Διάβασα
προ μηνών βιβλίο γνωστής συγγραφέως για τον Καβάφη, • «φιξιόν» που λένε •
-φριξιόν, ας μου επιτραπεί, για να διατυπώσω μονοκοπανιάς την άποψή μου. •
Μπήκα στον πειρασμό κάτι να γράψω σχετικά• αλλά είπα, άσε μωρέ, κοπίασε η γυναίκα,
κι ας της έκατσε το σουφλέ. • Διάβασα όμως στο «Βήμα» άρθρο ομότιμου καθηγητή
της Φιλοσοφικής Αθηνών • ο οποίος εκθειάζει ασυστόλως την εν λόγω φιξιόν. •Δικαίωμά του βεβαίως • αλλά γιατί όχι και
δικαίωμά μου εντέλει • να μην παρατηρήσω ότι στο εν λόγω πόνημα εμφανίζεται ο
Αλεξανδρινός • επισκεπτόμενος το Παρίσι • και στο μεταίχμιο υποτίθεται του
περάσματός του από τις μέτριες ώς τότε ποιητικές του επιδόσεις στην αληθινή
ποίηση • να αυνανίζεται κατ’ εξακολούθηση • -περιγραφές αδεξιότατες • και
ενοχλητικές τα μάλα-, • να αναφέρεται στη μητέρα του αποκαλώντας την συνεχώς «η
χοντρή», • να χαϊδεύει την πλάτη μιας πολυθρόνας στο λόμπι του ξενοδοχείου •
όπου μια σκληρή ίνα του υφάσματός της την φαντασιώνεται ως μια εξίσου σκληρή
τρίχα στους όρχεις Ρώσου χορευτή, συνοίκου στο ίδιο ξενοδοχείο, • κι αυτή η
σκληρή τρίχα να έρχεται και να επανέρχεται φορτικά, • «εμβλητική» τρίχα δηλαδή,
όχι αστεία • -κι ας μη συνεχίσω με άλλα δεινά της εν λόγω φιξιόν. •Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτό το φλου
αρτιστίκ «ψυχογράφημα» είναι τόσο ανιαρό • που μόνο η έκπληξή μου για τις
διάσπαρτες χοντράδες του με έκαναν να το αντέξω ώς το τέλος. • Η έκπληξή μου δε
για τον διθύραμβο του κ. ομοτίμου με κάνει τώρα να αναρωτιέμαι • τι ακριβώς απ’
αυτή τη βαρεμάρα τον ενθουσίασε. • Και πώς θα σχολίαζε ο αείμνηστος καθηγητής
μου Γ.Π. Σαββίδης • δεινός καβαφιστής • το εν λόγω καβαφογράφημα. •
Βασίλης
Αγγελικόπουλος (kathimerini.gr, 6/11/2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου