.
Κύκλος εκδηλώσεων GendER/SIE/ES – Έμφυλοι ρόλοι και ταυτότητες
Κύκλος εκδηλώσεων GendER/SIE/ES – Έμφυλοι ρόλοι και ταυτότητες
Τέσσερα προγράμματα με ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ, καλλιτεχνικές-πειραματικέςΣε συνεργασία με το BIOS
Αποπλάνηση Αγγέλων – Αγόρια-Κορίτσια – Τραμπάλα συναισθημάτων – Ιστορίες του παιδιού του κάδου
Προβολές ταινιών
Αποπλάνηση Αγγέλων – Αγόρια-Κορίτσια – Τραμπάλα συναισθημάτων – Ιστορίες του παιδιού του κάδου
Προβολές ταινιών
Κυριακή 30 Μαρτίου – Πέμπτη 3 Απριλίου 2008
BIOS, Πειραιώς 84
Με ελληνικούς υπότιτλους
Είσοδος ελεύθερη
Τηλ.: +30 210 3661 000
Gender – Το γεγονός ότι η άφυλη πραγματικότητα δεν υπάρχει, αποτελεί για όλους τους καλλιτέχνες, από όλους τους τομείς της τέχνης, πεδίο δημιουργικής αντιπαράθεσης και ως προς τη φόρμα και ως προς το περιεχόμενο. Με πρωτοβουλία του Goethe-Institut Athen τα Ινστιτούτα Goethe της Νοτιοανατολικής Ευρώπης επέλεξαν την εποχή αυτή να προσεγγίσουν το θέμα του κοινωνικού φύλου με διάφορα προγράμματα, συμμετέχοντας έτσι στη σύγχρονη συζήτηση για τις διάφορες μορφές των στερεοτυπικών ρόλων και ταυτοτήτων των φύλων.Σε συνεργασία με το ΒΙΟS, έναν από τους πιο δυναμικούς χώρους της Αθήνας που προσφέρει πεδίο πειραματισμού στις νέες τέχνες, το Goethe-Institut Athen διοργανώνει μια εβδομάδα πολλαπλών δράσεων. Από 30 Μαρτίου έως 3 Απριλίου πραγματοποιείται ένα κινηματογραφικό πρόγραμμα σε τέσσερις ενότητες με ταινίες μικρού μήκους που προσφέρονται για ανάγνωση από τη σκοπιά του κοινωνικού φύλου: Ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ, καλλιτεχνικές πειραματικές.
Gender – Το γεγονός ότι η άφυλη πραγματικότητα δεν υπάρχει, αποτελεί για όλους τους καλλιτέχνες, από όλους τους τομείς της τέχνης, πεδίο δημιουργικής αντιπαράθεσης και ως προς τη φόρμα και ως προς το περιεχόμενο. Με πρωτοβουλία του Goethe-Institut Athen τα Ινστιτούτα Goethe της Νοτιοανατολικής Ευρώπης επέλεξαν την εποχή αυτή να προσεγγίσουν το θέμα του κοινωνικού φύλου με διάφορα προγράμματα, συμμετέχοντας έτσι στη σύγχρονη συζήτηση για τις διάφορες μορφές των στερεοτυπικών ρόλων και ταυτοτήτων των φύλων.Σε συνεργασία με το ΒΙΟS, έναν από τους πιο δυναμικούς χώρους της Αθήνας που προσφέρει πεδίο πειραματισμού στις νέες τέχνες, το Goethe-Institut Athen διοργανώνει μια εβδομάδα πολλαπλών δράσεων. Από 30 Μαρτίου έως 3 Απριλίου πραγματοποιείται ένα κινηματογραφικό πρόγραμμα σε τέσσερις ενότητες με ταινίες μικρού μήκους που προσφέρονται για ανάγνωση από τη σκοπιά του κοινωνικού φύλου: Ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ, καλλιτεχνικές πειραματικές.
(βλ. και πρόγραμμα «Φεστιβάλ Genderpop» )
2 σχόλια:
Τα προγράμματα
«ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ ΑΓΓΕΛΩΝ» (70΄)
Τέσσερις ταινίες μικρού μήκους του Jan Krüger
Γερμανία 2000-2007
Για την οικειότητα και την απόσταση, για τη συναισθηματική εξάρτηση, τη φιλία και τον ερωτισμό μεταξύ νεαρών αγοριών, αντρών, αγγέλων
Ο Jan Krüger, γεν. το 1973, σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Νέων Μέσων για την Τέχνη της Κολωνίας. Οι ταινίες του αντιπροσωπεύουν, περισσότερο στο εξωτερικό απ’ ό,τι στη Γερμανία, μια νέα τάση και μια νέα αυτοσυνείδηση του γερμανικού σινεμά.
