.
Ήταν η καλύτερη τενίστρια, όλοι το έλεγαν· όμως δεν ήταν όμορφη, ούτε αδύνατη. Eπιπλέον ήταν λεσβία. Έγινε εύκολος στόχος και έφτασε στα όρια της κατάθλιψης. Tώρα, διηγείται πώς κατάφερε να ξεπεράσει τα προβλήματά της
«Mε σκότωσαν οι δημοσιογράφοι»
GINNY DOUGARY (ΤΑ ΝΕΑ 3-6-2006)
«Mε σκότωσαν οι δημοσιογράφοι»
GINNY DOUGARY (ΤΑ ΝΕΑ 3-6-2006)
Επί δεκαετίες υπέμενε την πιο σκληρή κριτική στο γυναικείο τένις σαν βιονική γυναίκα. Κανείς δεν μπορούσε να αρνηθεί το ταλέντο της, απλώς, δεν ήταν πολύ όμορφη, πολύ λεπτή ή αρκούντως... ετεροφυλόφιλη για να αρέσει σε όλους. Σε απόσταση αναπνοής από τα πενήντα, η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα έχει πολλά να πει. Όλα αυτά τα συγκέντρωσε σε ένα βιβλίο, το «Shape your self» (Πλάσε τον εαυτό σου), με συμβουλές αυτοβοήθειας για την εκπλήρωση κάθε προσωπικής δυνατότητας.
Τριάντα ένα χρόνια μετά το μεγάλο αντίο στην πατρίδα της την Τσεχοσλοβακία, η Ναβρατίλοβα γύρισε ξανά. Όμως ούτε η χώρα της είναι η ίδια πια ούτε κι εκείνη. Μετά τη Βελούδινη Επανάσταση του 1989 και την πτώση του κομμουνισμού η Τσεχοσλοβακία διασπάστηκε σε δύο διαφορετικά κράτη. Και η ίδια επέστρεψε ως η πρωταθλήτρια που έφυγε και θριάμβευσε, ως η Αμερικανίδα Μαρτίνα πια ή αλλιώς, ως η συγγραφέας Ναβρατίλοβα.
Υπό τις επευφημίες 4.000 οπαδών της στο γήπεδο του τένις, προσπαθούσε να είναι ήρεμη. Όσοι τη γνωρίζουν καλά λένε ότι κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού στην Πράγα ήταν φορτισμένη. Για τη μητέρα της που είναι πολύ άρρωστη αλλά και για τον αγώνα, 20 χρόνια μετά τον τελευταίο εκεί. «Έπρεπε να κάνω κάτι. Να ψάξω για τα γυαλιά μου, να συγκρατηθώ και να μην κλάψω».
Όταν έφτασε το 1975 στην Αμερική και άρχισε να κερδίζει το ένα παιχνίδι μετά το άλλο, απλώς εμπιστευόταν το ταλέντο της. Και επιβεβαιώθηκε. Ήταν όμως και η πρώτη στο τένις που ανέπτυξε γύρω της μια ομάδα ειδικών, από γυμναστές μέχρι διατροφολόγους, χαράζοντας έτσι τον δρόμο και για τους άλλους αθλητές. Οι διακρίσεις της διαδέχτηκαν η μία την άλλη: 18 τίτλοι στο Γκραντ Σλαμ - στους μεγάλους αγώνες - στο μονό, 40 στο διπλό, 9 στο γυναικείο μονό του Γουίμπλεντον... Όμως ο δρόμος αυτός ήταν μακρύς και σκληρός.
«Ξένη», «αριβίστρια». H Ναβρατίλοβα φάνηκε εύκολος στόχος για τα MME. Μεσούντος του Ψυχρού Πολέμου ήταν η «ξένη», η «αριβίστρια» και η... «τεράστια ελπίδα» (προσβλητική αναφορά για το βάρος της). «Με σκότωσαν κατά τη δεκαετία του '70», λέει σήμερα, «Με έσκισαν». Λίγο αργότερα, στο ήδη πλούσιο ιστορικό της προσετέθη κάτι ακόμη: η ομοφυλοφιλία της. Πιο διάσημη από τις συντρόφους της, η Τζούντι Νέλσον - πρώην βασίλισσα ομορφιάς του Τέξας, που άφησε τον σύζυγό της για τη Ναβρατίλοβα. H σχέση τους κράτησε επτά χρόνια, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ωστόσο ακόμη και σήμερα η πικρία στις δηλώσεις της μεγάλης αθλήτριας είναι εμφανής: «Όλοι νόμιζαν ότι έζησα μια υπέροχη ζωή, όμως είχα κι εγώ τα προβλήματά μου. Είχα τις απογοητεύσεις μου, κι αυτή ήταν μεγάλη. Αυτό το πρόσωπο δεν ήταν αυτό που νόμιζα». H σχέση τους έληξε οριστικά στα δικαστήρια, με τη Νέλσον να διεκδικεί περιουσιακά στοιχεία της Ναβρατίλοβα. «Με πρόδωσε ολοκληρωτικά και πούλησε την ιστορία στην εφημερίδα "National Enquirer", μίλησε για πράγματα πολύ προσωπικά».
