ΕΡΡΙΚΟΣ Γ' ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ

Ο Ερρίκος Γ’ της Γαλλίας γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1555 και ήταν μέλος του Οίκου των Βαλουά. Ήταν ο μικρότερος γιος του Ερρίκου Β’ και της Αικατερίνης των Μεδίκων.

Τον ανέθρεψαν «δεσποινίδες επί των τιμών», οι οποίες τον ξεχώρισαν από τα υπόλοιπα αδέρφια λόγω της εξωτερικής του εμφάνισης και του το έδειξαν αλλάζοντας του τη ζωή με έναν αμφιλεγόμενο τρόπο.

Ένα πρωινό του 1555, όταν ο Ερρίκος ήταν τεσσάρων ετών, οι δεσποινίδες που τον φρόντιζαν παρατήρησαν γι’ ακόμα μια φορά την ιδιαίτερη ομορφιά του αγοριού. Έτσι αποφάσισαν να τον «φροντίσουν» σαν κορίτσι. Του έκαναν μπούκλες τα μαλλιά, του έβαλαν πούδρα στα μάγουλα και τον έραναν με γυναικείο άρωμα. Το πείραμα της μεταμόρφωσης του Ερρίκου καθιερώθηκε.

Το αγόρι πλέον φορούσε γυναικεία ρούχα και κοσμήματα. Μέχρι και ειδικό κορσέ για να κάνουν πιο λεπτή τη μέση του. Τα ρούχα του ήταν πολύ ιδιαίτερα και τα καπέλα του κοσμούσαν εντυπωσιακά φτερά. Ο μικρός Ερρίκος είχε γίνει ένα είδος «κούκλας», που δεχόταν όλες τις εξωφρενικές περιποιήσεις.

Ο καιρός περνούσε και το αγόρι αποδεχόταν την εικόνα του. Η μητέρα του, Αικατερίνη των Μεδίκων, χαιρόταν και δεν ανησυχούσε για την αυταρέσκεια του γιου της. Η ίδια δεν μπόρεσε ποτέ να κοιτάξει τον εαυτό της έτσι γιατί η εξωτερική της εμφάνιση ήταν κάτω του μετρίου.

Ως έφηβος εξακολουθούσε να φοράει γυναικεία κοσμήματα και δεν αποχωριζόταν με τίποτα το γυναικείο του άρωμα. Σε μια εποχή κατά την οποία το μπάνιο δεν αποτελούσε καθημερινή συνήθεια, τα αρώματα ήταν συχνά απαραίτητα για να καλύπτουν τις δυσάρεστες οσμές.

Και όμως λάτρευε ερωτικά τις γυναίκες Ο Ερρίκος μπορεί να είχε συνήθειες που δεν ταίριαζαν σε άνδρα, αλλά δεν ήταν ομοφυλόφιλος. Μπορεί να μην δίσταζε να κάνει εμφανίσεις με γυναικεία φορέματα στους χορούς του παλατιού, αλλά το γυναικείο φύλο τον συγκινούσε ερωτικά. Ήταν μορφωμένος, άριστος στην ξιφασκία και λάτρευε την τέχνη. Μόλις ένιωσε να ξυπνάει ο ανδρισμός του, στράφηκε στις «δεσποινίδες επί των τιμών». Στις γυναίκες που τον μεγάλωσαν. Για εκείνες ήταν μεγάλη τιμή να μυήσουν τον βασιλικό γόνο στα μυστικά του έρωτα.

Η πρώτη του εμπειρία ήταν με την έμπειρη Λουίζ ντε λε Μπερωντιέρ. Είχε αναλάβει και τον αδερφό του Ερρίκου–Κάρολο Θ’. Από την άλλη η μητέρα του είχε θορυβηθεί με τις εκκεντρικές του εμφανίσεις και ήθελε να τον βάλει εγκαίρως στο σωστό δρόμο. Έτσι «έριξε» στο κρεβάτι του μια από τις έμπιστες της ακολουθίας της που έκρινε ότι ήταν προικισμένη με όλα τα πλεονεκτήματα για να εξάψει το ερωτικό του πάθος προς την σωστή κατεύθυνση. Η τυχερή της Αυλής ήταν η Ρενέ ντε Ριέ. Το φλογερό της ταμπεραμέντο προκάλεσε αμέσως το ενδιαφέρον του Ερρίκου, που άρχισε να ζει βραδιές πάθους μαζί της. Την ίδια περίοδο είχε ερωτευτεί πλατωνικά την πριγκίπισσα Μαρία ντε Κλεβ. Η νεαρή αυτή αριστοκράτισσα ήταν η σύζυγος του πρίγκιπα Κοντέ και παρά τον κεραυνοβόλο έρωτα της για τον Ερρίκο, το ήθος της δεν της επέτρεπε να κάνει απιστία στον σύζυγό της. Διχασμένος ερωτικά, έβρισκε την ισορροπία κεντώντας τα κοστούμια του Βρέθηκε ανάμεσα σε δυο γυναίκες που του πρόσφεραν τα δυο βασικότερα για εκείνον συναισθήματα. Το πάθος μέσα από την σαρκική επαφή και τον αγνό πλατωνικό έρωτα. Του κόστιζε πολύ που δεν μπορούσε να ζήσει με την πριγκίπισσα Μαρία εξαιτίας του γάμου της. Έτσι περνούσε τον χρόνο του κεντώντας τα κοστούμια του!

