμωνα) και κλείνει ξανα-δηλωνοντας ότι ντρέπεται που αναγκάστηκε να πάει στο δικαστήριο για τέτοιες υποθέσεις ("ἠναγκάσθην ἐκ τοιούτων πραγμάτων εἰς τοιούτους ἀγῶνας καταστῆναι" είναι η τελευταία του φράση).

Ο Κ.Θ. Αραπόπουλος αναλύοντας τον συγκεκριμένο λόγο του Λυσία συμπεραίνει: "Αν τώρα αποβλέψωμεν εις τα επιχειρήματα του λόγου και τον χρόνον που επέρασε και την δικαίαν και αμερόληπτον κρίσιν των Αεροπαγιτών, δεν θα έχωμεν αμφιβολίαν ότι ο κατηγορούμενος ηθωώθη..."

Πιο πριν, βέβαια, ο Κ.Θ.Αραπόπουλος έχει συμπεράνει πως ο εν λόγω λόγος του Λυσία "...μας διδάσκει και περί της τότε ηθικής καταστάσεως εν Αθήναις. Γνωρίζομεν ότι εις τας Αθήνας έκαστος νέος εξέλεγε κάποιον σπουδαίον άνδρα, προς τον οποίον ήθελε εξομοιωθή, και η σχέσις του ανδρός προς τον νέον δεν ήτο αξιόμεμπτος. Αλλ' ο νέος περι του οποίου πρόκειται ητο ξένος, Πλαταιεύς, και αι προς αυτόν ερωτικαί σχέσεις ουδεμώς διέφερον των προς εταίρας, διότι ουδένα υψηλόν σκοπόν επεδίωκον, αλλ' απέβλεπον μόνον εις αισχράν σαρκικήν ηδονήν".

(prkls.blogspot.gr)

Ο ΚΥΡΟΣ ΦΙΛΟΥΣΕ ΥΠΕΡΟΧΑ

Κύρου Παιδεία - Ένα ερωτικό περιστατικό

Του Νικόλα - Νταμόν Παπαδημητρίου (authoringtools2011.blogspot.gr)

Ο Κύρος ο Μέγας, Βασιλέας των Βασιλέων και θεμελιωτής της Αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών, είχε πατέρα τον πρίγκιπα των Περσών Καμβύση και μητέρα τη Μανδάνη, πριγκίπισσα των Μήδων. Όταν γεννήθηκε ο Κύρος ο παππούς του, Βασιλέας των Μήδων, Αστυάγης είδε σε όνειρό πως ο Κύρος θα τον ανέτρεπε και θα έχανε τον θρόνο. Έδιωξε το νήπιο και το έδωσε σε έναν βοσκό να το μεγαλώσει ώσπου όταν έγινε δώδεκα ετών ο Αστυάγης παρατήρησε τα χαρίσματα του μικρού εγγονού του και ενθουσιασμένος τον προσκάλεσε στα ανάκτορα. Αφότου ενηλικιώθηκε, ζήτησε να επιστρέψει στη χώρα των Περσών και να ζήσει στο πλευρό του πατέρα του. 

Στο ιστορικό μυθιστόρημα ‘’Κύρου Παιδεία’’, ο Ξενοφώντας παραθέτει ένα σπάνιο στιγμιότυπο εκδήλωσης ερωτισμού μεταξύ του Κύρου και ενός όμορφου άντρα από τη Μηδία κατά τη στιγμή της αναχώρησής του για την Περσία.  

‘’Αν πρέπει να αναφερθώ και σ’ ένα ερωτικό περιστατικό, λέγεται ότι, όταν έφευγε ο Κύρος και αποχαιρετίζονταν μεταξύ τους, οι συγγενείς του τον ξεπροβόδιζαν φιλώντας τον στο στόμα κατά την περσική συνήθεια. Διότι ακόμη και τώρα έχουν αυτή τη συνήθεια οι Πέρσες. Κάποιος από τους Μήδους, που ήταν ένας πολύ ωραίος άντρας, τα είχε χαμένα για κάποιο χρονικό διάστημα με την ομορφιά του Κύρου και όση ώρα έβλεπε τους συγγενείς του να τον φιλούν, έμεινε πίσω. Όταν έφυγαν οι άλλοι, πλησίασε τον Κύρο και του είπε: ‘’Εμένα μόνο δε γνωρίζεις από τους συγγενείς σου Κύρε;’’. ‘’Τι συμβαίνει, ρώτησε ο Κύρος, αλήθεια και συ είσαι συγγενής μου;’’. ‘’Βεβαιότατα’’ απάντησε ο Μήδος. ‘’Για αυτό λοιπόν είπε ο Κύρος είχες στραμμένα τα μάτια σου πάνω μου. Διότι νομίζω ότι ένιωθα πολλές φορές να το κάνεις’’. ‘’Διότι, ενώ ήθελα πάντοτε να σε πλησιάσω, είπε, μα τους θεούς  ντρεπόμουν να το κάνω’’. ‘’Δεν έπρεπε όμως, αφού βέβαια είσαι συγγενής μου’’, είπε ο Κύρος. Συγχρόνως τον πλησίασε και τον φίλησε. Όταν ο Μήδος δέχτηκε το φίλημα, είπε ‘’Αλήθεια, υπάρχει και ανάμεσα στους Πέρσες η συνήθεια αυτή να φιλούν τους συγγενείς τους;’’ ‘’Βεβαιότατα’’ είπε ο Κύρος, όταν βέβαια δουν ο ένας τον άλλον ύστερα από πολύ καιρό ή όταν αποχωρίζονται πηγαίνοντας για κάπου’’. ‘’Τότε, είπε ο Μήδος, θα είναι η κατάλληλη στιγμή να με ξαναφιλήσεις, διότι όπως βλέπεις, φεύγω πια’’. Έτσι ο Κύρος τον ξαναφίλησε, τον ξεπροβόδισε και άρχισε να φεύγει. Δεν είχαν κάνει όμως πολύ δρόμο και ο Μήδος ξαναγύρισε με ιδρωμένο το άλογό του. Ο Κύρος όταν τον είδε, είπε: ‘’Αλήθεια, ξέχασες να μου πεις κάτι από αυτά που ήθελες να πεις;’’. ‘’Μα το Δία, είπε, όχι, αλλά γυρίζω ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα’’. Ο Κύρος του είπε: ‘’Όχι, μα το Δία, συγγενή μου, γυρίζεις ύστερα από μικρό χρονικό διάστημα’’. Τότε ο Μήδος του είπε: ‘’Ποιο λες μικρό χρονικό διάστημα; Δεν ξέρεις Κύρε και όσο να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου, ο χρόνος μου φαίνεται μεγάλος, επειδή τη στιγμή εκείνη δε σε βλέπω, ενώ είσαι τόσο όμορφος;’’ Τότε λοιπόν ο Κύρος γέλασε, ενώ πρωτύτερα ήταν δακρυσμένος και του είπε να γυρίσει έχοντας θάρρος, επειδή σε λίγο χρονικό διάστημα θα είναι μαζί τους, ώστε θα του είναι δυνατόν να τον βλέπει και χωρίς να κλείνει τα μάτια του, αν θέλει. 

- Κεφάλαιο 4ο, Παράγραφος 27 στο Ξενοφών, Κύρου Παιδεία Α’, (σε Εισαγωγή, Μετάφραση, Σχόλια Θεόδωρου Μαυρόπουλου), εκδ. Ζήτρος, Θεσσαλονίκη, 2007

Jean Charles Nicaise Perrin: ''Κύρος και Αστυάγης''

ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ

Τα συμπτώματα στον καρκίνο του προστάτη

Της Γιάννας Σουλάκη (health.liberal.gr, 23/1/2017)

Υπάρχουν προειδοποιητικά συμπτώματα στον καρκίνο του προστάτη; Η απάντηση, δυστυχώς, είναι αρνητική. Δεν υπάρχουν πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια για τον καρκίνο του προστάτη. 

Αυτός είναι και ο λόγος που ο τακτικός προληπτικός έλεγχος είναι τόσο σημαντικός: Τόσο με την κλινική εξέταση από γιατρό*, που μπορεί να ψηλαφίσει ένα τραχύ και σκληρό σημείο στον προστάτη σας, όσο και με την μέτρηση των επιπέδων του PSA** με μια απλή αιματολογική εξέταση. Από τη μία εξέταση PSA μέχρι την επόμενη, οι τιμές μπορεί να παρουσιάσουν αύξηση, κι αυτός είναι ο λόγος που θα πρέπει να κάνετε μια πρώτη εξέταση αναφοράς στα σαράντα σας.

