Μετανιώνω που δήλωσα γκέι
Στα 25 του είχε το Χόλιγουντ στα πόδια του.
Σήμερα δεν μπορεί να σταυρώσει ρόλο αντάξιό του, ατζέντηδες και σελέμπριτι τον βλέπουν και σταυροκοπιούνται και η πρώην κολλητή του Μαντόνα δεν του μιλάει. Ο Ρούπερτ Εβερετ, όμως, μίλησε και με το παραπάνω στον «Ομπσέρβερ» για όλα του τα «αμαρτήματα».
Και πρώτο από όλα το χειρότερο: τόλμησε ως αστέρας του Χόλιγουντ να δηλώσει ανοιχτά πως είναι ομοφυλόφιλος. Η βιομηχανία τον προόριζε για τον επόμενο Κάρι Γκραντ και αυτός χάλασε το πακέτο. Σήμερα ξεκαθαρίζει πως «δεν γίνεται να είσαι γκέι αστέρας του σινεμά, σε αφήνουν για λίγο να παίξεις και στην πρώτη αναποδιά πέφτεις σε τοίχο. Μετά μπορείς να παίζεις μόνο ρόλους ντραγκ. Πόσους διάσημους γκέι αστέρες ξέρετε; Υπάρχουν αρκετοί "στην ντουλάπα" αλλά έξω κανείς. Τελευταία αυξάνονται οι γκέι ρόλοι -π.χ. «Brokeback Mountain»- αλλά τους παίζουν μόνο στρέιτ! Και οι ανοιχτά γκέι δεν παίρνουν ούτε στρέιτ ρόλους, οπότε δεν συστήνω σε κάποιον να το δηλώσει». Ετσι ξεσπάθωσε και δεν φαίνεται να τον φοβίζει τίποτα. Ούτε καν η αρνητική δημοσιότητα που μπορεί να προκαλέσει στην ταινία «St Trinian's 2: The Legend of Fritton's Gold», η οποία βγαίνει στην Αγγλία στις 18 αυτού του μήνα.
Ο όμορφος και ταλαντούχος γιος μεγαλοαστικής οικογένειας το έσκασε στο Λονδίνο στα 15, μπήκε σε θίασο στα 17, έγινε φίλος με την Μπιάνκα Τζάκερ, τον Μπόουι και τον Γουόρχολ δουλεύοντας σαν μοντέλο και αρσενική πόρνη πριν από τα 20. Μέχρι τα 25 του έβγαλε έναν αποτυχημένο ροκ δίσκο, είδε το θεατρικό του «Another Country» να γίνεται επιτυχία, γνώρισε τη Λορίν Μπακόλ, την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, τον Γκρέγκορι Πεκ και τον Ορσον Ουέλς -που τον προόριζε για προστατευόμενό του αλλά πέθανε- και τα κατάφερε στο Χόλιγουντ. Το τελευταίο τον απογοήτευσε και πήδηξε έξω από την ντουλάπα γράφοντας το αυτοβιογραφικό «Red Carpets and Other Banana Skins» («Κόκκινα Χαλιά και Αλλες Μπανανόφλουδες»), στο οποίο περιέγραφε μεταξύ άλλων το πραγματικό πρόσωπο όλων των σελέμπριτι, κάτι που η Μαντόνα δεν του συγχώρεσε ποτέ.
Αυθόρμητος και χύμα, αντεπιτίθεται σήμερα από την εφημερίδα. «Το Χόλιγουντ είναι σαν τη Χριστιανική Δεξιά. Κάνουν τους δημοκρατικούς και τους υποστηρικτές του Ομπάμα, αλλά κανείς δεν είναι κατά του πολέμου στο Ιράκ», λέει. «Λες και οι Αμερικανοί δεν μπορούν να επεξεργαστούν τίποτα πέρα από την κινηματογραφική πραγματικότητα του κώλου της Τζέι Λο. Δεν μπορούν να προσεγγίσουν το Ιράκ γιατί είναι εθισμένοι στην υπέροχη βερσιόν της ζωής που φτιάχνουν για εταιρείες όπως η Viacom. Οπου οι καλοί νικάνε στο τέλος, ο κακός καπνίζει και χάνει, τα ζευγάρια δεν κάνουν έρωτα και όλα είναι πολιτικά ορθά σε βαθμό δαιμονικό». Αυτοί είναι αδένες, κύριοι.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΣ (Ελευθεροτυπία, 2/12/2009)
Στα 25 του είχε το Χόλιγουντ στα πόδια του.
