ΟΙ "7 ΘΥΜΟΙ" ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΒΟΥΠΟΥΡΑ

Οι 7 θυμοί του Χρήστου Βούπουρα

Ο ξεχωριστός σκηνοθέτης και σεναριογράφος επανέρχεται στα γράμματα με το βιβλίο «7 θυμοί» που ενέπνευσε την ομώνυμη κινηματογραφική ταινία

Μαριλένα Αστραπέλλου (BHMAgazino, 23/2/2015)

Στις Νύχτες Πρεµιέρας προβλήθηκε η κινηµατογραφική εκδοχή τους στα «work in progress». Οι «7 θυµοί» είναι µια ταινία µε χαρακτήρες που ζουν στις άκρες της πόλης και της ζωής: ένας άραβας µετανάστης, µια πρώην τοξικοµανής, έναν επαναπατρισµένος Ελληνας, ένας µικροεφευρέτης που κατασκευάζει ανιχνευτές µετάλλων, ένας διευθυντής τράπεζας που πιστεύει ότι όλα εξαγοράζονται, ένας νεαρός δηµοσιογράφος, οι οποίοι κινούνται και ανασαίνουν γύρω από τον βασικό ήρωα, έναν αρχαιολόγο τον οποίο υποδύεται ο Μάξιµος Μουµούρης. Η ταινία έχει πλέον ολοκληρωθεί, µέχρις ότου όµως βρει την πορεία της στα φεστιβάλ του εξωτερικού και στις ελληνικές αίθουσες κυκλοφορεί το βιβλίο (εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας), το οποίο συµπυκνώνει και µεταφέρει στο χαρτί την οµορφιά και την ποιητικότητα που ανακαλύπτει ο Βούπουρας στο έµψυχο κοµµάτι της πόλης, που συνήθως θεωρείται και το λιγότερο φωτογενές της.

Προηγήθηκε το σενάριο και ακολούθησε το βιβλίο ή συνέβη το αντίθετο; «Προηγήθηκε το βιβλίο. Εξάλλου, για εµένα, ενός σεναρίου προηγείται πάντα η συλλογή του υλικού. Δηλαδή, βιώµατα, εµπειρίες, παρατήρηση της καθηµερινότητας του κόσµου. Το σενάριο λοιπόν ακολούθησε και είναι κατά κάποιον τρόπο αυτόνοµο καθώς εµπεριέχει και άλλους χαρακτήρες, ενώ έχουν αφαιρεθεί και βασικοί τοµείς της δράσης του βιβλίου. Επιπλέον, ένα σενάριο υπόκειται και στη λογική της πραγµάτωσής του, δηλαδή της παραγωγής».

Είναι το βιβλίο µια εσχατολογική µατιά πάνω στον σύγχρονο Αθηναίο, ο οποίος είναι ανικανοποίητος, δεν µπορεί να αισθανθεί χωρίς δεύτερες σκέψεις, και εν τέλει απέχει αρκετά από το να συµφιλιωθεί µε τον εαυτό του;

«Δεν είναι τίποτε απ' αυτά. Ο Πέτρος, ο ήρωας του βιβλίου, αρχαιολόγος το επάγγελµα, µέσα στο κέντρο της Αθήνας, βιώνει την απογυµνωµένη ελληνική παράνοια ερχόµενος σε επαφή από επιλογή ή από σύµπτωση µε ανθρώπους "διαφορετικούς". Για καθεµία από αυτές τις επαφές θα καταβάλει και ένα αντίτιµο. Αλλοτε υλικό, άλλοτε καθαρά ψυχικό - συναισθηµατικό. Κάποτε και τα δύο. Το ερώτηµα που τίθεται είναι αν το κέρδος της Εµπειρίας θα καλύψει την απώλεια. Οι βασικοί άξονες που κινείται ο ήρωας είναι ο ουµανισµός και η αναζήτηση της ψυχικής ισορροπίας µέσα από έναν ρεαλισµό της καθηµερινότητας». 
Στο έργο σας επανέρχεστε σε περιθωριακές οµάδες, οµοφυλοφίλους, µετανάστες, απόκληρους της ζωής και της πόλης. Τι είναι αυτό που σας γοητεύει στις ιστορίες τους;

«Βασική προϋπόθεση για να γίνει κάποιος ήρωάς µου είναι ο έρωτας. Ο έρωτας απαιτεί αυθεντικότητα, καθαρότητα, ακεραιότητα και πόνο. Οι "οµάδες" που περιγράφεις δεν έχουν την πολυτέλεια να είναι αλλιώς. Δηλαδή είναι απροκάλυπτα παλλόµενες, γι' αυτό και ασκούν επάνω µου τεράστια γοητεία. Δηλαδή έρωτα».   

Είναι τελικά ο Ελληνας ώριµος για να ζήσει σε µια πολυπολιτισµική κοινωνία;

«Οι δηµοσκοπήσεις λένε όχι. Αλλά ο Ελληνας είναι γεµάτος εκπλήξεις σε όλη την Ιστορία του. Και νοµίζω ότι τώρα µπαίνουµε σε µια εποχή εκπλήξεων. Πρέπει εν κατακλείδι να είµαστε πρώτα πανανθρώπινοι και µετά Ελληνες. Η γνωριµία και η βαθιά γνώση του άλλου πολιτισµού µόνο κέρδος και γοητεία µπορούν να µας προσφέρουν».