Γιατί ο καρκίνος του προστάτη δεν έχει συμπτώματα;

Επειδή ο καρκίνος του προστάτη δύσκολα εμφανίζεται για πρώτη φορά στο πιο βολικό σημείο για να δώσει συμπτώματα, δηλαδή κοντά στην ουρήθρα (τον σωλήνα που διέρχεται μέσω του πέους και συνδέει την ουροδόχο κύστη προς το εξωτερικό του σώματος). Για πολλά χρόνια, η ασθένεια είναι αθόρυβη ή αλλιώς ασυμπτωματική όπως λένε οι γιατροί. Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται αργότερα, όταν πλέον ο καρκίνος έχει μεγαλώσει αρκετά, ώστε να επηρεάζει αρνητικά την ούρησή σας. Αν για παράδειγμα έχετε πρόβλημα να εκκινήσετε τη ροή των ούρων σας ή μόλις προλαβαίνετε να πάτε εγκαίρως στην τουαλέτα. Αλλά και πάλι αυτά τα συμπτώματα, που μπορεί να θυμίζουν συμπτώματα προχωρημένου καρκίνου του προστάτη, μπορεί να μην είναι αντιπροσωπευτικά της πραγματικής διάγνωσης. 

Κάθε ένα από τα προαναφερόμενα συμπτώματα, θα μπορούσε να οφείλεται σε άλλο πρόβλημα που σχετίζεται με τον προστάτη και όχι απαραίτητα σε καρκίνο: για παράδειγμα προστατίτιδα ή καλοήθη υπερπλασία (ή αλλιώς υπερτροφία) του προστάτη***, προβλήματα που τείνουν να αναπτύσσονται γύρω από την ουρήθρα. Για να το καταλάβετε πιο παραστατικά, ο προστάτης τυλίγεται γύρω από την ουρήθρα σας, σαν μια γροθιά που κρατά ένα καλαμάκι. Έτσι, αν ο προστάτης αρχίζει να σφίγγει την γροθιά του γύρω από το καλαμάκι, τότε θα αρχίσετε να έχετε προβλήματα στην ούρηση.

Η δυσκολία τη στύση μπορεί να είναι σύμπτωμα του καρκίνου του προστάτη;

Και πάλι, αυτό δεν είναι ένα σύμπτωμα που προκαλείται απαραίτητα από τον καρκίνο, καθώς το πρόβλημα μπορεί να προέρχεται από άλλη νόσο, όπως από το διαβήτη, την καρδιαγγειακή νόσο ή απλά με το πέρας της ηλικίας.

Έτσι λοιπόν, δώστε προσοχή: Τα συμπτώματα είναι συμπτώματα και ανεξάρτητα από το λόγο που τα προκαλεί, εσείς δεν πρέπει να τα αγνοήσετε και να ζητήσετε τη συμβουλή γιατρού.

Ανησυχητικά συμπτώματα είναι τα εξής:

Συχνοουρία ιδιαίτερα τη νύχτα και κάποιες φορές κατεπείγουσα

Δυσκολία στην έναρξη ή καθυστέρηση στην ούρηση

Ασθενής, υπερβολική, ή διακεκομμένη ροή των ούρων

Πόνος ή αίσθημα καύσου κατά την ούρηση

Δυσκολία στην απόκτηση στύσης

Μείωση στην ποσότητα του υγρού εκσπερμάτισης

Επώδυνη εκσπερμάτιση

Αίμα στα ούρα ή το σπέρμα

Πόνο ή δυσκαμψία στη μέση, τα ισχία, λεκάνη, ή τους μηρούς

Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να προέρχονται από καρκίνο του προστάτη ή να υποδηλώνουν την παρουσία άλλων ασθενειών ή διαταραχών, όπως την προστατίτιδα ή την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, οπότε θα πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε γιατρό, ώστε να προσδιορίσει με ακρίβεια την υποκείμενη αιτία και να σας υποβάλλει στην κατάλληλη θεραπεία.

Συμπληρωματικές πληροφορίες

*Πώς γίνεται η κλινική προληπτική εξέταση από γιατρό

Η προληπτική εξέταση από γιατρό γίνεται με δακτυλική εξέταση από το ορθό. Κατά τη διάρκεια της δακτυλικής εξέτασης από το ορθό ψηλαφάται μόνο η κάτω επιφάνεια του προστάτη, η οποία βρίσκεται σε επαφή με το τελικό τμήμα του παχέος εντέρου. Η εξέταση γίνεται με τον δείκτη του χεριού του ουρολόγου και αφού στην περιοχή έχει τοποθετηθεί αρκετή ποσότητα λιπαντικής αλοιφής. Κατά την εξέταση μπορεί να βρεθούν ανωμαλίες στην υφή, στο μέγεθος ή στο σχήμα του προστάτη, οι οποίες να υπαγορεύουν την διενέργεια επιπλέον εξετάσεων.

**Τί είναι το PSA

Πρόκειται για το προστατικό ειδικό αντιγόνο (PSA): Μια ουσία που παράγεται από τον προστάτη και που μπορεί να βρεθεί σε αυξημένη ποσότητα στο αίμα των ανδρών που έχουν καρκίνο του προστάτη, καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, ή μόλυνση και φλεγμονή του προστάτη.

***Τί είναι η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (BPH)

Καλοήθης υπερπλασία του προστάτη ονομάζεται η αύξηση του αδένα που παρατηρείται μετά τα 40 έτη. Η αύξηση του μεγέθους του προστάτη συχνά συμπιέζει το τοίχωμα της ουρήθρας κυκλοτερώς, αλλά και την κύστη προς τα πάνω, προκαλώντας διαταραχές στην ούρηση που ονομάζονται συμπτώματα από το κατώτερο ουροποιητικό σύστημα. Θα πρέπει να τονιστεί ότι δεν έχει σχέση με τον καρκίνο του προστάτη, ο οποίος δυστυχώς δεν δίνει έγκαιρα συμπτώματα.

Με πληροφορίες από Prostate Cancer Foundation και Ινστιτούτο Μελέτης Ουρολογικών Παθήσεων

ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ -ΥΠΟ ΔΟΚΙΜΗΝ- ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΡΠΗΤΑ ΤΩΝ ΓΕΝΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

Eνθαρρυντικά τα αποτελέσματα για το πρώτο - υπό δοκιμήν - εμβόλιο κατά του ιού του έρπη των γεννητικών οργάνων

Ένα υπό ανάπτυξη εμβόλιο για τον ιό του έρπη των γεννητικών οργάνων (HSV2) εμφανίζει ισχυρή προστατευτική δράση σε ποσοστό έως 98% σε πειραματόζωα, όπως έδειξαν τα αποτελέσματα των προκλινικών δοκιμών σε χοίρους και μαϊμούδες. Μετά από αυτά τα άκρως ενθαρρυντικά ευρήματα, προγραμματίζονται οι πρώτες κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους εντός του 2017 ή του 2018.

Περίπου 500 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν μολυνθεί από τον εν λόγω ιό. Στις ανεπτυγμένες χώρες περίπου ένας στους έξι ανθρώπους ηλικίας 15 έως 49 ετών έχει μολυνθεί με τον HSV2, ενώ σε μερικές χώρες της Αφρικής έχει μολυνθεί πάνω από ο μισός ενήλικος πληθυσμός. Η μόλυνση με τον ιό, μεταξύ άλλων προβλημάτων, αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα μόλυνσης από τον ιό HIV του AIDS. Συχνά οι μολυσμένες μητέρες μεταδίδουν τον ιό στα μωρά τους.

Οι γιατροί εδώ και τέσσερις περίπου δεκαετίες αναζητούν απεγνωσμένα ένα εμβόλιο -που σήμερα ακόμη δεν υπάρχει- για να σταματήσουν την παγκόσμια πανδημία. Μέχρι σήμερα κανένα υποψήφιο εμβόλιο δεν είχε ικανοποιητικά αποτελέσματα στις κλινικές δοκιμές. Ο ιός παραμένει σε λανθάνουσα μορφή για μεγάλα διαστήματα στο σώμα και αποφεύγει την ανίχνευσή του από το ανοσοποιητικό σύστημα, με συνέπεια οι άνθρωποι να μη μπορούν να τον «ξεφορτωθούν».

Τώρα, οι επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής Πέρελμαν του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, με επικεφαλής τον καθηγητή λοιμωδών νόσων Χάρβεϊ Φρίντμαν του Ινστιτούτου Ανσολογίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "PLoS Pathogens", ανέπτυξαν ένα νέο εμβόλιο που δημιουργεί τρία ξεχωριστά αντισώματα, από τα οποία το ένα εμποδίζει τον ιό να μολύνει τα κύτταρα και τα άλλα δύο τον εμποδίζουν να μπλοκάρει τη δράση του ανοσοποιητικού συστήματος.