Σήμερα δεν μπορεί να σταυρώσει ρόλο αντάξιό του, ατζέντηδες και σελέμπριτι τον βλέπουν και σταυροκοπιούνται και η πρώην κολλητή του Μαντόνα δεν του μιλάει. Ο Ρούπερτ Εβερετ, όμως, μίλησε και με το παραπάνω στον «Ομπσέρβερ» για όλα του τα «αμαρτήματα».
Και πρώτο από όλα το χειρότερο: τόλμησε ως αστέρας του Χόλιγουντ να δηλώσει ανοιχτά πως είναι ομοφυλόφιλος. Η βιομηχανία τον προόριζε για τον επόμενο Κάρι Γκραντ και αυτός χάλασε το πακέτο. Σήμερα ξεκαθαρίζει πως «δεν γίνεται να είσαι γκέι αστέρας του σινεμά, σε αφήνουν για λίγο να παίξεις και στην πρώτη αναποδιά πέφτεις σε τοίχο. Μετά μπορείς να παίζεις μόνο ρόλους ντραγκ. Πόσους διάσημους γκέι αστέρες ξέρετε; Υπάρχουν αρκετοί "στην ντουλάπα" αλλά έξω κανείς. Τελευταία αυξάνονται οι γκέι ρόλοι -π.χ. «Brokeback Mountain»- αλλά τους παίζουν μόνο στρέιτ! Και οι ανοιχτά γκέι δεν παίρνουν ούτε στρέιτ ρόλους, οπότε δεν συστήνω σε κάποιον να το δηλώσει». Ετσι ξεσπάθωσε και δεν φαίνεται να τον φοβίζει τίποτα. Ούτε καν η αρνητική δημοσιότητα που μπορεί να προκαλέσει στην ταινία «St Trinian's 2: The Legend of Fritton's Gold», η οποία βγαίνει στην Αγγλία στις 18 αυτού του μήνα.
Ο όμορφος και ταλαντούχος γιος μεγαλοαστικής οικογένειας το έσκασε στο Λονδίνο στα 15, μπήκε σε θίασο στα 17, έγινε φίλος με την Μπιάνκα Τζάκερ, τον Μπόουι και τον Γουόρχολ δουλεύοντας σαν μοντέλο και αρσενική πόρνη πριν από τα 20. Μέχρι τα 25 του έβγαλε έναν αποτυχημένο ροκ δίσκο, είδε το θεατρικό του «Another Country» να γίνεται επιτυχία, γνώρισε τη Λορίν Μπακόλ, την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, τον Γκρέγκορι Πεκ και τον Ορσον Ουέλς -που τον προόριζε για προστατευόμενό του αλλά πέθανε- και τα κατάφερε στο Χόλιγουντ. Το τελευταίο τον απογοήτευσε και πήδηξε έξω από την ντουλάπα γράφοντας το αυτοβιογραφικό «Red Carpets and Other Banana Skins» («Κόκκινα Χαλιά και Αλλες Μπανανόφλουδες»), στο οποίο περιέγραφε μεταξύ άλλων το πραγματικό πρόσωπο όλων των σελέμπριτι, κάτι που η Μαντόνα δεν του συγχώρεσε ποτέ.
Αυθόρμητος και χύμα, αντεπιτίθεται σήμερα από την εφημερίδα. «Το Χόλιγουντ είναι σαν τη Χριστιανική Δεξιά. Κάνουν τους δημοκρατικούς και τους υποστηρικτές του Ομπάμα, αλλά κανείς δεν είναι κατά του πολέμου στο Ιράκ», λέει. «Λες και οι Αμερικανοί δεν μπορούν να επεξεργαστούν τίποτα πέρα από την κινηματογραφική πραγματικότητα του κώλου της Τζέι Λο. Δεν μπορούν να προσεγγίσουν το Ιράκ γιατί είναι εθισμένοι στην υπέροχη βερσιόν της ζωής που φτιάχνουν για εταιρείες όπως η Viacom. Οπου οι καλοί νικάνε στο τέλος, ο κακός καπνίζει και χάνει, τα ζευγάρια δεν κάνουν έρωτα και όλα είναι πολιτικά ορθά σε βαθμό δαιμονικό». Αυτοί είναι αδένες, κύριοι.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΣ (Ελευθεροτυπία, 2/12/2009)
1 σχόλιο:
Πάντως τέτοιες επίμαχες δηλώσεις και συνεντεύξεις τις δίνει όταν πρόκειται να κυκλοφορήσει ταινία του, ώστε να προκαλεί δημοσιότητα.
Όχι ότι αυτό είναι παράξενο, όλοι έτσι κάνουν (και γιατί όχι - τη δουλειά τους κάνουν), απλώς, ας βλέπουμε τέτοια σχόλια with a grain of salt.
Δημοσίευση σχολίου