Η ΠΑΡΑΝΟΪΚΗ ΟΜΟΦΥΛΟΦΟΒΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΜΟΣΧΑΣ

Ομοφυλόφιλους «σώζει» ο Πούτιν από τον Λουζκόφ
Του Αχιλλεα Πατσουκα (Καθημερινή 3-2-2007)
Μπορεί μια πορεία ομοφυλοφίλων εν έτει 2007 να είναι σατανιστική; Για τον οποιοδήποτε σύγχρονο άνθρωπο όχι, για τον κυβερνήτη όμως της Μόσχας, Γιούρι Λουζκόφ και γνωστό για τις εθνικιστικές του εξάρσεις, φαίνεται πως αυτές οι δύο έννοιες είναι αλληλένδετες. Την περασμένη Τρίτη λοιπόν το πρωί, όταν ο κυβερνήτης της Μόσχας πληροφορήθηκε ότι οι ομοφυλοφιλικές οργανώσεις της Ρωσίας προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, ζητώντας 20.000 ευρώ αποζημίωση για την περσινή του απόφαση να απαγορεύσει την τέλεση παρέλασης στο κέντρο της Μόσχας, ξέσπασε αποκαλώντας την σατανιστική και δηλώνοντας πως δεν θα επιτρέψει να γίνει η «Gay Pride 2007» που είναι προγραμματισμένη για τις 27 Μαΐου. Στο άκουσμα αυτής της είδησης, οι ιστοσελίδες των ομοφυλοφίλων στη Ρωσία πήραν φωτιά, ενώ δεκάδες ήταν και τα μηνύματα συμπαράστασης απ’ όλα τα μέρη του κόσμου. Τον σάλο κατάφερε να κατευνάσει ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν, ο οποίος έγινε και ο πρώτος πρόεδρος στην ιστορία της χώρας που μίλησε ανοικτά για το θέμα. Στην προχθεσινή ετήσια συνέντευξη Τύπου κατέστησε σαφές πως σέβεται την ελευθερία των ανθρώπων σε όλες τους τις εκδηλώσεις, συμπληρώνοντας πως η στάση του απέναντι στις σεξουαλικές μειονότητες είναι απλή και συνδέεται με την εκπλήρωση των επίσημων υποχρεώσεών τους. Λίγα λεπτά μετά, στην επίσημη ρωσική ιστοσελίδα των ομοφυλοφίλων, η φράση του Ρώσου προέδρου μαζί με τη φωτογραφία του φιγουράριζαν ψηλά ψηλά, μαζί με τις ευχαριστίες των ομοφυλοφίλων. Το ερώτημα όμως είναι πώς ο κυβερνήτης μιας ευρωπαϊκής πόλης 15 εκατομμυρίων κατοίκων κάνει τόσο σκληρή δήλωση. Η απάντηση είναι πως μόνο αφελής δεν είναι ο Λουζκόφ, που γνωρίζει ότι η ρωσική κοινωνία ακόμα παραμένει συντηρητική. Για παράδειγμα, λίγος είναι ο κόσμος που γνωρίζει ότι η ομοφυλοφιλία αποποινικοποιήθηκε το 1993 επί Γέλτσιν, ενώ μόλις το 1999 έπαψε να θεωρείται πνευματική ασθένεια από τους Ρώσους ψυχιάτρους. Επί τσάρου, δε, τότε που ουσιαστικά η χώρα κυβερνιόταν από την Εκκλησία, ο σεξισμός κυριαρχούσε, ενώ οι ομοφυλόφιλοι χωρίς δόντι στο παλάτι και την εκκλησία στέλνονταν για 3 χρόνια στη Σιβηρία. Μοναδικό φωτεινό διάλειμμα υπήρξε η περίοδος των Μπολσεβίκων, όταν την επομένη της επανάστασης του 1917 αποποινικοποιήθηκε η σχέση των ανδρών, επετράπη στις γυναίκες να κάνουν έκτρωση, ενώ για την έκδοση διαζυγίου αρκούσε η αίτηση του ενός εκ των δύο συντρόφων. Μάλιστα, τρία χρόνια μετά, το 1920, παραχωρήθηκε στους ομοφυλόφιλους άντρες το δικαίωμα να παντρεύονται. Λίγο μετά τον θάνατο του Λένιν και την άνοδο του Στάλιν, όμως, το 1933, τέθηκε εκ νέου ως ελάχιστη ποινή φυλάκισης για τους ομοφυλόφιλους τα 3 χρόνια, ενώ άγνωστος παραμένει ο αριθμός εκτελέσεων καθώς τα αρχεία της KGB παραμένουν στο σκοτάδι. Μόνον οι λεσβίες ουδέποτε είχαν πρόβλημα καθώς οι σχέσεις των γυναικών τόσο ιατρικά όσο και ιστορικά δεν θεωρείτο ομοφυλοφιλία! Επομένως ο δήμαρχος της Μόσχας, με τη στήριξη της ρωσικής Εκκλησίας ξέρει γιατί λέει όσα λέει. Αυτό που δεν μας λέει είναι για το ιστορικό κέντρο της Μόσχας που καταστρέφεται αρχιτεκτονικά με την κατεδάφιση ιστορικών κτιρίων και την ανέγερση θεόρατων κιτσάτων εμπορικών κέντρων πολλά εκ των οποίων χτίζει η εταιρεία της δισεκατομμυριούχου συζύγου του. Αποκορύφωμα η πρόσφατη ιδέα του να τοποθετήσει στο ιστορικότερο σημείο της πόλης, την Κόκκινη Πλατεία, παγοδρόμιο!