«Πρόκειται για μια καινοτόμα στρατηγική και δουλεύει θαυμάσια. Κανένα άλλο υποψήφιο εμβόλιο δεν έχει αφήσει τόσες υποσχέσεις», δήλωσε ο δρ Φρίντμαν, ο οποίος ήδη συζητά με φαρμακευτικές εταιρείες για την έναρξη κλινικών δοκιμών σε ανθρώπους.

Το εμβόλιο χορηγείται τρεις φορές σε μηνιαία χρονικά διαστήματα (η τρίτη δόση θα μπορούσε να δοθεί και μετά από έξι μήνες). Αν το εμβόλιο αποδειχθεί στους ανθρώπους τόσο αποτελεσματικό όσο και στα πειραματόζωα, τότε εκτιμάται ότι ο ιός HSV2 θα είναι δυνητικά κολλητικός μόνο κάθε δύο μέρες ανά 1.000 μέρες, πράγμα που ουσιαστικά θα σταματήσει την ικανότητά του να εξαπλώνεται μεταξύ των ανθρώπων.

ΑΠΕ-ΜΠΕ, 20/1/2017

Η ΛΑΘΟΣ ΠΟΡΤΑ

Στη συνέντευξη που έδωσε ο Κώστας Πρέκας στην εκπομπή “Επιτέλους σαββατοκύριακο” μίλησε κατά των ομοφυλόφιλων, κάτι που δεν άρεσε καθόλου στη Ναταλία Γερμανού.

«Δεν είμαι ομοφοβικός, αλλά λυπάμαι πολύ γι’ αυτούς. Τι πάει να πει ομοφοβικός; Επειδή δεν θέλω να υπάρχει στην Ελλάδα αυτό το είδος των ανθρώπων; Είναι μακριά από εμένα, δεν με ενοχλούν. Κι αν κάνουν κάτι να είναι στο σπίτι τους. Όχι να παρασύρουν παιδιά στον όλεθρο, δεν γίνεται, να εκβιάζουν δηλαδή τα παιδιά. Με είχαν προσεγγίσει πάμπολλοι, η αντίδραση μου “σας παρακαλώ πολύ, λάθος πόρτα χτυπήσατε”», είπε ο Κώστας Πρέκας.

Μετά την προβολή της συνέντευξης, η Ναταλία Γερμανού είπε: «Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δεν θα ξανασχολιάσω ποτέ κανέναν άνθρωπο, ο οποίος τοποθετείται για τους ομοφυλόφιλους λέγοντας “δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτούς, απλά με ενοχλεί να υπάρχουν”. Δεν θα σχολιάσω ξανά γιατί αισθάνομαι ότι και μόνο που το σχολιάζω είναι σαν να παίρνω μία θέση στο θέμα. Είναι ντροπή… Και μόνο που λέμε είμαι υπέρ ή εναντίον, δεν υπάρχει υπέρ και εναντίον παιδιά. Δεν θα ασχοληθούμε ξανά με αυτό». (filathlos.gr, 24/1/2017)

ΔΑΝΙΑ. Ο ΠΡΕΣΒΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΜΑΘΕ...

O gay πρέσβης που «μάγεψε» τους Δανούς!

dete.gr, 24/1/2017

Ο (σταρ) διπλωμάτης των ΗΠΑ Ρούφους Γκίφορντ, ο οποίος συμμετείχε σε reality και έκανε θραύση με τη βιογραφία και το βιβλίο μαγειρικής του, αποχωρεί από τη Σκανδιναβία

Απαρηγόρητοι είναι οι Δανοί που αποχαιρέτησαν τον Αμερικανό πρέσβη της καρδιάς τους, βιώνοντας την πρώτη συνέπεια της αλλαγής σκυτάλης της εξουσίας στην Ουάσινγκτον. Δεν είναι ότι οι Δανοί διέπονται από ακραίο φιλοαμερικανισμό. Ωστόσο, δεν μπορούσαν παρά να αγαπήσουν τον Ρούφους Γκίφορντ, τον πρέσβη με εμφάνιση μοντέλου και στόφα σταρ.

Ο Γκίφορντ τόσο με το reality του «Είμαι ο πρέσβης», που μεταδιδόταν από τη δανική δημόσια τηλεόραση και αναμεταδιδόταν από το Netflix, όσο και με το βιβλίο μαγειρικής του και τη βιογραφία του που ξεπούλησε, επαναπροσδιόρισε την έννοια του διπλωμάτη.
Ο 42χρονος Γκίφορντ, γιος τραπεζίτη από τη Μασαχουσέτη, που υπήρξε οικονομικός διευθυντής της προεκλογικής καμπάνιας του Ομπάμα το 2012 ενώ έχει διατελέσει και βοηθός παραγωγής στο Χόλιγουντ, προσγειώθηκε στην Κοπεγχάγη το 2013 σε ηλικία μόλις 39 ετών και έγινε ο 6ος ανοιχτά ομοφυλόφιλος πρέσβης στην ιστορία των ΗΠΑ.

Η ιδέα για ένα ριάλιτι προέκυψε όταν ο Δανός παραγωγός Ερικ Χάνσεν έπεσε πάνω στο επίσημο βίντεο παρουσίασης του νέου πρέσβη. Οταν το είδε, σκέφτηκε ότι θα είχε ενδιαφέρον μια εκπομπή που θα παρακολουθούσε τον νέο πρέσβη στη διαδικασία της γνωριμίας του με τη Δανία. Η πρόταση δεν άργησε να γίνει, αλλά το περιβάλλον του Γκίφορντ δίσταζε, ειδικά ο σύντροφός του, ο κτηνίατρος Στίβεν Ντε Βίνσεντ.

Τελικά ο πρέσβης είχε τον τελευταίο λόγο, που ήταν το «ναι», καθώς μέσα σε αυτήν την πρόταση είδε μια ευκαιρία να δώσει ξανά αίγλη στην εικόνα της χώρας που εκπροσωπούσε. Το ριάλιτι «Jeg er ambassadoren fra Amerika» -που μεταδόθηκε για δύο σεζόν, το 2014 και το 2015- σάρωσε σε τηλεθέαση, με αποτέλεσμα τα πλάνα που έδειχναν τον Αμερικανό πρέσβη σε επαφές με υπουργούς της Δανίας ή στο σπίτι του μαζί με τον σύντροφό του και τον σκύλο τους, ή στο πατρικό του στο Μάντσεστερ Μπάι Δε Σι, να μπουν στο σπίτι του μέσου Δανού.

Ο Αμερικανός πρέσβης δεν δίστασε να μιλήσει για πολύ προσωπικά πράγματα, όπως η ταραγμένη εφηβεία του αλλά και η δύσκολη απόφασή του να κάνει το coming out. Μοιράστηκε δε και μια άκρως προσωπική στιγμή, όπως ήταν ο γάμος του με τον Ντε Βίνσεντ, που έγινε στο δημαρχείο της Κοπεγχάγης τον Οκτώβριο του 2015. Η θητεία του θεωρείται κάτι περισσότερο από επιτυχημένη και τώρα που αποχαιρετά την πρεσβεία, σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ της γαλλικής «Monde», ο Γκίφορντ σκέφτεται να δοκιμάσει μια διαφορετική πτυχή της πολιτικής, αφού έχει βάλει πλώρη για το πόστο του κυβερνήτη της Μασαχουσέτης.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ...

Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΩΝ LUSH

Eταιρεία καλλυντικών χρησιμοποιεί γκέι ζευγάρια ενόψει Αγίου Βαλεντίνου

Η βρετανική εταιρεία έκανε τουίτ τη φωτογραφία ενός ερωτευμένου ζευγαριού αντρών

Λίγες μόνο μέρες απέχουμε από τη "γιορτή των ερωτευμένων" στις 14 Φεβρουαρίου, και ενόψει Αγίου Βαλεντίνου η εταιρεία καλλυντικών Lush αποφάσισε να στείλει τα δικά της μηνύματα. 

Στο πλαίσιο της γιορτής, η Lush αποφάσισε να διαφημίσει τα προϊόντα της με ζευγάρια να εμφανίζονται ευτυχισμένα μαζί σε μπανιέρες, με τη διαφορά ότι τα ζευγάρια αυτά είναι ομόφυλα και όχι ετερόφυλα. 

Έτσι, η βρετανική εταιρεία έκανε τουίτ τη φωτογραφία ενός ερωτευμένου ζευγαριού αντρών, ενώ στην αμερικανική ιστοσελίδα της έχει παρουσιάζεται και ένα γυναικείο ζευγάρι που παίζει ανέμελα με τις σαπουνόφουσκες. 