Αποπλάνηση Αγγέλων (Verführung von Engeln, 2000, 6΄ ασπρόμαυρη)
Βασισμένη στο ομώνυμο ποίημα του Bertolt Brecht και τη μελοποίησή του από τον Udo Lindenberg
O Udo Lindenberg(*1946) από τους πιο σημαντικούς και πιο πολιτικοποιημένους Γερμανούς μουσικούς, τραγουδά το ποίημα του Brecht «Ν’ αποπλανάς Αγγέλους μόνο στο άψε-σβήσε».
Ένας νεαρός περιδιαβαίνει τη νυχτωμένη πόλη και συναντά ανθρώπους-γητευτές, χωρίς όμως να καταφέρνει να έρθει κοντά τους …
Φίλοι (Freunde, 2001, 21΄, έγχρωμη)
Μια φιλία μεταξύ νεαρών αγοριών που παραπαίει μεταξύ συντροφικότητας και ερωτισμού, ένα μείγμα γοητείας και περιέργειας, πίστης και προδοσίας, ανομολόγητου συναισθήματος αληθινής αγάπης. Λακωνική, πυκνή και σφιχτοδεμένη η ταινία μιλά για τον αποχαιρετισμό από την παιδικότητα και το βήμα προς το άγνωστο.
Διακρίσεις (επιλογή): Ασημένιο Λιοντάρι για την Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, 1ο Βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Κολωνίας «short cuts cologne», υποψήφια για το Γερμανικό και Ευρωπαϊκό Κινηματογραφικό Βραβείο.
Tango Apasionado (2006, 13΄ έγχρωμη)
Η ερωτική σχέση δυο αντρών. Οι πόθοι και οι αμφιβολίες τους. Ίσως όμως και να μην πρόκειται οπωσδήποτε για τη σχέση αυτών των δυο αντρών. Ίσως πρόκειται για εμάς τους ίδιους, για το βλέπω και το αντιλαμβάνομαι αυτό καθαυτό …
Hotel Paradijs (2007, 30΄, έγχρωμη & ασπρόμαυρη)
Ο Paul διασχίζει κάθε μέρα το κανάλι που χωρίζει την πόλη του Άμστερνταμ από τη βιομηχανική ζώνη. Εκεί τον περιμένει ο εραστής του. Μια μέρα πέφτει πάνω στην Claire που τον παρασύρει στον κόσμο της …
Και οι τέσσερις ταινίες προβλήθηκαν με μεγάλη επιτυχία σε πολλά διεθνή φεστιβάλ.
ΑΓΟΡΙΑ-ΚΟΡΙΤΣΙΑ (80΄)
Έφηβοι στο παιχνίδι των ρόλων των φύλων, στην αναζήτηση ταυτότητας φύλου, μικροί πρωταγωνιστές της πραγματικότητας, που διόλου σπάνια τους ζητάει να επιδείξουν ηρωισμό. Τέσσερα έργα (Ολλανδία 2000-2005) από τη συλλογή ευρωπαϊκών ντοκιμαντέρ «Μικροί ήρωες» (Junge Helden), την οποία επιμελήθηκε το Goethe-Institut σε συνεργασία με το τμήμα «doxs!» του φεστιβάλ του Duisburg. Ένα πρόγραμμα που φέρνει πιο κοντά τους κόσμους των παιδιών και των ενηλίκων ενώ ταυτόχρονα εναρμονίζει δυο κινηματογραφικά είδη, το ντοκιμαντέρ και την ταινία που κάνει θέμα της τους νέους.
Η μέρα που αποφάσισα να είμαι η Νίνα (De dag dat ik besloot Nina te zijn)
Ολλανδία 2000, 15΄
Σενάριο/Σκηνοθεσία: Ingeborg Jansen
Ο Guido είναι ένα 11χρονο αγόρι που δεν θέλει καθόλου να είναι αγόρι. Δεν του αρέσει το ποδόσφαιρο και προτιμά να κάνει παρέα με τα κορίτσια της τάξης του. Κι έρχεται η μέρα που ο Guido αποφασίζει να είναι η Νίνα. Αυτό που απομένει τώρα πια είναι να μάθουν οι φίλοι και η οικογένειά του να σέβονται αυτήν του την επιθυμία.
