ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ "ΠΡΩΗΝ ΓΚΕΪ" ΣΤΙΣ ΗΠΑ

Η αντίφαση μεταξύ θρησκείας και ομοφυλοφιλίας
The New York Times (Καθημερινή 13-2-2007)
Ο Κόρεϊ Λάρσεν έκρυβε για πολλά χρόνια την έλξη που ένιωθε για τους άλλους άνδρες, αρνούμενος αρχικά να την αναγνωρίσει και στη συνέχεια προσευχόμενος καθημερινά να του αφαιρεθεί. Ως έφηβος στο Κλίαρφιλντ της Γιούτα προσπάθησε να εξαφανίσει αυτές τις σκέψεις. Μεγαλώνοντας, δυνάμωνε κι η έλξη που ένιωθε για τους άνδρες, όπως και οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις ως μορμόνου.
Η αντίφαση αυτή τον τυραννούσε. Αφού μετακόμισε στο Μανχάταν πριν από μερικά χρόνια, παρέμεινε ένα αξιοσέβαστο μέλος της ενορίας του. Στη μοναξιά όμως του σπιτιού του περιέπιπτε σε απελπισία. «Επρεπε είτε να μείνω στην εκκλησία, σε αυτό που πιστεύω και αγαπώ, είτε να διαλέξω τη διαφορετική οδό, που ένιωθα να μου χτυπά την πόρτα», τόνισε ο Λάρσεν. Τον περασμένο Μάιο, ο 28χρονος πλέον κ. Λάρσεν άρχισε να επισκέπτεται έναν ψυχοθεραπευτή στο Τζέρσι, ακολουθώντας το παράδειγμα πολλών άλλων σε ολόκληρη τη χώρα, οι οποίοι κατέβαλαν αντίστοιχες προσπάθειες να αποβάλουν τις ομοφυλοφιλικές επιθυμίες τους μέσω ψυχοθεραπείας ή μέσω θρησκευτικών ομάδων αφοσιωμένων σε αυτό τον σκοπό.
Παρότι η επιστημονική κοινότητα δεν μπορεί να προσδιορίσει οριστικά τι καθορίζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό (αν οφείλεται στη φύση ή στην ανατροφή), οι πιο φημισμένοι επαγγελματίες ψυχικής υγιεινής χαρακτηρίζουν τις απόπειρες εξαφάνισης της ομοφυλοφιλικής επιθυμίας ή της αλλαγής του σεξουαλικού προσανατολισμού, τσαρλατανισμό, ο οποίος είναι δυνητικά επικίνδυνος. Οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων υποστηρίζουν ότι οι προσπάθειες αυτές υποδαυλίζουν την ομοφυλοφοβία. Οι επαγγελματίες της ψυχικής υγιεινής υποστηρίζουν ότι η αποτελεσματικότητα της θεραπείας σεξουαλικού επαναπροσανατολισμού δεν μπορεί να αποδειχθεί. Ενώ τονίζουν ότι υπάρχουν αποδείξεις πως η βλάβη που μπορεί να επιφέρει στην αυτοεκτίμηση ενδέχεται να οδηγήσει στην κατάθλιψη ή ακόμα και στην αυτοκτονία.
«Δεν τίθεται καν ζήτημα προς συζήτηση για την επαγγελματική κοινότητα. Είναι σαν τη Θεωρία Δημιουργίας. Η κοινή γνώμη θεωρεί ότι το ζήτημα αυτό απασχολεί τους επιστήμονες του κλάδου, ενώ στην ουσία δεν τίθεται καν ως ζήτημα», τόνισε ψυχίατρος από τη Νέα Υόρκη και πρώην επικεφαλής της ειδικής επιτροπής για θέματα ομοφυλοφίλων και ετεροφυλοφίλων της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ενωσης.
Παρ’ όλα αυτά, αυτές οι προσπάθειες, οι οποίες αποκαλούνται κοινώς κίνημα «πρώην γκέι», είναι εμφανείς σε ολόκληρη τη χώρα, όπου η διαμάχη για σεξουαλικά σκάνδαλα και τον γάμο των ομοφυλοφίλων εντός της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας έφεραν τα τελευταία χρόνια στο προσκήνιο το διχαστικό ζήτημα της ομοφυλοφιλίας.
Οι προσπάθειες για τον έλεγχο της ομοφυλοφιλικής επιθυμίας καλύπτει όλο το φάσμα από εκείνους που υιοθετούν μιαν εντελώς κοσμική συμβουλευτική προσέγγιση, έως εκείνους που υιοθετούν μιαν απολύτως θρησκευτική. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι είναι δυνατόν να συντελεστεί ριζική αλλαγή, ενώ άλλοι εστιάζουν απλώς στην προσπάθεια προσφοράς βοήθειας προκειμένου να μη συνάπτουν ομοφυλοφιλικές σχέσεις.
Παρά τον σκεπτικισμό που επικρατεί σχετικά με την αποτελεσματικότητα των «πρώην γκέι» προγραμμάτων, κανείς δεν αρνείται τον αγώνα και την επίπονη προσπάθεια των εμπλεκομένων. Οι οποίοι είναι Ευαγγελιστές, ορθόδοξοι Εβραίοι, Μορμόνοι, Ρωμαιοκαθολικοί και άλλοι, οι οποίοι συχνά εφορμούνται από τις βαθιές θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, οι οποίες έρχονται σε ρήξη με την κοινωνική τάση της πλειοψηφίας, η οποία ενθαρρύνει την αποδοχή της ομοφυλοφιλίας. Ο αριθμός των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτά τα προγράμματα δεν είναι γνωστός, όμως σύμφωνα με μια από τις μεγαλύτερες χριστιανικές οργανώσεις του κινήματος, την Exodus International, το 2003 ο αριθμός των ατόμων που συμμετείχαν στα προγράμματά της άγγιξε τις 11.000.