Μέχρι στιγμής, οι αντιδράσεις στη Βρετανία είναι συντριπτικά θετικές για την πρωτοβουλία της Lush, με πολλούς να θεωρούν ότι η εταιρεία συμβάλλει στο να υπάρχει ισοτιμία και ισονομία και στον έρωτα. (skai.gr)

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ - 21/1/2017

ΒΡΑΖΙΛΙΑ. ΜΑΧΑΙΡΩΣΕ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ

Έγκλημα ΣΟΚ: 32χρονη μαχαίρωσε μέχρι θανάτου τον γιο της επειδή ήταν ομοφυλόφιλος!

star.gr

Φρίκη και αποτροπιασμό προκαλεί η δολοφονία ενός 17χρονου από την ίδια του την μητέρα!

Όπως μετέδωσε το Fox News, η 32χρονη Tatiana Lozano Pereira, δεν μπορούσε με τίποτα να «χωνέψει» πως ο έφηβος γιος της ήταν ομοφυλόφιλος

Γι΄αυτό και αποφάσισε να… του δώσει ένα μάθημα, καλώντας τον να επιστρέψει στο σπίτι μετά τον καυγά που είχαν την παραμονή των Χριστουγέννων.

Ο Itaberli Lozano, ανίδεος για το τραγικό τέλος που του επεφύλασσε η μοίρα, πήγε να δει την μητέρα του,αλλά αντί για εκείνη του την είχαν στημένη δυο κακοποιοί που η 32χρονη είχε προσλάβει προκειμένου να τον χτυπήσουν για τιμωρία.

Στην πορεία, και ενώ ο 17χρονος γιος ήταν χτυπημένος στο πάτωμα, η 32χρονη  άλλαξε γνώμη και τους διέταξε να τον σκοτώσουν.

Όταν εκείνοι αρνήθηκαν και έφυγαν, πήρε ένα μαχαίρι κουζίνας και τον μαχαίρωσε, ανακοίνωσαν οι αρχές.

Η 32χρονη που ομολόγησε στην αστυνομία το στυγερό έγκλημα κατά τη διάρκεια της πρώτης ανάκρισης, είπε πως απομάκρυνε το πτώμα του παιδιού της με την βοήθεια του συζύγου της, που ήταν πατριός του παιδιού και πως τελικά έκαψαν το πτώμα σε μια φυτεία ζαχαροκάλαμου προκειμένου να χαθούν τα ίχνη της δολοφονίας. Δύο μέρες αργότερα δήλωσε την εξαφάνισή του.

Το απανθρακωμένο σώμα του Lozano βρέθηκε στις 7 Ιανουαρίου, ενώ σύμφωνα με τον θείο του 17χρονου Dario Rosa, αλλά και άλλους συγγενείς, η μητέρα του τον είχε απορρίψει από καιρό και είχε οργιστεί όταν έμαθε για την ομοφυλοφιλία του. Πληροφορίες αναφέρουν πως προσπαθώντας να υπερασπιστεί τον εαυτό της,η μητέρα είπε πως ο Itaberli έκανε χρήση ναρκωτικών, ήταν επιθετικός και έφερνε άντρες στο σπίτι. Ωστόσο ο θείος του παιδιού είπε πως οι ισχυρισμοί αυτοί είναι ψέματα και πως αιτία για το έγκλημα ήταν η ομοφυλοφιλία του 17χρονου.

ΓΙΑΤΡΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΤΥΧΕΙ...

Μετά το με το «σάλιο κολλάει το AIDS» του πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννη Μιχελογιαννάκη και τον ιό ΧΙΒ του αναπληρωτή υπουργού Υγείας, Παύλου Πολάκη, ένας ακόμη ιατρός της πολιτικής αναλύει και αποδεικνύει ιατρικά πως δεν είναι ομοφοβικός, αλλά η ομοφυλοφιλία είναι ασθένεια και μάλιστα κολλητική! (athensvoice.gr)

Την σαφή ενόχληση του Κ. Μητσοτάκη προκάλεσε η δήλωση του βουλευτή κ. Γιακουμάτου περί ομοφυλοφιλίας. Συγκεκριμένα ο βουλευτής της ΝΔ μιλώντας στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» ανέφερε:

«Δεν είμαι ομοφοβικός. Απλώς πρέπει να έχουνε όλοι παραδείγματα. Άμα δεις στην τηλεόραση όλα τα παραδείγματα είναι το 90%, τα πετυχημένα, ομοφυλοφιλικά. Όταν το παιδί βλέπει ότι ανεβαίνει, ανεβαίνει, ε… κολλάει. Είναι κολλητική αρρώστια».

Η τοποθέτηση προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων με τον ίδιο τον πρόεδρο της ΝΔ K. Mητσοτάκη να κάνει σχετικό tweet: «Η δήλωση του κ. Γιακουμάτου ήταν ατυχής. Του ζήτησα να ανακαλέσει & να ζητήσει συγγνώμη απ' όσους έθιξε. Η Ν.Δ. δεν ανέχεται καμία διάκριση».

Ο ίδιος ο βουλευτής εξέδωσε ανακοίνωσε που μεταξύ άλλων αναφέρει: «Δεν υπήρξα και δεν είμαι ομοφοβικός το οποίο δηλώνω ξεκάθαρα. Και όπως δηλώνω ρητά σέβομαι απόλυτα τον σεξουαλικό προσανατολισμό κάθε ανθρώπου. Το επίμαχο σημείο αναφέρεται  σε μια συζήτηση για τα πρότυπα. Είμαι 40 χρόνια ειδικός παθολόγος και δεν θα μπορούσα να πω ποτέ ότι η ομοφυλοφιλία είναι ασθένεια.Έχω ψηφίσει και το σύμφωνο συμβίωσης και το νομοσχέδιο για την άρση οποιασδήποτε διάκρισης .Για όλους όσους εξαιτίας της παραπληροφόρησης όχι αθώων δημοσιογραφικών οργάνων εθίγησαν ζητώ συγγνώμη» (kathimerini.gr)

OUT OF IRAQ

Οι άνδρες που ερωτεύτηκαν στο εμπόλεμο Ιράκ και έφτασαν στην άλλη άκρη για να ζήσουν μαζί

Στρατιώτης και διερμηνέας ζουν, πλέον, ευτυχισμένοι στην Αμερική - Αυτή είναι η ιστορία τους που έγινε ντοκιμαντέρ

newsbeast.gr, 15/1/2017

Το 2003 ο Nayyef Hrebid βρέθηκε στη δίνη του πολέμου στο Ιράκ. Απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών, αποφάσισε να δουλέψει ως μεταφραστής για τον Αμερικανικό Στρατό, αφού δεν μπορούσε να βρει δουλειά στο αντικείμενο των σπουδών του.

«Τοποθετήθηκα στο Ραμάντι, ήταν το χειρότερο μέρος για να βρίσκεται κανείς εκείνη την εποχή. Βγαίναμε για περιπολίες και ο κόσμος σκοτωνόταν από αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς και πυρά ελεύθερων σκοπευτών. Αναρωτιόμουν "γιατί είμαι εδώ; Γιατί το κάνω αυτό;"».

Υπήρξε όμως μια συνάντηση, με έναν στρατιώτη του ιρακινού στρατού, που τα άλλαξε όλα.

«Εκεί που καθόμουν εμφανίστηκε αυτός ο τύπος. Τα μαλλιά του ήταν μαύρα και έλαμπαν κι εκείνος χαμογελούσε. Είπα μέσα μου "θεέ μου, αυτός ο άνδρας είναι πολύ όμορφος". Ένιωσα σαν να είχε συμβεί κάτι πολύ όμορφο σε εκείνο το πολύ άσχημο μέρος».

Ο Nayyef Hrebid

Ο Hrebid έκρυβε τη σεξουαλική του ταυτότητα. Δεν είχε αποκαλύψει την ομοφυλοφιλία του καθώς οι σχέσεις μεταξύ ομοφύλων είναι ταμπού στο Ιράκ και οι ομοφυλόφιλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο βίαιων επιθέσεων, εξηγεί το BBC.

Παρότι η ομοφυλοφιλία είναι νόμιμη στη χώρα, ακτιβιστές καταγγέλλουν στοχευμένες θανάσιμες επιθέσεις σε πολλούς άνδρες ομοφυλόφιλους και μερικές γυναίκες. Τη διετία 2015-2016 το Ισλαμικό Κράτος εκτέλεσε πολλούς άνδρες κατηγορώντας τους για ομοφυλοφιλία - πετώντας κάποιους από τις οροφές κτιρίων.

«Στο Ιράκ, το να είσαι γκέι είναι πολύ λάθος και ντροπιάζει την οικογένειά σου. Μπορείς ακόμα και να σκοτωθείς, οπότε πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός» λέει.

Αυτό που ο Hrebid δεν είχε τότε συνειδητοποιήσει είναι πως και ο στρατιώτης που είχε δει, ο Btoo Allami, τον είχε προσέξει και είχε νιώσει έλξη για εκείνον.

Ο Btoo Allami

«Ένιωθα εκείνο το παράξενο συναίσθημα σαν να βρήκα κάποιον που έψαχνα. Τα συναισθήματά μου εντείνονταν με τον καιρό και ήξερα πως ήθελα να του μιλήσω» λέει από την πλευρά του ο Allami.

Η ευκαιρία να γνωριστούν ήρθε όταν συμμετείχαν σε κοινή αποστολή στο νοσοκομείο της πόλης.

«Επιστρέφαμε μετά τις περιπολίες και μια μέρα ο Btoo με προσκάλεσε να φάω μαζί του και με τους άλλους στρατιώτες και να συζητήσουμε» αφηγείται ο Hrebid. «Συζητούσαμε και τα επόμενα βράδια και τα αισθήματά μου για εκείνον δυνάμωναν».

Τρεις ημέρες αργότερα βρήκαν μια δικαιολογία και βγήκαν έξω για να μιλήσουν μόνοι τους. Κάθισαν στο χώρο που στάθμευαν τα οχήματα, που ήταν γεμάτος αμερικανικά Humvees. «Ένιωσα πολύ κοντά του, πως είχε έρθει η ώρα να πω κάτι» θυμάται ο Allami. «Έτσι, του μίλησα για τα αισθήματά μου, του είπα πως τον αγαπώ. Εκείνος με φίλησε κι έφυγε. Ήταν μια υπέροχη νύχτα. Τις επόμενες δύο ημέρες δεν μπόρεσα να φάω μπουκιά…».

Η σχέση τους προχώρησε κι έτσι περνούσαν ολοένα και περισσότερο χρόνο μαζί. Στις αποστολές ο Hrebid προσπαθούσε να είναι κοντά στον Allami παρότι θα έπρεπε να είναι με τους Αμερικανούς. Περπατούσαν μαζί και έβγαζαν μαζί φωτογραφίες.

Προφανώς σύντομα το πρόσεξαν οι Αμερικανοί και οι Ιρακινοί συνάδελφοί τους. «Είπα στον Αμερικανό προϊστάμενό μου για τον Btoo κι εκείνος με βοήθησε για να μπορέσει να μείνει μαζί μου στο αμερικανικό στρατόπεδο για μερικά βράδια» αφηγείται ο Hrebid.

«Αλλά κάποιοι άλλοι στρατιώτες σταμάτησαν να μου μιλούν όταν ανακάλυψαν πως είμαι γκέι. Ένας φίλος μου διερμηνέας, από την πόλη μου, έφτασε να με χτυπήσει με ένα ραβδί, μου έσπασε το χέρι» προσθέτει.

Το 2007 οι Hrebid και Allami μεταφέρθηκαν στην περιοχή Ντιγουανίγια στο νότιο Ιράκ. Ήταν τυχεροί γιατί ήταν στην ίδια πόλη αλλά και πάλι έπρεπε να κρατούν τη σχέση τους μυστική.

Το 2009 ο Hrebid υπέβαλε αίτηση για άσυλο στις ΗΠΑ καθώς η εμπλοκή του με τον αμερικανικό στρατό έκανε πολύ επικίνδυνη την παραμονή του. «Πίστευα πως θα πήγαινα πρώτα εγώ και μετά θα ήταν εύκολο να ακολουθήσει και ο Btoo. Ήξερα πως αν μέναμε στο Ιράκ δεν είχαμε μέλλον. Θα καταλήγαμε παντρεμένοι με γυναίκες και θα κρυβόμαστε όλη την υπόλοιπη ζωή μας» θυμάται.

Του χορηγήθηκε καθεστώς ασύλου κι εγκαταστάθηκε στο Σιάτλ. Ωστόσο οι προσπάθειές του να βρει βίζα για να μεταφερθεί εκεί και ο Allami απέτυχαν. Εντωμεταξύ η οικογένεια του Allami είχε ανακαλύψει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό και τον πίεζε να παντρευτεί γυναίκα. Με τη βοήθεια του Michael Failla, φίλου του Hrebid και ιερέα σε εκκλησία του Σιάτλ, κατάφερε να διαφύγει στη Βηρυτό.

«Δεν ήταν εύκολη απόφαση, είχα συμβόλαιο 25 ετών με τον στρατό» εξηγεί ο Allami «και ήμουν το μόνο στήριγμα της οικογένειάς μου. Αλλά ήξερα πως έπρεπε να είμαι με τον Nayyef».

Τότε έκανε αίτηση στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες προκειμένου να μετεγκατασταθεί αλλά η τουριστική βίζα του έληξε πριν λυθεί η υπόθεσή του. Έτσι, ως παράνομος μετανάστης έπρεπε να κρύβεται από στρατιώτες και σημεία ελέγχου για να μην τον πιάσουν και τον ξαναστείλουν στο Ιράκ.

«Η αναμονή ήταν δύσκολη, ένιωθα να έχω κολλήσει και να μην προχωρώ. Αλλά όποτε μιλούσα στον Nayyef με έκανε να νιώθω πιο δυνατός» αφηγείται.

Μιλούσαν μέσω Skype κάθε μέρα.

«Με παρακολουθούσε να φτιάχνω πρωινό κι εγώ τον έβλεπα να μαγειρεύει βραδινό και μιλούσαμε σαν να ζούσαμε μαζί» περιγράφει ο Hrebid.

Ο Allami πέρασε από συνέντευξη στην Ύπατη Αρμοστεία πολλές φορές αλλά η αίτησή του «κολλούσε» σε προβλήματα και καθυστερήσεις. Για ακόμα μια φορά παρενέβη με σωτήριο τρόπο ο Michael Failla, που ταξίδεψε δύο φορές μέχρι τη Βηρυτό για να μιλήσει υπέρ του.

Περιμένοντας την απόφαση της Ύπατης Αρμοστείας, ο Allami πέρασε από συνέντευξη και στην πρεσβεία του Καναδά στον Λίβανο και με τη βοήθεια του Failla κατάφερε να ταξιδέψει στο Βανκούβερ τον Σεπτέμβριο του 2013.

Έτσι ο ένας ήταν στο Βανκούβερ και ο άλλος στο Σιάτλ. Το ζευγάρι χώριζε πλέον απόσταση 225 χιλιομέτρων- και τα σύνορα. Ο Hrebid επισκεπτόταν τον Btoo κάθε Σαββατοκύριακο και κάθε μέρα που δεν είχε δουλειά.

Παντρεύτηκαν στον Καναδά τον Φεβρουάριο του 2014 και στη συνέχεια ο Hrebid ζήτησε αμερικανική βίζα για τον σύζυγό του πλέον Allami. Ένα χρόνο αργότερα τους κάλεσαν για συνέντευξη στην αμερικανική υπηρεσία μετανάστευσης στο Μόντρεαλ.

«Η πτήση ήταν μεγάλη, έξι ή επτά ώρες, και είχε παγωνιά, 27 βαθμούς κάτω από το μηδέν» θυμάται ο Hrebid. «Η υπάλληλος μας έκανε 3-4 ερωτήσεις και ύστερα από δέκα λεπτά είπε στον Btoo: μπορείτε να ζήσετε ως μετανάστης στις ΗΠΑ. Χρειάστηκε να της ζητήσω να επαναλάβει αυτό που είχε πει. Έκλεισα με το χέρι μου το στόμα μου για να μην ουρλιάξω. Βγήκαμε έξω, έκλαιγα κι έτρεμα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω πως επιτέλους ήταν αλήθεια. Θα ζούσαμε μαζί στο μέρος όπου θέλαμε!»

Τον Μάρτιο του 2015 οι Hrebid και Allami ταξίδεψαν από το Βανκούβερ στο Σιάτλ και αποφάσισαν να ξαναπαντρευτούν στις ΗΠΑ.  «Δεν γιορτάσαμε στον πρώτο μας γάμο και θέλαμε να γίνουν όλα όπως τα ονειρευόμασταν. Ήταν η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής μου» εξομολογείται ο Hrebid.

Σήμερα, όπως γράφει το BBC, ζουν μαζί στο Σιάτλ. Ο Hrebid είναι πλέον διευθυντής τμήματος στον κλάδο της διακόσμησης σπιτιού- και Αμερικανός πολίτης. Ο Allami έχει πράσινη κάρτα και αναμένεται να πάρει την αμερικανική υπηκοότητα τον επόμενο χρόνο. Εργάζεται ως επόπτης κτιρίων.

