27.12.05

ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ. ΣΠΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

Image Hosted by ImageShack.us

.
Νομαρχιακή Κίνηση ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ /Συνασπισμός των πολιτώνΦιλίππου 51, 54631 Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310.222503, 409770, fax 2310.421196
(…) Η «Οικολογία Αλληλεγγύη» φιλοδοξεί να σπάσει το φράγμα της σιωπής και να θέσει επί τάπητος ζητήματα που σε άλλες χώρες της Ε.Ε. είτε συζητούνται από καιρό είτε ήδη βρίσκονται σε δρόμο επίλυσης.Μάλιστα, οι θετικές εξελίξεις στο θέμα της αναγνώρισης του γάμου των ομοφυλόφιλων στην Ισπανία αποτέλεσαν για εμάς τον καταλύτη για να οδηγηθούμε στη διαπίστωση ότι είναι πλέον καιρός να δοθεί η πρέπουσα έμφαση σε ένα θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που συναντάει στην Ελλάδα ιδιαίτερα έντονες και αδικαιολόγητες αντιδράσεις.Στα πλαίσια αυτής της αντίληψης, καλούμε φορείς, ομάδες, κινήσεις, κόμματα, παρατάξεις και οργανώσεις να συμμετάσχουν σε έναν ευρύτατο διάλογο για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, των λεσβιών, των αμφιφυλόφιλων καιτων τρανσεξουαλικών.
Ανοίγουμε συνεπώς τη συζήτηση, προβάλλοντας συγκεκριμένα αιτήματα:
1. Θεσμοθέτηση ίδιας ηλικίας συναίνεσης για ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους (15ο έτος). Καμία δικαιολογητική βάσηγια διαφορετική αντιμετώπιση δεν μπορεί να ευσταθήσει ούτε νομικά ούτε πολιτικά ούτε ηθικά, και ήδη αυτό έχει γίνειευρύτατα αποδεκτό από άλλες έννομες τάξεις, που προτάσσουν την αρχή της ίσης μεταχείρισης. Ταυτόχρονα, όπως έχειεπανειλημμένα ζητήσει και η Διεθνής Αμνηστία και έχει γίνει ήδη αποδεκτό και από την Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων τουΑνθρώπου (συμβουλευτικό όργανο της ελληνικής πολιτείας για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων), πρέπει να καταργηθείτο απαρχαιωμένο άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα, που τιμωρεί την «παρά φύση ασέλγεια μεταξύ αρρένων». Απαραίτητοςείναι και ένας εκσυγχρονισμός της Ποινικής Δικονομίας ώστε να προσμετρά στην ποινή κάθε εγκλήματος το ρατσιστικό/ομοφοβικό κριτήριο (εγκλήματα μίσους).
2. Αναγνώριση του δικαιώματος πολιτικού γάμου στα ζευγάρια του ίδιου φύλου με έκδοση ερμηνευτικής εγκυκλίου από τοΥπουργείο Δικαιοσύνης σχετικά με το Ν. 1250/1982 (πολιτικός γάμος) που και τώρα (όπως ισχύει αυτή τη στιγμή) δενπροβλέπει ως τυπική προϋπόθεση εγκυρότητας του γάμου την ύπαρξη διαφορετικού φύλου των μελλόνυμφων.Προοδευτικοί Δήμαρχοι θα πρέπει να εφαρμόζουν ορθά αυτή τη διάταξη και να δέχονται να τελούν ακόμη και σήμεραπολιτικούς γάμους μεταξύ ομοφύλων, στηριζόμενοι τόσο στη συνταγματική διάταξη περί ελεύθερης ανάπτυξης τηςπροσωπικότητας (άρθρο 5 του ελληνικού Συντάγματος όσο και στη διάταξη 1350 του Αστικού Κώδικα.