Στις αρχές της περσινής χρονιάς, ο κ. Λάρσεν πληροφορήθηκε την ύπαρξη ενός ειδικού προγράμματος του Σαββατοκύριακου στην Πενσιλβάνια, το οποίο οργάνωνε η κοσμική οργάνωση «Οι Ανθρωποι Αλλάζουν». Και γράφτηκε αμέσως σε αυτό. Το ειδικό πρόγραμμα εστιαζόταν στην έκφραση του ελλείμματος ανδρισμού των συμμετεχόντων, το οποίο ο κ. Λάρσεν σήμερα πιστεύει ότι αποτελεί τη ρίζα της έλξης του προς τους άλλους άνδρες. Ωστόσο, συναντώντας άλλους ομοιοπαθείς νιώθει ότι γιατρεύεται.
Για τους Εβραίους υπάρχει η οργάνωση JONAH, «Εβραίοι που προσφέρουν νέες εναλλακτικές στην ομοφυλοφιλία», με έδρα το Τζέρσι. Λειτουργεί στο Διαδίκτυο και σε ομάδες υποστήριξης των «αγωνιζόμενων», ενώ οργανώνει ειδικά Σαββατοκύριακα μύησης τα οποία εστιάζουν στη δυναμική της οικογένειας και στη συναισθηματική θεραπεία για τους ανθρώπους που παλεύουν με την «έλξη προς το ίδιο φύλο». Εχουν επίσης θεσπίσει μια ομάδα υποστήριξης για τους γονείς των ομοφυλόφιλων παιδιών.
Ο ψυχολόγος κ. Μάθερσον, μαθητής του προέδρου μιας από τις μεγαλύτερες κοσμικές οργανώσεις, του Εθνικού Συλλόγου Ερευνας και Θεραπείας της Ομοφυλοφιλίας, Τζόζεφ Νικολόζι, άρχισε να συμβουλεύει ομοφυλόφιλους το 2004 και διαθέτει σήμερα 50 πελάτες. Χρεώνει 240 δολάρια τη συνεδρία των 90 λεπτών.
Ο κ. Μάθερσον, του οποίου οι πελάτες είναι όλοι άνδρες, προσφέρει συμβουλές για την αναπλήρωση του ελλείμματος ανδρισμού των πασχόντων, μέσω της έκφρασης συναισθηματικών ζητημάτων και της σύναψης «υγιεινών» σχέσεων με άλλους άνδρες. Θεωρεί ότι με αυτό τον τρόπο βοηθάει στη μείωση της ομοφυλοφιλικής επιθυμίας.
Οδυνηρές εμπειρίες
Οι συζητήσεις με πολλούς συμμετέχοντες σε αντίστοιχα προγράμματα στην ευρύτερη περιοχή της Νέας Υόρκης αποκάλυψαν ένα μεγάλο φάσμα οδυνηρών εμπειριών και αποτελεσμάτων. Ορισμένοι, μετά από προσπάθεια χρόνων, δρέπουν ελάχιστα θετικά αποτελέσματα. Αλλοι αναφέρουν σαφή μείωση των ομοφυλοφιλικών τους αισθημάτων. Πολλοί υποστηρίζουν ότι πραγματοποίησαν απόλυτη στροφή προς την ετεροφυλοφιλία. Ωστόσο, κάθε φαινομενική επιτυχία αντισταθμίζεται από δεκάδες ιστορίες ανθρώπων οι οποίοι συμπέραναν πως παραπλανούν τον εαυτό τους, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων από τους πρωτεργάτες του κινήματος «πρώην γκέι».
0 41χρονος Πίτερσον Τοσκάνο συμμετείχε για έξι χρόνια σε προγράμματα «πρώην γκέι» τι δεκαετίες του ’80 και του ’90 και τελικά παντρεύτηκε, για να δει τον γάμο του να διαλύεται, καθώς δεν κατάφερε να εξαλείψει τα ομοφυλοφιλικά του αισθήματα. Τελικά το πήρε απόφαση: «Εάν συνεχίσεις σε αυτό τον δρόμο δεν πρόκειται να ξεγελάσεις κανένα· ούτε τον εαυτό σου». Σήμερα ο κ. Τοσκάνο δηλώνει ομοφυλόφιλος και συμμετέχει σε συναντήσεις προοδευτικών προτεσταντών, ενώ παρουσιάζει κωμικά σκετς σε ολόκληρη τη χώρα, όπου μεταξύ άλλων σατιρίζει τις εμπειρίες του στο κίνημα των «πρώην γκέι».
Οσο για τον κ. Λάρσεν, έχει αρχίσει να δρέπει τους καρπούς της προόδου που έχει επιτελέσει. Ισχυρίζεται ότι η έλξη που ένιωθε για τους άνδρες έχει μεταστραφεί σε απλό «ενδιαφέρον», το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την προηγούμενη «αδήριτη ανάγκη». Ωστόσο, είναι ενδεικτικό ότι πλέον δεν ισχυρίζεται ότι ο τελικός του στόχος είναι η εξάλειψη της έλξης που νιώθει για τους άνδρες. Αντιλαμβάνεται τους πειρασμούς του ως πρόκληση και ευκαιρία για πνευματική ωρίμανση. Ανέφερε και ένα χωρίο από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, το οποίο παροτρύνει τους ακολούθους του Χριστού να μεταφέρουν τον σταυρό τους στην πορεία τους προς το φως. Ο κ. Λάρσεν ισχυρίζεται ότι ο σταυρός του έχει γίνει πιο ελαφρύς.