Η ιστορία τους έγινε ντοκιμαντέρ με τίτλο «Out of Iraq», το οποίο έκανε πρεμιέρα πέρσι στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Λος Άντζελες.

«Δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε. Μπορώ να του κρατώ το χέρι όταν περπατάμε στο δρόμο» λέει ο Hrebid και ο Allami συμφωνεί: «Είναι τόσο διαφορετικά τώρα για μας. Πριν νιώθαμε σαν να μην είχαμε ελπίδα αλλά τώρα νιώθουμε οικογένεια. Είναι μια πόλη φιλική προς τους γκέι. Ζω το όνειρό μου. Είμαι ελεύθερος».

ΠΕΝΗΝΤΑ!

Πενήντα! Πενήντα;

Κοσμάς Βίδος (tovima.gr, 15/1/2017)

Σαν τον επισκέπτη, που εσύ τον καλοδέχεσαι αλλά αυτός εισβάλλει στο σπίτι σου με κακές διαθέσεις. Για να σε αναστατώσει, να επιβληθεί με ανάγωγο τρόπο. Κάπως έτσι κατέφθασε το 2017 στη δική μου ζωή. Καταφέρνοντάς μου χτύπημα κάτω από τη ζώνη. Και εγώ που το περίμενα έμπλεος ελπίδας, ζαλισμένος ακόμη από τη διάψευση, παίρνω βαθιές ανάσες για να ανακτήσω την ηρεμία και την αισιοδοξία μου. Είναι εξάλλου νωρίς για να αρχίσω να μετρώ έως τον ερχομό του 2018, που ελπίζω πως θα είναι τουλάχιστον πιο ευγενικό από τον νέο χρόνο. Ο οποίος νέος χρόνος με περίμενε τις πρώτες ώρες της πρώτης πρώτου, στο τρένο, με τη μορφή ενός όμορφου και καλοντυμένου αγοριού. Τόσο όμορφου και καλοντυμένου (συνδυασμός κλασικού και σπορ, σαν φωτογραφία από περιοδικό μόδας) που δεν γινόταν να μην το προσέξεις. Ηταν καθισμένο δίπλα στην πόρτα, εκεί που στάθηκα κι εγώ όρθιος, κρατώντας τη χειρολαβή. Εριξα ένα βλέμμα γύρω, στους αγέλαστους συνταξιδιώτες, σκέφτηκα πόσο βρώμικα είναι τα βαγόνια των εν Ελλάδι τρένων, και στράφηκα προς το αγόρι που εκείνη την ώρα έστελνε μηνύματα στο κινητό του.

Παρατηρούσα από πάνω μέχρι κάτω το άψογο της εμφανίσεώς του, όταν εκείνο με κοίταξε, χαμογέλασε και σηκώθηκε λέγοντας: «Παρακαλώ, καθίστε». «Δεν μπορεί», σκέφτηκα, «είμαι πολύ νέος για να μου συμβαίνει κάτι τέτοιο». Και όμως! Μου είχαν, για πρώτη φορά στη ζωή μου, προσφέρει τη θέση τους. «Καθίστε, προηγείστε». Προηγούμαι γιατί; Είσαι το πολύ δεκαπέντε, είμαι πενήντα. Σιγά τη διαφορά, τριάντα πέντε μόλις χρόνια. Τριάντα πέντε; Θα μπορούσε να είναι γιος μου. Από την άλλη, τα πενήντα δεν είναι μια ηλικία που δικαιολογεί να σου προσφέρουν τη θέση τους. Τόσο χάλια δείχνω; Στράφηκα προς το καταμουντζουρωμένο τζάμι του παραθύρου ζητώντας στο καθρέφτισμα του ειδώλου μου την επιβεβαίωση της ακμαιότητάς μου. Είδα έναν κύριο με κάτασπρα γένια δίπλα στο σύνθημα «Φασίστες κουφάλες, έρχονται κρεμάλες». Αυτό φταίει! Τα γένια που άφησα τους τελευταίους μήνες. Να τα κόψω, να τα βάψω κομοδινί ή να συνεχίζω να γηράσκω αεί διδασκόμενος; Το κομοδινί απορρίπτεται, καθώς και κάθε άλλη απόχρωση βαφής: δεν ξεχνώ εκείνη τη σκηνή στον «Θάνατο στη Βενετία» του Τόμας Μαν (και στην κατά Λουκίνο Βισκόντι κινηματογραφική και στην κατά Μπέντζαμιν Μπρίτεν οπερατική εκδοχή) όπου η μπογιά των μαλλιών του μεσήλικου ήρωα λιώνει υπό το φως του μεσογειακού ήλιου και κυλάει στο μέτωπό του. Θα τα κρατήσω, λοιπόν, τα μούσια στο αρχοντικό λευκό τους. Ισως να πάρω και ένα πτυσσόμενο μπαστούνι, από εκείνα που τα έχεις στην τσάντα και όταν νιώθεις αστάθεια (καταστάσεις της ηλικίας) τα ξεδιπλώνεις με μια ταχυδακτυλουργική κίνηση και εντυπωσιάζεις.

«Ετσι, θα γεράσω με χάρη» ανακοίνωσα στην Ισμήνη περιγράφοντάς της το περιστατικό στο τρένο και ζητώντας την άποψή της για την εικόνα που παρουσιάζω αλλά και για τη νοητική κατάσταση του δεκαπεντάχρονου που είδε στο πρόσωπό μου τον παππού του. «Εγώ καταρρέω ή αυτό ήταν χαζό;». Με διαβεβαίωσε πως δεν μοιάζω πενηντάρης (γι' αυτό είναι οι φίλες) και μου αποκάλυψε πως και σε εκείνη που είναι σαράντα και που επίσης δεν της φαίνονται τα χρόνια της (όπως τη διαβεβαίωσα με τη σειρά μου - γι' αυτό είναι οι φίλοι) έχουν προσφέρει τη θέση τους περισσότερες από μία φορές. Αυτό με έκανε να νιώσω καλύτερα. Δεν είναι το πρόωρο γήρας, είναι που η νέα γενιά τα έχει κάνει σαλάτα με τις ηλικίες. Τότε θυμήθηκα πως πριν από περίπου τριάντα χρόνια, όταν πρωτοήρθα στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη φιλόδοξος εικοσάρης, όλοι σχεδόν οι ήδη φτασμένοι συνάδελφοι που με υποδέχτηκαν ήταν πάνω κάτω σαραντάρηδες. Και όμως, στα μάτια μου είχαν φανεί τόσο μεγάλοι! Τώρα, νιώθω παράξενα όταν ένα νέο παιδί μού μιλάει στον πληθυντικό, τη στιγμή που αν δεν μου μιλήσει στον πληθυντικό σχολιάζω την κακή αγωγή που του έχουν δώσει οι γονείς του. Εντάξει, μεγαλώνω κι εγώ. Και σταματάω, για να μην εκτεθώ με σκέψεις που περισσότερο επιβεβαιώνουν τον φόβο και τη σύγχυση μπροστά στον χρόνο παρά τη συμφιλίωση με αυτόν. Εξάλλου, τι τριάντα, τι σαράντα, τι πενήντα... Πενήντα! Πενήντα; Δηλαδή μισός αιώνας. Πότε έφτασα εδώ και δεν το πήρα είδηση;

Ο ΦΙΛΑΘΗΝΑΙΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ

Αδριανός και Αντίνοος (Βρετανικό Μουσείο)

Μουσειακή παρουσίαση πορτραίτου του Αδριανού στο Μουσείο Ακρόπολης

Πορτραίτο του αυτοκράτορα Αδριανού. Βρέθηκε στη λεωφόρο Συγγρού. 

