ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Η κοινωνία της Αρχαίας Ελλάδας αντιμετωπίζει το θέμα ομοφυλοφιλία / ετεροφυλοφιλία τελείως διαφορετικά απ' ότι το αντιμετωπίζει η Δυτική κοινωνία. Η ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Ελλάδα δεν είναι καταδικαστέα ούτε περιθωριοποιημένη. Αντιθέτως, απαντάται στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Οι λόγοι αυτής της αντιμετώπισης πρέπει ν' αναζητηθούν στο συμβολισμό της ελληνικής κοινωνίας και ειδικά στη μυθολογία της. Πολλοί ήταν οι μύθοι που αναφέρονταν στην παιδεραστία και ο αριθμός τους αυξανόταν καθώς η ομοφυλοφιλική πρακτική επεκτεινόταν και πέρα από τα αρχικά θεσμικά της πλαίσια. Η μελέτη των αρχαιότερων μύθων αυτής της κατηγορίας μας αποκαλύπτει το νόημα αυτού του αρχαϊκού θεσμού: ο εραστής, θεός ή ήρωας, είναι πάντα δάσκαλος και μύστης. Ο έφηβος ερωμένος, ο μυούμενος, διατηρεί την ιδιότητα του μαθητευόμενου μέχρις ότου η ενηλικίωση βάλει ένα τέλος στην ερωτική του υποταγή. Διαπιστώναμε συνεπώς ότι η ομοφυλοφιλία, όπως εμφανίζεται στην ελληνική κοινωνία, έχει μυητική καταγωγή και μπορούμε να ανιχνεύσουμε την προϊστορία της στα έθιμα και στις αντιλήψεις των πρωτόγονων ενδοευρωπαϊκών λαών. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)