3. Η διδασκαλία ενός αναγκαίου μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο σχολείο θα πρέπει να γίνεται με τέτοιοτρόπο ώστε να εξηγούνται επιστημονικά και χωρίς ρατσιστική-ομοφοβική διάθεση οι διαφορετικές ανθρώπινεςσυμπεριφορές σχετικά με τον έρωτα και το σεξ καθώς και η έννοια του κοινωνικού φύλου και των τρανσεξουαλικώνπροσώπων. Έως ότου εισαχθεί ένα τέτοιο μάθημα από το Υπουργείο Παιδείας, θα μπορούσε η Νομαρχιακή και η ΤοπικήΑυτοδιοίκηση να διεκδικήσει τη διεξαγωγή τοπικών σεμιναρίων στα δημόσια σχολεία ώστε να υπάρξει έγκυρη επιστημονικήπληροφόρηση των μαθητών για τα θέματα αυτά. Στο πνεύμα αυτό, θα πρέπει να υπάρχει προστασία των μαθητών όλωντων βαθμίδων της εκπαίδευσης από διακρίσεις με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου.Και βεβαίως, μέχρι να δημιουργηθούν μεσοπρόθεσμα οι κατάλληλες υποδομές στην Αυτοδιοίκηση, Νομαρχία και Δήμοι θαμπορούσαν να αναθέσουν άμεσα στο Παιδαγωγικό Τμήμα του ΑΠΘ να οργανώσει τέτοιες παρεμβάσεις στα σχολεία.
4. Ζευγάρια με ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό δικαιούνται να υιοθετήσουν παιδιά, με τα ίδια κριτήρια όπως και ταετεροφυλόφιλα ζευγάρια, αφού όλες οι έρευνες που διεξάγονται σε παιδιά που μεγάλωσαν με δυο γονείς του ίδιου φύλουέχουν δείξει ότι τα παιδιά μεγαλώνουν κανονικά σε ό,τι αφορά τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική τους ανάπτυξη.Επίσης, η/ο σύντροφος γονέα με ένα ή περισσότερα παιδιά, πρέπει εφόσον το επιθυμεί να μπορεί να υιοθετήσει αυτοδικαίωςτο παιδί/ τα παιδιά ώστε, αν κάτι συμβεί στον φυσικό γονέα, τα παιδιά να συνεχίσουν να ζουν στην οικογένεια πουγνωρίζουν. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να εισαχθεί ειδική διάταξη στο δίκαιο περί υιοθεσίας, που να δεσμεύει τους κοινωνικούςλειτουργούς και τους δικαστές και να ορίζει ότι «για τη διαμόρφωση της εισήγησης των κοινωνικών λειτουργών καθώς καιγια τη λήψη της τελικής απόφασης για την υιοθεσία από το δικαστήριο δεν επιτρέπονται διακρίσεις λόγω φύλου, φυλετικήςή εθνικής καταγωγής, θρησκείας, πεποιθήσεων και σεξουαλικού προσανατολισμού».
5. Περαιτέρω επέκταση του Ν. 3304/2005 (που ενσωμάτωσε τις δύο Οδηγίες κατά των διακρίσεων), ώστε να περιλαμβάνειπροστασία για τους πολίτες με τρανσεξουαλική ταυτότητα φύλου από πιθανές διακρίσεις στην εργασία και στην διάθεσηαγαθών και παροχή υπηρεσιών. Σήμερα δεν είναι σαφές αν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας.
6. Απαγόρευση των κηρυγμάτων μίσους και διχασμού σε βάρος ομοφυλόφιλων, λεσβιών, αμφιφυλόφιλων καιτρανσεξουαλικών προσώπων από τα ΜΜΕ αλλά και σαρκασμού τους από τηλεοπτικές σειρές με παράλληλη ρητή θέσπισηνομικής δυνατότητας υποβολής μηνύσεων από φορείς που έχουν ως αντικείμενό τους τα ανθρώπινα δικαιώματα.
7. Σε περίπτωση διάλυσης ενός ετεροφυλόφιλου γάμου, το δικαστήριο πρέπει να αποφασίζει με βάση ποιος γονιός είναιαντικειμενικά καταλληλότερος για να μεγαλώσει το/τα παιδί/ά, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Για ναεπιτευχθεί αυτό, σκόπιμη είναι η εισαγωγή ειδικής ρήτρας στον Αστικό Κώδικα, με βάση την οποία «κατά την ανάθεση τηςεπιμέλειας του τέκνου από το δικαστήριο δεν επιτρέπονται διακρίσεις λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνικής καταγωγής,θρησκείας, πεποιθήσεων και σεξουαλικού προσανατολισμού». Απαραίτητα είναι και σχετικά σεμινάρια στις Σχολές Δικαστώνώστε να καταπολεμηθεί η υπάρχουσα νοοτροπία.
