Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΥΤΙΝ

[…] Η πολυδάπανη φιέστα του Πούτιν και της ΔΟΕ έχει σκοπό να παρουσιάσει τη Ρωσία ως μεγάλη δύναμη στο διεθνές στερέωμα και την ίδια στιγμή να διασκεδάσει τη δυσαρέσκεια των ρώσων σχετικά με τον αυταρχισμό του καθεστώτος και την πρόσφατη καθήλωση της ρωσικής οικονομίας. Σε αντίθεση με άλλους δυτικούς ηγέτες, σε αυτή τη φιέστα αποφάσισε να παραβρεθεί και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας. Από ό,τι μαθαίνουμε οι συζητήσεις του με τους ρώσους ιθύνοντες περιορίστηκαν στην τιμή του φυσικού αερίου. Ούτε ο ίδιος, ούτε κάποιος από τους έλληνες δημοσιογράφους της συνοδείας του έθιξαν το θέμα της φίμωσης και των συνεχιζόμενων συλλήψεων ομοφυλόφιλων πολιτών στη Ρωσία.

Αν και είναι λογικό για μια χώρα με τα προβλήματα της Ελλάδας να επικεντρώνεται σε θέματα των άμεσων συμφερόντων της (και ίσως λιγότερο υποκριτικό από το να χρησιμοποιεί τα ανθρώπινα δικαιώματα ως προκάλυμμα άλλων επιδιώξεων) η πλήρης αποσιώπηση του θέματος από τη χώρα που γέννησε τον ολυμπισμό δεν παύει να αποτελεί θλιβερή υπόθεση. Εξίσου θλιβερή με την «queer αναπαράσταση των ολυμπιακών αθλημάτων» που επιχείρησαν έξω από το Καλλιμάρμαρο διάφορες ακτιβιστικές ομάδες με ξενόγλωσσους τίτλους ως διαμαρτυρία για την ομοφοβική πολιτική της Ρωσίας.

Πρώτον γιατί στη χώρα του Πλάτωνα, της Σαπφώς και του Καβάφη το να αυτο-προσδιορίζεσαι ως «lgbt» και «queer» είναι το ίδιο άτοπο όσο και στη χώρα του Τσαϊκόφσκι και του Νουρέγιεφ. Δεύτερον γιατί, αντί για μια «queer» αναπαράσταση όπου δισκοβόλοι με ξανθές περούκες πετάνε δίσκους της Madonna, θα αρκούσε μια υπενθύμιση των αυθεντικών Ολυμπιακών Αγώνων. Αγώνες στους οποίους συμμετείχαν γυμνοί άντρες αθλητές των οποίων την ομορφιά εξύμνησαν άντρες καλλιτέχνες με έργα τέχνης που έμειναν στην αιωνιότητα. Και τρίτον γιατί η επιτυχία μιας διεκδίκησης δεν κρίνεται από τέτοιου είδους θεατρικά δρώμενα, αλλά από την αποτελεσματικότητα των θεσμικών παρεμβάσεων. Και όπως έδειξε η επίσκεψη Παπούλια, μετά από τέσσερις δεκαετίες δημοκρατικής διακυβέρνησης, εκεί βρισκόμαστε ακόμα στο μηδέν.

AthensVoice