1.5.07

DER TOTMACHER

Image Hosted by ImageShack.us
.
DER TOTMACHER (1995)
Director Romuald Karmakar
In 1924 - when Friedrich Wilhelm Murnau's The Last Laugh is made, Thomas Mann's The Magic Mountain appears, and Adolf Hitler is charged in Munich with high treason - a criminal case in Hanover causes a stir among the German public. The businessman Fritz Haarmann admits to having killed 24 young men and having cut up their bodies. He rejects the accusation of cannibalism. The psychiatric report, which is to clarify the question of Haarmann's soundness of mind, is commissioned from Professor Dr. Ernst Schulze. In August 1924, six weeks of examinations begin in the Provincial Mental Asylum in Goettingen. The conversations are recorded by a stenographer and serve as the basis for this film. The texts are authentically reproduced. The film's plot takes place entirely in the examination room of Professor Schulze. The most awful murderer of the 20th century, as Fritz Haarmann was described, inspired artists, writers and film directors like George Grosz and Alfred Hrdlicka, Alfred Doeblin (for the figure of Franz Biberkopf in Berlin Alexanderplatz) and Fritz Lang (for Peter Lorre's role in M).

2 σχόλια:

erva_cidreira είπε...

Ένας serial killer στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας
Η ιστορία ενός κατά συρροή δολοφόνου στο Ανόβερο που είχε συγκλονίσει ολόκληρη τη Γερμανική κοινωνία το 1924 ξαναζωντανεύει επί σκηνής στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας, όπου ως τις 29 Απριλίου παρουσιάζεται το έργο του «Η τέχνη του κυρίου Χάαρμαν», σε σκηνοθεσία Μπέττυς Αρβανίτη.
Ο Romuald Karmakar προέρχεται από τον χώρο του σινεμά. Όταν το 1995 έγραψε το σενάριο της ταινίας «Der Totmacher» (Ο Θανατοποιός σε ελεύθερη μετάφραση), την οποία και σκηνοθέτησε, απέσπασε μια σειρά βραβεία στη Βενετία και την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Γερμανία. Ο Karmakar χρησιμοποίησε τα αληθινά πρακτικά των συνεδριών, που έγιναν ανάμεσα στο δολοφόνο και έναν πολύ γνωστό καθηγητή ψυχιατρικής της εποχής, παρουσία ενός νεαρού στενογράφου.
Στις έξι εβδομάδες που διήρκεσαν οι συνεδρίες, οι σχέσεις του δολοφόνου με τον Ψυχίατρο διένυσαν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και ανατρεπτική πορεία, που αποτέλεσε και το έναυσμα για το έργο του Karmakar, που αργότερα μεταφέρθηκε και στο θέατρο (ως «Η Τέχνη του Κυρίου Χάαρμαν» σε ελεύθερη απόδοση στην Ελλάδα)
Ο Karmakar θεωρείται ένας από τους πλέον αμφιλεγόμενος και πολιτικά ρηξικέλευθους σύγχρονους Γερμανούς κινηματογραφιστές. Οι ταινίες του, μυθοπλασίας ή ντοκιμαντέρ, σχεδόν πάντα προκαλούν συζητήσεις -ιδιαίτερα στην πατρίδα του. Ο λόγος είναι ότι προσεγγίζει τα θέματά του και ό,τι συνδέεται ενεργά μ' αυτά χωρίς επιφύλαξη αλλά με τη διάθεση να μας δείξει ότι αυτό που παρουσιάζει υπάρχει, συμβαίνει και θα συνεχίσει να υφίσταται. Θέλει να εκθέσει την ενοχή, το πριν και το μετά των αληθινών γεγονότων, τις προϋποθέσεις τους, τους μύθους και τον τρόπο με τον οποίο γίνονται δεκτά.

Η ταυτότητα της παράστασης
Μετάφραση: Βασίλης Πουλαντζάς
Σκηνοθεσία: Μπέττυ Αρβανίτη
Σκηνικά-κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου
Σύνθεση ήχων: Δημήτρης Ιατρόπουλος
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Παίζουν: Χρήστος Στέργιογλου, Γιάννης Ροζάκης, Άκης Λυρής
Μέχρι 29-4-07

erva_cidreira είπε...

Romuald Karmakar was born in 1965. He has been working as an independent filmmaker since 1985 and shot a series of short films and documentaries. In 1995 he directed his first fiction feature film The Deathmaker (Der Totmacher), which received numerous awards, among them the Silver Lion in Venice for Best Actor, three German Film Awards in Gold in 1996, and was the German entry for the OSCAR for Best Foreign Language Film in 1997. His other films include: Eine Freundschaft in Deutschland (1985), Coup de Boule (1987), Gallodrome (1988), Dogs of Velvet and Steel (Hunde aus Samt und Stahl, 1989), Demontage IX, Unternehmen Stahlglocke (1991), Warheads (1989-1992), The Tyrant of Torino (Der Tyrann von Turin, 1994), Infight (1994), Frankfurt Millennium (Das Frankfurter Kreuz, 1997), Manila (2000) - which won the Silver Leopard at Locarno in 2000, The Himmler Project (2000), 196 BPM (2002), Nightsongs (Die Nacht singt ihre Lieder, 2003), based on the drama by Jon Fosse, and Land of Annihilation (Land der Vernichtung, documentary, 2003).