8. Δικαίωμα στην τεχνητή γονιμοποίηση σε άγαμες γυναίκες οι οποίες δεν συζούν με άντρα, όπως προβλέπει ο ΑΚ.Ειδικότερα, θα πρέπει να γίνεται δεκτό το αίτημα της δωρεάς σπέρματος ακόμη και χωρίς να υπάρχει άντρας που θααναλαμβάνει την πατρότητα.
9. Αναγνώριση του κινδύνου που υφίσταται ένας/μία πρόσφυγας με ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό ή τρανσεξουαλική ταυτότητα φύλου όταν στη χώρα προέλευσης μπορεί να φυλακιστεί ή να εκτελεστεί εξαιτίας του προσανατολισμού ή τηςταυτότητας φύλου (πχ Ιράν, Πακιστάν) και χορήγηση ασύλου. Κατά τη σχετική διαδικασία εξέτασης του ασύλου, ότανπρόκειται για χώρες προέλευσης που σύμφωνα με τις εκθέσεις διεθνών οργανισμών (π.χ. Διεθνής Αμνηστία) ακολουθούνγνωστές και συγκεκριμένες πρακτικές ενάντια σε ομοφυλόφιλους και τρανσεξουαλικούς, το βάρος της απόδειξης πρέπεινα αντιστρέφεται και να γίνεται καταρχήν δεκτή η δήλωση του /της αιτούντος/αιτούσας ότι υφίσταται σχετική δίωξη στην πατρίδα του/της, ώστε να μη χρειάζεται εκείνος/η να αποδείξει την ομοφυλοφιλική του/της ιδιότητα.
10. Να δοθεί δυνατότητα αλλαγής ονόματος σε ανδρικό ή γυναικείο (ή και μη δήλωσης του φύλου) -με ληξιαρχική πράξη-των τρανσεξουαλικών προσώπων τα οποία ζουν καθημερινά με βάση το κοινωνικό και όχι το βιολογικό τους φύλο, χωρίςνα είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση διόρθωσης φύλου. Για μια τέτοια ενέργεια θα αρκεί η έγγραφη υπεύθυνηδήλωση του ενδιαφερόμενου ατόμου. Για όσους επιθυμούν τη σχετική χειρουργική επέμβαση, τα έξοδα θα πρέπει νακαλύπτονται από το ΕΣΥ.
11. Δημιουργία προγραμμάτων κατάρτισης -επιμόρφωσης (στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, σύγχρονες τεχνολογίες,αισθητική κ.α.) για τα πρόσωπα με τρανσεξουαλική ταυτότητα φύλου (όπως και όλους/ες τους/τις εκπορνευόμενες) ώστενα μην εξωθούνται στην πορνεία εξαιτίας των διακρίσεων και του κοινωνικού ρατσισμού που βιώνουν αν επιχειρήσουνκάποιο άλλο επάγγελμα. Σημαντική μπορεί να καταστεί και εδώ η παρέμβαση της Αυτοδιοίκησης, που μπορεί να αναλάβειπρωτοβουλίες για την εκπόνηση τέτοιων προγραμμάτων.
12. Μετατροπή του αδικήματος της παράνομης πορνείας σε πταίσμα (από πλημμέλημα που είναι τώρα) , ούτως ώστε να σταματήσει η εξαθλίωση και διαπόμπευση των ατόμων μη γυναικών με τις συνεχείς προσαγωγές και συλλήψεις οι οποίες συνοδεύονται από απάνθρωπη συμπεριφορά των αστυνομικών. Παροχή διευκολύνσεων σε εκπορνευόμενους\ες άντρες, γυναίκες ή τρανσέξουαλ να νομιμοποιούνται, ώστε αφενός να αποκτήσουν βιβλιάριο υγείας και να ελέγχονται περιοδικά ως προς την πιθανή μόλυνση τους με σεξουαλικά μεταδιόμενες ασθένειες και αφετέρου να έχουν τη δυνατότητα αυτασφάλισης στο ΙΚΑ όσοι δεν έχουν ή δεν μπορούν να ανήκουν στο ΤΕΒΕ. Συνταξιοδοτική και ιατροφαρμακευτική πρόνοια για τις γυναίκες προχωρημένης ηλικίας που άσκησαν το επάγγελμα της πορνείας αλλά εξ αιτίας της απαγόρευσης του άρθρου 347 ΠΚ (καθώς νομικά λογίζονταν ως άντρες) δεν μπόρεσαν να εγγραφούν στο ΙΚΑ και να έχουν συνταξιοδοτική κάλυψη. Δυνατότητα για υλοποίηση νόμιμης (μη καταναγκαστικής) ανδρικής πορνείας.
Όσοι/ες έχουν κάποια διαμορφωμένη άποψη για το θέμα, θα θέλαμε να επικοινωνήσουν μαζί μας στο ecology-trem@nath.gr
ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ. ΣΠΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

