Χιλιανή
γέννημα θρέμα, η Ντανιέλα Βέγα, διεμφυλική όπως και η Μαρίνα, η ηρωίδα που
ενσαρκώνει στην ταινία «Μια φανταστική γυναίκα» που βγαίνει στις κινηματογραφικές
αίθουσες στις 5 Οκτωβρίου, δούλεψε πρώτα ως κομμώτρια, σπουδάζοντας ταυτόχρονα
κλασικό τραγούδι (τόσες ομοιότητες με τη Μίνα Ορφανού και τη «Στρέλλα» του
Πάνου Χ. Κούτρα, όχι μόνο στις λεπτομέρειες, αλλά και στις ανθρώπινες και
κινηματογραφικές προθέσεις) κι εμφανίστηκε σε μια θεατρική παράσταση και μια
ταινία («La Visita», 2014). Ηταν, όμως, στο φιλμ του Σεμπαστιάν Λέλιο, δίπλα
στον συμπρωταγωνιστή της, Φερνάντο Ρέγιες, στην Berlinale, όπου η ταινία
τιμήθηκε με το Βραβείο Σεναρίου, όπου η Βέγα αποκάλυψε την πραγματική της
δύναμη, υποδυόμενη μια ηρωική γυναίκα που αναζητά την ευτυχία σε πείσμα της
στενοκεφαλιάς.
Στο «Μια Φανταστική Γυναίκα»,
η Μαρίνα είναι νέα, όμορφη, μπριόζα, τρανσέξουαλ. Ο σύντροφός της, ο καλόκαρδος
και γοητευτικός Ορλάντο, είναι κατά μια εικοσαετία μεγαλύτερος, χωρισμένος, με
ένα μεγάλο γιο. Οταν, ανήμερα στα γενέθλιά της και μετά τη γιορτή που της έχει
ετοιμάσει, ο Ορλάντο πεθαίνει ξαφνικά, η οικογένειά του στρέφεται εναντίον της
Μαρίνα. Δεν τη θέλει, δεν τη βλέπει, όπως δεν τη βλέπει ο γιατρός, η
αστυνομικός, ο αδελφός του θανόντος, οι αρχές: βλέπουν μια ταυτότητα με αντρικό
όνομα, ένα πλάσμα στρεβλό. Κανείς δεν βλέπει τη Μαρίνα. Κι έτσι εκείνη δεν
μπορεί να συμμετάσχει στον αποχαιρετισμό του άντρα που αγάπησε, ούτε και να
πενθήσει με δύναμη και να κλείσει την πόρτα αυτής της σχέσης που υπήρξε
υπέροχη.
Βλέποντας
την απήχηση της ταινίας του Σεμπαστιάν Λέλιο σ' ολόκληρο τον κόσμο, η Ντανιέλα
Βέγα δεν μπορεί παρά να κάνει το συσχετισμό με τον τόπο όπου ξεκίνησαν όλα: «Η
χώρα μου, η Χιλή, είναι πολύ συντηρητική, μια κοινωνία που
αμφιταλαντεύεται.Αυτό που θέλω περισσότερο απ’ όλα, είναι αυτή η κοινωνία μου,
η χώρα μου, να δει την ταινία και να νοιώσει συμπάθεια και ταύτιση με τον
Ορλάντο και τη Μαρίνα. Οι συνθήκες για τα διεμφυλικά άτομα είναι δύσκολες και
στη Χιλή. Τώρα το κράτος προσπαθεί ν’ αλλάξει τη νομοθεσία για να τους δώσει
περισσότερα πολιτικά δικαιώματα, αλλά στη Χιλή υπάρχουν προβλήματα με τα
ανθρώπινα δικαιώματα εν γένει και οι διεμφυλικοί αποτελούν ένα μέρος του
συνόλου. Ταυτόχρονα, επειδή κι η ταινία έχει αισιόδοξη ψυχή, να μην ξεχνάμε ότι
μπορείς να βρεις την ομορφιά, μέσα σ’ αυτή τη δύσκολη ζωή μιας διεμφυλικής
γυναίκας, καθόλου φανταστικής.»
Η Ντανιέλα Βέγα
έχει την ετοιμότητα και, επίσης, το υποκριτικό ταλέντο, για να ορίσει αυτόματα
τη δική της ταυτότητα: «Είμαι μια ηθοποιός,» εξηγεί, «το επάγγελμά μου είναι να
δημιουργώ αισθήματα και να φτιάχνω λογικές συνδέσεις για τους ήρωες που
υποδύομαι. Η Μαρίνα κι εγώ έχουμε ένα κοινό: την επιθυμία μας να κοιτάζουμε
προς τον κόσμο με αξιοπρέπεια. Σε άλλες πτυχές μας, έχουμε πολλές διαφορές.
Γιατί η Μαρίνα είναι μια δημιουργία, δημιουργήθηκε για το σινεμά.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου