ΘΕΡΙΝΟΥ ΦΩΤΟΣ ΑΓΕΡΑ

Θερινού φωτός αγέρα

Πήγαινέ με όπου θελήσεις
θερινού φωτός αγέρα,
- δίνη του παντοτινού.

Κατά πού;
Αν μισεύω ή αν γυρίζω.
Τίποτα αν δε θέλω, τίποτα’
μήτε ό,τι έχω, μήτε εκείνο
που ονειρευόμουν εχτές.

Αφού τίποτα δε θέλω και τι θέλω αφού δεν ξέρω
τα θέλω όλα…. Τι ευτυχία,
να πνιγώ στην ευωδιά σου!
Σαν παιδί πρωτογνωρίζω
την αγνή έξαψη του Θέλω.

Αχ ο αφρός, οι μακρινές
φωνές, ίδια πορτοκάλια
- ευωδιά, άγγιγμα και χρώμα –
που στη φυλλωσιά σαλεύουν
σαν εκπλήξεις στρογγυλές!

Σύρε με όπου εσύ θελήσεις
- με κυκλώνεις, με νικάς -
παραδίνομαι πειθήνιος
στην ταξιδιάρα βουλή σου
κρίσης και φευγάλας φως…

Σύρε με, σύρε με, σύρε με
πάρε με σκλάβο στο αιώνιο
- έξαψη, καπούλια, χαίτη –
- θερινού φωτός αγέρα.

Emilio Ballagas / Κούβα
Ηλίας Ματθαίου: Ποίηση Ισπανόφωνης Αμερικής (Γνώση,1987)