.
"Ο ερμαφρόδιτος Κοκκώσης"
"Πολύς εγένετο τελευταίον λόγος εις τας εφημερίδας περί ερμαφροδίτου τινός στρατιώτου, εγκυμονήσαντος μάλιστα, όστις, τρωθείς εις την φιλοτιμίαν, ηθέλησε να αυτοκτονήση, εδόθη δε αφορμή εις τους ιατρούς να εξηγήσουν δημόσια τα του ερμαφροδιτισμού, εις άλλους δε και να ονειδίσουν το αλλόκοτον αυτό παιγνίδιον της Φύσεως.
Πλην του ερμαφροδίτου τούτου μανθάνομεν ότι έζη πρότινος και άλλος τοιούτος εν Αθήναις, όστις υπερβάς την ηλικία του νεανίου και αυτό το τεσσαρακοστόν έτος, ησχολείτο ειδικώς εις το κάλλος του προσώπου πουδραριζόμενος, φκιασιδωνόμενος, ξυρίζων επιμελώς το πρόσωπον και αυτόν έτι τον μύστακα από τινος χρόνου, χωρίζων τα μαλλιά του 'ς τη μέση με γυναικοειδή διαρρύθμισιν αυτών, αποφεύγων μισανθρώπως τας μετά της κοινωνίας πολλές σχέσεις, ζών εν κρυπτώ είτε εν αυτή τη πόλει είτε εν εξοχαίς, φιλάργυρος καίπερ κεκτημένος πολλήν πατρικήν περιουσίαν εκ τύχης και υπερτιμήσεως διαφόρων χωραφιών αγόνων και άκαρπων μεν άλλοτε, νυν όμως χρυσοφόρων διά τα βαλάντια του υπερτεσσαρακοντούτος νεανίου, ακκιζόμενος ως ειωθός εις τους "πταιρηκότας τοις εαυτών σώμασιν" ως έλεγον οι αρχαίοι, περιβαλλόμενος δις και τρις της ημέρας ενδυμασίας κοκοττιζούσας μετά μύρων επί της κεφαλής κλπ, κλπ, κλπ.
Ο υπερτεσσαρακοντούτης ούτος νεανιας προσεπονομαζόμενος Κοκκώσης, ορφανός πατρός και μονογενής, υιός γραίας μητρός και ο προστάτης και φίλος αυτού Κεζέας απωλέσθησαν από τινος χρόνου εκ της ημετέρας πόλεως και ήδη αναζητούνται μάτην υπό της Αστυνομίας. Ο γνωρίζων τι σχετικόν, ας ειδοποιήση την Αστυνομικήν Αρχήν."
(Από την εφημερίδα "Βιομήχανος", 21 Αυγούστου 1916)
"Ο ερμαφρόδιτος Κοκκώσης"
"Πολύς εγένετο τελευταίον λόγος εις τας εφημερίδας περί ερμαφροδίτου τινός στρατιώτου, εγκυμονήσαντος μάλιστα, όστις, τρωθείς εις την φιλοτιμίαν, ηθέλησε να αυτοκτονήση, εδόθη δε αφορμή εις τους ιατρούς να εξηγήσουν δημόσια τα του ερμαφροδιτισμού, εις άλλους δε και να ονειδίσουν το αλλόκοτον αυτό παιγνίδιον της Φύσεως.
Πλην του ερμαφροδίτου τούτου μανθάνομεν ότι έζη πρότινος και άλλος τοιούτος εν Αθήναις, όστις υπερβάς την ηλικία του νεανίου και αυτό το τεσσαρακοστόν έτος, ησχολείτο ειδικώς εις το κάλλος του προσώπου πουδραριζόμενος, φκιασιδωνόμενος, ξυρίζων επιμελώς το πρόσωπον και αυτόν έτι τον μύστακα από τινος χρόνου, χωρίζων τα μαλλιά του 'ς τη μέση με γυναικοειδή διαρρύθμισιν αυτών, αποφεύγων μισανθρώπως τας μετά της κοινωνίας πολλές σχέσεις, ζών εν κρυπτώ είτε εν αυτή τη πόλει είτε εν εξοχαίς, φιλάργυρος καίπερ κεκτημένος πολλήν πατρικήν περιουσίαν εκ τύχης και υπερτιμήσεως διαφόρων χωραφιών αγόνων και άκαρπων μεν άλλοτε, νυν όμως χρυσοφόρων διά τα βαλάντια του υπερτεσσαρακοντούτος νεανίου, ακκιζόμενος ως ειωθός εις τους "πταιρηκότας τοις εαυτών σώμασιν" ως έλεγον οι αρχαίοι, περιβαλλόμενος δις και τρις της ημέρας ενδυμασίας κοκοττιζούσας μετά μύρων επί της κεφαλής κλπ, κλπ, κλπ.
Ο υπερτεσσαρακοντούτης ούτος νεανιας προσεπονομαζόμενος Κοκκώσης, ορφανός πατρός και μονογενής, υιός γραίας μητρός και ο προστάτης και φίλος αυτού Κεζέας απωλέσθησαν από τινος χρόνου εκ της ημετέρας πόλεως και ήδη αναζητούνται μάτην υπό της Αστυνομίας. Ο γνωρίζων τι σχετικόν, ας ειδοποιήση την Αστυνομικήν Αρχήν."
(Από την εφημερίδα "Βιομήχανος", 21 Αυγούστου 1916)
(Ε, αυτό πια είναι, στην κυριολεξία, απ’ τα Άγραφα!)
Μεγάλη Παρασκευή οι ληστές θα ξεκινήσουν για τον Δομοκό και θ’ ανέβουν στα Άγραφα, όπου θα περάσουν τις άγιες ημέρες του Πάσχα διασκεδάζοντας, ενώ τα καταδιωκτικά αποσπάσματα θα τους αναζητούν στον Όλυμπο… Ο Μαμαλάκης, γράφει ο Γιώργος Ζαχαρίου, θα αφηγηθεί πως είχαν μαζί τους και δυο νεαρούς ληστές ωραιότατους, που ασχολούνταν πολύ με το χτένισμα και την περιποίηση τους. Θεωρούνταν, κατά τον Μαμαλάκη, μάλλον ως …δεσποινίδες και οι σύντροφοί τους τους φώναζαν …Στυλιανή και Νικολέτα!
Αναφέρω το γεγονός γιατί είναι η πρώτη φορά που γίνεται λόγος για ληστές με μια κάποια …διαφορετικότητα, που εκείνη τουλάχιστον την εποχή δεν ήταν και ιδιαίτερα κατανοητή και διαδεδομένη…
Βασίλης Τζανακάρης : Τα Παλληκάρια τα Καλά Συντρόφια τα σκοτώνουν (Καστανιώτης)
1 σχόλιο:
Ποιον Μαμαλάκη εννοείτε;
Δημοσίευση σχολίου