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο ΕΑΜ 3729

Το Μουσείο της Ακρόπολης τιμά την επέτειο των 1900 χρόνων από την άνοδο στο θρόνο του φιλαθήναιου αυτοκράτορα Αδριανού με τη μουσειακή παρουσίαση ενός έξοχου πορτραίτου του αυτοκράτορα που είχε βρεθεί στη λεωφόρο Συγγρού και με ένα ενδιαφέρον βίντεο, παραγωγής του Μουσείου, στο οποίο αναδεικνύεται το τεράστιο οικοδομικό πρόγραμμα του αυτοκράτορα για την Αθήνα του 2ου αιώνα μ.Χ.
Το έργο του Αδριανού σηματοδοτεί την αναγέννηση των ελληνικών Γραμμάτων και Επιστημών στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Η λιτή αλλά εντυπωσιακή παρουσίαση θα διαρκέσει από 15.1.2017 έως 31.3.2017. Οι επισκέπτες μπορούν να την παρακολουθήσουν στο ισόγειο του Μουσείου, ελεύθερα, καθημερινά κατά τις ώρες λειτουργίας του.
Μουσειακή παρουσίαση του οικοδομικού προγράμματος του Αυτοκράτορα Αδριανού για την Αθήνα του 2ου αιώνα μ.Χ
1. Το 2017 συμπληρώνονται 1900 χρόνια από την άνοδο στο θρόνο του Αδριανού, του θαυμαστή και ευεργέτη της Αθήνας. Το Μουσείο της Ακρόπολης θυμίζει το τεράστιο πρόγραμμα του αυτοκράτορα που ανανέωσε τον αστικό ιστό της Αθήνας και σηματοδότησε την αναγέννηση των ελληνικών Γραμμάτων και Επιστημών στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
2. Πάνω στον αρχαίο δρόμο από την Ακρόπολη στο Ολυμπιείο υψώθηκε μια διώροφη πύλη που έδειχνε το όριο ανάμεσα στην παλιά Αθήνα (την πόλη του Θησέα) και στη νέα πόλη (την πόλη του Αδριανού). Η αθηναϊκή Νεάπολη απλώνεται κάτω από το Ζάππειο και τον Εθνικό Κήπο. Έως τώρα οι ανασκαφές έχουν εντοπίσει πολυτελείς επαύλεις, λουτρά και ένα γυμνάσιο.
3. Το 131/2 μ.Χ. σε μια λαμπρή τελετή ο Αδριανός εγκαινίασε στο πανάρχαιο τέμενος του Ολυμπίου Διός, το ναό του θεού που είχε αρχίσει να χτίζεται τον 6ο αι. π.Χ αλλά ολοκληρώθηκε μόνο με την παροχή τεραστίων πιστώσεων από τον αυτοκράτορα. Ο γιγαντιαίος κορινθιακός ναός απέναντι από την Ακρόπολη ήταν διπλάσιος σε μέγεθος από τον Παρθενώνα και στο εσωτερικό του στήθηκε το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός.
4. Το κτήριο του ναού με εμβαδό 5.000τ.μ περίπου ήταν ενταγμένο συμμετρικά μέσα σ’ ένα ορθογώνιο περίβολο με περίμετρο 673 μέτρα. Κατά μήκος του περιβόλου ήταν στημένοι εκατοντάδες χάλκινοι αδριάντες του αυτοκράτορα αφιερωμένοι από τις ελληνικές πόλεις. Έξω από τη δυτική πλευρά του ναού δέσποζε ένα κολοσσικό άγαλμα του αυτοκράτορα αφιερωμένο από την Αθήνα που κοίταζε προς την Ακρόπολη και ήταν ορατό από μακριά .

5. Προγραμματισμένα κάλεσε το 131/2μ.Χ ο Αδριανός τις ελληνικές πόλεις να μετάσχουν σ’ ένα μόνιμο «Συνέδριον των Πανελλήνων» με έδρα την Αθήνα. Σκοπός αυτού του Πανελληνίου ήταν η αναβίωση της κλασσικής Ελλάδας και η ενίσχυση του γοήτρου των Ελευσινιακών Μυστηρίων. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας λατρεύτηκε ως Πανελλήνιος.
6. Ένα πολύ σημαντικό κτήριο του Αδριανού στην Αθήνα ήταν το Πάνθεον (θεοῖς τοῖς  πᾶσιν  ἱερόν κοινόν), όπου ήταν αναγεγραμμένες αναφορές για όλα τα ιερά κτήρια , τα αναθήματα και στις δωρεές του αυτοκράτορα προς τις πόλεις των Ελλήνων αλλά και των Βαρβάρων . Το Πάνθεον ταυτίστηκε με τα εντυπωσιακά ερείπια ενός τρίκλιτου ναού στην οδό Αδριανού στην Πλάκα.
7. Στην καρδιά της Αθήνας ανάμεσα στη Αγορά και την Ακρόπολη, έχτισε ο Αδριανός σε μια έκταση 10.000τ.μ το περίφημο συγκρότημα της Βιβλιοθήκης που διέθετε εκτός από το τριώροφο βιβλιοστάσιο, αναγνωστήρια, χώρους διδασκαλίας, στοές για φιλοσοφικούς περιπάτους, κήπους και τεχνητή λιμνούλα για αναψυχή. Στόχος του αυτοκράτορα ήταν να δημιουργήσει ένα χώρο πανεπιστημιακών σπουδών αντάξιο της φήμης της αρχαίας Αθήνας στα Γράμματα και τις Επιστήμες.
8. Ο Αδριανός αντιμετώπισε το θέμα της υδροδότησης της νέας Αθήνας κατασκευάζοντας ένα υδραγωγείο μήκους 18 χιλιομέτρων, που μετέφερε τα άφθονα νερά από τις πηγές της Πάρνηθας στο Λυκαβηττό. Εκεί χτίστηκε δεξαμενή 500 κυβικών μέτρων, η οποία επενδύθηκε με πρόσοψη από 4 ιωνικούς κίονες. Η αναμνηστική επιγραφή που χαράχτηκε στο επιστύλιο βρίσκεται σήμερα στον Εθνικό Κήπο.
9. Εντελώς ιδιαίτερη εκτίμηση είχε ο Αδριανός για τα Ελευσίνια Μυστήρια στα οποία μυήθηκε και ο ίδιος ήδη στην πρώτη επίσκεψή του το 124μ.Χ. Για να διευκολύνει την πορεία της Ιερής Πομπής προς το ιερό κατασκεύασε μνημειακή γέφυρα στον Ελευσινιακό Κηφισό, ο οποίος συχνά πλημμύριζε. Η γέφυρα είχε μήκος 50μ. , πλάτος 5,30μ και στηριζόταν σε 4 τόξα. Είναι μία από τις ελάχιστες γέφυρες που σώθηκαν από την αρχαιότητα.
10. Στον προαύλιο χώρο του Ιερού της Ελευσίνας στήθηκαν από τους Πανέλληνες δύο μνημειακές πύλες , η μία στο τέλος του δρόμου που ερχόταν από την Πελοπόννησο και η άλλη στο τέλος του δρόμου που ερχόταν από το λιμάνι της Ελευσίνας. Και οι δυο ήταν πιστά αντίγραφα της πύλης του Αδριανού στην Αθήνα. Οι επιγραφές με μεγάλα γράμματα στις δυο όψεις τους πληροφορούσαν τους επισκέπτες ότι είχαν στηθεί για τις δύο θεές της Ελευσίνας και για τον αυτοκράτορα, εννοώντας τον Ολύμπιο αυτοκράτορα Αδριανό.
11. Ο Αδριανός είναι ο πρώτος αυτοκράτορας που απεικονίζεται με γενειάδα φιλοσόφου, Το βλέμμα του αποστρέφεται τα επίγεια και ατενίζει προς τον ουρανό. Το στεφάνι από φύλλα βελανιδιάς φέρει έμβλημα τον αετό του Διός. Αυτός ο «πολιτικός στέφανος» χαρακτηρίζει τον αυτοκράτορα ως σωτήρα των πολιτών. Βρέθηκε στη λεωφόρο Συγγρού το 1933 και φυλάσσεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (130-140μ.Χ)

Παραγωγή: Μουσείο Ακρόπολης
Ιδέα και κείμενα: Δημήτρης Παντερμαλής
Εικόνα και επεξεργασία: Κώστας Αρβανιτάκης

ΡΕΥΣΤΗ ΑΓΑΠΗ - 4

Ο Πολωνός κοινωνιολόγος Ζίγκμουντ Μπάουμαν έχει μελετήσει ιδιαίτερα τις μεγάλες αλλαγές που επιφέρει στις ανθρώπινες και τις κοινωνικές σχέσεις η μετάβαση από το «σταθερό» στο «ρευστό» στάδιο της νεωτερικότητας.

Ο ρευστός σύγχρονος κόσμος στον οποίο κατοικούμε είναι ένα σύμπαν απορρυθμισμένο, εξατομικευμένο, εκτεθειμένο στη διαρκή ανασφάλεια και αβεβαιότητα που συνοδεύει τις επιταχυνόμενες μεταβολές. Η ρευστή νεωτερικότητα απεχθάνεται οτιδήποτε στέρεο και ανθεκτικό. Στο βιβλίο του «Ρευστή αγάπη» (Εστία, 2006) ερευνά αυτή τη νέα ευθραυστότητα των ανθρώπινων δεσμών. Η ακόλουθη συνέντευξη του Μπάουμαν δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «La Repubblica».

• Τι είναι αυτό που μας ωθεί να αναζητάμε πάντα νέες σχέσεις;

Η ανάγκη να αγαπάμε και να μας αγαπούν, σε μια διαρκή αναζήτηση ικανοποίησης, χωρίς ποτέ να είμαστε σίγουροι ότι είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι. Η ρευστή αγάπη είναι ακριβώς αυτό: μια αγάπη διαιρεμένη ανάμεσα στην επιθυμία για συγκινήσεις και στον φόβο του δεσμού.

• Επομένως είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε σύντομες σχέσεις ή να ζούμε μέσα στην απιστία.

Κανείς δεν είναι «καταδικασμένος». Μπροστά σε διάφορες δυνατότητες εναπόκειται σε μας η ευθύνη να επιλέξουμε. Ορισμένες επιλογές είναι πιο εύκολες και άλλες είναι πιο ριψοκίνδυνες. Εκείνες που είναι φαινομενικά λιγότερο δεσμευτικές είναι πιο απλές σε σχέση με εκείνες που απαιτούν προσπάθεια και θυσίες.

• Σήμερα ζούμε περισσότερες σχέσεις στη διάρκεια μιας ζωής. Είμαστε πιο ελεύθεροι ή μόνο πιο φοβισμένοι;

Ασφάλεια και ελευθερία είναι και οι δυο τους αξίες αναγκαίες, αλλά βρίσκονται σε σύγκρουση μεταξύ τους. Το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε για μεγαλύτερη ασφάλεια είναι λιγότερη ελευθερία και το τίμημα μιας μεγαλύτερης ελευθερίας είναι λιγότερη ασφάλεια. Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν μιαν ισορροπία, χωρίς ποτέ να το καταφέρνουν.

Το να γερνούν δυο άνθρωποι μαζί έχει γίνει παλιομοδίτικο;

Είναι η προοπτική των γηρατειών αυτή που θεωρείται ήδη παλιομοδίτικη, καθώς ταυτίζεται με τον περιορισμό των δυνατοτήτων επιλογής και την απουσία «νεωτερισμών». Εκείνων των «νεωτερισμών» που σε μια κοινωνία καταναλωτών έχουν εξυψωθεί στο υψηλότερο επίπεδο της ιεραρχίας των αξιών και θεωρούνται το κλειδί της ευτυχίας. Τείνουμε να μην ανεχόμαστε τη ρουτίνα, επειδή ήδη από την παιδική μας ηλικία έχουμε συνηθίσει να θέλουμε αντικείμενα «μιας χρήσης», για να τα αντικαθιστούμε γρήγορα. Δεν γνωρίζουμε πλέον τη χαρά των πραγμάτων που έχουν μεγάλη διάρκεια, που είναι καρποί της προσπάθειας και μιας επιμελούς εργασίας.η

• Καταλήξαμε να μετατρέψουμε τα συναισθήματα σε εμπορεύματα. Πώς μπορούμε να ξαναδώσουμε στον άλλον τη μοναδικότητά του;

Η αγορά διέβλεψε στην απελπισμένη ανάγκη μας για αγάπη την ευκαιρία πελώριων κερδών. Και μας δελεάζει με την υπόσχεση ότι θα μπορέσουμε να τα έχουμε όλα χωρίς κόπο: ικανοποίηση χωρίς εργασία, κέρδη χωρίς θυσίες, αποτελέσματα χωρίς προσπάθεια, γνώση χωρίς διαδικασία μαθητείας. Η αγάπη απαιτεί χρόνο και ενεργητικότητα. Σήμερα όμως το να ακούσουμε το πρόσωπο που αγαπάμε, το να αφιερώσουμε τον χρόνο μας για να βοηθήσουμε τον άλλον στις δύσκολες στιγμές, το να ανταποκριθούμε στις ανάγκες του και στις επιθυμίες του περισσότερο απ’ όσο στις δικές μας, έχει γίνει περιττό. Το να αγοράζουμε δώρα σε ένα κατάστημα αρκεί για να αντισταθμίζει τη δική μας έλλειψη συμπόνιας, φιλίας και ενδιαφέροντος. Μπορούμε όμως να αγοράσουμε τα πάντα εκτός από την αγάπη. Δεν θα βρούμε την αγάπη σε ένα κατάστημα. Η αγάπη είναι ένα εργοστάσιο που εργάζεται αδιάκοπα είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο και εφτά μέρες τη βδομάδα.

• Ίσως συσσωρεύουμε σχέσεις για να αποφύγουμε τους κινδύνους της αγάπης, λες και η «ποσότητα» θα μας καθιστούσε απρόσβλητους από την οδυνηρή αποκλειστικότητα των σχέσεων.

Ετσι είναι. Οταν αυτό που μας περιβάλλει γίνεται αβέβαιο, η αυταπάτη ότι έχουμε τόσες «δεύτερες επιλογές», που μας αποζημιώνουν για το βάσανο της προσωρινότητας, είναι ελκυστική. Το να μετακινούμαστε από τον ένα τόπο στον άλλο (που είναι περισσότερο ελπιδοφόρος επειδή δεν τον έχουμε ακόμα δοκιμάσει) φαίνεται πιο εύκολο και δελεαστικό από το να δεσμευόμαστε σε μια μακρά προσπάθεια επιδιόρθωσης των ατελειών του σημερινού τόπου διαμονής μας, προκειμένου να τον μετασχηματίσουμε σε αληθινή κατοικία μας και όχι μόνο σε ένα μέρος στο οποίο ζούμε. Η «αποκλειστική αγάπη» σχεδόν ποτέ δεν είναι απαλλαγμένη από οδύνες και προβλήματα, αλλά η χαρά βρίσκεται στην κοινή προσπάθεια για το ξεπέρασμά τους.

• Σε έναν κόσμο γεμάτο πειρασμούς μπορούμε να αντισταθούμε; Και γιατί;

Χρειάζεται να έχουμε πολύ ισχυρή θέληση για να αντισταθούμε. Ο Λεβινάς είχε μιλήσει για τον «πειρασμό του πειρασμού». Αυτό που στην πραγματικότητα επιθυμούμε είναι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε όταν νιώθουμε τον πειρασμό και όχι αυτό που ο πειρασμός υπόσχεται να μας δώσει. Επιθυμούμε αυτήν την κατάσταση επειδή είναι μια ρωγμή στη ρουτίνα. Από τη στιγμή που νιώθουμε τον πειρασμό νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι: κοιτάζουμε ήδη πέρα από τη ρουτίνα, αλλά δεν έχουμε ακόμα ενδώσει στον πειρασμό, δεν έχουμε ακόμα φτάσει στο σημείο από το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή. Μια στιγμή αργότερα, αν ενδώσουμε, η ελευθερία χάνεται και αντικαθίσταται από μια νέα ρουτίνα. Ο πειρασμός είναι μια παγίδα στην οποία τείνουμε να πέφτουμε χαρούμενα και με τη θέλησή μας.

• Εσείς όμως γράφετε: «Κανείς δεν μπορεί να γνωρίσει δυο φορές τον ίδιο έρωτα και τον ίδιο θάνατο». Ερωτευόμαστε μόνο μια φορά στη ζωή;

Δεν υπάρχει ένας κανόνας. Το ζήτημα είναι ότι κάθε έρωτας, όπως και κάθε θάνατος, είναι μοναδικός. Γι’ αυτόν τον λόγο κανείς δεν μπορεί να «μάθει να αγαπάει», όπως και κανείς δεν μπορεί να «μάθει να πεθαίνει».

• Το 1968 έλεγαν: «Τα θέλουμε όλα και αμέσως». Η επιθυμία μας για άμεση ικανοποίηση είναι και τέκνο εκείνης της περιόδου;

Το 1968 θα μπορούσε να είναι μια αφετηρία, αλλά η αφοσίωσή μας στην άμεση και χωρίς δεσμούς ικανοποίηση είναι το προϊόν της αγοράς, που κατόρθωσε να κεφαλαιοποιήσει την τάση μας να ζούμε το παρόν.

• Σε έναν κόσμο που καταναλώνει τα πάντα οι «ανθρώπινοι δεσμοί» είναι ένα εμπόδιο;

Οι ανθρώπινοι δεσμοί αντικαταστάθηκαν από τις «συνδέσεις». Ενώ οι δεσμοί απαιτούν δέσμευση και αφοσίωση, η «σύνδεση» και η «αποσύνδεση» είναι ένα παιχνίδι για παιδιά. Στο Facebook μπορούμε να έχουμε εκατοντάδες φίλους κινώντας ένα δάχτυλο. Το να αποκτά κανείς φίλους στη ζωή είναι πιο περίπλοκο. Αυτό που κερδίζουμε σε ποσότητα το χάνουμε σε ποιότητα. Αυτό που κερδίζουμε σε ευκολία (που νομίζουμε ότι είναι ελευθερία) το χάνουμε σε ασφάλεια.