Λύτρωση (Opgelucht)
Ολλανδία 2003, 15΄
Σενάριο/Σκηνοθεσία: Aliona van der Horst
Ο Kristopher ήταν 11 όταν κατάλαβε ότι είναι γκέι. Στην αρχή δεν τολμούσε να μιλήσει με κανέναν γι’ αυτό, ούτε με τους φίλους του, ούτε και με την οικογένειά του. Παρά το μεγάλο φόβο κάποια στιγμή ο Kristopher το λέει. Η ταινία παρακολουθεί τις αντιδράσεις των συμμαθητών και της οικογένειάς του.
Κορίτσια (Meisjes)
Ολλανδία 2003, 20΄
Σενάριο/Σκηνοθεσία: Menna Laura Meijer
O Kelvin, ο Vijay και ο Nasif, φίλοι από καιρό, ανακαλύπτουν ξαφνικά τα «Κορίτσια». Είναι ένα θέμα τα κορίτσια που ελάχιστα το καταλαβαίνουν, γι’ αυτό και τους γοητεύει και τόσο πολύ. Πώς θα ‘πρεπε να είναι το τέλειο κορίτσι, πώς θα είναι η «πρώτη φορά», τί πρέπει να γνωρίζει ένα αγόρι και τί πρέπει να κάνει; Το σημαντικότερο όλων μάλλον είναι να «μείνουν cool».
Αγόρια (Jongens)
Ολλανδία 2005, 30΄
Σενάριο/Σκηνοθεσία: Menna Laura Meijer
H Angèle, η Sheena και η Soraya είναι φίλες και οι κουβέντες τους περιστρέφονται κυρίως γύρω από ένα θέμα: Τα αγόρια. Από τη μια μεριά είναι κορίτσια δυναμικά και ζόρικα, ντύνονται σέξι και μιλούν ελεύθερα για το σεξ. Από την άλλη πάλι γεμάτα ανασφάλεια και αβεβαιότητα για «την πρώτη τους φορά» - και γενικώς, είναι αλήθεια ότι το μόνο που θέλουν τα αγόρια είναι σεξ;
ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΔΟΥ (95΄)
(Γερμανία 1970)
Σενάριο/Σκηνοθεσία: Ula Stöckl, Edgar Reitz
Το παιδί του κάδου: Kristine Deloup.
Μια ταινία cult από τα χρόνια της κοινωνικής και σεξουαλικής επανάστασης, γυρισμένη από ένα ζευγάρι μαέστρων του σινεμά, την Ula Stöckl και τον Edgar Reitz. «Το παιδί του κάδου» είναι μεν μια ταινία, είναι όμως και πολλές ταινίες. 64 ιστορίες έχουν γυριστεί, συνολικής διάρκειας 206΄. Μπορεί να δει κανείς και την κάθε μια χωριστά. Η εκδοχή που μας διέθεσε η Ula Stöckl περιλαμβάνει 11 ιστορίες.
«Το παιδί του κάδου» είναι μια «κατασκευασμένη» φιγούρα γένους θηλυκού. Σε κάθε ιστορία η κοινωνία την αναγκάζει να μάθει κάτι, της δίνει ένα μάθημα. Εκείνη όμως, ενήλικη από τη γέννα της ακόμα, μαθαίνει πάντα κάτι παραπάνω απ’ αυτό που της ζητάνε. Αυτό το «κάτι παραπάνω», αυτό που η κοινωνία δεν θέλει, βάζει διαρκώς τη ζωή της σε κίνδυνο.
Οι ιστορίες:
2) Η παιδική ηλικία του παιδιού του κάδου (6΄ 13΄΄)
Ένα ύστερο (πλακούντας) αυτονομείται! Μετά όμως έρχεται η κοινωνική πρόνοια.
3) Το σύνδρομο του κάδου (10΄ 15΄΄)
Για το ταλέντο της κοινωνίας μας, όλα να τα καταλαβαίνει, όλα να τα συγχωρεί κι όλα να τα … ανταποδίδει.
4) Στολίδι του σπιτιού η καθαριότητα (4´ 30´´)
Το παιδί του κάδου στο ντουζ, στη βροχή και από τη σκύλλα στη χάρυβδη
7) Μια μικρούλα ευτυχία (2΄ 03΄΄)
Το παιδί του κάδου το κάνει με τους καρπούς του αγρού.
8) Το παιδί του κάδου γνωρίζει έναν λόρδο και απαγχονίζεται (17΄ 10΄΄)
Έτσι ακριβώς! Η εκδίκηση όμως είναι ιδιαιτέρως γλυκιά!
