Ο ίδιος ο Φράνκο στο βιβλίο του Λόγια του Αρχηγού αναφέρεται στο γεγονός λέγοντας ότι στο εξωτερικό
μιλούσαν πολύ για τον γραναδινό ποιητή επειδή οι «κόκκινοι» χρησιμοποιούσαν τον
θάνατό του για λόγους προπαγάνδας. Διευκρινίζει όμως ότι αν και ήταν αλήθεια
ότι στις πρώτες στιγμές της Επανάστασης στη Γρανάδα ο ποιητής πέθανε αναμεμειγμένος
με άλλους εξεγερμένους, ωστόσο αυτό υπήρξε ένα από τα ατυχήματα εκείνα που
θεωρούνται φυσιολογικά στη διάρκεια ενός πολέμου.
Ντοκουμέντα του 1965, μέχρι πρόσφατα απόρρητα, αποκαλύπτουν τώρα
ότι αν και «ουδεμία δράση» καταλογιζόταν στον ποιητή, η σύλληψή του
σχετιζόταν με τους ακόλουθους λόγους: τον θεωρούσαν σοσιαλιστή και ήταν μασσώνος
που ανήκε στη Στοά Alhambra με το συμβολικό όνομα ΟΜΗΡΟΣ. Για να δικαιολογηθεί η εκτέλεσή του προστίθεται ακολούθως ένας νέος λόγος: ομοφυλοφιλικές πρακτικές, μια απεχθή παρέκκλισή του που κατέληξε να είναι
δημοσίως γνωστή, αν και αναγνωρίζεται ότι δεν υπήρχε ιστορικό συγκεκριμένων περιστατικών
αναφορικά με αυτό το ζήτημα.
Στα ντοκουμέντα αυτά υπάρχει μια σαφής καταγραφή των
γεγονότων μέχρι τη σύλληψη του Λόρκα, αλλά υπάρχει σχετική ασάφεια εν συνεχεία
σχετικά με την εκτέλεσή του και γι’ αυτό δεν υπάρχουν λεπτομέρειες για τον τόπο
της ταφής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου