ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΚΕΛΤΗ

Πόσο ντράπηκε μετά. Όλη την υπόλοιπη ημέρα ήταν ζαλισμένος, χαμένος σε τύψεις που ανακατεύονταν με σπίθες χαράς, με την επίγνωση ότι είχε περάσει τα όρια μιας φυλακής και είχε φτάσει σε μια ελευθερία που πάντοτε επιθυμούσε, μυστικά, χωρίς ποτέ να τολμήσει να αναζητήσει. Είχε τύψεις, σκόπευε να διορθωθεί; Ναι, ναι. Είχε. Υποσχέθηκε στον εαυτό του, στην τιμή του, στη μνήμη της μητέρας του, στην πίστη του, ότι αυτό δε θα επαναλαμβανόταν, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι έλεγε ψέματα, ότι τώρα που είχε δοκιμάσει τον απαγορευμένο καρπό, που είχε νιώσει πώς όλο του το είναι μετατρεπόταν σε ίλιγγο και δάδα, δεν μπορούσε να αποφύγει την επανάληψη. Αυτή ήταν η μόνη ή, σε κάθε περίπτωση, μια από τις ελάχιστες φορές που η απόλαυση δεν του είχε κοστίσει χρήματα. Ήταν το γεγονός ότι πλήρωνε τους φευγαλέους εραστές του, των λίγων λεπτών ή ωρών, που τον είχε απελευθερώσει πολύ γρήγορα από τις ενοχές που στην αρχή τον κυνηγούσαν μετά από αυτές τις περιπέτειες; Ίσως. Σαν να, αφού είχαν μετατραπεί σε εμπορική συναλλαγή –δώσε μου το στόμα και το πέος σου και εγώ σου δίνω τη γλώσσα μου, τον κώλο μου και μερικές λίρες-, αυτές οι γρήγορες συνευρέσεις, σε πάρκα, σκοτεινές γωνίες, δημόσιες τουαλέτες, σταθμούς, βρωμερά ξενοδοχεία ή στο δρόμο -«σαν τα σκυλιά», σκέφθηκε- με άντρες με τους οποίους συχνά μπορούσε να συνεννοηθεί μόνο με νοήματα, γιατί δε μιλούσαν τη γλώσσα του, να απάλλασσε από κάθε έννοια ηθικής τις πράξεις αυτές και να τις έκανε μια απλή συναλλαγή, τόσο ουδέτερη σαν να αγοράζεις ένα παγωτό ή ένα πακέτο τσιγάρα. Ήταν απόλαυση, όχι έρωτας.είχε μάθει να απολαμβάνει, αλλά όχι να αγαπά ή να αγαπιέται. (…) Πολλοί περιστασιακοί εραστές –δεκάδες, ίσως εκατοντάδες- και ούτε μία σχέση αγάπης. Μόνο σεξ, βιαστικό και ζωώδες.

Μάριο Βάργκας Λιόσα: Το όνειρο του Κέλτη (Καστανιώτης, 2010)

Διαβάστε:

Gay Βιβλιογραφία στα ελληνικά Νο 763