12) Το παιδί του κάδου μαθαίνει να χορεύει (18΄ 51΄΄)
Το παιδί του κάδου εκπαιδεύεται για τη δουλειά στα πανηγύρια, τραγουδάει ωραία τραγούδια, βρίζει τον κόσμο και την κοπανάει με το ταμείο.
15) Η κλέφτρα του καταστήματος (3΄ 38΄΄)
Μετά από μια ωραία βόλτα στα μαγαζιά το παιδί του κάδου κάθεται στην αγκαλιά μιας συναδέλφου και τη βρίσκει λιγουλάκι.
17) Λίγο μετρά το χρήμα πάνω σ’ αυτήν τη γη (15΄ 13΄΄)
Το παιδί του κάδου κάνει πεζοδρόμιο και δολοφονείται.
21) Το παιδί του κάδου αγαπάει έναν καλό άνθρωπο τόσο πολύ που του έρχεται να τον φάει (9΄ 35΄΄)
Η αγάπη περνάει από το στομάχι και καμιά φορά το χαλάει κιόλας.
22) Το παιδί του κάδου πνίγει παιδιά του κάδου (4΄ 13΄΄)
Με ωραία μουσική και ποιητικότητα.
25) Ο τραπεζικός λογαριασμός στο δάσος (11΄ 46΄΄)
Το παιδί του κάδου πιστεύει στο χρηματοπιστωτικό μας σύστημα. Γι’ αυτό κι αναγκάζεται να πηδήξει από τον τέταρτο όροφο ενός κτιρίου και να τραγουδήσει ένα λυπητερό τραγούδι.
ΤΡΑΜΠΑΛΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ (81΄)
Οκτώ έργα μεταξύ πειραματικού κινηματογράφου, Video Art και εικαστικής τέχνης από διεθνώς διακεκριμένους δημιουργούς. Ένα πρόγραμμα με πρωταγωνιστή το ανθρώπινο σώμα. Οριακές ανθρώπινες καταστάσεις και σύγκρουση της διαφορετικότητας με τα ταμπού. Ένα πρόγραμμα που επιμελήθηκε και εξέδωσε το Goethe-Institut
Living a Beautiful Life (Γερμανία 2003, 13´)
Σενάριο/Σκηνοθεσία: Corinna Schnitt
Πρωταγωνιστούν: Diana Imber, Michael Granelli
Ένας άντρας και μια γυναίκα, καλοφτιαγμένοι κι εμφανίσιμοι κι οι δυο, στη στιλάτη βίλα τους στο Los Angeles. Μια εξοντωτική και προβοκατόρικη δοξολογία της απόλυτης ευτυχίας με καλοστημένες σκηνές εν είδει ντοκιμαντέρ …
S (Γερμανία 2002, 12΄ 25΄΄)
Σενάριο/Σκηνοθεσία: Αθανάσιος Καρανικόλας
Πρωταγωνιστούν: Supermarky, The Goddess Bunny, Ron Athey, Fred
Βραβείο της γερμανικής κριτικής επιτροπής στο Διεθνές Φεστιβάλ Oberhausen
Los Angeles
Η σκοτεινή πλευρά της τρυφερότητας.
Ένα τραγούδι, της μοναξιάς και της θλίψης.
Ένα τραγούδι χωρίς αστέρια, χωρίς άμμο.
Μαρτυρία της λαχτάρας για στοργή και ευχαρίστηση.
Μια τοπιογραφία των συμβόλων του πόνου και της κακοποίησης του σώματος.
Σούμπερτ και στεροειδή στο δρόμο χωρίς γυρισμό.
Την καλλιτεχνική διεύθυνση της παραγωγής υπογράφει ο Rosa von Praunheim.
Προσοχή – Σεβασμός (Γερμανία 2001, 13΄ 50΄΄)
του Michael Brynntrup
Οι οριακές καταστάσεις των πρωταγωνιστών που δοκιμάζουν και τα όρια (και τα οπτικά) των θεατών (όπως ακραίες πρακτικές αυτοερεθισμού) κάνουν την ταινία δείγμα τόσο του «Κινηματογράφου κατά των ταμπού» όσο και της κινηματογραφικής πειραματικής δουλειάς από το χώρο των ομοφυλοφίλων.
Mark Morrisroe – Polaroids 1959-1989 (Γερμανία 2002, 9΄ 50΄΄)
του Curtis Burz
Η ζωή του καλλιτέχνη Mark Morrisroe που πέθανε από έιτζ.
Γεννήθηκε το 1959 στη Βοστώνη από μητέρα ναρκομανή και πόρνη. Έφυγε από το σπίτι του στα 13 και πούλαγε το κορμί του. Πήρε μια υποτροφία από το Museum of Fine Arts της Βοστώνης, αλλά η ζωή του παραήταν διαλυμένη, γεμάτη ναρκωτικά, cross-dressing, εξιμπισιονισμό. Όταν πέθανε βρέθηκαν 2000 polaroids και ταινίες S8.
The Oral Thing (Γερμανία 2001, 8΄)
του Bjorn Melhus
Αλληγορικό έργο για τις ταπεινωτικές εξομολογήσεις στα daytime-talkshows.
Ο talkmaster αποσπά από δυο υποψηφίους χωρίς σώμα και χέρια, ομολογίες για πράξεις βίας και αιμομιξίας, αποσπά γενικώς ομολογίες ενοχής.
Ο δημιουργός της ταινίας παίζει όλους τους ρόλους. Τα αποσπάσματα των ομιλιών είναι από το αμερικάνικο Maury Povich Show.
Ron & Leo (Γερμανία 1999, 12΄ 47΄΄)
του Oliver Husain
Πρωταγωνιστούν: Philipp Danzeisen, Markus Danzeisen
O Ron και ο Leo είναι δίδυμοι αδερφοί, εραστές, λούτρινα ζωάκια και boyband. Περνάνε όλα τα στάδια της κρίσης των ποπ σταρ: sell outs, δυσαρέσκειες, καυγάδες στις συνεντεύξεις τύπου κλπ με τη μορφή ενός σύντομου μελοδραματικού μιούζικαλ. Η ταινία μιλάει ταυτόχρονα και για την επώδυνη διαδικασία της αναζήτησης εαυτού.
Με τον εαυτό μου (Γερμανία/Αυστρία 2000, 3΄)
(Mit mir)
της Kerstin Cmelka
Μια γυναίκα σ’ ένα κρεβάτι. Ξαπλωμένη δίπλα της ο κλώνος της, αυτή η ίδια. Η γυναίκα είναι η κινηματογραφίστρια που κλωνοποιεί – κι όχι μόνον σ’ αυτήν τη δουλειά της – την πρωταγωνίστριά της με πολλαπλή έκθεση.
Το μοτίβο του σωσία, του διδύμου ως μια μορφή οπτικοποίησης του αυτοερωτισμού.
Αυτοπροσωπογραφία ως Γυμνό. Σπουδή αρ. 2 (Γερμανία 2002, 8΄)
(Selbstbildnis als Akt; Studie Nr. 2)
του Wolfgang Lehmann
«Η γύμνια του σώματος δεν είναι το βασικό συστατικό της ταινίας. Η γύμνια είναι μια φυσική κατάσταση, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.»
Πρόγραμμα προβολών
Έναρξη:
Κυριακή 30 Μαρτίου, 21:00 με την προβολή της ταινίας «S» του Αθανάσιου Καρανικόλα παρουσία του σκηνοθέτη (βλ. και πρόγραμμα «Πορτραίτα Κινηματογραφιστών»)
Στη μεγάλη σινεματέκ
Μικρή σινεματέκ
Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008
21:00 Αγόρια-Κορίτσια
23:00 Το παιδί του κάδου
Μεγάλη σινεματέκ
21:00 Αποπλάνηση Αγγέλων
23:00 Τραμπάλα συναισθημάτων
Τρίτη 1 Απριλίου 2008
Μικρή σινεματέκ
21:00 Αγόρια-Κορίτσια
23:00 Τραμπάλα συναισθημάτων
Μεγάλη σινεματέκ
21:00 Το παιδί του κάδου
23:00 Αποπλάνηση Αγγέλων
Τετάρτη 2 Απριλίου 2008
Μικρή σινεματέκ
21:00 Αγόρια-Κορίτσια
23:00 Αποπλάνηση Αγγέλων
Μεγάλη σινεματέκ
21:00 Τραμπάλα συναισθημάτων
23:00 Το παιδί του κάδου
Πέμπτη 3 Απριλίου 2008
Μικρή σινεματέκ
21:00 Αγόρια-Κορίτσια
23:00 Το παιδί του κάδου
Μεγάλη σινεματέκ
21:00 Αποπλάνηση Αγγέλων
23:00 Τραμπάλα συναισθημάτων
Δημοσίευση σχολίου