ΕΓΩ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΙΕΡΗ ΠΟΡΝΗ

.

ΕΓΩ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΙΕΡΗ ΠΟΡΝΗ

.
Απόγευμα και κρατώντας καθρεφτάκι στ' αριστερό μου χέρι
μάδησα μια μια τις τρίχες απ' τα γένια μου με προσοχή.
Ξύρισα τα φρύδια, τα 'κανα τόξο με κραγιόν,
στρογγύλεψα τα χείλη μου και τα 'βαψα.
Πήρα περούκα με άχνα που και που γαλάζιας πούντρας
και την έβαλα, στολίστηκα στο μέτωπο με μια χρυσή κορδέλα.
Για να κρύψω το καρύδι του λαιμού μου
έβαλα μια παρόμοια, αλλά μεγαλύτερη, χρυσή κορδέλα.
Φόρεσα στα χέρια και στους αστραγάλους βραχιόλια,
στα πόδια πέδιλα από προβιά.
Φόρεσα ρόμπα γυναικεία ξεθωριασμένη απ' τον καιρό,
ιδρώτα ποτισμένη,
καθάρισα τα δόντια μου, έφτυσα, μάσησα φύλλα ευωδιασμένα.
Έτριψα με φτηνό αρωματικό λάδι
τις μασχάλες μου και την κοιλιά μου
και βγήκα απ' τον καθρέφτη, τράβηξα
για μια στοά του ερειπωμένου ναού.
Μονάχα νεαροί θεοί και ταξιδιώτες πέρναγαν.
Ένα πουλάκι με φωνή σμαράγδινη
κούρνιαζε σ' ένα σμαραγδένιο δέντρο και τραγούδαγε:
"Είσαι άντρας. Είσαι άντρας. Κι όχι μονάχα αυτό,
αλλά και γέρος."
"Στον εγκαταλειμμένο δρόμο, απ' όπου έρχονται και φεύγουν
θεοί και προσκυνητές,
όλοι δεν είμαστε αξιοθρήνητες πουτάνες;"
Στο σμαραγδένιο δάσος έκλαψα γοερά.

.
M.Takahashi \ Ιαπωνία

Από την Ποιητική Ανθολογία Αποκλίνοντος Ερωτισμού (Γνώση)
Μετάφραση: Ανδρέας Αγγελάκης