9 σχόλια:

Roman είπε...

euxaristw gia to link, molis epistrepsw sto grafeio mou kai anakthsw elegxo tou blog tha antapodwsw :-)

sugxarhthria gia to blog, kaneis kataplhktikh douleia.

rikse mia matia sta shmerina Nea (Deutera 2/1), exw grapsei kati gia to thema tou gamou twn gay, as elpisoume oti tha diabastei.

alximist είπε...

Καταπληκτικό κείμενο, νομίζω ότι τα περιλαμβάνει όλα. Και τώρα τι? Ποιο είναι το επόμενο βήμα?

Ανώνυμος είπε...

To επόμενο βήμα είναι να πάνε 2 άνδρες ή δύο γυναίκες σε ένα δημαρχείο και να ζητήσουνε νομική αναγνώριση της σχέσης τους. ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ. θα μεγαλώσει η αναγνωρισιμότητα του θέματος και θα δημιουργηθεί προηγούμενο, νομικά και όχι μόνο.
Το κείμενο τα θέτει άψογα τα περισσότερα ζητήματα. Αμάν πια τι περιμένετε στην Ελλάδα.....

erva_cidreira είπε...

Προφανώς το επόμενο βήμα δεν είναι τόσο απλό. Η σχετική συζήτηση στο blog του e-lawyer στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξε εξόχως διαφωτιστική και είναι κρίμα που ο δημιουργός του θεώρησε πρέπον να τη σβήσει.
Συνοπτικά θα έλεγα ότι το εν λόγω ζευγάρι θα έπρεπε να φάει τα επόμενα χρόνια της ζωής του και την περιουσία του σε ελληνικά κι ευρωπαϊκά δικαστήρια με αμφίβολα αποτελέσματα, κι ας μη μιλήσουμε για τις επιπτώσεις στην οικογενειακή, κοινωνική κι επαγγελματική ζωή του.
Άλλωστε, θυμίζω, στην Ισπανία η πρώτη σχετική αίτηση έγινε το 1979 και χρειάστηκε να περάσουν 26 χρόνια για να ψηφισθεί ο νόμος του γάμου ομοφύλων.

amvro είπε...

Καταρχάς, να κάνω claim για το παραπάνω σχόλιο>> anonymous, 05 Ιανουάριος, 2006 02:46.

Δεν καταλαβαίνω γιατί να φάει την περιουσία του...Αν δεν γίνει δεκτή η πρόταση, θα ξεμπροστιαστεί κάποιος "προοδευτικός" δήμαρχος και υπάρχει και η διεθνής υποστήριξη, το lobbying , δε θα είναι μόνοι/-ες τους.
Θα μπει το νερό στο αυλάκι.

erva_cidreira είπε...

Στην Ισπανία η όλη ιστορία μεθοδεύτηκε με τον εξής τρόπο:
Υπήρξε στις μεγάλες πόλεις ένα επί αρκετά χρόνια σχετικά ισχυρό και ευάριθμο κίνημα με σημαντικό πρακτικό και θεωρητικό έργο, gay τύπος και δημοσιογράφοι συμπαθούντες στα ΜΜΕ, ομοφυλόφιλοι σε όλα τα κόμματα, το περιοδικό Zero που ανέλαβε την δίχρονη καμπάνια του coming out διαφόρων επαγγελματιών (ιερέας, στρατιωτικός, αστυνομικός, τηλεπαρουσιαστής, αγρότης κλπ), μια ολόκληρη ομάδα υποστήριξης από δικηγόρους, χορηγοί και ένα ισχυρό οικονομικό gay lobby. Και πάλι χρειάσθηκαν χρόνια ταλαιπωρίας και, κυρίως, όπως οι ίδιοι οι Ισπανοί ομοφυλόφιλοι παραδέχονται, χωρίς τον Zapatero δύσκολα θα είχαν προχωρήσει τα πράγματα.
Στη χώρα μας μοιάζει να λείπουν όλα τα ανωτέρω συν τον πολιτικό/κόμμα που θα δεσμευθεί προσωπικά στη συγκεκριμένη υπόθεση. Και μην ακούω για τα κατά καιρούς πυροτεχνήματα κάποιων. Καλά είναι για να φωτίζουν στιγμιαία το σκοτάδι, αλλά μέχρις εκεί.
Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε για το ποιοι φταίνε, αλλά το ζήτημα είναι μήπως κι όταν ακόμη υπάρξουν οι «ήρωες-μάρτυρες» δεν καταστεί τελικά δυνατή η κεφαλαιοποίηση της «θυσίας». Και σίγουρα το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη, αλλά, πάλι, μπορείς να βάλεις το κάρο πριν από τα βόδια; (Μεταξύ μας, δεν υπάρχουν λεφτά ούτε για την αποστολή ατόμων στα συνέδρια της ΙLGA). Όσο για τη διεθνή βοήθεια, δες πόσο αποτελεσματική είναι στην περίπτωση της γειτονικής σου Λετονίας.
Αλλά, πάλι, ποιος ξέρει... Ίσως να έχεις δίκιο εσύ. Ποιοι να ‘ναι όμως αυτοί που θα σύρουν πρώτοι το χορό; Καμιά ιδέα;

amvro είπε...

Δίκιο δεν ξέρω αν έχω, σίγουρα όμως διακρίνω ότι μερικά ζητήματα τα βλέπεις κάπως απαισιόδοξα.
Στη Λετονία για παράδειγμα που αναφέρεις, κινητοποιήθηκαν ακτιβιστές απο τη Μόσχα μέχρι την Κοπεγχάγη και το Pride έγινε. Αυτό ήτανε μια τεράστια επιτυχία δεδομένων των συντριπτικά αρνητικών συσχετισμών που υπήρχαν. Για τα κόμματα που ανέφερες, ο ΣΥΝ ήδη έχει περάσει τα gay rights στην πολιτκή του ατζέντα- αυτό είναι μια πολύ θετική πολιτική καταγραφή.
Άμα βρίσκουμε προβλήματα οι ίδιοι, θα αναπαράγουμε συνέχεια, ηθελημένα ή μη, την άποψη της πλειοψηφίας, ότι δηλ. δεν είναι έτοιμη η κοινωνία και άλλες τέτοιες μπούρδες. Όσο για το ποιοι θα σύρουν το χορό έχεις δίκαιο. Αν δεν τον σύρουμε όμως εμείς θα μας σέρνουν οι άλλοι.

Φιλικά

erva_cidreira είπε...

Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι έχουμε ευθύνες και υποχρεώσεις. Ο σκεπτικισμός μου, όμως, έγκειται στο ότι στη ζωή μου έχω δει πολλά πρώτα βήματα που δεν ακολουθήθηκαν ποτέ από δεύτερα, αλλά αντίθετα από οπισθοδρόμηση. Γι’ αυτό και υποστηρίζω ότι η στρατηγική, ο σχεδιασμός και μια δουλειά σε βάθος χρόνου είναι πάντα προτιμότερες από τον αυθορμητισμό ενός ενθουσιασμού που συχνά γρήγορα ξεφουσκώνει μπροστά στις αντικειμενικές δυσκολίες. Ίσως να πρόκειται, πράγματι, για προσωπική απαισιοδοξία μου. Ωστόσο, δεν διαφωνούμε στο βασικό, ότι δηλαδή πρέπει να υπάρξει δράση.

e-Lawyer είπε...

Συγγνώμη, αλλα δεν έχω σβήσει τίποτε από το μπλογκ μου. Αν υπάρχει κάτι στο οποίο
αναφέρεστε που έχει χαθεί πείτε μου για να το κοιτάξω.