21.11.10

Ο "ΡΟΛΟΣ" ΤΟΥ ΓΚΕΪ

Ο Βασίλης Μπισμπίκης υποδύεται με την ίδια πειστικότητα τον γκέι στο εξαιρετικό έργο του Mc Nally «The Lisbon Traviata» στη σκηνή του «Ακης Δαβής» και τον μάτσο γυμναστή στα «Μυστικά της Εδέμ».
[…]
Κι εκεί που σας βλέπουμε στην τηλεόραση σε έναν πολύ αρρενωπό χαρακτήρα, ερχόμαστε στο «Lisbon Traviata» σε σκηνοθεσία Λάζαρου Γεωργακόπουλου και παρακολουθούμε να υποδύεστε ένα γκέι. Εκ διαμέτρου αντίθετοι ρόλοι.
Βασίλης Μπισμπίκης: «Αυτή είναι η πρόκληση. Να έρχομαι αντιμέτωπος με διαφορετικά πράγματα. Επαιξα τον Στάνλεϊ στο «Λεωφορείον ο Πόθος», υποδύθηκα τον Λεονάρντο στο «Ματωμένο Γάμο», πραγματικά δεν θα ήθελα κάθε σεζόν να ταυτίζομαι με ανάλογους ήρωες. Στη δουλειά μου επιζητώ το τσαλάκωμα, το διαφορετικό, γι’ αυτό στο θέατρο υποδύομαι τον γκέι».
Ο ρόλος του γκέι, όταν μάλιστα δεν «το ’χετε», θα έλεγα ότι προσεγγίζεται δύσκολα.
- «Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλαμε προσεγγίσεις με τα εξωτερικά τερτίπια ενός γκέι αλλά να δώσουμε τις ανθρώπινες σχέσεις ενός ζευγαριού, που απλά τυγχάνει να είναι ομοφυλόφιλο».
Παλικάρια σφάζονται στις ποδιές τους για την υλοποίηση της ιδέας του γάμου των ομοφυλοφίλων. Ποια η γνώμη σας;
- «Δεν είμαι κατά του γάμου των ομοφυλοφίλων. Ομως, μπαίνοντας στο μυστήριο του γάμου, στη διαδικασία αυτή, νομίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι χάνουν το αίσθημα της επανάστασης που έχουν».
Αθηνά Στάμου (Αδέσμευτος Τύπος, 6/11/2010)



Άρης Λεμπεσόπουλος: Κανείς δεν ρισκάρει μία ανατροπή με έναν ηθοποιό, επειδή όλοι φοβούνται την αποτυχία. Πιστεύω πως είμαστε πολύ συντηρητικοί. Και το ελληνικό κοινό είναι συντηρητικό. Δεν πρέπει να το ενοχλείς. Αν κάνεις τον γκέι στο θέατρο σοβαρά ή στην τηλεόραση, θα ενοχληθεί. Αν τον κάνεις γραφικά και τον κοροϊδέψεις θα έχεις σουξέ. Από την εμπειρία μου πιστεύω ότι το ελληνικό κοινό είναι πάρα πολύ συντηρητικό και θέλει να βλέπει πράγματα εντελώς διαφορετικά από αυτά που ζει! Και δεν βγάζω τον εαυτό μου απέξω.
περιοδικό Νέμεσις, τχ. 87

3 σχόλια:

gay super hero είπε...

"εκεί που σας βλέπουμε στην τηλεόραση σε έναν πολύ αρρενωπό χαρακτήρα... παρακολουθούμε να υποδύεστε ένα γκέι. Εκ διαμέτρου αντίθετοι ρόλοι."

"Στη δουλειά μου επιζητώ το τσαλάκωμα, το διαφορετικό, γι’ αυτό στο θέατρο υποδύομαι τον γκέι"

"Ομως, μπαίνοντας στο μυστήριο του γάμου, στη διαδικασία αυτή, νομίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι χάνουν το αίσθημα της επανάστασης που έχουν"

Πες μου ότι δεν τα διαβάζω όλα αυτά. Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου....

DrFinch είπε...

Το άλλο με τα "εξωτερικά τερτίπια" ενός γκέι, πού το βάζεις?
Ρε μπας και κάνω και εγώ τερτίπια και δεν το καταλαβαίνω?
Στον Αδέσμευτο Τύπο είναι η συνέντευξη, τι περιμένεις?
Εγώ φταίω που πήγα και πλήρωσα και το είδα το έργο.
Πάλι καλά που μπαίνει η δήλωση του Λεμπεσόπουλου από κάτω και διαβάζουμε και μία σοβαρή άποψη.

Ανώνυμος είπε...

Προφανώς ο κ. Μπισμπίκης θεωρεί ότι ένας γκέι δεν μπορεί να είναι αρρενωπός, καθώς και ότι οι "αρρενωποί" ρόλοι δεν είναι πρόκληση για έναν - στρέιτ; - ηθοποιό.
Και βέβαια θεωρεί ότι όποιος παίζει τον γκέι "τσαλακώνεται" γιατί είναι σαν να παίζεις τον ψυχοπαθή δολοφόνο με το πριόνι...
Επίσης, κάποιος θα πρέπει να του εξηγήσει ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός από μόνος του δεν συνιστά επανάσταση.