Τον Σεπτέμβριο του 1573 έφτασε στο Λούβρο μια αντιπροσωπία από Πολωνούς ευγενείς, που ζήτησαν από τον βασιλιά της Γαλλίας, Κάρολο Θ’ να στείλει έναν από τους αδερφούς του στην Κρακοβία για να τον ανακηρύξουν βασιλιά. Ο Κάρολος που αντιπαθούσε τον Ερρίκο και δεν έτρεφε αδελφικά συναισθήματα για εκείνον, τον έστειλε χωρίς δεύτερη σκέψη.

Ο Ερρίκος ουδέποτε κατέβαλλε προσπάθεια να πληροφορηθεί ποια ήταν η κατάσταση στη χώρα που βασίλευε. Αντάλλασσε επιστολές με φίλους προσπαθώντας να μάθει για την αγαπημένη του Μαρία.

Η μαρτυρική διαμονή στα παγωμένα ανάκτορα της πολωνικής πρωτεύουσας δεν κράτησε πολύ. Τέσσερις μήνες μετά την ενθρόνιση του, τον Ιούνιο του 1574, ο βασιλιάς Κάρολος Θ’ απεβίωσε και η Αικατερίνη των Μεδίκων έσπευσε να καλέσει πίσω το γιο της για να του ανακοινώσει τον θάνατο του αδερφού του και του πει ότι τον περίμενε ο θρόνος του πιο ωραίου βασιλείου της Ευρώπης! Η ικανοποίηση του Ερρίκου για την ενθρόνιση του τον γέμισε ικανοποίηση, γιατί πίστευε ότι μέσα από το υπέρτατο αξίωμα του θα μπορούσε επιτέλους να χωρίσει την πριγκίπισσα Μαρία από τον σύζυγό της.

Δυο μήνες μετά έφτασε στη Γαλλία και η πρώτη του κίνηση ήταν να γράψει στην αγαπημένη του. Η μοίρα όμως είχε αποφασίσει διαφορετικά. Λίγες μέρες μετά την άφιξη του Ερρίκου στη Γαλλία, η Μαρί ντε Κλεβ πεθαίνει φέρνοντας στον κόσμο ένα παιδί. Η μητέρα του είχε πληροφορηθεί την είδηση του θανάτου της, αλλά δεν τόλμησε να το αναγγείλει στον γιο της. Ο ίδιος το πληροφορήθηκε μέσα από μια επιστολή.

Μερικοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ο θάνατος της Μαρία ντε Κλεβ προήλθε από δηλητήριο που της έδωσε η Αικατερίνη των Μεδίκων. Ήταν συνηθισμένο φαινόμενο να εξολοθρεύει αθόρυβα αλλά οριστικά τους εχθρούς της. Η πριγκίπισσα Μαρία δεν ήταν η κατάλληλη νύφη για τον γιο της και έπρεπε να την βγάλει από τη ζωή του.

Μετά τον άδικο χαμό της Μαρίας ντε Κλεβ, ο Ερρίκος έπεσε σε κατάθλιψη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο θάνατος σε συνδυασμό με τον ανικανοποίητο έρωτα τους άλλαξαν καθοριστικά την μετέπειτα ζωή του. Δεν συνευρέθηκε, αλλά και ούτε και αγάπησε άλλη γυναίκα.

Σταδιακά το παλάτι γέμισε με ημίγυμνους νεαρούς που χαριεντίζονταν μπροστά στους καθρέφτες. Στο παλάτι τον φώναζαν ο «άνδρας – βασίλισσα».

Η μητέρα του φανερά τρομαγμένη σκέφτηκε ότι μόνο ένας γάμος θα έσωζε το γιο της και θα τον ξανά έφερνε στην αγκαλιά μιας γυναίκας. Αικατερίνη των Μεδίκων Αικατερίνη των Μεδίκων Ο Ερρίκος δεν αρνήθηκε να παντρευτεί και δέχτηκε ως σύζυγο του την Λουίζα ντε Βωντεμόν.

Η γυναίκα γνώριζε την ιδιαιτερότητα του μέλλοντα συζύγου της, αλλά δεν πτοήθηκε. Ο βασιλιάς αιφνιδίασε τη Λουίζα από την πρώτη στιγμή. Της είπε ότι αν ήθελε να γίνει ο γάμος θα έπρεπε να τον αφήσει να της ράψει ο ίδιος το νυφικό φόρεμα και να της χτενίσει τα μαλλιά. Το πρόβλημα δεν ήταν αυτό. Αφού έγινε νόμιμη σύζυγος του Ερρίκου την αντιμετώπιζε με ψυχρότητα. Το ενδιαφέρον του συζύγου της για τους νεαρούς αυξανόταν και η κατάσταση στο παλάτι ήταν εκτός ελέγχου. Όργια, ανάρμοστες σεξουαλικές συμπεριφορές, ακόμα και οι ενδυμασίες ήταν ανήκουστες! Φτερά, πούπουλα, επιτηδευμένες γυναικείες ομιλίες και χυδαία υποκοριστικά. Ήταν η περίοδος όπου η Αυλή της Γαλλίας γνώρισε τη μεγαλύτερη άνθηση λεσβιακών επαφών.

Τέλος σε όλη αυτή την κατάσταση έδωσε η κοφτερή λεπίδα του μοναχού Ζακ Κλεμάν. Δολοφόνησε τον Ερρίκο Γ” το 1589 αφήνοντας απαρηγόρητους τους «μινιόν» – όπως αποκαλούσε τους εραστές του – οι οποίοι έσπευσαν να εξαφανιστούν από το Λούβρο πριν βρουν το ίδιο τραγικό τέλος με τον βασιλιά τους.

Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου:  Άτακτοι ηγέτες – Μοιραίες γυναίκες (Εκδ. Φερενίκη)

(mixanitouxronou.gr)