Ο πατέρας της είχε αυτοκτονήσει αφού άφησε τη μητέρα της, όταν ακόμη η Μαρτίνα ήταν πολύ μικρή. Παρά το κακό ιστορικό όμως η ίδια δεν είχε εμφανίσει καταθλιπτικές τάσεις... μέχρι τον χωρισμό της από τη Νέλσον. Τότε χρειάστηκε ψυχολογική θεραπεία και το 1994 αποσύρθηκε. Εμφανώς διαφορετική, επέστρεψε στα γήπεδα πριν από τρία χρόνια, προσθέτοντας μερικές ακόμη νίκες στο βιογραφικό της, στο Όπεν της Αυστραλίας και στο Γουίμπλεντον.
Υπό τις επευφημίες 4.000 οπαδών της στο γήπεδο του τένις, προσπαθούσε να είναι ήρεμη. Όσοι τη γνωρίζουν καλά λένε ότι κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού στην Πράγα ήταν φορτισμένη. Για τη μητέρα της που είναι πολύ άρρωστη αλλά και για τον αγώνα, 20 χρόνια μετά τον τελευταίο εκεί. «Έπρεπε να κάνω κάτι. Να ψάξω για τα γυαλιά μου, να συγκρατηθώ και να μην κλάψω».
Όταν έφτασε το 1975 στην Αμερική και άρχισε να κερδίζει το ένα παιχνίδι μετά το άλλο, απλώς εμπιστευόταν το ταλέντο της. Και επιβεβαιώθηκε. Ήταν όμως και η πρώτη στο τένις που ανέπτυξε γύρω της μια ομάδα ειδικών, από γυμναστές μέχρι διατροφολόγους, χαράζοντας έτσι τον δρόμο και για τους άλλους αθλητές. Οι διακρίσεις της διαδέχτηκαν η μία την άλλη: 18 τίτλοι στο Γκραντ Σλαμ - στους μεγάλους αγώνες - στο μονό, 40 στο διπλό, 9 στο γυναικείο μονό του Γουίμπλεντον... Όμως ο δρόμος αυτός ήταν μακρύς και σκληρός.
«Ξένη», «αριβίστρια». H Ναβρατίλοβα φάνηκε εύκολος στόχος για τα MME. Μεσούντος του Ψυχρού Πολέμου ήταν η «ξένη», η «αριβίστρια» και η... «τεράστια ελπίδα» (προσβλητική αναφορά για το βάρος της). «Με σκότωσαν κατά τη δεκαετία του '70», λέει σήμερα, «Με έσκισαν». Λίγο αργότερα, στο ήδη πλούσιο ιστορικό της προσετέθη κάτι ακόμη: η ομοφυλοφιλία της. Πιο διάσημη από τις συντρόφους της, η Τζούντι Νέλσον - πρώην βασίλισσα ομορφιάς του Τέξας, που άφησε τον σύζυγό της για τη Ναβρατίλοβα. H σχέση τους κράτησε επτά χρόνια, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ωστόσο ακόμη και σήμερα η πικρία στις δηλώσεις της μεγάλης αθλήτριας είναι εμφανής: «Όλοι νόμιζαν ότι έζησα μια υπέροχη ζωή, όμως είχα κι εγώ τα προβλήματά μου. Είχα τις απογοητεύσεις μου, κι αυτή ήταν μεγάλη. Αυτό το πρόσωπο δεν ήταν αυτό που νόμιζα». H σχέση τους έληξε οριστικά στα δικαστήρια, με τη Νέλσον να διεκδικεί περιουσιακά στοιχεία της Ναβρατίλοβα. «Με πρόδωσε ολοκληρωτικά και πούλησε την ιστορία στην εφημερίδα "National Enquirer", μίλησε για πράγματα πολύ προσωπικά».
Ο πατέρας της είχε αυτοκτονήσει αφού άφησε τη μητέρα της, όταν ακόμη η Μαρτίνα ήταν πολύ μικρή. Παρά το κακό ιστορικό όμως η ίδια δεν είχε εμφανίσει καταθλιπτικές τάσεις... μέχρι τον χωρισμό της από τη Νέλσον. Τότε χρειάστηκε ψυχολογική θεραπεία και το 1994 αποσύρθηκε. Εμφανώς διαφορετική, επέστρεψε στα γήπεδα πριν από τρία χρόνια, προσθέτοντας μερικές ακόμη νίκες στο βιογραφικό της, στο Όπεν της Αυστραλίας και στο Γουίμπλεντον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου